สงสัยครับว่า ทุกศาสนาสอนให้ทุกคนเป็นคนดี แต่ทำไมคำสอนจึงดูเหมือนว่าบางครั้งก็ตรงกัน บางครั้งก็ต่างกัน เช่นพุทธเน้นปัญญา คริสต์มุสลิมเน้นศรัทธา แต่ทุกศาสนามีฐานแห่งเรื่องศีลธรรมเรื่องการฆ่าสัตว์ ลักทรัพย์ พูดปด ผิดกามเม เสพติดเหล้ายา เรามีแนวทางใดที่จะให้ทุกศาสนากลมกลืนกันเป็นหนึ่งนั่นก็คือเข้าถึงกฏแห่งธรรมชาติ เป็นสุขและพ้นทุกข์ ได้น่าจะดีนะครับ ความสงบสุขและสันติจะทำให้โลกนี้น่าอยู่ อยากทราบว่าท่านมีข้อเสนอแนะหรือแนวทางอะไรที่จะทำได้บ้าง

เตือนตนด้วยตน ดูกายวาจาใจของตนเองให้สะอาดอยู่เสมอ ทุกอย่างก็จะตรงกันหมด

คิดว่า อย่าไปพยายามทำอะไรดีที่สุด เมื่อเราพยายามโน้มน้าวให้คนอื่นคิดเหมือนเรา มันก็เริ่มขัดแย้งแล้วอ่ะ สำรวจว่าเราเองเป็นอย่างไร คิดอย่างไร รู้สึกอย่างไร คอยระวังใจตัวเราเองดีกว่า คิดอย่างนี้นะ

ต่างกันเพราะ...ระดับความเข้าใจต่อความจริง..ไม่เท่ากัน

ยามที่เข้าใจในความจริงเท่ากันแล้ว....ก็จะเหมือนกันไปเอง


อย่าลืมนะ..พระเยซู..ยังต้องกลับมาอีกครั้ง...ก็เพื่อสิ่งนี้

ว่าแต่ว่า...เรา ๆ ท่าน ๆ ..ที่ว่าตนเป็นพุทธศาสนิกชน..จะต้องเกิดตาย เกิดตาย..กันอีกกี่ครั้ง...ถึงจะเข้าถึงความจริงนี้ได้..

ผมว่าที่ศาสนาในโลกต่างกันเพราะสถานที่กำเนิด กาลเวลา ภาษา ประเพณีดั้งเดิมและความเข้าถึงความจริง(ธรรม)ของเหล่าศาสดาต่างกัน แต่ทุกศาสนาล้วนสอนให้ทำดีเหมือนกัน แต่ที่เกิดความขัดแย้งผมว่าเมื่อมองดูรอบๆตัวแล้วศาสนิกชนของศาสนาเหล่านั้นส่วนใหญ่ล้วนไม่เข้าถึงหัวใจและหลักปฏิบัติของศาสนาของตน มีศาสนาเพียงเปลือก เพียงเอกสาร ใบเกิด ลองมองศาสนิกที่ดีและมีธรรมของแต่ละศาสนาย่อมเป็นคนดี เหมือนผู้ศึกษาธรรมอย่างพวกเราย่อมไม่ก่อความขัดแย้ง

อนัตตาธรรม...........

ประเด็นคำสอนต่างกันครับ

ละชั่ว ทำดี นี่มีสอนเหมือนกันในทุกศาสนา

แต่การชำระจิตของตนให้ขาวรอบ ด้วยวิปัสสนาภาวนา นี้ มีเฉพาะในพระพุทธศาสนา เป็นเอกลักษณ์และประเด็นสำคัญของพุทธศาสนา ไม่มีในศาสนาอื่นๆ
ลองจับประเด็นหรือจุดเด่น จุดดี ของทุกศาสนาออกมาให้ได้ แล้วคุณก็จะถึงบางอ้อเองครับ
สาธุ

ศาสนาแต่ละศาสนา สอนเหมือนกัน ไม่แตกค่างกัน ความแตกต่าง อยู่ที่ศัพท์ภาษาที่ใช้ และสถานะการณ์หรือการครองเรือนที่ใช้
บางศาสนา ใช้ได้ในทุกสถานะการณ์ และใช้ได้ในทุกการครองเรือน บางศาสนา ใช้ได้ในการครองเรือนเฉพาะอย่าง ซึ่งล้วนแล้วแต่เกี่ยวข้อง สัมพันธ์กัน กล่าวคือ ศาสนาบางศาสนาจะสอนเป็นแบบชั้นพื้นฐานของการสังคมเป็นอยู่ร่วมกันเป็นต้นมา ไม่สอนให้หนีโลก หนีปัญหา
ศาสนาพุทธก็ไม่ได้สอนให้หนีโลกหนีปัญหา แต่มีพวกอลัชชี(ขออภัยถ้าหากไปกระทบกับใครเข้า) ที่นำเอาหลักธรรมคำสอนในทางพุทธศาสนาไปใช้ในทางที่ผิดๆ เพื่อผลประโยชน์

ขอขอบคุณทุกคำตอบครับ รู้สึกส่วนใหญ่ค่อนข้างตรงใจดีครับ เว้นแต่คุณอนัตตาฯจะกรุณาหารูปพระพุทธเจ้าและองค์ศาสดาอิสลามมาให้ชมด้วยก็ดีนะครับเดียวจะหาว่าลำเอียง เกิดขัดแย้งกันได้นา..ขออภัย...ล้อเล่นอะครับ

พูดถึงรูปพระศาสดา สงสัยว่าทำไมเค้าโฉมทางคริสต์ไม่ค่อยเปลี่ยน แต่พระรูปของพระพุทธเจ้าเท่าที่ดูไม่ค่อยเป็นอันหนึ่งอันเดียวกันเลย จะเป็นที่สมัยก่อนยังหาจิตรกรวาดภาพเหมือนในชมพูทวีปได้ยากเป็นไปได้ไหมครับ เลยไม่สามารถสเก็ตภาพจริง ๆ ของพระพุทธเจ้าออกมาให้คนรุ่นหลัง ๆ ได้รู้ได้เห็น ...ภาพพระศาสดาทางอิสลามก็ดูเหมือนไม่คุ้นว่าจะมีเช่นกัน...หรือว่ามี

เท่าที่สังเกตุอีกอย่างก็คือศาสนาที่มีผู้นับถือมากในโลก น่าจะเป็นทางคริสต์ รองลงมาอิสลาม และก็พุทธตามมา (อาจมีข้อมูลจริงว่ามีจำนวนผู้ที่นับถือในศาสนาอื่น ๆ ในอันดับจำนวนผู้นับถือมากกว่าทางพุทธอีกก็เป็นไปได้ ใครมีข้อมูลเรื่องนี้ช่วยแสดงให้เห็นด้วยจักขอบพระคุณหลายเด้อ....)

จากข้อมูลสรุปเบื้องต้นถึงจำนวนคนที่นับถือในแต่ละศาสนา ตามที่แจ้งข้างต้น เป็นไปได้ไหมว่ามันมีนัยสำคัญที่อาจประมาณได้ว่า ศาสนาพุทธเป็นศาสนาที่ต้องการความสามารถของผู้ที่จะนับถือด้วยว่าต้องรู้แจ้งเข้าถึงด้วยตนเองคือรู้ด้วยการใช้ปัญญาของตนเองด้วย ไม่ใช่จะมามัวแต่ฟังและเชื่อตามพระพุทธเจ้าอย่างเดียว ต้องเข้าใจด้วยตนเองจึงจะใช้ได้ ยิ่งเป็นธรรมะที่ลึกซึ้งจึงยากที่ปุถุชนทั่วไปดูแล้วจะเข้าใจเลย ต้องตั้งใจศีกษาและปฏิบัติจริงจังถึงจะเข้าถึงพุทธธรรมนั้นได้ ไม่เหมือนทางคริสต์หรืออิสลามที่ให้เชื่อในพระเจ้าอย่างเดียวง่าย ๆ อย่างอื่นเดียวมันมาเอง จึงรู้สึกเห็นใจผู้ที่คุณขณะจิตได้บอกว่านับถือแต่เพียงเปลือกนอก หรือมีชื่อเป็นศาสนิกชนเพียงแต่ปรากฏแค่ในใบเกิด...แสบทรวงครับ

หากท่านใด มีข้อเห็นต่าง เห็นด้วย หรือเห็นแย้งประการใด กรุณาช่วยชี้แนะเพิ่มเติมให้ทราบกันนะครับ..ด้วยจิตคารวะ

เมื่อครั้งตรัสรู้ใหม่พระพุทธองค์ทรงดำริว่า "ธรรมที่เราเข้าถึงแล้วนี้ ลึกซึ้ง เห็นยาก หยั่งรู้ตามยาก สงบ ประณีต ตรรกะหยั่งไม่ถึง ละเอียดอ่อน เป็นวิสัยที่บัณฑิตจะพึงทราบ" และมีคาถาข้อความต่อไปว่า "ธรรมเราเข้าถึงโดยยาก เวลานี้ ไม่ควรประกาศ ธรรมนี้มิใช่ที่สัตว์ผู้ถูกราคะโทสะครอบงำจะรู้เข้าใจง่าย สัตว์ทั้งหลายผู้ถูกราคะย้อมไว้ ถูกกองความมืดคืออวิชชา ห่อหุ้ม จักไม่เห็นภาวะที่ทวนกระแส ละเอียดอ่อน ลึกซึ้ง เห็นยาก ละเอียดยิ่งนัก"

วินย. 4/7/8; ม.มู.12/321/323


คำว่า "ธรรม" ในที่นี้ หมายถึง ปฏิจจสมุปบาท และนิพพาน (จะว่าอริยสัจ 4 ก็ได้ใจความเท่ากัน)

แต่คำว่า ธรรม เมื่อแบ่งแล้วมี 2 อย่างคือ โลกุตรธรรม กับ โลกียธรรม

ตัวอย่างโลกียธรรม

http://fws.cc/whatisnippana/index.php?topic=1031.0

ลำดับนั้น ท่านพระอานนท์ได้บอกสุภัททปริพาชกว่า ไปเถิดสุภัททะ พระผู้มีพระภาคทรงทำโอกาสแก่ท่าน สุภัททปริพาชกเข้าไปเฝ้าพระผู้มีพระภาคถึงที่ประทับ ครั้นเข้าไปเฝ้าแล้วได้ปราศรัยกับพระผู้มีพระภาค ครั้นผ่านการปราศรัย พอให้ระลึกถึงกันไปแล้ว จึงนั่ง ณ ที่ควรส่วนข้างหนึ่ง แล้วได้กราบทูลว่า

" ข้าแต่พระโคดมผู้เจริญ สมณพราหมณ์เหล่านี้ใด เป็นเจ้าหมู่เจ้าคณะ เป็นคณาจารย์มีชื่อเสียง มียศ เป็นเจ้าลัทธิ ชนเป็นอันมาก สมมติว่าเป็นคนดีคือบูรณกัสสป มักขลิโคสาล อชิตเกสกัมพล ปกุธกัจจายนะ สัญชัยเวลัฏฐบุตร นิครณฐนาฏบุตร สมณพราหมณ์เหล่านั้นทั้งหมด ได้ตรัสรู้ตามปฏิญญาของตนๆ หรือว่าทั้งหมดไม่ได้ตรัสรู้หรือว่าบางพวกไม่ได้ตรัสรู้ ฯ

"พระผู้มีพระภาคตรัสตอบว่า อย่าเลย สุภัททะ ที่ข้อถามนั้นงดเสียเถิด ดูกรสุภัททะเราจักแสดงธรรมแก่ท่าน ท่านจงตั้งใจฟังธรรมนั้น จงใส่ใจให้ดีเราจักกล่าว สุภัททปริพาชกทูลรับพระดำรัสของพระผู้มีพระภาคแล้ว พระผู้มีพระภาคได้ตรัสว่า

ดูกรสุภัททะ ในธรรมวินัยใด ไม่มีอริยมรรคประกอบด้วยองค์ ๘ ในธรรมวินัยนั้น ไม่มีสมณะที่ ๑ สมณะที่ ๒ สมณะที่ ๓ หรือสมณะที่ ๔ ในธรรมวินัยใด มีอริยมรรคประกอบด้วยองค์ ๘ ในธรรมวินัยนั้น มีสมณะที่ ๑ ที่ ๒ ที่ ๓ หรือที่ ๔ ดูกรสุภัททะ ในธรรมวินัยนี้ มีอริยมรรคประกอบด้วย องค์ ๘ ในธรรมวินัยนี้เท่านั้น มีสมณะที่ ๑ ที่ ๒ ที่ ๓ หรือที่ ๔ ลัทธิอื่นๆ ว่างจากสมณะผู้รู้ทั่วถึง ก็ภิกษุเหล่านี้พึงอยู่โดยชอบ โลกจะไม่พึงว่างจากพระอรหันต์ทั้งหลาย ฯ

ดูกรสุภัททะ เราโดยวัยได้ ๒๙ ปี บวชแล้ว ตามแสวงหาว่า อะไรเป็นกุศลตั้งแต่เราบวชแล้ว นับได้ ๕๑ ปี แม้สมณะผู้เป็นไปในประเทศแห่งธรรมเป็นเครื่องนำออก ไม่มีในภายนอกแต่ธรรมวินัยนี้ ฯ สมณะที่ ๒ สมณะที่ ๓ หรือสมณะที่ ๔ ก็มิได้มี ลัทธิอื่นว่างจากสมณะ ผู้รู้ทั่วถึง ก็ภิกษุเหล่านี้พึงอยู่โดยชอบ โลกไม่พึงว่างจากพระอรหันต์ทั้งหลาย ฯ "

" เมื่อพระผู้มีพระภาคตรัสอย่างนี้แล้ว สุภัททปริพาชก ได้กราบ ทูลว่า ข้าแต่พระองค์ผู้เจริญ ภาษิตของพระองค์แจ่มแจ้งนัก ข้าแต่พระองค์ผู้เจริญ ภาษิตของพระองค์แจ่มแจ้งนัก เปรียบเหมือนบุคคลหงายของที่คว่ำ เปิดของที่ปิดบอกทางแก่คนหลงทาง หรือส่องประทีปในที่มืด ด้วยคิดว่า ผู้มีจักษุจักเห็นรูป ดังนี้ ฉันใด พระผู้มีพระภาคทรงประกาศพระธรรมโดยอเนกปริยาย ฉันนั้น เหมือน กัน ข้าพระองค์นี้ ขอถึงพระผู้มีพระภาคพระธรรมและพระภิกษุสงฆ์ว่าเป็นสรณะ ข้าพระองค์พึงได้บรรพชา พึงได้อุปสมบทในสำนักของพระผู้มีพระภาค ฯ"

เจริญสุขเจริญธรรมกันทุกๆท่านเทอญ

ลำเอียงเพราะชอบ เพราะไม่ชอบ
ลำเอียงเพราะกลัว หรือเพราะโง่เขลา

อะไรคือความจริง ไม่ได้ขึ้นกับความลำเอียง

ลานธรรมจักรชื่อก็บอกแล้ว ผู้เป็นสมาชิกควรมีความเคารพในพระธรรมอันพระผู้มีพระภาคเจ้าตรัสไว้ดีแล้ว
การเอารูปของศาสดาอื่นมาโพสในลานธรรม เป็นการไม่ให้เกียรติชาวพุทธเลย การกระทำของคุณอนัตตาธรรมไม่เหมาะสม ไม่เป็นตัวอย่างของชาวพุทธที่ดี ผมขอให้เอารูปพระคริสต์ออกโดยด่วน

ขอคุยเรื่องโลกๆ นิีดนึงครับ

ตอบคุณ"hiwichai"
ผมศึกษามาทางด้านศิลปะและเรียนประวัติศาสตร์ศิลป์มาบ้าง ขอตอบคำถาม(ตามที่เรียนมาประสาโลก)ดังนี้ครับ


พูดถึงรูปพระศาสดา สงสัยว่าทำไมเค้าโฉมทางคริสต์ไม่ค่อยเปลี่ยน แต่พระรูปของพระพุทธเจ้าเท่าที่ดูไม่ค่อยเป็นอันหนึ่งอันเดียวกันเลย จะเป็นที่สมัยก่อนยังหาจิตรกรวาดภาพเหมือนในชมพูทวีปได้ยากเป็นไปได้ไหมครับ เลยไม่สามารถสเก็ตภาพจริง ๆ ของพระพุทธเจ้าออกมาให้คนรุ่นหลัง ๆ ได้รู้ได้เห็น ...ภาพพระศาสดาทางอิสลามก็ดูเหมือนไม่คุ้นว่าจะมีเช่นกัน...หรือว่ามี

ขอตอบว่า...รูปพระศาสดาทางคริสต์นั้นไม่เปลี่ยนเพราะ คริสต์จักรตั้งเป็นหลักตั้งแต่สมัยโรมันในโรม(กรุงโรม ประเทศอิตาลี) มานับพันปี ไม่เคยย้ายที่ จนปัจจุบัน และศิลปะ การปั้น การแกะสลักและวาดภาพเหมือนอิตาลีนี่แหละเป็นต้นตำหรับมีศิลปินดังๆ ที่เราท่านรู้จักเช่น ดาวินชี ผู้วาดโมนาลิซา ไมเคิลแองเจลโล ฯลฯ และคริสต์จักมีการดูแลเรื่องรูปแบบการแกะสลัก ถ้าผิดเพี้ยนย่อมถูกทำลายทิ้ง

แต่พระรูปของพระพุทธเจ้านั้นสมัยก่อนไม่นิยมทำรูปเคารพแต่ทำเป็นรูปธรรมจักรแทน ถ้าดูรูปหรือสัญญลักณ์ทางพุทธศาสนาสมัยเก่าจะเป็นรูปธรรมจักรและกวางหมอบ อย่างหินแกะสลักที่สวนโมกข์นำมา รูป ประสูตร ตรัสรู้ ปรินิพพาน ตรงรูปพระพุทธเจ้าจะใช้รูปธรรมจักแทน
จนสมัยพระเจ้าอเล็กซานเดอร์มหาราช แห่งกรีก (ซึ่งนิยมแกะสลักรูปเทพเจ้า)ได้แผ่อาณาจักร มาถึงอินเดีย (ประมาณ สองร้อยกว่าปีหลังปรินิพพาน)จึงมีการพัฒนาศิลปะการปั้นการแกะสลักรูปเหมือนให้สวยงาม
แต่เมื่อพุทธสาสนาแพร่ไปยังประเทศต่าง ก็พัฒนาผสมผสานศิลปะท้องถิ่น จนแตกต่างในแต่ละประเทศอย่างปัจจุบัน

ส่วนภาพพระศาสดาทางอิสลามนั้น ศาสนาอิสลาม มีบัญญัติว่า ทั้งนี้เนื่องจากการที่ท่านนะบีมุฮัมมัด ใช้เวลาในการเทศนาเผยแผร่เชิญชวนชาวมักกะห์ให้ศรัทธาในคำสอนของอัลลอฮ์ผู้ เป็นพระเจ้าที่แท้จริง เพื่อให้หันกลับมายึดมั่นศรัทธาและประพฤติปฏิบัติตามแนวทางอิสลาม ละทิ้งการเคารพบูชาเจว็ด (รูปปั้น รูปเคารพ รูปสักการะ) และสิ่งงมงายต่างๆ ที่มนุษย์สร้างขึ้นมาเพื่อแสวงหาประโยชน์ให้แก่ตัวเองและพวกพ้อง อิสลามจึงไม่มีรูปเคารพครับ

ขอนำมาบอกกกล่าวเพื่อความเข้าใจทางโลกครับ

อะไรที่ทำให้ศาสนาในโลกต่างกัน บางครั้งก็ทำให้เกิดความขัดแย้ง

ฮานะ ตอบว่าเพราะ อวิชชา นะเจ้าข๊า

ทุกศาสนาล้วนสอนให้ ทำเพื่อความหลุดพ้น
ไม่ว่าจะใช้ปัญญานำ หรือ ศรัทธานำ ต่างก็ทำให้ถึง สิ่งนั้น ได้
ถ้า ทำจริง และ ทำด้วยความ เข้าใจ เจ้าค่า

ฮานะ อนุโมทนา ขะ