" คนที่อยู่อย่างปราศจากหัวใจ ก็ไม่ต่างอะไรจากคนที่ตายไปแล้ว"
ตีความหมายกันเล่นๆนะค๊า..

หัวใจในที่นี้คงหมายถึง ความรักความรู้สึก เป็นการกล่าวอย่างชาวโลกครับ

แต่ถ้ากล่าวอย่างชาวธรรมคงกล่าวว่า"คนที่อยู่อย่างปราศจากธรรม ก็ไม่ต่างอะไรกับคนที่ตายไปแล้ว"นะ: :

งั้นก็หมายความว่า คนที่ไม่มีธรรมในหัวใจ ก็ไม่ต่างอะไรกับคนที่ไม่มีอะไรในชีวิต มีแต่ความว่างเปล่า หมายถึงหมดความรู้สึกกับสิ่งใดๆ ในโลกใช่มั้ยเจ้าค่ะ

หัวใจอย่างชาวโลกที่ผมว่าคือการปล่อยไหลไปตามอารมณ์น่ารักใคร่ ไม่ควบคุม

ในหัวใจถ้าไม่มีธรรมก็มีแต่ทุกข์ ชีวิตที่มีทุกข์มากมาย คงไม่อาจเรียกว่าชีวิตที่สมบูรณ์

ชิวิตที่เต็มไปด้วยทุกข์คงไม่ได้ว่างเปล่าซะทีเดียวแต่คงเต็มไปด้วยความวุ่นความร้อนใจ


แต่ธรรมมะไม่ใช่ว่างเปล่าไม่รู้สึก แต่รู้สึกอย่างเต็มเปี่ยมและแท้จริงอย่างที่มันเป็นไม่หลอกลวง

แถมยังว่างจากทุกข์ไม่เป็นทุกข์ด้วย(เพราะทุกข์ไม่อาจเกิดหรือหยั่งลงในใจนี้)

แต่ถ้ากล่าวอย่างชาวธรรมคงกล่าวว่า"คนที่อยู่อย่างปราศจากธรรม ก็ไม่ต่างอะไรกับคนที่ตายไปแล้ว"นะ: :[/quote]ต่างจากท่านพุทธทาสเน๊าะ! ตายก่อนตาย หมดกิเลสคือตายก่อนตาย แต่ก็คมกริบเลย!

"หัวใจ" หมายถึง "ความรัก"
อิอิ ... ส่วนใหญ่เขาใช้เหน็บแนมกัน
ระหว่างชายกับหญิง .. เท่านั้นแหละ ..

ต่างจากท่านพุทธทาสเน๊าะ! ตายก่อนตาย หมดกิเลสคือตายก่อนตาย แต่ก็คมกริบเลย! [/quote]




เป็นการคุยแบบภาษาคนครับ ถ้าภาษาธรรมต้องว่า "ไม่มีคน ไม่มีคนเกิด-ตาย "

เป็นการคุยแบบภาษาคนครับ ถ้าภาธรรมต้องว่า "ไม่มีคน ไม่มีคนเกิด-ตาย " [/quote]คมกริบอีกแล้ว

ถูกต้องครับผม หากว่าหมดความห่วงหา อาลัย ไม่คิดถึงกันแล้ว ก็เหมือนตายจากกันไปแล้วนั่นเอง

ปราศจากธรรมะ ก็เป็นเพียงซากศพเดินได้

ทุกสิ่งทุกอย่างในโลกนี้เป็นธรรมะทั้งหมด
ทุกคนจึงมีธรรมะด้วยกันทุกคน
แล้วจะมีใครซักกี่คนที่จักรู้ธรรมะ

ถ้าตอบกันแบบเว้าซื่อๆ........

คนที่อยู่ได้โดยไม่มี "หัวใจ" ก็เป็นอมนุษย์ หรือมนุษย์ประหลาดมหัศจรรย์ คืออยู่ได้โดยไม่มี "หัวใจ"

แต่ถ้าถามว่า "คนที่อยู่อย่างปราศจากจิตใจ"....ก็คือคนที่หมดความรับรู้ตอบโต้กับปัจจัยที่มากระทบทวารทั้ง 6 ซึ่งก็อาจหมายได้เป็น 3 นัยยะคือ

1.คนที่สลบ จิตใจหลบหายไปในภวังค์

2.คนที่เข้าฌานสมาบัติจนดับสัญญา และ ความรับรู้

3.คนที่ทำลายความเห็นผิด(สักกายทิฐิ)และความยึดผิด(มานะทิฏฐิ)ได้หมดสิ้นแล้วแล้วเข้านิโรธสมาบัติ