คือว่าแฟนเราเขาเป็น vegetarian แต่เราไม่ได้เป็นอย่างเขา. เราก็เลยมีปากเสียงกันบ่อยๆ ในเรื่องนี้.
เวลาไปทานข้าวด้วยกัน หรือไปทานข้าวที่บ้านพ่อแม่ของเขา และของเรา เขาก็จะไม่ทานด้วย เพราะว่าเขาทานแบบเราไม่ได้. เขาก็จะนั่งมองเราทานข้าว และบางครั้งเขาก็จะไปหาอะไรทานเองคนเดียว. เราเองก็รู้สึกอึดอัดใจที่เป็นแบบนี้ เพราะรู้สึกว่าเราไม่เป็นครอบครัวเลย. ตั้งแต่อยู่ด้วยกันมา 2 ปี เราสองคนไม่เคยทานข้าวด้วยกันเลย...

เราเคยขอร้องให้เขาทานปลา แต่เขาก็ไม่ทำ เราเองก็ไม่อยากบังคับ เพราะกลัวบาป. เราอยากให้เขาทานแค่ปลาอย่างเดียว แต่ก็ไม่อยากบังคับเขา เราควรทำไงดี. เราจะบาปมากไหมที่ทำแบบนี้....

ต่างคนต่างทาน กระเพาะของใครก็เป็นของผู้นั้น
เจ้าของกระทู้ คิดเองเออเอง .... อยู่กับวิปโยค สัมปโยค ไปใย

vegetarian ก็มีทางออกเรื่องโปรตีน เรื่องกรดอมิโน เรื่องวิตะมินต่างๆ ถ้าท่านเจ้าของกระทู้ไม่เห็นทางออก ก็ลองศึกษาเกี่ยวกับชีวิตของผู้ถือมังสวิรัติ และวางใจ ไม่ตามยินดี ไม่ตามยินร้าย ไม่มีอคติใดๆ

ทำได้ดังนี้ ชีวิตครอบครัวก็จะกลับมาดีดังเดิม.... "เพียงแต่เข้าใจซึ่งกันและกัน"

ขอบคุณมากๆนะครับสำหรับคำแนะนำ...

แต่เราเองก็อยากให้เขากลับมาใช้ชีวิตเหมือนเดิมอย่างพวกเรา เพราะว่าในครอบครัวทั้งของเขา และ ของเราไม่มีใครกินเจ...

โธ่....น่าฉงฉานนนน....

อืมห์ ก็กินด้วยกันสิ่ เขาปลาเจ คุณก็ปลาจริง
เวลาทำอาหาร กินข้าวที่บ้านแม่ ก็ทำอาหารเผื่อเขาด้วย หรือซื้อเผื่อเขา
คือ ถ้าเขาไม่ serious อย่างชนิดที่ว่า เจ 100% ชนิดว่าจานชาม
ภาชนะการปรุงต้องลวกน้ำร้อน ก็น่าจะร่วมกินข้าวด้วยกันได้
แต่ถ้าเขา serious ก็แยกภาชนะไว้สำหรับเขาหนึ่งชุด
ก็ไม่น่าจะเป็นเรื่อง เหลือบากกว่าแรง เน๊อะ
หรือ วันไหน สักสองวันในหนึ่งอาทิตย์ คุณก็เป็นเจ ก็จะได้กินด้วยกัน

อย่าเอาเรื่องปลา มาเป็นอีกหนึ่งในการชักแม่น้ำทั้งห้า
ถ้าอยากกินอาหารเย็นกับเขา ก็ทำในสิ่งที่พอจะเป็นไปได้ แค่นั้น

ก็คือ ปรับความคิด
การเป็นแฟนกัน ไม่จำเป็นจะต้องร่วมนั่งโต๊ะกินปลาตัวเดียวกัน
เรียนรู้ที่จะอยู่ร่วมกัน บนความต่าง

และต้องเข้าใจด้วย คนกินเจ
ถ้าคนที่กินเจจนเป็นนิสัย ๆ
บางครั้งจะเกิดอาการหนึ่งก็คือ
ได้กลิ่นอาหารที่ปรุงโดยเนื้อสัตว์ น้ำมัน แล้วมัน...อึ๋ยยย...จริง
เพียงแต่บางคนจะแสดงอาการ แต่บางคนจะไม่แสดงอาการ
ถ้าเป็นเจที่ เนียน ๆ คือ กายเจ ใจเจ เขาจะวางตัวปกติ
ไม่แสดงอาการรังเกียจ เพราะเขาเข้าใจ และก็ไม่พูดมาก
และจริง ๆ ก็จะร่วมนั่งกินได้ปกติ ซึ่งเขาจะพกอาหารของเขาติดตัวไปด้วย อิ อิ
เพื่อนสั่งปลาทอด ก็ควักไอ้นี่มาเลย ผักกาดดอง อิ อิ
ก็มี เพื่อนเอกอน กินเจ นาน ๆ เจอกันก็จะพาเขาไปกินของดี ๆ
แต่พอเห็นเขาควักอาหารกระป๋องเจขึ้นมา ก็เลยสั่ง พิซซ่า เจ อิ อิ
ก็จริง ๆ แม้รสชาดจะจัดจ้านสู้ พิซซ่าปกติไม่ได้ แต่มันไม่ใช่สาระสำคัญ
เขาก็บอกว่า พิซซ่าเจ อร่อยสู้ป๋องเจไม่ได้ 5555
เขาไม่ค่อยเข้าสังคม เพราะการกินของเขา
แต่ทุกครั้งที่เราเจอกัน เอกอนไม่เคยเห็นเรื่องกินของเขาเป็นเรื่องยุ่งยาก
และแม้จะยุ่งยากบ้าง ชนิดที่ว่า เอกอน ต้องขับรถตระเวนหาร้านหรู๋ ๆ ที่มีเมนูเจ
และแม้แต่เขาจะแสดงความเกรงใจ และไม่อยากให้เราเดือดร้อน
แต่ เอกอน ก็ ชิลล์ ชิลล์
"ก็ไม่ได้ต้องทำอย่างนี้ทุกวันนี่ นานเจอกันที และเธอก็ไม่ได้กินอย่างนี้ทุกวันนี่
เห็นปกติ ไม่มาม่าเจ ก็อาหารกระป๋อง เก็บไว้เลย
นาน ๆ เจอกัน อยากให้เธอมีความสุข"
เราก็เลยเป็นเพื่อนที่เขาจะนึกถึงเสมอ ซึ่งเวลาที่เขามีอะไรเขาก็วางใจที่จะคุยกับเรา

ในชีวิต เรามีโอกาสเจอเรื่องราวมากมายที่ ทัศนะในการใช้ชีวิตที่ทำให้เรารู้สึกว่า
เราแตกต่าง และยากที่จะจูนกัน

กระนั้น คือ ถามใจตัวเอง และก็ทำความแตกต่างให้เป็นเรื่อง ชิลล์ ชิลล์
เหมือน คนที่ชอบกินกาแฟ กับ คอฟฟี่เมต
แต่ถ้ามีนมสดมาให้ เราก็ใส่นมสดแทนก็ได้
สิ่งที่ทดแทน ชดเชย นี่ล่ะ คือกุญแจสำคัญดอกหนึ่ง
ที่จะทำให้เราเรียนรู้การพลิกแพลง นั่นคือการฝึกจิตมิให้จนต่อสถานการณ์
จนถึงที่สุด ถ้ามันพลิกแพลงไม่ได้จริง ๆ
มันก็ยัง ชิลล์ ชิลล์ เพราะ ผู้ที่พลิกแพลงอยู่เนือง ๆ จะทำให้เป็นคนที่มีความยืดหยุ่นสูง

ลองดู

ขอบคุณมากนะครับ แล้วเราจะลองทำตามคำแนะนำ

แฟนผมเป็น นางยักษ์ เอ้ย...เป็นนางฟ้าครับ กินทุกอย่างที่ขวางหน้า
ผมยังไม่(กล้า)พูดสักคำ กลัวเธอสาปให้เป็น จิ้งจกตุ๊กแก อิอิ
(เพราะผมไม่ชอบกินตับ)

กินผักหรือไม่กินผัก ไม่เห็นเป็นไร นอกบ้านก็ต่างคนต่างกิน
อย่าบอกนะว่า ผูกแขนติดกันไปไหนไปด้วยกันตลอดนะ

ตามใจกันวันละนิดจิตแจ่มใส นะจ้ะทูนหัว

อย่าให้เรื่องปากท้อง มาเป็นเรื่องแบ่งแยกเลยครับ

เดี๋ยวจะแถม 40 ให้ซักขวด

โอ๋ ๆ ๆ ๆ ได้จ้ะ ตกลง ๆ ๆ จะส่ง Fax ไปให้เดี๋ยวนี้แหละ

นี่แนะ หนึ่ง



นี่แนะ สอง

อิ อิ

อย่าช้า ... เปรี้ยวปาก...

พระศาสดาตรัสไว้ว่า
"ความทุกข์ทั้งหลายทั้งปวง มีมูลรากมาจาก ตัณหา อุปปาทาน ทั้งหมดทั้งสิ้นฯ"


ความทุกข์ของท่าน จขกท ก็ต้องมีรากมาจาก ตัณหา อุปปาทาน เช่นกันครับ

การกินเจ อาจกินเพราะแพ้ต่อเนื้อสัตว์
หรือ กินเพราะมีเจตจำนง

ก็น่ายกย่อง เป็นกุศลทั้งต่อตัวเองและเพื่อนร่วมโลก
แต่คนรู้จักผมไม่มีใครกินเจ ก็เลยไม่เคยประสบปัญหาแบบคุณ เอาใจช่วยครับ