นี่ๆ

ดีนะ เขายังเป็นกระทู้ "คุยเรื่องไม่มีเพศสัมพันธ์"


ถ้าเป็น "คุยเรื่องมีเพศสัมพันธ์"
อันนี้ฮาเลย งานเข้าถ้วนหน้า

อาจารย์...อย่าลืมศิษย์นะคะ

"พุทโธ โพเธยยัง มุตโต โมเจยยัง ติณโณ ตาเรยยัง"
"เมื่อรู้แล้ว จักช่วยผู้อื่นรู้ด้วย เมื่อพ้นทุกข์แล้ว จักช่วยผู้อื่นพ้นทุกข์ด้วย เมื่อข้ามโอฆะแล้ว จักช่วยผู้อื่นข้ามโอฆะด้วย"
"พระสัมมาสัมโพธิญาณ ปัจจโย โหตุ"
"เมื่อได้พุทธภูมิ อภิเษกพระอนุตตรสัมมาสัมโพธิญาณแล้ว จักช่วยให้ผู้อื่นได้พุทธภูมิ อภิเษกพระอนุตตรสัมมาสัมโพธิญาณด้วย"

เรื่องเพศสัมพันธ์ กันนิพพานมันเกี่ยวกันยังไง


ทำไปทำมา คุณ O.wan ทำท่าจะเข้าใจศาสนาดีนะเนี่ย มันไมได้เกี่ยวกัน
คนละเรื่องกัน
แต่ก็มีนะที่เข้าใจผิด ว่าเลิก...โดยเด็ดขาดแล้วจะถึงนิพพาน

คิดง่ายๆ ถ้างั้นพระสงค์องค์เณร ก็ถึงนิพพานกันหมดแล้วดิ คิดแบบนั้น
หากเป็นอย่าง จขกท. เข้าใจ => (เรื่องการไม่มีเพศสัมพันธ์ ธรรมอีกประการหนึ่ง ที่ควรงดให้ได้ สำหรับธรรมที่ควรแก่การนิพพาน)

กรณีนี้ภาษาที่ท่านใช้เป็น "กามคุณ ๕"

แล้วความหมายของกามคุณ ๕ มิใช่มีขอบเขตแคบๆ อย่างที่มักเข้าใจกัน
รูปสวยงามที่บำเรอตา เสียไพเราะที่บำเรอหู รสอาหารอร่อยที่ถูกลิ้น สัมผัสที่นั่งที่นอนอ่อนนุ่มเป็นต้นที่ปรนเปรอกาย ล้วนเป็นกามคุณทั้งสิ้น

พูดง่ายๆว่า กามมิใช่เฉพาะเรื่องทางเพศเท่านั้น แต่ครอบคลุมสิ่งทีเสพเสวย เพื่ออามิสสุขทั้งหมด
ดังนั้น แม้แต่นักบวชก็ยังเกี่ยวข้อง กับกามคุณได้

สงสัยต้องนิมนต์ คุณเจ้าของกระทู้ ไปดูว่า

เมถุนสังโยชน์ ที่ผู้ประเสริฐ ท่านต้องละให้ได้ นั้นมีอะไรบ้าง

เพราะเรื่องการเกี่ยวข้องด้วย สัมพันธ์สวาท เป็นเรื่องหยาบสุดที่ท่านต้องละ

ที่ละเอียดกว่านี้ยังมี อีก หลายชั้น

คุณกรัชกาย ที่ชมนะคะ
ไม่ใช่เข้าใจนะคะ คือไม่เข้าใจน่ะค่ะ ว่าทำไม
แต่พออ่านที่คุณเขียนเปรียบเทียบ ก็ o.k.แล้วค่ะ
เข้าใจในระดับหนึ่ง แต่ก็ยังอยากจะรู้ว่า คุณจขกท แกหมายถึงอย่างไรแค่นั้นเอง
ศึกษาธรรมะนี่ยากส์.....จริงๆนะคะ

แล้วคุณอาสยามขอตอบคนแรกหรือเปล่าคะ
จะได้คอยตามอ่าน..........น่ะค่ะ

เคยบอกแกแล้วล่ะ
ว่าที่ละได้อย่าคิดว่าละได้จริงๆ

เพราะถ้าละได้จริง แปลว่าละสักกายะทิฐิได้แล้ว
วิจิกิจฉาได้แล้ว ศีลพรตปรามาสได้แล้ว ถึงจะเชื่อได้ว่าไม่มีกามราคะ
ถ้าละได้ทั้ง 5 ข้อแรกก็เรียกว่าถึงภูมิพระอนาคามี

ถ้าแม้แต่สักกายทิฐิยังไม่ได้แจ้ง
ก็บอกได้เลยว่าที่ละได้นั้นเพราะอำนาจของสมถะสมาธิที่สั่งสมมา
ไม่ได้ตัดขาดด้วยปัญญาเห็นแจ้งในความจริง

แต่ดูแกจะเคืองๆนะ เพราะไปบอกให้แกเสียความมั่นใจ
เลยอาจจะไม่ชอบใจเท่าไหร่

5555 หลานขมอย่ามายุอาชาติสยามสิ
ยิ่งคันๆปากอยู่นะนี่

อ่าน คห. คุณ O.wan นึกออกอีกเรื่องหนึ่ง ที่จขกท. คิดอย่างนั้น คือ คิดเหมือนคนก่อนพุทธกาลคิดกัน จึงมีคนทิ้งบ้านเรือน ทิงลูกเมีย ถือเพศเป็นฤาษีบ้าง เพศนักบวชอื่นๆบ้าง บำเพ็ญตบะทรมานตน
ด้วยรูปแบบต่างๆ อยู่ตามป่าดงพงพี ห่างไกลผู้คน กินแต่ผลไม้

เจ้าสิทธัตถะก็คิดว่าอย่างนั้นนะขอรับ ถึงได้อดข้าวอดน้ำ เหลือแต่หนังหุ้มกระดูก ทำเอาเกือบตาย ทีหลังคิดได้ กลับมาเสวยอาหาร
เรื่องเหล่านี้ศึกษากันดีดีขอรับ จะได้ไม่สุดโต่งไปด้านใดด้านหนึ่ง



ศึกษา ความสุข ๑๐ ระดับลิงค์ดู

viewtopic.php?f=2&t=18652

นำเรื่องเมถุนสังโยชน์ 7 ลำดับที่ ผู้ประพฤติพรหมจรรย์ ควรกระทำให้บริบูรณ์

พระพุทธองค์ ได้ทรงแสดงแก่ ชาณุสโสณีพราหมณ์
เนื้อความ พอจะสรุป ว่า มีดังนี้

1. พราหมณ์ บางคน ปฏิญญาตน ที่จะไม่ร่วมเป็นคู่ๆกับมาตุคาม ด้วยเมถุน
แต่ก็ยัง ยินดีต่อการ ลูบไล้ ขัดสี บีบนวด จากมาตุคาม ยินดีและพอใจ
มีความสุขอิ่มอาบใจ ด้วยการกระทำเช่นนั้น นี่คือเมถุนสังโยชน์ข้อที่1

2. พราหมณ์บางคน ละความยินดีพอใจ ในการลูบไล้สัมผัสต้องต่อมาตุคาม
ไม่ยินดีต่อการ ขัดสีบีบนวด แต่ ถึงอย่างนั้น เขาก็ยัง พอใจในการกระซิกกระซี้
เล่นหัวหยอกเย้ากับมาตุคาม เขาปลื้มใจด้วยการกระทำเช่นนี้ นี่คือเมถุนสังโยชน์ข้อที่2

3. คนบางคน ละความยินดีพอใจ ในการ พูดจากระซิกกระซี้ หยอกเย้ากับมาตุคามได้
แต่เขา ก็ยังพอใจ ที่จะชอบมองดู ชอบสบตา จ้องตา กับมาตุคาม เขามีความปลื้มใจ
และสุขใจที่ได้ทำเช่นนั้น นี่คือเมถุนสังโยชน์ข้อที่3

4. คนบางคน ละความยินดีในการชอบดู ชอบสบตากับมาตุคามได้
แต่เขาก็ยังชอบที่จะ ได้ยินเสียงของมาตุคาม แม้แต่การแอบฟังจากข้างฝา
แค่ได้ยินเสียงพูด เสียงขับของมาตุคาม เขาก็เิอิบอิ่มปลื้มใจ และมีความสุข
นี่คือเมถุนสังโยชน์ ข้อที่4

5. คนบางคน ไม่ยินดีพอใจในการ ได้ยินได้ฟัง เสียงมาตุคาม แต่เขาก็มีความสุข
และปลื้มใจด้วยการตามนึกถึง เรื่องราวอดีตที่ตนเคยหยอกเย้า เล่นหัว และชิดใกล้กับมาตุคาม
ถึงแม้เขาจะละการพอใจในการ ได้ยินเสียงเสียงมาตุคาม แต่เขาก็ยังมีความพอใจสุขใจ
กับการนึกถึง เรื่องราวเกี่ยวกับมาตุคามในอดีต นี่คือเมถุนสังโยชน์ข้อที่5

6. คนบางคน ไม่ได้นึกถึงเรื่องราวของมาตุคามในอดีต มาเป็นเครื่องพอใจเพลินใจ
แต่เขาก็ยัง ยินดีพอใจ ที่ได้เห็นคหบดี หรือบุตรคหบดี อิ่มเอิบไปด้วยกาม
สมบูรณ์ด้วยการบำเรอในเรื่องกาม เขายินดีพอใจที่จะได้เห็นคนอื่นบำเรอตนด้วยกาม
แค่เขาเห็นผู้อื่นอิ่มเอม ในกาม เขาก็ปลื้มใจ นี่เป็นเมถุนสังโยชน์ ข้อที่6

7. คนบางคนไม่ยินดีในเมถุนทั้ง6ข้อข้างต้น แต่มีประสงค์ในการประพฤติธรรม
เพื่อจะได้เป็น เทวดา เป็นเทพเจ้า เพื่อเสวยสุขอันเป็นทิพย์ แม้นี้ก็เป็นเมถุนสังโยชน์
คือยังเป็นความด่างพร้อย ความทะลุของพรหมจรรย์

พระพุทธองค์ ตรัสแสดงแก่พราหมณ์ พร้อมประกาศว่า พรหมจรรย์ของพระองค์
บริสุทธิ บริบูรณ์ ไม่ขาด ไม่ด่างพร้อย ด้วย เมถุนสังโยชน์ทั้ง7


ผมไม่สามารถนำมาเรียบเรียงได้ทุกถ้อยคำ แต่ก็หวังว่า ท่านเจ้าของกระทู้
จะพยายามละให้ได้ทั้ง7 ข้อ ส่วนตัวผม ยังชอบอีกหลายข้อ โดยเฉพาะชอบหยอก

เป็นไงบ้างแม่มด สบายใจขึ้นบ้างหรือยัง

เห็นแล้วแต่ไม่แน่ใจว่า เป็นกับหรือไม่ เราก็เอาไม้แหย่ๆ เขี่ยๆก่อนสิขอรับ เป็นกับก็จะงับถูกไม้ ไม่โดนมือ ไม่เห็นยากเลย ผู้หญิงบอร์ดนี้นี่ หุหุ

วิดยายุดล้ำเลิศจิ๊ง...จารย์เรา




'จารย์คะ สบายๆ ค่ะ ใครบอกว่าแม่มดไม่สบายใจ
วันนี้วันพระไม่อยากมุสาเลยว่า ฟังเพลงทั้งวันค่ะ
ทำงานไป ฟังเสียงสวดมนต์สลับกันบ้างบางโอกาส
สงบเย็นอย่าบอกใครเชียวค่ะ

ดิฉันเริ่มชินสะแล้วเวลาที่บัณฑิตทั่นประลองวิดยายุดกัน

แวะไปเปิดโลกทัศน์ที่ลานเสวนา ใช้เวลาที่นั่นจนเกือบๆ จะขอหนังสือกะซีดีธรรมะหมดทุกกระทู้อยู่แล้วค่ะ
เรื่อง ณ มรณา น่าสนใจนะคะ...กำลังเตรียมตัวตายอย่างมีคุณภาพอยู่ค่ะ
ต้องโหลดมาฟังเสียแล้ว