:b8:
ความพยายาม ความอดทน
ความอดกลั้น จะทำให้เราได้พบความสำเร็จ
เห็นใจคุณจังค่ะ
ขอให้วิทยานิพนธ์ของคุณผ่านโดยเร็ววันค่ะ
เอาใจช่วยน้าาา....

555 ไม่ได้ตั้งใจจะมาปิดกระทู้เลยนะคับ
แบบว่า ปัญหาของผู้คน ก็คล้ายๆกันหมดน่ะคับ


ปัญหาที่ว่าคือความคิด

เราได้ยินได้เห็นได้ฟังอะไรเข้ามาแล้วเราก็เอาไปปรุงเป้นความคิด
แล้วเราก็ไปยึดถือความคิดอันนั้น อาจจะยึดถือเป็นความเชื่อขึ้นมาก็ได้ หรืออาจจะยึดเป็นความสงสัยก็ได้
แต่สรุปคือไปยึดเอาความคิดนั้นไว้ ปล่อยไม่ลง
ทั้งๆที่ความเป็นจริงๆจริงๆมันอาจจะไม่เป็นอย่างนั้น

เช่น คนเดินสวนกัน มองหน้ากันเป็นเรื่องปกติ แต่เราก็ไปคิดว่าเขากำลังคิดอย่างนั้นอย่างนี้กับเรา
ชอบเรามั๊ง เกลียดเรามั๊ง หรือบางทีเราไปเจอคนไม่ถูกขี้หน้าเราก็ไปสร้างเอาความเกลียดขึ้นมาแล้วเราก็ยึดถือมันเอาไว้ กลายเป้นว่าเราไม่ถูกโฉลก

คุณปทุมาก็เหมือนกัน ได้รับทราบเข้ามูลเข้ามาในความทรงจำ
แล้วก็ประมวลข้อมูลเหล่านั้นออกมาเป้นความคิด

ความคิดเป็นเหตุ จึงมีความรู้สึกตามมา
เรื่องนี้ สมุทัยคือการยึดถือคิด ยึดความคิดเป้นเหตุ มีผลลิตคือความไม่สบายใจ (ทุกข์)
จิตมันไม่อยู่กับจิตไม่อยู่กับตัว ไม่อยู่กับปัจจุบัน
อะไรผ่านมาในจิต เช่นคิดขึ้นมา จิตใจมันก็เกาะไปกับความคิดเหล่านั้น
ไปถึงไหนต่อถึงไหน แล้วในระหว่างนั้นความรู้สึกต่างๆของเรามันก็เป้นไปอย่างไร้ความดูแล


แล้วยิ่งเมื่อเราสงสัยในสิ่งที่เราไม่สามารถจะหาคำตอบได้
เราก้ยิ่งไปหาความคิดมาเพิ่ม เอาความคิดมาแก้ไขความคิดก็เลยไปกันใหญ่
เกาะกันไปถึงไหนต่อถึงไหน อย่างนี้พระท่านเรียกว่าขาดสติ

ที่ผมแนะนำครูบาร์อาจารย์เพราะท่านสอนเรื่องสติ
แต่ท่านก้มีอะไร"พิเศษๆ"ในคำเทศน์ท่านเสมอๆ
ทำให้คนอย่างเราได้ทราบความจริงอะไรหลายๆอย่าง
ที่ทำให้เรามั่นใจขึ้นว่าสิ่งใดควรจะเพียรทำ สิ่งใดควรละ
สอนให้เรามีวินัยกับจิตใจของเรา รู้หน้าที่ของจิตใจของเราว่าทำหน้าที่อย่างไรไม่เป็นทุกข์

เลยได้แต่แนะครูบาร์อาจารย์ให้ครับ

หากคนไม่มีคุณธรรม เขาก็จะทำไปตามอำนาจกิเลสตัณหาของตน โดยไม่คำนึงถึงความเหมาะควรแต่ประการใดพึงให้อภัย วางอุเบกขาว่า นี่เป็นส่วนแห่งอกุศลวิบากที่เราเคยทำมาด้วยอาการทำนองเดียวกันนี้มาแล้วในอดีต หากไม่ได้ทำเหตุไว้ไฉนเลยเราจึงได้รับผลเช่นนี้ ส่วนผู้ทำเหตุใหม่ก็สร้างผลรอส่งให้เสวยสมเจตนาของตนไว้แล้วในกาลข้างหน้า ชื่อว่ากรรมแล้วที่จะไม่นำผลมาย่อมไม่มี..



ข้อนี้ต้องระวังว่าจะเป็นการสร้างความไม่พอใจแก่เขาได้ ยิ่งเราเป็นผู้น้อยทั้งวัยวุฒิและคุณวุฒิด้วยแล้วการชี้แนะหรือขอร้องอะไรบางอย่างอาจเป็นเรื่องทำร้ายมานะอันแรงกล้าของผู้ที่สูงกว่าได้ ผลที่จะได้รับกลับมาอาจเลวร้ายกว่าที่ควร..อีกอย่างหนึ่ง การที่ใครจะเห็นอดีตใครก็ใช่ว่าจะช่วยแก้ไขอะไรให้ใครๆได้ไม่ ข้อสำคัญคือเราต้องทำด้วยตนเองมีการเจริญกุศลให้ถึงพร้อมสม่ำเสมอ แม้เทวดาจะสงเคราะห์ใครๆได้ก็เพราะเขาเหล่านั้นมีบุญอันสั่งสมมาไว้ดีแล้วเท่านั้น การจะเสกอะไรๆให้คนขาดบุญย่อมไม่อยู่ในฐานะที่จะเป็นได้..หากเขาอยากดูก็ปล่อยเขาไปเถิด คิดว่าให้โอกาสบันเทิงและอาจเป็นกุศโลบายให้เขานึกถึงบาปบุญขึ้นมาได้บ้างหากเขาไม่มัวเพลินดูหนังของคนอื่นจนลืมดูตัวเอง..



นี่เป็นเรื่องที่ขาดเหตุผลเป็นอย่างยิ่ง เป็นความเหลวไหลงมงายมั่วอ้างเหตุเก่ามาปะปนกับปัจจุบันอย่างไม่สร้างสรรค์ เป็นการทำลายเครดิตของตนเองและสร้างบาปกรรมให้ตนเองอย่างน่าสงสาร หากเขาทราบจริงและคิดช่วยเหลือจริงเขาย่อมทำได้ด้วยอำนาจหน้าที่ที่มีอยู่ หาได้ขึ้นอยู่กับเจ้ากรรมนายเวรหรือเทพเจ้ายิ่งใหญ่ใดๆไม่ เห็นแล้วอดสลดสังเวชไม่ได้ว่าในวงการศึกษาระดับสูงเช่นนี้ยังมีคนมีพฤติกรรมเหลวไหลเช่นนี้ นับเป็นความเสียหายน่าเป็นห่วง นี่เเกคงใช้วิธีนี้มากับคนอื่นไม่รู้กี่รายแล้ว..กรรมของคุณจริงๆ...



บาปไม่ได้อยู่ที่ไม่นับถือเพราะคนนั้นขาด"คุณ"ที่จะให้ใครนับถือครับ..ตรงนี้แม้ไม่นับถือก็พยายามอย่าให้เลยไปเป็นพยาบาท เพราะตรงนั้นเป็นอกุศลของเรา พึงอ่อนน้อมเข้าไว้ย่อมไม่เสียหาย



ึตรงนี้ไม่เคยทราบว่ามี เราพึงเชื่อเรื่องกรรมและผลของกรรมไว้เถิด ใครจะรักษาโรคอย่างไร หากไม่มีบุญหนุนนำ แม้พระพุทธเจ้าผู้เลิศกว่าสัตว์ทุกภพยังรักษาให้ไม่ได้เลย..เอากุศลเป็นที่พึ่งครับ ปลอดภัยกว่าพลังใดๆ

ขอแนะนำให้เอาพระรัตนตรัยเป็นที่พึ่ง สวดมนตร์ รักษาศีล ทำทาน เจริญสติสมาธิวิปัสสนาเนืองๆย่อมได้ที่พึ่งอันเกษมครับ

ขอให้ประสบความสำเร็จโดยราบรื่นรวดเร็วครับ

วิทยานิพนธ์เราจะผ่านหรือไม่ ขึ้นอยู่กับ อ.ที่ เล่าๆ มานั่น ก็แปลว่า เขาถือไพ่เหนือเราอยู่
(เรื่องงาน) สมมุติว่า เราขัดใจเค้า ๆ เหล่านั้น จะใช้อำนาจกลั้นแกล้งไม่ให้...เราผ่านได้



จึงแนะนำว่า เออๆ ออๆ ไปก่อน (ในเรื่องที่พอเออออได้) เพื่อให้ได้สิ่งที่เราต้องการ
เมื่องานสำเร็จแล้ว ผ่านแล้วทุกขั้นตอน หลังจากนั้น เราก็มีอิสระทางความคิดที่แสดงเหตุผลกับท่าน
เหล่านั้น (เมื่อถึงคราวจำเป็น) เจอกันคุยกันเห็นด้วยไม่เห็นด้วยว่าได้เต็มที่ โดยไม่ต้องกักความคิดเห็น
ในประเด็นความเชื่อดังกล่าว

เรื่องความเชื่อพลังลึกลับ คุณปทุมาว่างๆไปอ่านที่นี่

http://www.palungjit.com/

จะเห็นว่า ความเชื่อของมนุษย์ว่าลึกล้ำปานใด

หากเวลาน้อย อ่านห้องหลวงพี่เล็ก, ห้องอภิญญา, ห้องวิทยาศาสตร์ทางจิต-เรื่องลึกลับ
สามห้องนี้ก่อน

1. มีสิทธิดูอดีตชาติของใครใหม... เป็นอภิญญาระดับสูง มีประโยชน์ในโลกโลกุตตระ ใช้เพื่อให้เห็นจริงในวัฎสงสาร แต่ ไม่มีประโยชน์ในทางโลก ซ้ำยังมีแต่ผลเสีย
ที่สำคัญ การเห็นอดึตชาติที่เล่าขานกันนั้น ล้วนเป็นมายา คือหลงเชื่อในนิมิตว่าเป็นจริง

ถ้าเขาอ่านใจคุณไม่ได้ เรื่องการเห็นอดึตชาติก็เป็นเรื่องตลก...

คนที่ใช้ฤทธิ์ เขาย่อมมีเหตุผลสำหรับตนเองเสมอ แต่ถ้าคนอื่นใช้ เขาจะบอกว่า หลงในฤทธิ์ และไม่ใช่ทางหลุดพ้น... จึงเปล่าประโยชน์ที่จะติติง ทั้งที่มันเป็นการละเมิดอย่างแน่ๆ
และสำหรับคนที่เพ้อฝันว่า มีฤทธิ์ จะยิ่งหนักกว่า เพราะพวกนี้จะมีอัตตาที่สูงมาก ซ้ำยังเป็นอาจารย์ การติติงอาจส่งผลต่อการศึกษาได้

2. อาจารย์เอากรรมเก่ามาอ้าง... เป็นความขี้เกียจและงมงาย

3. เมื่ออาจารย์ไม่ทำหน้าที่ของตน ให้สมกับฐานะอาจารย์ จึงไม่จำเป็นต้องนับถือ แต่ถ้าจะเลิกเคารพ ควรให้จบการศึกษาเสียก่อน... สรุปคือ ต้องทนต่อไป แต่เพื่อให้สบายใจขึ้นจะคิดว่าเป็นกรรมเก่าก็ได้ เลยต้องมาเจออาจารย์พรรค์นี้

4. การส่งกระแสจิตมีจริง แต่... ของจริงนั้นมีอยู่ แต่ที่เห็นๆ นั้น มักไม่จริง