สวัสดีคะดิฉันเคยตั้งกระทุ้ทำอย่างไรถึงจะพ้นทุกข์ก็มีคนช่วยตอบกระทู้ทำให้ดิฉันสบายใจมาระดับหนึ่ง เเต่ตอนนี้จิตใจของดิฉันไม่สงบเลยนึกถึงเเต่ภาพเหตุการณ์ของลูกที่กำลังจะเสียตอนที่ลูกดิฉันอยู่โรงพยาบาลเขาเพ้อเเละอาเจียนมาเป็นเลือดภาพของลูกดิฉันติดตามาตลอดจนดิฉันไม่สามารถข่มตาให้หลับได้ดิฉันสวดมนต์ทุกคืนเเต่ไม่รู้จะทำอย่างไรดีจนทุกวันนี้ดิฉันคิดว่าถ้าเราได้จากไปจากโลกนี้ก็คงจะดีมากทุกข์ใจอย่างมากควรทำอ่ย่างไรดี

ภาพทั้งหลายที่ผุดขึ้นมาในหัวนั้น ไม่ใช่ตัวไม่ใช่ตนไม่ใช่คนไม่ไช่สัตว์ เป็นนามธรรม

ให้นึกถึงพระพุทธรูปแทนหรือไม่ก็นึกถึงภาพตัวเราแทนว่าเรากำลังเดินหรือว่ายืน นั่ง นอนอยู่ หรือไม่ก็กำหนดสัญลักษณ์อันใดอันหนึ่งขึ้นมา ถ้าเราไม่ตั้งใจกำหนดภาพหรือสัญลักษณ์ที่เราตั้งขึ้นมา จิตจะแล่นสู่อารมณ์ภายนอกทันทีเปลี่ยนไปเป็นภาพต่างๆโดยไม่รู้ตัว ทำให้เราเกิดความทุกข์ได้

ลองสังเกตุดูก่อน ว่าภาพที่เห็นทำให้ทรมาน จริงหรือ หรือว่าความไม่อยากเห็นภาพนั้น ๆ มันทำให้ทรมาน ถ้าการเห็นภาพนั้นทำให้ทรมาน อาจจำเป็นต้องเบี่ยงเบนจิตที่ฝั่งใจกับภาพที่เลวร้าย ให้ก้าวข้ามปมตรงนี้ไป โดยการพิจารณาต่อ ว่าเหตุการณ์ในวันนั้น หลังจากอาเจียนเป็นเลือด ไม่มีพยาบาลมาเช็ดล้างทำความสะอาดหรือ ภาพต่อ ๆ ไป ภาพถัดจากนั้น ความรู้สึกเจ็บปวดเมื่อถึงที่สุดแล้วยังมีอยู่อีกต่อไปหรือ

เพียงพิจารณาตามความเป็นจริง ไม่ด่วนสรุป ถึงความเจ็บปวดในจุดนั้น เพราะความจริงเราก็ดีลูกก็ดีใครก็ตามต่างต้องผ่านความทุกข์ความเจ็บปวดต่าง ๆ ไม่อย่างใดก็อย่างหนึ่ง เมื่อเราพิจารณาผ่าน พาจิตใจตนเอง ให้ข้ามภาพตอนลูกได้รับความทรมานไป ไปจนสุดอาการของร่างกาย ควรจะตระหนักและขอบคุณที่คุณลูกได้แสดงให้เห็นถึง สัจธรรมความจริง แม้ตัวเราเองก็เจ็บป่วยด้วยโรคทางร่างกายเบียดเบียนอยู่

การรำพึงถึงอีตที่ผ่านไปแล้ว แต่ไม่ได้รับคุณค่าที่คุณลูกแสดงไว้ถือว่าน่าเสียดายทีเดียว ควรใช่เวลาที่เหลืออยุ่ ทุกลมหายใจเข้าออกเพื่อทำกุศลผลบูญให้เต็มที่ ทาน ศีล ภาวนามิให้ขาด เพื่อที่จะได้มีบุญบารมี เวลาอุทิศส่วนกุศลแผ่เมตตาจิต ถึงน้อง(คุณลูกชาย วัย ๙ ขวบ) จะได้รับอานิสงส์ผลบุญได้เต็มที่ เมื่อคุณโยม มีจิตใจที่ ปราศจากความเศร้าหมอง ไม่เพียงข้อดีที่ลูกของเราในภพหน้าจะได้รับ บุญของเรา

ยังส่งผลดีต่อสุขภาพร่างกาย หากเรามัวประมาท คร่ำครวญเสียสติถึงลูก แต่ไม่ได้มองเห็นถึงความทุกข์ที่เรายังต้องแบกต้องเจอในสังขารร่างกายจิตใจ แล้วยังท้อถอยประมาทอยากตาย จะได้หาบุญขวนขวายเอาไว้ภพหน้าเพื่อได้เป็นทุนเป็นบุญหนุนตนเองและลูกได้อย่างไร หากมาด่วน ตายทั้งเป็นอย่างนี้เสียก่อน

อย่าให้คุณน้อง จากไปโดยไร้ประโยชน์ ความตายไม่ได้ช่วยอะไร เพราะสิ้นทั้งบุญทั้งบาปเพียงชาตินี้ ยังมีกรรมติดตัวไม่เป็นพระอริยบุคคล ก็ยังต้องวนเวียนเกิดตายมามีชีวิตทรมานลำบากเสียใจอยู่อย่างนี้ ปล่อยชีวิตโคกระบือ ทำบุญให้ทานสักเท่าไหร่ก็ไม่สู้ รักษาศีล รักษาศีลยังไม่สู้ ภาวนาอบรมสติปัญญา ให้พ้นความทุกข์ พ้นกิเลสเศร้าหมองของจิตใจ อย่ารีรอ อย่ามัวตายทั้งเป็นอยู่ ปลุกกำลังใจ อย่าให้น้องตายเปล่า อย่าให้มะเร็งมาทำเราตายเปล่า ๆ บุญเพี่ยงน้อยนิดอย่าได้ประมาท เพียงระลึกถึง พระรัตนตรัย มีพระพุทธพระธรรมพระสงฆ์เป็นที่พึ่ง

จะหล่อเลี้ยงชีวิตจิตใจให้สู้ต่อไป และอยู่ได้ เป็นตัวอย่างแก่ คุณแม่ที่เสียลูกไปก่อนวัยอันควร ในวันข้างหน้า อดีตผ่านไปแล้วอย่าได้มัวประมาท ไม่มีใครทำใจใครให้สงบได้ มีแต่ตัวของตัวเอง รู้จักจิตจักใจตัวเองให้มาก ดีให้ยิ่ง ๆ ทำ ไม่ดีให้ละให้สละ ที่ได้ถามไว้ข้างต้น อยากให้ย้ำไว้ในจิตในใจ หากความคิดมันห้ามไม่ได้ ภาพมันทำให้ทรมานหรือว่า ความไม่อยากเห็นไม่อยากจำมันทำให้ทรมาน คิดเอาดี ๆ

แล้วก็พิจารณา เร่งทำทาน ศีล ภาวนา จะได้ให้บุญลูก ที่ลูกสอนลูกแสดงไว้แล้ว ไม่มีอะไรเที่ยงแท้ เป็นทุกข์ บังคับบัญชาไม่ ว่าไม่ให้เกิด ไม่ให้แก่ ไม่ให้เจ็บ ไม่ให้ตาย อย่าประมาทเอาใจช่วยเจริญพร ^^


ป.ล.อาตมายินดีเป็นกัลยาณมิตรให้ บุญที่เกิดจากจิตใจที่ปราศจากความทุกข์จะช่วยคุณโยมและลูกได้ ^^



Credit image by :
http://forum.onnud20.com/forum/viewthread.php?tid=11240

คุณต้องยอมรับผลของกรรม ทั้งหลายให้ได้ก่อน ทุกอย่างมันเป็นกฎแห่งกรรม ยอมรับได้ก็ไม่ทุกข์ ไม่ยอมรับก็เป็นทุกข์อยู่ร่ำไป

อนุโมทนาครับ
http://ia700309.us.archive.org/29/items ... ven128.mp3
22.ควรจะปฏิบัติอย่างไรกับคนที่พึ่งตายใหม่ๆ

อ้างอิงจาก
http://www.jozho.net/index.php?mo=3&art=109168

ขอขอบพระคุณทุกท่านที่เข้าร่วมชี้แสงสว่างให้ดิฉันวันนี้ดิฉันตั้งสติสวดมนต์นั่งสมาธิที่วัดมาทำให้จิตของดิฉันเริ่มจะมีสติขึ้นมากภาพที่เหมือนติดตาดิฉันมาดิฉันจะพยายามสู้กับมันนะขอขอบคุณทุกท่านคะ