คือ มีเพื่อนชอบ เก็บพระ ก็คือวัตถุมงคลนั่นแหละ เขาหวังว่า อนาคต จะราคาสูงขึ้นไป ง่ายๆคือเก็บไว้ขายในอนาคต สัก สิบ ยี่สิบปีข้างหน้า อย่างนี้ ถือว่าเหมาะสมหรือไม่ ถือเป็นการกระทำที่สมควรทำหรือไม่ ขอบคุณทุกท่าน ที่แสดงความคิดเห็น

เป็นการกระทำที่ หวังผลกำไรระยะยาว

หากเอาพระเครื่องไปขาย คงไม่งามเท่าไร

แต่ถ้าพูดซะใหม่ว่า เก็บเอาไว้ เพื่ออนาคต20ปีข้างหน้าจะเอาไปให้คนเขาบูชา
ถ้าใช้คำเหมาะสมอย่างนี้ ก็คงดูไม่น่าเกลียดอะไร


บางครั้งคนอาจจะคิดว่าอนาคตจะทำอย่างนั้น
แต่พอเอาเข้าจริง อนาคตของเขาก็อาจจะไม่เป็นอย่างนั้นก็ได้


คนบางคน เคยชินที่จะพูด แต่ไม่ได้จริงจังกับสิ่งที่พูด
ส่วนคนบางคน ที่มีนิสัยเอาจริงเอาจัง โดยมากก็มักจะไม่ค่อยพูด


หากจะไปหาเหตุผลว่า การกระทำอย่างนี้เหมาะสมหรือไม่
ลองเปลี่ยนไปหาวิธี ชักนำสหายให้ไม่ต้อง ขายพระเครื่องรับประทานคงจะดีกว่า


มิตรดีย่อมหาวิธีช่วยเหลือ ถึงแม้จะยังไม่ได้ช่วยเหลือ
แค่กำลังหาวิธีช่วยอยู่ ก็ถือว่าดีเลิศประเสริฐแท้

ที่ว่าสมควรไม่สมควร เอาอะไรมาตัดสินครับ มันขึ้นอยู่กับจิตใจของผู้ขาย
หรือผู้ให้เช่าว่า คิดอย่างไรกับวัตถุมงคลที่ตนขายนั้น ถ้าผู้ขายมีความคิดว่า
สิ่งที่ตัวเองเคารพศรัทธา ก็คือพระรัตนไตรช่วยดลบันดาลให้ เจ้าตัวสามารถมี
สิ่งที่เป็นตัวแทนของความศรัทธา มาช่วยให้ตัวเองมีความเป็นอยู่ที่ดีขึ้น กล่าวง่ายๆว่า
เป็นเพราะอานิสงค์แห่งความศรัทธา ผมเห็นว่าไม่น่าจะผิดหรือไม่เหมาะตรงไหน
.....ความไม่เหมาะไม่สมมันอยู่ที่ ผู้ที่ขายมีการโฆษณาชวนเชื่อเกินจริงหรือไม่ อย่าง
เช่นอ้างอิทธิฤทธิต่างๆหรือไม่ก็ หลอกลวงว่าเป็นของเก่าหายาก ทั้งที่เป็นของทำ
ปลอมหรือของใหม่ อีกอย่างที่จะกล่าวถึงความไม่เหมาะ เราต้องระวังนะครับ เพราะ
มันมีประเด็นอี่นที่เกี่ยวข้องอื่นๆด้วย
......การกระทำใดที่เกี่ยวข้องกับบุคคลอื่น ถ้าไม่มั่นใจแล้ว สมควรที่เราจะต้องเฉยๆไว้
ถ้าไปด่วนชี้ชัดว่า สิ่งนั้นเหมาะหรือไม่ เดี๋ยวโดนย้อนว่า อิจฉาริษยา

คงเป็นความชอบส่วนตัว

ผมเองก็เก็บ ครับ

เอาไว้เป็นอนุสติ ต่อไปเราแก่ัตัวลง ก็ยังมีอะไรให้ลูกให้หลานได้อีก

เก็บสะสมไว้ให้ลูกหลานคงไม่มีความผิด

แต่เก็บไว้หวังเป็นผลกำไร อันนี้ผมไม่แน่ใจครับ

ถ้าตั้งใจขาย ถ้าต้องการเก็งกำไร ล้วนไม่สมควรทำ