มีภรรยา แต่ยังสำเร็จความใคร่ด้วยตัวเองแบบคิดถึงสาวอื่น ผิดศิลมั้ยครับ ปฏิบัติธรรมจะบรรลุมั้ยครับ และยังเลิกไม่ได้จะเป็นอุปสรรคต่อการปฏิบัติธรรมมั้ยครับ

การสำเร็จความใคร่ด้วยตัวเองแบบคิดถึงสาวอื่น ผิดศิลครับ
ปฏิบัติธรรมจะไม่สามารถบรรลุแน่นอนครับ
หากยังเลิกไม่ได้จะเป็นอุปสรรคต่อการปฏิบัติธรรมแน่นอนครับ

ศีลข้อ 3 กามา ไม่ได้หมายถึงการแย่งสามีภรรยาคนอื่นเพียงอย่างเดียว แต่ยังหมายรวมถึงการคิด
ในเชิงชู้สาวต่อผู้อื่นผ่านทางกาย วาจา ใจ การช่วยตัวเองโดยคิดถึงหนุ่มอื่น สาวอื่น นั่นก็คือการล่วง
ละเมิดผู้อื่นทางใจ ผิดศีลข้อกามา

เมื่อใจคิดฝักใฝ่ไปทางนั้น จิตหมกมุ่น คิดอกุศลต่อผู้อื่นทางใจ ใจก็ไม่กอปรไปด้วยบุญ ลุ่มหลง
มัวเมา แล้วจะปฏิบัติธรรมได้อย่างไรครับ อย่าว่าแต่ไม่มีทางบรรลุเลยครับ แม้แต่ปฏิบัติธรรมก็
ทำไม่ได้ ปฏิบัติลำบากครับ มีอุปสรรค เรียกว่ามารผจญก็ได้ครับ เพราะสิ่งเหล่านั้นกับการปฏิบัติ
ธรรมเป็นสิ่งที่สวนทางกันอย่างสิ้นเชิง

มีเรื่องจะเล่าให้ฟังเรื่องนึง ซึ่งผมก็ฟังมาอีกที(ไม่รู้จริงหรือเปล่าเพราะฟังมา)

มีพระรูปหนึ่งเพิ่งได้รับการอุปปัชชายังไม่ถึงพรรษาดี เป็นพระวัดแถวต่างจังหวัด ตอนเย็นๆจะ
ไม่ค่อยมีโยมไปวัด พอท่านบวชแล้วมักมีอยู่บ่อยครั้งที่ท่านมีอารมณ์ทางเพศ ท่านก็ช่วยตัวเอง
ท่านรู้ว่าการทำแบบนี้ย่อมเป็นอุปสรรคต่อการปฏิบัติธรรม ท่านจึงหาวิธีแก้ไขโดยการปีนขึ้น
ไปบนหลังคากุฏิ(ที่ท่านพัก)ในช่วงบ่ายๆ แล้วก็แก้ผ้าหมดเลย ให้ลมพัดเล่นๆ พระ เณร ผ่าน
ไปมา เห็นหมดเลย ก็เป็นกุศโลบายของท่านนะ มันทำให้ท่านอาย ความอายจะทำให้อารมณ์
ท่านหดทุกครั้งที่ท่านคิดจะช่วยตัวเอง พอทำสองสามครั้ง มันก็แก้อาการอยากช่วยตัวเอง
ได้นะ(สำหรับท่าน) ทำให้ท่านเลิกมัวเมากับสิ่งนั้นไปเลย

นี่ก็เป็นวิธีที่ใช้ได้กับท่านนะ กับคนอื่นไม่รู้เหมือนกันนะ คนเรามีวิธีไม่เหมือนกัน วิธีของท่านอาจ
จะใช้ได้ หรือไม่ได้กับคนอื่น ก็บอกไม่ได้ คนเราถูกโฉลกไม่เหมือนกันนะ แต่ผมไม่ได้แนะนำให้
คุณทำวิธีนี้นะ แต่อยากให้คุณลองหาวิธีเลิกดูเอานะหากคิดจะปฏิบัติธรรมเพื่อบรรลุจริงๆ ขอให้
โชคดีครับ

กาเมสุ มิจฉาจาระ เวรมณี....ข้าพเจ้าขอสมาทานงดเว้นจากการประพฤติผิดในกาม.....
สำเร็จความใคร่ด้วยตัวเอง....น่าจะเป็นการประพฤติผิดในการเสพเมถุน...แต่ไม่หนักเท่ากับการไปผิดลูกเมีย สามี ญาติ ผู้อื่นที่มีเจ้าของหวงแหน

ถ้าเป็นคฤหัสถ์ก็ไม่ผิดอะไรมากถ้าเพียงเพื่อผ่อนคลายพลังหนุ่ม แต่จะทำให้เสียสุขภาพและพลังกาย ถ้าไม่รู้จักประมาณ

แต่ถ้าเป็นพระภิกษุ จะผิดอาบัติหนักขั้นสังฆาทิเสส ต้องไปแก้กรรม เข้ามานัติ อะไรต่างๆยุ่งยากมาก
ถ้าแก้ไม่ตกก็ปฏิบัติธรรมไม่ขึ้นไม่ก้าวหน้า

พระอนาคามีถึงจะเอาชนะเมถุนกามได้อย่างเด็ดขาด.........

จึงอย่าไปวิตกมากจนไม่เป็นอันภาวนาก็แล้วกัน พยายามมีชีวิตอยู่กับปัจจุบัน ทำปัจจุบันให้ดีที่สุด อดีตที่เคยทำอย่างนี้มา รู้ว่าไม่ดี ก็ละเสีย อนาคต ก็อย่าไวิตกกังวลอะไร เพราะมัน คด สมชื่อ คือไม่แน่นอน สิ่งที่เราจะลิขิตได้ คือปัจจุบันธรรม ปัจจุบันอารมณ์เท่านั้น......

ชีวิตเรามีสิ่งที่เป็นความจริงอยู่ตรงปัจจุบันอารมณ์เพียงชั่วพริบตาเดียวเท่านั้น

การที่เรายังมีกามอยู่ไม่ผิดครับ

แต่การลดละกามได้บ้างไม่ตามใจกิเลส จะช่วยให้การปฏิบัติธรรมสดวกขึ้นมากๆครับขอยืนยัน

จขกท. ถึงกายกรรม วจีกรรมยังไม่ละเมิดศีล แต่มโนกรรมก็เป็นกรรม ถึงแม้ไม่มีใครรู้กับคุณ

ตัวคุณเองก็รู้อยู่ว่าไม่ควร(แต่สู้แรงกิเลสไม่ได้)เมื่อทำไป

สรุป ลดละได้ ดีครับ
แต่ถ้าเผลอตามใจกิเลสไปบ้างก็ไม่ต้องทุกข์ร้อนมาก ตั้งใจงดเว้นใหม่ได้ครับ

มันจะบรรลุไม่ได้ก็เพราะติดไอ้เจ้าความอยากจะบรรลุเนี่ยละครับ พอเอาความอยากจะบรรลุนำไปปั๊บ มันตามมาหมดเลย สังโยชน์10 ศีลก็กังวลไปหมด ความสงสัยทั้งหลายก็ตามมา ศีลเราจะบริสุทธิ์พอไหม ศีลเราจะดีพอที่จะเป็นเครื่องบรรลุไหม ใจก็ไม่สงบ ไม่สงบก็ไม่ผ่องใส ไม่ผ่องใสก็มองอะไรไม่เห็น มองไม่เห็นก็ไม่เกิดปัญญา ไม่เกิดปัญญา แล้วจะเอาอะไรไปบรรลุได้

ตามความอยาก ไม่มีทางพ้นไปได้ เพราะความอยากของเราไม่มีที่สิ้นสุด

ตามความจริงไปสิครับ

ประเด็นคือคุณจะยอมทิ้งความสุขที่ได้จากการได้สนองความอยากเพื่อแลกกับการค้นหาความจริงได้หรือเปล่า

ิ

การสำเร็จความใคร่โดยจิตปรุงแต่งถึงผู้อื่นผิดศิลมั้ย?

ถ้าความเห็นผม ผมว่าผิด แต่น้อยกว่าการไปมีชู้ลูกเมียผู้อื่น

แต่เป็นอุปสรรคต่อการบรรลุธรรมแน่นอน เพราะเมื่อจิตถูกกามราคะครอบงำย่อมขวางกั้นต่อสมาธิปัญญา


แต่เวลาอื่นที่ไม่ถูกครอบงำ(คงไม่มีใคร่ครุ่นในกามตลอดวันมั้ง )จิตย่อมใคร่ครวญธรรมได้

ซึ่งมากกว่าเวลาจิตเศร้าหมองด้วยกาม เพียรพยามปลง ละวางให้ลดลง ลดลง จนเว้นได้ในที่สุด

ผมก็เคยเป็น เอาใจช่วยครับ

ผมว่าไอ้ความอยากบรรลุนี่เป็นเรื่องทีหลัง แต่อันดับแรกๆความอยากอื่นๆต้องลดลงก่อน

ลด ละ กดทับ ความหมกมุ่นทางเพศ ให้กำลังใจครับ