ก่อนอื่นต้องขออนุญาตผู้ดูแลทั้งหลายอีกครั้ง ในการเขียนกระทู้นี้ ขอความอนุเคราะห์ต่อตัวของท่านทั้งหลายประเทศชาติและประชาชน ซึ่งความจริงแล้วพวกท่านนั้นยังมีความคิดที่แคบไปคิดว่า เรื่องเหล่านี้ไม่ใช่เรื่องศีลธรรม แต่ถ้าพวกท่านคิดพิจารณาให้ดีแล้ว เรื่องที่ข้าพเจ้าได้เขียนทั้งก่อนหน้านี้ และเรื่องนี้ ล้วนเป็น ศีลธรรมทั้งสิ้น เพียงแต่ข้าพเจ้าไม่ได้เขียนหัวข้อของหลักศีลธรรมเหล่านั้นลงไปด้วย เพราะต้องการเพิ่มอรรถรสของการอ่าน แต่ถ้าพวกท่านทั้งหลายเห็นว่าผิดระเบียนกฎเกณฑ์กติกาที่พวกท่านได้วางไว้ ก็ลงขยะได้เลยขอรับ
นโยบายผู้จบปริญญาตรี เงินเดือน ๑๕,๐๐๐ บาท
กระทู้นี้ เป็นเพียงข้อคิดเห็นของข้าพเจ้า อันเป็นไปตามหลักวิชาการและหลักความจริง ไม่ใช่การเขียนคัดค้านหรือเห็นด้วยหรือไม่เห็นด้วย แต่เป็นเพียงการเตือนหรือให้ข้อคิดข้อเสนอแนะ ต่อกลุ่มบุคคลที่จะเข้ามาเป็นคณะรัฐบาล อย่าได้ทำเพื่อหวังสร้างฐานอำนาจเพื่อการต่อรองหรือเพื่อสร้างพฤติกรรมอันขัดต่อศีลธรรมอันดี ขัดต่อกฎหมาย จนทำให้ระบอบเศรษฐกิจของประเทศต้องเสียหาย
เนื่องด้วยตามข่าวนโยบายของพรรคการเมือง ที่จะเข้ามาจัดตั้งรัฐบาล มีนโยบายที่จะปรับอัตราเงินเดือนของที่จบปริญญาตรีเริ่มเงินเดือนขั้นฐานที่ ๑๕,๐๐๐ บาท(หนึ่งหมื่นห้าพันบาท) นั้น
ข้าพเจ้ามองเห็นว่า ผู้นำนโยบายดังกล่าวมาใช้นั้น ไม่เป็นไปตามหลักวิชาการ และไม่เป็นไปตามหลักความจริง กล่าวคือ พวกเขาทั้งหลายเหล่านั้น ไม่ได้มีความรู้ ความเข้าใจในการบริหารงานบุคคล และไม่มีความรูัความเข้าใจในเรื่องของการบริหารงบประมาณของผู้ประกอบการอย่างถ่องแท้
นโยบายให้เงินเดือนชั้นแรกของผู้จบปริญญาตรี ๑๕,๐๐๐ บาท(หนึ่งหมื่นห้าพันบาท) ไม่ได้มองหรือพิจารณาถึง Demand และ Supply ของผู้ประกอบการ และ ของผู้จบการศึกษาปริญญาตรีมามาดๆ กล่าวคือ พวกเขาสร้างนโยบายดังกล่าวขึ้นมา โดยไม่รู้ว่า ตำแหน่งงานที่ผู้ประกอบการสามารถรับปริญญาตรีในสาขาที่ต้องการนั้น มีกี่มากน้อย และผู้ประกอบการสามารถรับผู้จบปริญญาตรีในตำแหน่งงานที่ไม่ตรงสาขาที่เรียนมาได้กี่มากน้อย
ผู้ประกอบการจะสามารถจ่ายค่าจ้างรายเดือนต่อผู้จบปริญญาตรีเฉพาะสาขาคือทำงานตรงสาขา ได้ตามงบประมาณของการประกอบนั้นๆ คือค่าจ้างย่อมต้องเป็นไปตามการบริหารงบประมาณ ของสถานประกอบการนั้นๆ ไม่ใช่จ่ายค่าจ้างตามการบริหารงานของคณะรัฐบาล
ผู้ประกอบการจะสามารถจ่ายค่าจ้างรายเดือน หรือ ค่าจ้างรายวัน ให้กับผู้จบปริญญาที่ทำงานไม่ตรงตามสาขา คือทำงานในตำแหน่งงานอะไรก็ได้ ตามที่ผู้ประกอบการจะจัดจ้างหรือมีความต้องการ และย่อมสามารถจ่ายค่าจ้างรายเดือน ค่าจ้างรายวัน ได้ตามงบประมาณของผู้ประกอบการนั้นๆ อันมีปัจจัยหลายอย่างในการประกอบกิจการ เป็นตัวชี้วัดอัตราค่าจ้างรายเดือน และรายวัน ให้กับผู้จบปริญญาตรีเหล่านั้น ไม่ใช่รัฐบาลเป็นตัวชี้วัดอัตราค่าจ้าง ซึ่งผู้เรียนจบปริญญาตรีที่จำต้องทำงานทั่วๆไปไม่ตรงกับสาขาที่เรียนมา มีจำนวนมากกว่าผู้ที่เรียนจบปริญญาตรีและได้เข้าทำงานตรงตามสาขาที่เรียน
ดังนั้น ผู้จบปริญญาตรี ที่จำเป็นต้องทำงานในสาขาที่ไม่ได้เรียนมา ก็ย่อมต้องได้รับอัตราค่าจ้างอย่างน้อยก็เป็นอัตราค่าจ้างขั้นต่ำ ซึ่งก็แล้วแต่ผู้ประกอบการหรือสถานประกอบการนั้นๆจะกำหนดขึ้นหรือสามารถจ่ายค่าจ้างได้ เช่น ไม่ต่ำกว่า ๙,๐๐๐ บาท(เก้าพัน) ไม่เกิน ๙,๘๐๐ บาท(เก้าพันแปดร้อย) ทดลองงาน สามเดือน หกเดือน หนึ่งปี สองปี สามปี สี่ปี (อันนี้ก็แล้วแต่ระเบียนของสถานประกอบการนั้นๆ)
ในระบบราชการ บางกระทรวงทบวงกรม ก็เช่นกัน ถ้าเรียนจบปริญญาตรี ถ้าไม่ตรงตามสาขาที่ทำงาน จะมีผลประโยชน์อะไรกับหน่วยงานนั้นๆ ถ้าปรับเป็นรับเงินเดือน ๑๕,๐๐๐ บาท เขาเหล่านั้นจะต้องปรับตำแหน่งการทำงานไปอยู่ในระดับต่ำแหน่งอะไร ในเมื่อเรียนมาไม่ตรงตามสาขา หรือลักษณะงานที่ทำอยู่ และยังมีปัจจัยอื่นๆในวัฒนธรรมของระบบราชการไทย เช่น ระบบอาวุโส ระบบประสบการณ์ความรู้ ฯ ที่จะเป็นเครื่องชี้วัดในการได้ก้าวไปทำงานในต่ำแหน่งที่ก้าวหน้ากว่าเดิม
ที่ข้าพเจ้ากล่าวไปทั้งหมดข้างต้น เป็นข้อคิดข้อพิจารณาให้กับคณะบุคคลที่จะเข้ามาบริหารประเทศ ได้คิดพิจารณาอย่างละเอียดถี่ถ้วน ก่อนที่จะปฏิบัติ หรือ ก่อนที่บ้านเมืองจะเกิดความวุ่นวาย เพราะความอยากที่จะมีอำนาจในการกระทำบางสิ่งบางอย่าง โดยใช้ประชาชนและระบอบการปกครองเป็นเครื่องมือ แบบรู้ไม่จริง
เขียนโดย จ่าสิบตรี เทวฤทธิ์ ทูลพันธ์
๒๓ ก.ค.๕๔

จากค่าแรงขั้นต่ำสู่ค่าแรงขั้นสูง โดยท่านเทวฤทธิ์ นะ เชียงราย

ดูดิจะไปไหน

อันที่จริงความคิดดีนะคิดทำเพื่อประชาชน ถ้าเล่นการเมืองตำแหน่ง รมต.แค่เอื้อม

แต่ถ้าเว็บธรรมะเค้าลงถังเท่านั้น

ฟังเพลงดีฝ่า