"ที่พึ่งที่อาศัย" ในทางธรรมมีความหมายต่างกันหรือเปล่าค่ะ สงส๊ายยยย สงสัยเจ้าค่ะ

ถ้าหมายถึงคำว่า อัตตาหิ อัตโนนาโถ ของพระพุทธเจ้า
ก็หมายถึงพึ่งพาตนเองจริงๆ ไม่หวังพึ่งปัจจัยภายนอก

เช่นเราขาดกำลังใจ เราก็รอคนนั้นคนนี้มาให้กำลังใจ
อันนี้คือเรารอพึ่งจากภายนอก
แต่ถ้าพึ่งตนเองแล้ว ไม่มีความจำเป็นต้องรอพลังจากภายนอก

อย่างบางคน ถึงโอกาสเหมาะ ถึงจะมาทำบุญสักที
อันนี้คือหวังพึ่งโอกาส หวังพึ่งวาระ เพื่อจะทำบุญ
อันนี้ก็เป็นการหวังพึ่งภายนอก

ขอบคุณ คุณชาติสยามเจ้าข้า
จันทร์ฯ หมายถึงสองคำนี้คะ ที่พึ่ง กับ ที่อาศัย ความหมายต่างกันหรือเปล่านะคะ

ดูก่อนท่านผู้เจริญในธรรมทุกท่าน...................

ที่พึ่งในทางธรรมนี้หมายถึง คุณของพระพุทธเจ้า ๑ คุณของพระธรรม ๑ คุณของพระสงฆ์ ๑ อาศัยคำสังสอนและการประฏิบัติ เพื่อน้อมจิตไปสู่พระนิพพาน

ที่อาศัยในทางธรรมหมายถึง กรรมฐานทั้ง 40 กอง ๑
จิต ๑ ร่างกาย ๑ ซึ่งเปรียบเสมือนสารถีทให้ไปถึงจุดหมาย


ขอให้ทุกท่านเจริญในธรรมกันทุกท่านเทอญฯ.........................

ที่พึ่ง คือ ที่เกาะ ที่ยึดเหนี่ยวทางใจ อันได้แก่ ต้นไม้ ภูเขา สัตว์ประหลาด ๆ ทั้งหลาย สำหรับท่านผู้มีปัญญาน้อย แต่สำหรับท่านผู้มีปัญญาเยอะๆ ก็จะได้แก่ พระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์หรือพระรัตนตรัย เป็นต้น ที่พึ่งนี้ สามารถพึ่งเป็นพึ่งตายได้หลายภพหลายชาติ..

ที่อาศัย คือ บ้านเรือน กระท่อม กระต๊อบ อาศัยอยู่ชั่วคราว ตายแล้วก็เอาไปไม่ได้
ทางธรรมท่านเปรียบได้กับ รูปกายหรือขันธ์ห้านี้แล..

พิจารณาด้วยนะ จริงบ้าง..เดาเอาบ้าง..ขอรับ

ท้อแท้,เศร้าใจครับ ช่วยแนะนำทางออกให้ผมหน่อยจะได้มั้ยครับ

ขอบคุณทุกท่านเจ้าคะ

หากเกี่ยวกับความรักฯ ตั้งกระทู้ที่ห้อง ความรักความผูกพันฯ ได้เลยนะเจ้าคะ
มีผู้ผ่านประสบการณ์ มาตอบคำถามเพียบบบบ เจ้าข้า

ที่พึ่ง คือ พระรัตนตรัย
ที่อาศัย คือ ขันธ์ 5 ร่างกาย ร่างกายเหนื่อยก็ให้มันพัก,มันหิวก็ให้มันกิน,มันง่วงก็ให้มันนอน
รู้ว่าจิตมาศัยร่างกายอยู่ จิตเป็นของจริง ร่างกายเป็นสมมติเกิดขึ้นเพราะผลบุญผลบาป
ร่างกาย เป็นบ้านเช่าของจิต,เทวสมบัติ เป็นพระราชวังของจิต,พรหมสมบัติ เป็นวัดของจิต
ส่วนนิพพานสมบัติเป็นบ้านที่แท้จริงของจิต
ร่างกายตายเมื่อไรเราจะดีใจ จิตขอติดตามองค์พระสัมมาสัมพุทธเจ้าเข้านิพพาน
ไม่ขอเกิดตายอีก เพราะชีวิตเต็มไปด้วยความทุกข์
ศึกษาเพิ่มเติมที่ www.sangthipnipparn.com

คำสองคำนี้เปนคำที่ประกอบเข้าด้วยกัน โดยความหมายไม่แตกต่างกันมาก จะแปลว่าขันธ์ห้า หรือสังขารก้ได้
หรือแปลเปนว่าที่ยึดเหนี่ยวอันเปนสรณะก็ได้ก้คือรัตนตรัย แต่ที่กล่าวว่าที่พึ่งที่อาศัยเอาสองคำมาติดกัน
ก็เพราะว่ามีเหตุให้มันต้องเป็น นั่นก็คือกรรมอันเนื่องจากเหตุและปัจจัยโดยมีเจตนาที่กระทำกรรมกรรม
และผลของกรรมที่กระทำเมื่อถึงเวลาจะให้ผลนั้นของกรรมที่ทำไว้ ไม่มี่ผู้ใดมาทำให้แทน
จะบอกว่าที่พึ่งที่อาศัยคือ"กรรมของสัตว์โลก\" หรือกฏแห่งกรรม ซึ่งครอบคลุมคำสองคำได้หมด

ในสวดมนต์ทำวัตรเย็นในอภิณหะปัจจะเวกขะณะปาฐัง บอกไว้ชัดว่า "..กัมมะปะฏิสะระโณ(ณา)-เรามีกรรมเป็น ที่พึ่งที่อาศัย" โดยอาศัย
เจตนาของตัวกรรมเป็นผู้กำหนด ดังนั้นจึงมีหลักการของความดีเกิดขึ้นมาซึ่งได้แก่" คิดดี ทำดี พูดดี" มีให้เห็น
ตามด้านหลังของเหรียญพระที่บูชาหรือเขียนไว้ตามยันต์ต่างๆ แต่ถ้าจะแยก2คำให้ชัดต่างกันก้อย่างที่หลายท่าน
กล่าวมาทั้งหมดครับ แต่สำหรับผมเหนว่าสองคำนี้ไม่แตกต่างกันมากนัก