ดีใจที่ได้มีโอกาสสนทนาธรรมมะกับเพื่อนร่วมทางแห่งวัฎฎะทุกข์ทุกท่าน bigtooได้เดินทางบนเส้นทางนี้มาไกลพอสมควร คงจะต้องเดินต่อไปไม่รู้จะถึงเมื่อไหร่ ได้แสดงความคิดเห็นถูกใจบ้างไม่ถูกใจบ้าง ก็เท่าจะมีปัญญาและมีประสบการณ์ บนเส้นทางเดินของสมมุติผมผ่านสิ่งสูงสุดจนหลายคนไม่สามารถไปถึงได้ และก็ตกต่ำจนท่านคลาดไม่ถึง จึงทำให้ผมรู้ว่า ไม่มีสาระอะไรเลยชีวิต มันเป็นมายา เป็นเกมส์กรรมเพียงเท่านั้น มันให้รสชาติแสนอร่อยสำหรับเรามา จนยากจะไถ่ถอน แล้วเราก็ยึดมันจนคลายไม่ออก ต้องตายแล้วตายเล่านับครั้งไม่ถ้วน โชคดีชะตาชีวิต ที่ประสบพบ ความสูงสุด และต่ำสุด จึงเข้าใจ
หลักปฎิบัติbigtooได้แสดงไว้ แล้วล้วนเป็นพุทธพจน์ทั้งนั้น แล้วbigtooก็ข้ามเส้นเขตความตายไปแล้ว มันฟังดูอาจจะน่ากลัวสักหน่อย แต่มันจะทำอย่างไรได้นิพพานไม่ใช่ของสาธารณะ ที่ใครๆ จะคว้ามาได้ง่าย เราเอาอะไรไปแรกมาล่ะ ทุกข์กายก็รักษากันไปตามเหตุปัจจัย ทุกข์ใจอยู่ที่ความคิด (ทุกข์เพราะคิดผิด) ไม่รู้อีกนานแค่ไหนถึงจะกลับมาสนทนาธรรมกันอีก ขอแนะนำสถานที่ปฏิบัติที่หนึ่งไว้ให้พิจารณาครับ http://www.thaidhamma.net/index.php?option=com_content&task=view&id=18&Itemid=32 ขอท่านทั้งหลายจงประสบแต่ความสุขเถิด ขอให้ได้พบธรรมมะที่แท้จริง

น่าเสียดาย ที่อยู่ไม่นาน มารัววางกระทู้ ฉับ ๆ ๆ ๆ แล้วก็จะมาลาจากไปแบบไม่รู้เมื่อไหร่จะกลับมา
เหมือนคุณ ไม่เที่ยง-เกิดดับ......สงสัยจะเป็นคนหนุ่มไฟแรงหรือเปล่า ใจร้อน.....
เดือนสองเดือนเข้ามาทีก็ได้ ทำไมพูดยังกะจะไปลับล่ะครับ

หากน้อง big จะเข้าป่าเข้าถ้ำ ขอคอมพิวเตอร์ไว้ใช้นะครับ ไปแต่ตัวกับหัวใจก็พอ ตามหาตนเองให้พบ พบเมื่อไหร่กลับมาอีกนะครับนะ

ฝากเพลงให้

http://www.youtube.com/watch?v=k3t-1etbV0I

โชคดี....มีชัย...ก็แล้วกันนะ...

ขอให้รู้สึกตัวอยู่เสมอ