การได้เกิดมาเป็นมนุษย์..
ถือว่า..เป็นโชคอันดีของพวกเราทุกคน..
ที่จะได้มีโอกาสทำสิ่งที่ดีงามในชีวิตต่อไป..

การมีเคล็ดลับดี ๆ..
เพื่อใช้ในการดำเนินชีวิตให้ถูกต้องดีงาม..
ก็ถือว่า..เป็นการใช้ชีวิตอย่างรู้คุณค่า..
และเห็นประโยชน์ของการมีชีวิตอยู่อย่างแท้จริง..

เคล็ดลับที่ดี..
จะต้องมีผู้นำไปใช้..ไปปฏิบัติด้วย..
จึงจะเกิดผลดี..
เพราะถ้าเรามีของดี..ไม่รู้จักใช้ของดี..
ของดี ๆ เหล่านั้น..มันก็ไร้คุณค่า..

ดังนั้น..เคล็ดลับ ๘ ชอบ ๘ ดี..
หากเราได้นำมาใช้ในการดำเนินชีวิต..
รับรองได้ว่า..ย่อมทำให้ชีวิตของเราทุกคน..
สามารถดำเนินชีวิตได้อย่างถูกต้อง..ดีงาม..อย่างแน่นอน..

หลัก ๘ ชอบ ๘ ดี.. ก็คือ..

๑. เห็นชอบ..เห็นดี..
คือ..เห็นตามความจริงของชีวิต..ทั้งสุขและทุกข์..

๒. ดำริชอบ..ดำริดี..
คือ..คิดละออกจากกาม พยาบาทและไม่เบียดเบียน..

๓. เจรจาชอบ..เจรจาดี..
คือ..รู้จักพูด..พูดสิ่งที่ดี..ถูกต้อง..ดีงาม..ก่อประโยชน์..

๔. การทำงานชอบ..การทำงานดี..
คือ..ตั้งใจขยันหมั่นเพียร..ยึดมั่นในศีลธรรม..และคุณธรรม..

๕. เลี้ยงชีวิตชอบ..เลี้ยงชีวิตดี..
คือ..เว้นทางที่ผิด ละอบายมุขทุกชนิด..ดำเนินชีวิตถูกแบบ..

๖. เพียรชอบ..เพียรดี..
คือ..เพียรระวังและละสิ่งที่ไม่ดี..ตั้งใจทำและรักษาสิ่งที่ดีในชีวิต..

๗. ระลึกชอบ..ระลึกดี..
คือ..มีสติระลึกรู้ก่อนทำ..ก่อนพูด..ก่อนคิด..
พิจารณาความเป็นไปของชีวิต..อย่างรู้เท่าทัน..

๘. ตั้งใจไว้ชอบ..ตั้งใจไว้ดี..
คือ..หมั่นดูแลรักษาจิตใจของตนเอง..
ฝึกฝนอบรมและพัฒนาจิตใจให้ก้าวหน้า..

หากเราได้ตั้งอยู่บนพื้นฐานของศีล สมาธิ ปัญญา..
หนทางหรือเคล็ดลับทั้ง ๘ นี้..
ก็จะนำพาชีวิตของเรา..
ให้ประสบความสุขและความเจริญ..สมหวัง..
และจะทำให้ชีวิต..สังคม..ครอบครัว..เป็นสุข

ดังนั้น..
การเป็นอยู่ของมนุษย์เราทุกคน..
จะต้องดำเนินไปตามสายกลาง..
อันเป็นทางสายเอก..ที่เราทุกคนควรเดิน..
ตามรูปแบบของการดำเนินชีวิตที่เรียบง่ายและงดงาม..
คือ..หลักความพอดี..พออยู่..พอรู้..และพอเพียง..
แล้วชีวิตของเรา..ก็จะเป็นชีวิตที่ถูกต้อง..งดงาม..สืบต่อไป..

อนุโมทนา สาธุค่ะ

ขอร่วมอนุโมทนาอีกคนน่ะครับ

เมื่อมีเคล็ดลับดี ๆ.. ก็ต้องมีวิธีปฏิบัติด้วย ขอเสนอดังนี้

ก่อนอื่นใด ต้องทำความเห็นชอบ..ให้สัมมาทิฐิก่อนโดย ปัจจัย ๒ ประการคือ
๑. ปรโตโฆสะ (ความได้สดับฟังสัจจะอื่น จากผู้รู้อื่นๆหรือบัณฑิตอื่น)
๒. โยนิโสมนสิการ (ปรับใจ ปฏิบัติกระทำไว้ในใจโดยแยบคาย ถ่องแท้
ให้หยั่งลงไปถึงแดนเกิดคือ..ใจ) (พระไตรปิฎกเล่ม ๑๒ ข้อ ๔๙๗)

ต่อไปก็เริ่มทำมรรคข้ออื่นๆคือ
...ทุกเรื่องราวที่เราคิดดำริชอบ..(ให้เป็นสัมมาสังกัปปะ)
สัมมาสังกัปปะ ๓ (ที่ยังเป็นสาสวะ อันเป็นส่วนแห่งบุญ ให้ผลแก่ขันธ์ )
๑. ความดำริออกจากกาม (เนกขัมมสังกัปโป)
๒. ดำริในความไม่พยาบาท (อพยาปาทสังกัปโป)
๓. ดำริในความไม่เบียดเบียน (อวิหิงสาสังกัปโป)(พระไตรปิฎกเล่ม๑๔ ข้อ๒๖๒)

...ทุกกิจที่เราทำการงานชอบ(ให้เป็นสัมมากัมมันตะ)
สัมมากัมมันตะ ๓ (ที่ยังเป็นสาสวะ อันเป็นส่วนแห่งบุญ ให้ผลแก่ขันธ์ )
๑. งดเว้นจากปาณาติบาต (ปาณาติปาตา เวรมณี)
๒. งดเว้นจากอทินนาทาน (อทินนาทานา เวรมณี)
๓. งดเว้นจากกาเมสุมิจฉาจาร (กาเมสุมิจฉาจาราเวรมณี) (พระไตรปิฎกเล่ม ๑๔ ข้อ ๒๗๒)

...ทุกคำที่เรากล่าวเจรจาชอบ..(ให้เป็นสัมมาวาจา)
สัมมาวาจา๔ (ที่ยังเป็นสาสวะ อันเป็นส่วนแห่งบุญ ให้ผลแก่ขันธ์ )
๑. งดเว้นจากการ พูดเท็จ (มุสาวาทา เวรมณี)
๒. งดเว้นจากการ พูดส่อเสียด (ปิสุณาย วาจาย เวรมณี)
๓. งดเว้นจากการ พูดคำหยาบ (ผรุสาย วาจาย เวรมณี)
๔. งดเว้นจากการ เจรจาเพ้อเจ้อ (สัมผัปปลาปา เวรมณี) (พระไตรปิฎกเล่ม ๑๔ ข้อ ๒๖๗)

...ทำงานอาชีพเลี้ยงชีวิตชอบ..(ให้เป็นสัมมาอาชีวะ)
สัมมาอาชีวะ ๕(ที่ยังเป็นสาสวะ อันเป็นส่วนแห่งบุญ ให้ผลแก่ขันธ์ )
๑. งดเว้นจาก การโกง (กุหะนา)
๒. งดเว้นจาก การล่อลวง (ลปะนา)
๓. งดเว้นจาก การตลบตะแลง (เนมิตตกะตา)
๔. งดเว้นจาก การยอมมอบตนในทางผิด (นิปเปสิกะตา)
๕. งดเว้นจาก การเอาลาภแลกลาภ (ลาเภนะ ลาภัง นิชิคิงสนะตา)
(พระไตรปิฎก เล่ม ๑๔ ข้อ ๒๗๕)

ทำมรรคทั้ง ๔ ข้อที่กล่าวมาแล้วนั้น โดย
... มีจิตรับรู้ ระลึกชอบ.. (สติสัมโพชฌงค์, สัมมาสติ)
... ดูว่าควรหรือไม่, เห็นชอบ..อีกครั้ง (ธรรมวิจยะสัมโพชฌงค์)
... เพียรทำแต่สิ่งที่ดีๆ เพียรชอบ.. (วิริยะสัมโพชฌงค์, สัมมาวายามะ)
แล้วจะเกิด ผลเป็น
...ความอิ่มใจ(ปิติ) ความสงบ(ปัสสัทธิ) ความตั้งมั่น(สมาธิ) เห็นตามความเป็นจริง(อุเบกขา)

เมื่อเริ่มฝึกเริ่มทำก็จะได้รับผลเลย เมื่อทำต่อๆไปผลก็จะสะสมทวีคูณทั้ง ปิติ ปัสสัทธิ และสมาธิด้วย

......มรรค8เป็น..ทาง โพชฌงค์7เป็น..การเดิน

อนุโมทนาสาธุด้วยครับคุณ wic