ขอทราบว่า การเช่าพระ (เล่นพระ) เช่น รุ่นนั้น รุ่นนี้ เนื้อนั้น เนื้อนี้ เป็นการกระทำที่ถูกต้องตามหลักพุทธศาสนาหรือไม่ครับ สงสัยมานานแล้ว ขอบคุณครับ

ไม่ถูกต้องตามหลักพระพุทธศาสนา หรอกครับ
พระพุทธศาสนา เน้นที่การปฏิบัติ
แต่อันนี้เป็นวัตถุ ซึ่งน้อมนำไปให้ระลึกถึง พระพุทธองค์ ทำให้ใจเป็นมงคล


แต่ ถ้าเบี่ยงไปนิด
ก็จะคิดแต่พึ่งพา เป็นการไม่ทำดีในตัวเอง อย่างนี้ก็ทำให้เสียโอกาส
ถ้าเบี่ยงอีกนิด
ก็จะไปคิดเรื่องราคา การค้าขาย ก็เป็นกิเลสไปเลยได้เช่นกัน

คนซื้อ หรือที่เรียก กันว่า เช่า ถ้านำไปบูชา ด้วยใจบริสุทธิ์ จะไม่มีอะไรเสียหาย หรือเป็นอันตราย และก็จะได้วัตถุมงคลที่แท้จริง คือวัตถุ อันทำให้ใจเราเป็นมงคล

ตรงข้ามกับคนขาย จะย่ำแย่ได้กว่ามาก

เพราะคนขาย มักโกหก พูดไม่จริง เช่น พระเขาแท้ เวลาเอามาขาย ก็ว่า ไม่ค่อยดี ไม่แท้ แท้แต่เขาไม่เล่น พิมพ์นี้เขานิยม ซึ่งความจริง ก็รู้แก่ใจว่า เป็นเท็จ ก็จะขาดศีลข้อมุสาไป

และที่แย่ คือ เมื่อจะกดราคา ก็จะตำหนิพระ เช่นองค์นี้ไม่สวน จมูกแหว่งไป ทรวดทรงไม่ดี อะไรทำนองนี้ จะบาปอีกต่อก็เรื่องนี้เลย


ถ้าเราไม่ยุ่งเรื่องนี้เลย ก็จะดีมากทีเดียว
แต่ถ้าจะมี่พระไว้คุ้มครองป้องกัน บางท่านก็เชื่อว่า ดี ด้วย และเป็นไปได้
อันนี้เป็นประสบการณ์ส่วนตัว
แต่ต้องมีสติ ระวังเรื่องกิเลส และบาปกรรมให้มากดังกล่าวมาครับ

ผมเห็นด้วยกับท่านจักรแก้วรัตนะครับ
เดี๋ยวนี้ทุกอย่างเป็นไปเพื่อการพาณิชย์ทั้งนั้น
ก็ไม่ต้องไปสนใจหรอกครับแต่ถ้าอยากเช่าไปบูชา
ก็ต้องเลือกหน่อยครับหรือ
เช่ากับวัดโดยตรงที่สร้างขึ้นโดยมีเจตนาที่บริสุทธิ์
ส่วนตัวผมนั้นผมคิดว่า
พวกพระเครื่องที่ดีๆทั้งหลาย
ถ้าวันนึงจะเป็นของเรา
ก็จะได้เป็นของเราเองครับ
ของอย่างนี้เป็นเหมือน
สมบัติผลัดกันชมครับ
ผมว่าเรามีพระไว้ให้ท่านคุ้มครองเรา
ดีกว่าเราต้องไปคุ้มครองท่านน่ะครับ
ขอให้ท่านเจริญในธรรมครับ

อาศัยกิเลสคือโลภะชนเหล่านั้นจึงเกี่ยวข้องกับกิจกรรมที่ท่านผู้ถามตั้งขึ้นเป็นคำถาม. ...ท่านผู้ถามจะเห็นว่าสิ่งนี้ถูกต้องตามหลักพุทธศาสนาหรือไม่เล่าครับ ในเมื่อ
คำสอนทั้งสิ้นของพระพุทธเจ้าทั้งหลายล้วนสอนเหล่าสรรพสัตว์ ให้ฝึกฝนตนเพื่อลดละสละรื้อถอนทำลายกิเลสทั้งสิ้นไม่ให้มีเหลือเลย?? กิจกรรมนี้((เล่นพระ) เป็นกิจกรรมที่มิได้ส่งเสริมสนับสนุนการขัดเกลากิเลสแต่ประการใด. ตรงข้ามเป็นช่องทางไหลบ่ามาของกิเลสคือความโลภ อยากได้ ได้แล้วก็ไม่พอต้ิองหาเพิ่มไม่หยุด..มานะ ก็เพิ่มพูนไปตามจำนวนพระที่ได้มา ย่อมอวดตนว่าเลิศกว่าเขา ถือดีว่าวิเศษกว่าใครๆ..ซ้ำร้าย ถึงกับเป็นเหตุแห่งมิจฉาทิฏฐิโดยประการต่างๆ..เช่นหากมีหลวงพ่อสารพัดนึกแขวนคอ จะได้ทุกสิ่งที่ปรารถนา หรือต้องพระเนื้อนี้นั้นเท่านั้นสามารถปกป้อง ให้คลาดแคล้วศาสตราวุธเรียกว่ายิงไม่เข้าฟันไม่ขาดทำนองนี้ แม้ฆาตกรแลโจรร้ายที่ทำชั่วทุกวันก็จะปลอดภัยได้ด้วยพระนั้นๆ..??..เป็นอันว่าความเห็นที่ถูกตรงเรื่องกรรมและผลก็ถูกลบออกไปจากการรับรู้...ครานี้ความอายชั่วกลัวบาปก็พากันหดหายไปหมด แกล้วกล้าสามารถยิ่งขึ้นในการทำชั่วทั้งหลาย...มีการคอร์รัปชั่นเพื่อเอาเงินมา"เล่นพระ" แม้กิจกรรมต่างๆแบบนักเลงก็เจริญก้าวหน้าเพราะถือดีเชื่อมันในฤทธิ์ของดินปั้นมากกว่าเชื่อเรื่องกรรมเป็นต้น..

คำว่าเล่นพระ ก็ประกาศโต้งๆว่า"เล่น" ไม่ได้จริงจังอะไร...เป็นกิริยาของเด็ก ไม่มีวุฒิภาวะ..อีกทั้งคนเล่นก็ได้ฉายาว่า"นักเลงพระ"ซึ่งดูจะคล้าย หรือใกล้เคียง(หรืออาจเป็นเครือญาติ) กับนักเลงการพนัน นักเลงสุรา นักเลงปืนฯลฯ อันเป็นกลุ่มที่ห่างไกลพระธรรมอย่างยิ่ง โดยธรรมชาติ:b5: จากเหตุผลดังที่ว่ามานี้ จึงไม่สามารถกล่าวได้เลยว่ากิจกรรมเล่นพระ สอดคล้องกับหลักพุทธศาสนา..หลักใดหรือส่วนใหน..ถ้าจะว่าไป กิจกรรมนี้เป็นของนอกพุทธศาสนาอย่างเห็นได้ชัดเจน...

ส่วนในกรณีที่คนจะเคารพบูชากราบไหว้พระพุทธรูป ด้วยใจจริงด้วยศรัทธาแรงกล้าในพระพุทเจ้าแล้ว อย่าว่าแต่จะต้องเป็นพระพุทธรูปที่สวยมีราคาหรือผ่านพิธีปลุกเสกจากสำนักดังๆเลย แม้เเค่เดินผ่านร้านช่่างปั้นผู้วางก้อนดินเหนียวที่ทำเป็นรูปหุ่นหยาบๆของพระพุทธรูปไว้ที่หน้าเรืิอน...เขาย่อมน้อมเศียรเกล้ากราบหุ่นปั้นนั้นด้วยความเคารพนอบน้อมยิ่งแล้วนั่นเทียว..

พึงเห็นความต่างของนักเล่นพระ กับผู้กราบพระด้วยความเลื่อมใสศรัทธาแท้จริงดังนี้แล..