คำว่าธรรมะๆ นั้นใครๆ ก็ตายใจอบอุ่นใจแล้วว่าธรรม ไม่จำเป็นต้องแปลออกก็ได้ แต่เพื่อแยกให้พี่น้องทั้งหลาย
ได้ทราบว่าธรรมแท้เป็นอย่างไร จึงขอชี้แจงให้ทราบพอเป็นแนวทาง

ธรรมแท้นั้นในภาคปฏิบัติที่ปฏิบัติตามธรรมเจอธรรมเข้าไปโดยลำดับ เป็นผลประจักษ์ใจแก่ผู้ปฏิบัติไปโดยลำดับลำดา
ตั้งแต่สมาธิธรรม ปัญญาธรรม วิมุตติธรรม จนถึงขั้นหลุดพ้นไปโดยสิ้นเชิง จิตที่หลุดพ้นไปโดยสิ้นเชิงนั้นแล
กลายเป็นธรรมธาตุ เป็นมหาวิมุตติมหานิพพาน เรียกว่า "ธรรมธาตุ" ครอบโลกธาตุเวลานี้ ออกจากใจ
ที่รวมตัวของผู้บำเพ็ญทั้งหลายสิ้นกิเลสแล้ว

ใจที่บริสุทธิ์นั้นเมื่อละขันธ์ลงไปแล้ว
ไม่เรียกว่าใจที่บริสุทธิ์ เรียกได้ว่านิพพานหรือธรรมธาตุ
ธรรมธาตุหรือนิพพานนี้แลเรียกว่าธรรมแท้
ธรรมแท้นี้แลที่ครอบโลกธาตุอยู่เวลานี้
ที่เราทั้งหลายเอ่ยถึงธรรมเท่านั้นก็เป็นที่ตายใจๆ ด้วยกัน
เพราะเป็นธรรมชาติที่เป็นเครื่องยืนยันโลก
ค้ำจุนโลกนี้มานานแสนนาน

ด้วยธรรมธาตุที่สัตว์ทั้งหลายกล่าวถึงอยู่เวลานี้ นี่เรียกว่าธรรมแท้ เรากล่าวถึงธรรมแท้นี้แล้ว
เราก็แยกธรรมแท้นั้นมาเป็นข้อปฏิบัติ มาเป็นเครื่องยึดถือของเรา เช่น

เราระลึกถึง พุทโธ หรือธัมโม หรือสังโฆ
บทใดก็ตาม นั้นแลคือธรรมที่ออกจาก ธรรมแท้
เป็นเครื่องยึดแห่งจิตใจของเรา
ใจของเราเมื่อมี พุทธ มีธรรม มีสงฆ์ ประจำใจอยู่แล้ว

จะเป็นใจที่มีหลักเกณฑ์ เป็นใจที่มีที่พึ่ง เป็นใจที่มีแก่นสาร เพราะฉะนั้นธรรมกับใจจึงควรให้มีอยู่ตลอดเวลา
สำหรับจิตใจของเรา อย่าให้มีแต่ด้านวัตถุคือสิ่งของเงินทองบริษัทบริวาร เครื่องใช้ไม้สอย ซึ่งเป็นด้านวัตถุ
แม้ที่สุดยศถาบรรดาศักดิ์ทั้งหลายก็ตาม

นี่เป็นเครื่องพึ่งพิงอิงอาศัยเวลาที่เรายังมีชีวิตอยู่เพียงเท่านั้น ได้อาศัยเป็นกาลเป็นเวลา
หากหาชีวิตไม่ได้แล้วสิ่งนี้ก็หมดความหมายลงไปทันที

"ใจนี้ไม่เคยตาย"...หลวงพระตามหาบัว

ใจนี้ไม่เคยตาย ตั้งกัปตั้งกัลป์ก็เป็นมาอย่างนี้ แม้จะไปตกนรกตั้งกี่กัปกี่กัลป์ก็ตาม การที่ว่า
ได้รับความทุกข์ในแดนนรกแต่ละหลุม ๆ นั้นยอมรับ ส่วนที่จะให้ใจนี้ฉิบหายไม่มี ทุกข์ขนาดไหนก็ยอมรับว่าทุกข์
แต่ไม่เคยฉิบหายคือใจดวงนี้ เวลาชำระสะสางแล้วด้วยอำนาจแห่งคุณงามความดีของเรา ก็ค่อยสงบผ่องใส
ได้บริสุทธิ์ขึ้นไปเรื่อย ๆ จนกระทั่งถึงขั้นความบริสุทธิ์เต็มที่แล้ว ดังพระพุทธเจ้าและพระสาวกอรหันต์ทั้งหลาย
ท่านถึงนิพพานเลย นั่น ถึงนิพพานก็ไม่สิ้นสูญ ใจดวงนี้ไม่มีคำว่าสูญ ตกนรกก็ไม่สูญใจดวงนี้ จนกระทั่งบริสุทธิ์
เต็มที่แล้วไปถึงนิพพานก็ไม่สูญ นี่แหละท่านว่านิพพานเที่ยง ก็คือจิตดวงที่ไม่สูญนี้แหละเป็นผู้บริสุทธิ์เต็มที่แล้ว
เรียกว่าธรรมธาตุ อยู่ในแดนแห่งนิพพาน นี่แหละเป็นผู้เสวยความบรมสุขตลอดไป ท่านจึงเรียกว่านิพพานเที่ยง ๆ
ก็เพราะจิตดวงนี้ไม่ตาย มีความเที่ยงตรงอยู่ด้วยบรมสุขตลอดไป นี่คือการสร้างความดีให้ผลแก่เราอย่างนี้
ให้พากันอุตส่าห์พยายามสร้างคุณงามความดี

เทศน์อบรมฆราวาส ณ วัดเขาน้อยสามผาน จ.จันทบุรี เมื่อวันที่ ๑๑ มกราคม พุทธศักราช ๒๕๔๖ (บ่าย)

http://board.palungjit.com/f4/%E0%B8%9E ... 95978.html


http://www.luangta.com/

ก็ว่าไปเรื่อย นั้นนี้เป็นต้นตอตัณหา กิเลสอะไร ขันธ์5 เป็นธาตุทีมีเป็นตามธรรมชาติ ที่ก่อเกิดตามกรรมมีอยู่และเป็นไปของเขาอยู่เองแล้วอย่างนั้นๆ
เดี่ยวก็ไปว่า รูป รส กลิ่น เสียง สัมผัส ธรรมารมณ์ นั้นนี้ป็นต้นตอตัณหา ไปเอะอะโทษนั้นนี้ทำไม ที่จริงต้นตอที่เราหลงเข้ายึด รูปธรรม นามธรรม เองว่าเป็นกูของกูเอง หลงสร้างเหตุเอง ยังไปว่าธรรมชาติเขาเป็นเหตุ

ขันธ์ 5 ไม่ใช่กิเลส..
แม้รูปตาย..แต่กิเลสก็ไม่เห็นตายตาม

ขันธ์ 5 ไม่ใช่ตัวทุกข์..
พอรูปตาย..เอารูปไปเผา..ไม่ยักกะเห็น..รูปมันร้องโอ้ดครวญ

เพราะ..
ขันธ์ 5 เป็นแค่เครื่องมือ..ของใจที่มีกิเลส..

ใจ..เป็นที่อยู่ของกิเลส..
ใจ..ที่ยึดขันธ์ 5 เป็นทุกข์..

พระอรหันต์..แม้มีขันธ์ 5 อยู่..ยังสุข..แม้ขันธ์ 5 จะสลาย..ก็ไม่ทุกข์

แต่..ขันธ์ 5 เป็นกุญแจที่สำคัญที่สุด..ที่จะไขไปถึง..ใจที่มีกิเลส

จะไปฆ่ากิเลส..ที่อยู่ในใจ..ต้องเห็นขันธ์ 5 ตามความเป็นจริง..เป็นกุญแจ

เห็นอย่างไร..เรียกว่า..เห็นตามความเป็นจริง?

อันนี้..คงไม่ต้องเอา..มะพร้าวห้าวมาขายสวน..หรอกมั้งครับ

ต้นตอที่แท้จริงคือ อวิชชา

เพราะอวิชชาเป็น ปัจจัย ให้เกิดสังขาร

สังขารเป็นปัจจัยให้เกิดวิญญาณ

วิญญาณเป็นปัจจัยให้เกิดนามรูป (หรือขันธ์ 5)

นั้นเองครับ

ขอเชิญศึกษาธรรมบรรลุฉลับพลัน จบโลก จบธรรม จบกรรม การปฏิบัติ โดยหลวงพ่อโพธิ์ศรีสุริยะ เขมรโต วัดร่มโพธิธรรม จ.เลย ที่บอร์ดสนทนาทั่วไปขอรับ หรือ http://www.rombodhidharma.com/

อวิชชาเป็นต้นตอ ปฎิสมุบาททั้งหลาย หลงซ้อนในธรรมชาติของการรู้ ไม่รู้จริงๆที่รู้อยู่นี้คือการหลงรู้ หรือกรรมซ้อนธรรม หลงคอยตั้ง คอยต้องกลัวที่จะไม่รู้ไม่เข้าใจ จึงเรียกว่าอวิชชา เหตุสมุทัย

ที่นอกเหนือการยึดติดที่ว่าขันธ์5 อะไรคือ ความไม่ได้ติด อยู่เองแล้ว หมายถึง สุญญตา ว่าง หรืออนัตตา ที่รองรับสรรพสิ่ง สรรพธาตุ สรรพธรรมทั้งในสากลและจักรวาลนี้


ขอให้ท่านมีส่วนในความ ไม่ติด ไม่ขัด ไม่ข้อง ไม่คา แจ่มแจ้งในสัจธรรม ลุล่วงพ้นทุกข์ ตามองค์พุทธะ พระอรหันต์ พระโพธิสัตว์ หลวงพ่อโพธิ์ศรีสุริยะ เขมรโต นั่นเทอญ

นอกจากแจ่มแจ้งในธรรมแล้ว เวลาถ่ายทอดธรรมคำสอนก็ต้องศึกษาถึงศาสตร์นี้ด้วย กล่าวแล้วมันตรงต่อสัจธรรมไม่ตอกย้ำอนุสัยผู้คน ตอกย้ำทุกข์ผู้คน ไม่นำอนุสัยตัวเองเอามาสอน การใช้สื่อที่มีการปรับ
เพราะถ้าเราสื่อ ถ่ายทอดที่สัจธรรมออกไป ที่ต่อธรรมจริง มันยังประโยชน์แจ่มแจ้งสว่างไปทั้งสองฝ่าย
ในทางกลับกันหากสื่อไปให้ธรรมไปแล้วทำให้คนอื่น งม หลง คิดมาก มันก็สะท้อนกลับผู้ถ่ายทอดเอง งม หลง คิดมากในธรรมนะ นำมาขบคิด พิจารณา ตรึกตร่องอยู่นั่น นั่งนอนไม่เป็นสุขเอง

ขอเชิญไปศึกษาที่วัดด้วยนะขอรับ 9 - 16 กุมภาพันธ์ 2553 งานประชุมธรรมที่วัดร่มโพธิธรรม

การสอนหากยังไม่ชัดในวิถีกรรม และจิตที่นอกเหนือ จะเป็นดาบสองคมต่อผู้สอนเอง ยิ่งไปให้ ตอกย้ำ เป็นกรรมซ้อนธรรม ให้ผู้คน มหาชน หลงติดหลงยึดในการปฏิบัติ โทษสูงสุดหลังละสังขาร คือ นรก เขตแดนที่โดยกักขังบริเวณ

พระลงง่ายกว่า..ฆารวาส..แหงม ๆ

ที่เห็น ๆ กันอยู่นี้..คงมีพระหลายองค์..