พระไตรปิฎก ฉบับมหามกุฏฯ (ภาษาไทย) เล่มที่ ๓๗
พระสุตตันตปิฎก อังคุตตรนิกาย สัตตก-อัฏฐก-นวกนิบาติ เล่มที่ ๔
....... ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย ในกาลบางครั้งบางคราว โดยล่วงไป
แห่งกาลนาน พระอาทิตย์ดวงที่ ๗ ปรากฏ เพราะอาทิตย์ดวงที่ ๗
ปรากฏ แผ่นดินใหญ่นี้และขุนเขาสิเนรุ ไฟจะติดทั่วลุกโชติช่วง
มีแสงเพลิงเป็นอันเดียวกัน เมื่อแผ่นดินใหญ่และขุนเขาสิเนรุไฟเผา
ลุกโชน ลมหอบเอาเปลวไฟฟุ้งไปจนถึงพรหมโลก เมื่อขุนเขาสิเนรุ
ไฟเผาลุกโชนกำลังทะลาย ถูกกองเพลิงใหญ่เผาท่วมตลอดแล้ว
ยอดเขาแม้ขนาด ๑๐๐ โยชน์ ๒๐๐ โยชน์ ๓๐๐ โยชน์ ๔๐๐ โยชน์
๕๐๐ โยชน์ ย่อมพังทะลาย เมื่อแผ่นดินใหญ่และขุนเขาสิเนรุถูก
ไฟเผาผลาญอยู่ ย่อมไม่ปรากฏขี้เถ้าและเขม่า
เปรียบเหมือนเมื่อเนยใส หรือน้ำมันถูกไฟเผาผลาญอยู่ ย่อมไม่ปรากฏขี้เถ้าและเขม่าฉะนั้น
ดูก่อนภิกษุทั้งหลายสังขารทั้งหลายก็ฉันนั้น เป็นสภาพไม่เที่ยง
ไม่ยั่งยืน ไม่น่าชื่นชม ควรจะเบื่อหน่าย ควรคลายกำหนัด ควรหลุดพ้น ในสังขารทั้งปวง
ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย ในข้อนั้น ใครจะรู้ ใครจะเชื่อว่า แผ่นดินนี้และขุนเขาสิเนรุจักถูกไฟไหม้พินาศไม่เหลืออยู่ นอกจากอริยสาวกผู้มีบทอันเห็นแล้ว
ครั้นพระศาสดาทรงแสดงอนิจจลักษณะแล้ว ทรงยักเยื้องพระธรรมเทศนาไปอย่างนี้
ภิกษุ ผู้เจริญอนิจจกรรมฐานทั้ง ๕๐ นั้น ส่งญาณไปตามกระแสเทศนา บรรลุพระอรหัตแล้ว บนอาสนะ ที่ตนนั่งนั่นแล
อริยสาวกเช่นไรจึงจะรู้ จึงจะเชื่อ แล้วพุทธบริษัทอย่างเราๆท่านๆนี้ล่ะ ใครเชื่อบ้าง ?

เชื่อโดยอาศัยความศรัทธาอยู่ครับผม

ชื่อโดยอาศัยความศรัทธาอยู่ครับผม

.....................................................
อย่าท้อถอยต่อการปฏิบัติ อย่าปล่อยให้ความขุ่นเคืองเข้าแทรก สร้างพลังด้วยคำสอนของพระพุทธเจ้า รำลึกและตอบแทนพระคุณมารดา และบิดา มองโลกด้วยใจเป็นกลาง ระลึกเสมอว่าเรายังด้อยปัญญาหากยังไม่ได้ปัญญา
สาธุ สาธุ สาธุ

อริยเท่านั้นเชื่อในพระพุทธองค์ แม้ท่านจะก้าวลงโคลนตมเราก็จะก้าวตามอย่างไม่หวั่น

อริยเท่านั้นเชื่อในพระพุทธองค์ แม้ท่านจะก้าวลงโคลนตมเราก็จะก้าวตามอย่างไม่หวั่น
ดีจริงหนอ ดีแท้หนอ อริยสาวก แห่งอริยวินัยนี้ ยังมีอยู่หนอ มีอยู่จริงหนอ
ขอให้ท่านกัลยาณมิตรจง รู้แจ้งธรรมทั้งปวงที่ยังไม่รู้แจ้ง เข้าถึงธรรมทั้งปวงที่ยังไม่เข้าถึง บรรลุธรรมทั้งปวงที่ยังไม่บรรลุ เทอญ
สาธุ สาธุ สาธุ