อยากได้ดี - ไม่ทำดีนั้นมีมาก
ดีแต่ปากหากไม่ทำน่าขำหนอ
อยากได้ดีต้องทำดีอย่ารีรอ
ดีแต่ขอ - รอแต่ดี.......ไม่ดีเลย

คุณวุฒิ
คุณวุฒิ - คุณธรรมสำคัญนัก - วุฒิเป็นหลัก
ทำเป็นแหล่งแต่งศักด์ศรี
คุณวุฒิสุดล้ำ - ทำไม่ดี
ก็เอาดีไปไม่รอดตลอดชนม์

ติเตียน
คนอื่นชั่ว - ตัวชี้ - รู้ดีชั่ว
โทษของตัวกลับไม่รู้ดูน่าขัน
เที่ยวตำหนิ - ติผู้อื่นทุกคืนวัน
หากตนนั้นติ(ตน)บ้างคือ......ทางเจริญ

ดีแต่ปาก
ดีแต่ปากวาดวอนสอนผู้อื่น
มีดาดดื่นเหลือรับ - นับไม่ไหว
สอนตนเอง - ฝึกตนเองบ้างเป็นไร
สอนเขาได้ - เราทำได้นั่นแหละดี

กลองระฆัง - ดังเมื่อตีมีเสียงเพราะ
ถ้าไม่เคาะก็ไม่ดัง ตั้งอยู่เฉย
วิสัยปราชญ์มาดไม่ถามไม่ปริเปรย
ถึงคราวเอ่ยแต่ละครั้ง......ฝังใจคน

บทต่อไป
คนด้อยกว่าเรานี้มีมากเหลือ
คนที่เหนือกว่าเราก็มีถม
อย่าเย่อหยิ่งทรนง - มัวหลงงม
อย่าหลงชมว่า(ตัวเด่น)จะเป็นภัย
อย่าพูดมาก - ปากพล่อยไม่ได้เรื่อง
ชอบคุยเขื่องวางโตทำโอหัง
เหมือนอึ่งอ่างตัวพอง - ร้องเสียงดัง
ย่อมมีหวังเคราะห์ร้าย........ตายเปล่าเอย

แสงเทียน
ชีวิตเปรียบด้วยแสงเทียน
เกิด - ดับ - วนเวียน - อย่างนี้
ชีวิตหมุนดังล้อเกวียนไม่หยุดอยู่..........นา
ใครเล่าจักช่วยหยุด - หักล้อ..............กงกรรม

หยุด 5 อย่า 4
หยุดที่ 1
หยุดทำตนวิเศษกว่าพระพุทธเจ้า
หยุดมัวเมาในลาภ - ยศ
หยุดสร้างบาป - แลกบุญ
หยุดเกื้อหนุนคนผิด
หยุดวิปริตในพระธรรมวินัย
อย่า 4 อย่าง คือ.............
อย่าหูเบา
อย่าเชื่องมงคล - ตื่นข่าว
อย่าเอาตัวบุคคลเป็นศาสนา
อย่าวิจารณ์..........โดยไม่วิเคราะห์

ทนุโต เสฏ โฐ มนุสฺเสส
ในหมู่มนุษย์คนที่ได้ฝึก - อดทนซึ่งคำล่วงเกินได้ เป็นผู้ประเสริฐสุด..............
...........................................ถอดเทปออกมาอีกทีหนึ่ง...........................

...ผู้ชี้แนะคือผู้ชี้ขุมทรัพย์...พระพุทธเจ้าสอนไม่ให้ประมาทกัน...
...ทุกคนเคยเกิดตามมาเป็นทุกแบบนับไม่ถ้วน...ไม่ให้ดูถูกซึ่งกันและกัน...
...ยกตัวอย่างค้างคาวในถ้ำได้ฟังพระเทศน์...ตกลงมาตายขึ้นสวรรค์กันหมด...
...บางทีสัตว์เดรัจฉาน...ภพภูมิต่อไปของเขาอาจดีกว่าบางคน...


...สิบปากว่าไม่เท่าตาเห็น...สิบตาเห็นไม่เท่ามือคลำ...
...สิบมือคลำไม่เท่าทำเอง...ปฏิบัติไดเองประเสริฐอย่างยิ่ง...


กาลามสูตร 10 ประการ
1. อย่าปลงใจเชื่อ ด้วยการฟังตามๆ กันมา
2. อย่าปลงใจเชื่อ ด้วยการถือสืบๆ กันมา
3. อย่าปลงใจเชื่อ ด้วยการเล่าลือ
4. อย่าปลงใจเชื่อ ด้วยการอ้างตำราหรือคัมภีร์
5. อย่าปลงใจเชื่อ เพราะตรรก
6. อย่าปลงใจเชื่อ เพราะการอนุมาน
7. อย่าปลงใจเชื่อ ด้วยการคิดตรองตามแนวเหตุผล
8. อย่าปลงใจเชื่อ เพราะเข้าได้กับทฤษฎีที่พินิจไว้แล้ว
9. อย่าปลงใจเชื่อ เพราะเห็นรูปการณ์ว่าน่าจะเป็นไปได้
10. อย่าปลงใจเชื่อ เพราะนับถือว่า ท่านสมณะนี้เป็นครูของเรา

อนุโมทนาสาธุด้วยครับ