สวัสดีค่ะ นี่หนูจิ๊บเองนะคะ พอดี username อันเก่า ลืมรหัสผ่านค่ะ ^^

พอดีมีเรื่องจะปรึกษาน่ะค่ะ คืออาจารย์ที่ปรึกษาของหนูน่ะค่ะ เขาไม่คุยกับหนูและก็เพื่อนๆอีก 4 คน
หนูก็ไม่ทราบนะคะ ว่าเป็นเพราะอะไร แต่หนูพอจะเดาออกค่ะ เพราะว่าอาจารย์เคยพูดเรื่องนี้ไว้

เรื่องก็มีอยู่ว่า เพื่อนของหนูชื่อเบียร์ เขาเป็นเด็กเกเรมากค่ะ เขามีเรื่องในโรงเรียนบ่อยๆ จนกระทั่ง
เขาสัญญาว่า เขาจะตั้งใจเรียน และจะทำตัวเป็นคนดี วันหนึ่ง .. วิชาพุทธศาสนาค่ะ อาจารย์ไม่อยู่ค่ะ
อาจารย์ไปงานศพของคุณพ่ออาจารย์ที่โรงเรียนอีกท่านนึงค่ะ ซึ่งอาจารย์ได้ฝากงานไว้ แล้วเพื่อนหนูที่ชื่อเบียร์นะคะ เขาบอกเพื่อนๆว่า "จะออกไปหาสมุดไม่รู้ว่าสมุดอยู่ไหน" เขากลับมาอีกทีก็อีก 10 นาที หมดคาบเรียนค่ะ แล้วเขาก็ได้พูดกับเพื่อนๆว่า เขาไปช่วยตามเอาโทรศัพท์มือถือของเพื่อนอีกคนที่คนอื่นขโมยไป พอช่วงเย็นๆ อาจารย์ที่สอนวิชาพุทธศาสนาน่ะค่ะ กลับมา แล้วมาถามพวกหนูว่า "เบียร์เข้าเรียนไหม พอดีแม่เขาโทรหาครู ครูบอกว่าไม่ทราบเหมือนกันเพราะไม่ได้อยู่ที่โรงเรียน" หนูและเพื่อนๆก็ช่วยกันเล่าตั้งแต่แรก ว่า เบียร์ก็เข้าเรียนค่ะ พอเข้าได้สักพัก เขาก็ออกไปซึ่งเขาบอกว่าออกไปหาสมุดน่ะค่ะ พอกลับเข้ามาอีกที ก็อีก 10 นาทีก็จะหมดคาบแล้วค่ะ อาจารย์ถามต่อว่า "เบียร์ส่งงานไหม?" หนูและเพื่อนๆบอกว่าไม่ได้ส่งค่ะ .. อาจารย์พูดกับหนูและเพื่อนๆว่า ใช่เลย .. เพราะก่อนหน้านี้อาจารย์ได้ไปถามเพื่อนอีกคนแล้วว่าเบียร์เข้าเรียนไหม เขาก็ตอบตรงกับที่พวกหนูบอก จากนั้นหนูก็ไม่ทราบว่าเกิดอะไรขึ้น ถ้าหนูเดาไม่ผิด อาจารย์ที่สอนวิชาพุทธศาสนาน่ะค่ะ ไปบอกเรื่องนี้กับอาจารย์ที่ปรึกษาห้องหนู .. วันนั้นคาบโฮมรูม อาจารย์ที่ปรึกษาห้องหนูมาพูดว่า "มีนักเรียนกลุ่มนึงไปพูดใส่ร้ายเพื่อนอีกคน จนอาจารย์คนนึงมาพูดกับครู แล้วด่าว่าแบบไม่มีทางผุดทางเกิดเลยก็ว่าได้" หนูก็ยังเฉยๆ .. จนกระทั่งหนูมาคิด ว่าเป็นใคร ? หนูเริ่มกลับไปลองคิดว่าหนูเคยพูดอะไรกับใครบ้าง และก็ใช่ค่ะ หนูเคยพูดกับอาจารย์ที่สอนวิชาพุทธศาสนา .. แต่ หนูไม่เข้าใจว่าทำไมอาจารย์ที่ปรึกษาหนูเข้าใจอย่างนั้น หนูใส่ร้ายเบียร์ตรงไหน ? อาจารย์แกเข้ามาถามว่า เบียร์เข้าเรียนไหม ? หนูตอบไปตามที่หนูเห็น หรือว่าต้องให้หนูพูดว่า ใช่ค่ะเบียร์เข้าเรียน เป็นเด็กเรียบร้อย ทำงานเสร็จ ไม่พูดมากเลย แบบนี้ใช่ไหมคะ ที่เขาเรียกว่าดี ระยะเวลา 3 ปี ตั้งแต่ ม.1 จนกระทั่งตอนนี้หนูอยู่ ม.3 หนูทำดีมาตลอด อาจารย์ขอช่วยให้กวดขยะ ก็มีแต่หนูและเพื่อนๆที่ช่วยกันกวาด คนอื่นนั่งเฉยๆ อาจารย์กวาดขยะอยู่ หนูและเพื่อนๆเข้าไปถาม ให้ช่วยไหมคะ ? หนูทำดีมาตลอด หนูไม่เคยใส่ร้ายใคร เบียร์เคยผลัก เคยด่าว่าหนูโดยใช้คำที่ไม่สุภาพหนูไม่เคยฟ้อง ไม่เคยบอกอาจารย์เลยแม้แต่นิด แล้วตอนนี้ละคะ หนูทำผิดอะไร หนูไม่รู้ว่าจะแก้ปัญหายังไง เมื่อเช้าหนูและเพื่อนๆเข้าไปเรียกอาจารย์ อาจารย์นิ่งเฉยแล้วขับรถไป อาจารย์เคยบอกหนูว่า อาจารย์จะไม่ฟังความข้างเดียว .. แล้วตอนนี้ละคะ อาจารย์ไม่ฟังหนูเลยแม้แต่นิด หนูเรียกอาจารย์ไม่หัน เพื่อนหนูที่เป็นหัวหน้าห้องโดนแล้วค่ะ อีกเรื่องนึง ก็คือ เพื่อนหนูซึ่งเป็นหัวหน้าห้อง บอกให้เพื่อนๆลงมาเก็บขยะ ทำความสะอาดตอนเช้า แต่ ไม่มีใครฟังเลยสักคน และโดนด่ากลับมาอีกว่า เป็นหัวหน้าแล้วชอบทำตัวเป็นใหญ่ สั่งเอาๆ .. เพื่อนหนูก็เลยลงมาเก็บคนเดียว พอเก็บเสร็จก็นั่งอยู่เฉยๆ พออาจารย์ที่ปรึกษามาถึง ก็มาว่า ทำไมไม่เก็บขยะ แล้วเพื่อนๆไปไหน หัวหน้าก็เหมือนกันนั่งเฉยอยู่ได้ ทั้งๆที่เพื่อนหนูเก็บแล้ว .. จากนั้นเพื่อนหนูเรียก อาจารย์ อาจารย์ก็ไม่หัน ไม่ตอบโต้เลยค่ะ .. เมื่อเช้าอาจารย์มาพูดกับหัวหน้าว่า "เธอต้องการจะเปลี่ยนอาจารย์ที่ปรึกษาใช่ไหม ได้ครูทำให้ได้ ครูสังเกตตั้งแต่วันนั้น ที่เธอเรียก ครูได้ยินแต่ครูทำเป็นไม่ได้ยิน ครูอยากรู้ว่าเธอเคยแคร์ความรู้สึกครูบ้างไหม" .. ค่ะ เพื่อนหนูพูดกับหนูว่า แล้วที่อาจารย์ไปว่าเขา อาจารย์เคยแคร์ความรู้สึกเขาบ้างหรือเปล่า ? เขาเรียก ๆ แต่อาจารย์กลับทำเมินเฉย .. เขาก็คิดว่าอาจารย์คงไม่อยากคุยกับเขา เขาก็เลยเงียบๆไป .. แล้วอาจารย์มาบอกว่า "ที่เธอไม่พูด ไม่อะไรกับครู เธอต่อต้านครูใช่ไหม" นี่ละค่ะ หนูอยากขอคำปรึกษาจากทุกๆคนที่นี่ คือถ้าหนูทำวางเฉย ไม่ยุ่ง ไม่ทำอะไรเลย อาจารย์ก็จะเข้าใจว่าพวกหนูต่อต้านอาจารย์ ทั้งๆที่พวกหนูอยากเข้าไปไหว้อาจารย์ อยากเข้าไปคุยกับอาจารย์เหมือนเดิม แต่มันก็เป็นไปไม่ได้ .. หนูอยากขอคำปรึกษาค่ะ ว่าหนูควรทำยังไงต่อไปดี ขอบคุณล่วงหน้านะคะ

สวัสดีจ้าหนูจิ๊บ

ก่อนเราเคยทำอย่างไรก็ทำอย่างนั้น เคยไหว้ก็ไหว้ เคยเรียกก็เรียก
ส่วนท่านจะรับไหว้ หรือไม่ จะหันมามองหรือไม่ ไม่สำคัญ แต่ในใจท่านรับรู้การกระทำของเราแล้ว
ท่านเป็นอาจารย์ของเรา เป็นผู้ใหญ่กว่าเรา เมื่อเราประพฤติปฏิบัติตัวเหมือนเดิม แล้วสักวันท่านก็เห็นความเสมอต้นเสมอปลายของเรา แล้วก็จะท่านกลับมาเหมือนเดิม

คุณอาคะ ถ้าหนูพิมพ์จดหมาย และเล่าเรื่องทั้งหมดให้อาจารย์ฟัง คุณอาว่า ดีหรือไม่คะ ?

การวางเฉยไม่ได้หมายความว่าไม่พูด ไม่สนใจ แต่การวางเฉยคือเข้าใจ และ รับได้ รู้ว่าสาเหตุคืออะไร แล้วก็แก้ตรงนั้น

กรณีของน้อง สาเหตุมาจากทั้งตัวครูและนักเรียน จะแก้ก็แก้ที่ครูและนักเรียน ปรับความเข้าใจโดยไม่มีอคติค่ะ สำคัญที่ว่าจะทำได้มั้ย การคุมสติให้อยู่กับตัว บอกตัวเองให้ยึดหลักธรรม สิ่งดีและไม่ดี เราไรู้แบบเดียวกัน มีสติรู้อารมณ์และความคิดไว้ ใจเย็นๆ ปัญหาจะแก้ได้ (แต่คนจะทำได้มั้ย)

โชคดีค่ะ

เรื่องที่เกิดขึ้นอาจารย์ไม่ทราบเรื่องหรอ เรื่องนี้เกิดได้กี่วันแล้วล่ะ

กรัชกายไม่อยู่ในเหตุการณ์ แต่ให้ข้อคิดกว้างๆไว้

เหตุที่เกิดขึ้น มีผลกระทบต่อการเรียนเราไหม
หากไม่มีผลต่อการเรียนของเรา ก็ปล่อยให้ปัญหาคลี่คลายโดยกาลเวลาดีกว่า เราเป็นเด็กเสียเปรียบ

หากมีผลกระทบต่อการเรียนของเราและเพื่อนๆ ที่ร่วมรู้เห็นด้วย ค่อยคิดกันอีกที

ทราบค่ะคุณอา คืออาจารย์เข้าใจผิดน่ะค่ะ ว่าหนูไปใส่ร้ายเพื่อน ว่าเพื่อนไม่ได้เข้าเรียน แต่จริงๆแล้วเพื่อนไม่เข้าเรียนจริงๆค่ะ ตั้งแต่วันที่อาจารย์พูดเรื่องนั้นขึ้นมาหนูก็ไม่ค่อยสบายใจเลยค่ะ

ขอบคุณทุกคนมากนะคะที่ให้คำปรึกษา คือหนูไปปรึกษาอาจารย์ที่ปรึกษาอีกคนแล้วค่ะ และก็ไปปรึกษาอาจารย์อีกคน ซึ่งอาจารย์เขาสอนวิถีพุทธน่ะค่ะ อาจารย์เขาบอกว่าทำตัวให้สบายใกล้จะสอบแล้ว ส่วนเรื่องนี้ครูจะจัดการให้ หนูก็เลยวางใจ สบายใจขึ้นค่ะ และวันนี้หนูคุยกับอาจารย์ที่ปรึกษาแล้วค่ะ อาจารย์เขาก็รับไหว้หนูแล้วค่ะ

^^ ดีใจมากๆเลย

ขอบคุณ คุณอากรัชกราย และท่านอื่นๆด้วยนะคะ ขอบคุณอีกครั้งค่ะ ^^

หนูจิ๊บทำถูกต้องแล้วที่ไปปรึกษาผู้ใหญ่ พูดเล่าความจริงทั้งหมดให้ท่านฟัง

แล้วผู้ใหญ่ต่อผู้ใหญ่จะพูดคุยกันเอง

ตั้งใจเรียนนะครับ