ไฟที่เกิดขึ้นจากหัวไม้ขีด
ถามว่า ไฟมาจากไหน
ไฟอยู่ในหัวไม้ขีดหรือ ?
ไฟอยู่ที่ข้างกล่องไม้ขีดหรือ ?

ถ้าตอบว่าไม่แล้วไฟเกิดขึ้นมาจากอะไร มาจากไหน?

แล้วไฟที่เกิดแล้วตั้งอยู่ ๆ เพราะอะไร?

เมื่อไฟดับแล้ว ไฟไปอยู่ที่ไหนหรือ?

อัยย...ยะ..

รอคุณ student มาตอบ...อิอิ

ดังที่ได้ฟังมา ระอัสสชิเถระแสดงธรรม
ท่านพระอัสสชิ ได้กล่าวธรรมปริยายนี้แก่สารีบุตรปริพาชก ว่าดังนี้:-

ธรรมเหล่าใดเกิดแต่เหตุ
พระตถาคตทรงแสดงเหตุแห่งธรรม เหล่านั้น
และความดับแห่งธรรมเหล่านั้น
พระมหาสมณะมีปกติ ทรงสั่งสอนอย่างนี้.

ในไฟมีความดับ
ในความดับไม่มีไฟ


ไฟ-->กิเลส
ผมจำพระท่านมาครับ

นี้..อริยะสัจ 4 ครบเลยนะครับนี้

แหลมคม

ชักจะเข้าท่า

ตอนที่กรรมให้ผล ก็เหมือนกันนะ

กรรม ถูกเก็บเอาไว้ที่ไหน
ที่สะดือ
หรือที่บั้นเอว หรือที่ศรีษะ

เวลามะม่วงให้ผล ก็เหมือนกันนะ
ผลนั้นถูกเก็บเอาไว้ในกิ่ง หรือในต้น หรือในราก

“ ข้าแต่พระนาคเสน สังขารบางอย่างไม่มี แต่มีขึ้น มีบ้างหรือไม่ ? ”
“ ขอถวายพระพร ไม่มี สังขารที่มีอยู่เท่านั้นมีขึ้น เช่น พระราชมณเฑียรที่มหาบพิตรประทับนั่งอยู่นี้ เมื่อก่อนไม่มี แต่มีขึ้น ”
“ ข้าแต่พระผู้เป็นเจ้า ในข้อนี้ได้ความว่าสังขารทุกอย่างที่ไม่มี แต่มีขึ้น….ไม่มี มีขึ้นเฉพาะที่มีอยู่เท่านั้น ”

อุปมาพระราชมณเฑียร
“ ขอถวายพระพร ไม้ที่นำมาทำพระราชมณเฑียรนี้ ได้เกิดอยู่แล้วในป่า ดินเหนียวนี้ได้มีที่แผ่นดิน แต่มามีขึ้นในที่นี้ด้วยความพยายามของสตรีและบุรุษทั้งหลาย เป็นอันว่า พระราชมณเฑียรนี้มีขึ้นด้วยอาการอย่างนี้ ฉันใด สังขารบางอย่างที่ไม่มีแล้วมีขึ้น…ไม่มี มีขึ้นเฉพาะสังขารที่มีอยู่เท่านั้น ฉันนั้น ”
“ ขอนิมนต์อุปมาอีก ”

อุปมาด้วยต้นไม้่
“ ขอถวายพระพร พืชเล็ก ๆ เกิดอยู่ในแผ่นดิน พืชเหล่านั้นย่อมมีใบ ดอก ผล ตามลำดับ พืชที่เกิดเป็นลำต้นเหล่านั้นไม่มีอยู่ แต่มีขึ้นหามิได้ ”
“ ข้าแต่พระผู้เป็นเจ้า เป็นอันว่าต้นไม้เหล่านั้นเป็นของมีอยู่แล้ว จึงมีขึ้นได้อย่างนั้นนะ”
“ ขอถวายพระพร อย่างนั้นแหละ คือสังขารบางอย่างที่ไม่เคยมี แต่มีขึ้น..เป็นอันไม่มี มีขึ้นเฉพาะแต่ที่มีอยู่เท่านั้น ”
“ ขอนิมต์อุปมาให้ยิ่งขึ้น ”

อุปมาด้วยช่างหม้อ
“ ขอถวายพระพร ช่างหม้อขุดเอาดินจากแผ่นดิน แล้วมาทำเป็นภาชนะต่าง ๆ ขึ้นภาชนะเหล่านั้นยังไม่เคยมี แต่มีขึ้น จึงว่ามีขึ้นเฉพาะของที่มีอยู่เท่านั้น ฉันใด สังขารบางอย่างที่ไม่มี แต่มีขึ้น..เป็นอันไม่มี มีขึ้นเฉพาะแต่ที่มีอยู่เท่านั้น ฉันนั้น ”
“ ขอนิมนต์อุปมาให้ยิ่งขึ้นไป ”

อุปมาด้วยพิณ
“ ขอถวายพระพร เหมือนอย่างว่า เมื่อก่อนใบพิณไม่มี หนังขึ้นพิณก็ไม่มี รางพิณก็ไม่มี คันพิณก็ไม่มี ลูกบิดก็ไม่มี สายพิณก็ไม่มี นมพิณก็ไม่มี ความพยายามอันเกิดจากการกระทำของบุรุษก็ไม่มี แต่มีเสียงขึ้นอย่างนั้นหรือ ? ”
“ ไม่ใช่อย่างนั้น พระผู้เป็นเจ้า ”
“ ขอถวายพระพร เพราะใบพิณมี หนังขึ้นพิณก็มี รางพิณก็มี คันพิณก็มี ที่รองพิณก็มี สายพิณก็มี นมพิณก็มี ความพยายามอันเกิดจากการกระทำของบุรุษก็มี จึงมีเสียงขึ้นอย่างนั้นหรือ ? ”
“ อย่างนั้น พระผู้เป็นเจ้า ”
“ ข้อนี้ก็ฉันนั้นแหละ มหาบพิตร คือสังขารบางอย่างไม่มี แต่มีขึ้น…เป็นอันไม่มี มีขึ้นเฉพาะแต่ที่มีอยู่เท่านั้น ”
“ ขอนิมนต์อุปมายิ่งขึ้นไปอีก ”

อุปมาด้วยไฟ
“ ขอถวายพระพร เหมือนอย่างว่าแม่ไม้สีไฟไม่มี ลูกไม้สีไฟก็ไม่มี เชือกที่ผูกไม้สีไฟก็ไม่มี ไม้ที่จะหนุนขึ้นไว้ก็ไม่มี ปุ๋ยหรือฝอยในแม่ไม้สีไฟก็ไม่มี ความพยายามอันเกิดจากกการกระทำของบุรุษก็ไม่มี แต่มีไฟขึ้นอย่างนั้นหรือ ? ”
“ ไม่ใช่อย่างนั้น พระผู้เป็นเจ้า ”
“ ขอถวายพระพร เพราะเหตุที่แม่ไม้สีไฟก็มี ลูกไม้สีไปก็มี เชือกรัดแม่ไม้สีไฟก็มี ไม้สำหรับหนุนแม่ไม้สีไฟให้สูงขึ้นก็มี ปุ๋ยหรือฝอยในแม่ไม้สีไฟก็มี ความพยายามอันเกิดจากการกระทำของบุรุษก็มี ไฟนั้นจึงมีขึ้นได้อย่างนั้นหรือ ? ”
“ อย่างนั้น พระผู้เป็นเจ้า ”
“ ข้อนี้ก็ฉันนั้นแหละ คือสังขารบางอย่างไม่มี แต่มีขึ้น…เป็นอันไม่มี มีขึ้นเฉพาะแต่ที่มีอยู่แล้วเท่านั้น”
“ ขอให้อุปมายิ่งขึ้นไปกว่านี้ ”

อุปมาด้วยแก้วมณี
“ ขอถวายพระพร เปรียบเหมือนแก้วมณีไม่มี แสงแดดก็ไม่มี ขี้โคแห้งก็ไม่มี แต่ไฟเกิดขึ้นได้อย่างนั้นหรือ ? ”
“ ไม่ใช่อย่างนั้น พระผู้เป็นเจ้า ”
“ ขอถวายพระพร ก็เหตุที่แก้วมณีก็มี แสงแดดก็มี ขี้โคแห้งก็มี ไฟจึงมีขึ้นอย่างนั้นหรือ ? ”
“ อย่างนั้น พระผู้เป็นเจ้า ”
“ ข้อนี้ก็ฉันนั้นแหละ มหาบพิตร คือสังขารบางอย่างที่ไม่เคยมี แต่มีขึ้น..ย่อมไม่มีมีขึ้นแต่เฉพาะที่มีอยู่แล้วเท่านั้น ”
“ ขอนิมนต์อุปมาให้ยิ่งไปกว่านี้อีก ”

อุปมาด้วยกระจกเงา
“ ขอถวายพระพร เปรียบเช่นกับกระจกเงาไม่มี แสงสว่างก็ไม่มี หน้าคนที่จะส่องก็ไม่มีแต่มีหน้าคนเกิดขึ้นที่กระจกเงานั้นอย่างนั้นหรือ ? ”
“ ไม่ใช่อย่างนั้น พระผู้เป็นเจ้า ”
“ ขอถวายพระพร เพราะเหตุที่กระจกเงาก็มีอยู่ แสงสว่างก็มีอยู่ หน้าคนที่ส่องกระจกนั้นก็มีอยู่ เงาหน้าคนจึงปรากฏที่กระจกอย่างนั้นหรือ ? ”
“ อย่างนั้น พระผู้เป็นเจ้า ”
“ ข้อนี้ก็ฉันนั้นแหละ มหาบพิตร คือสังขารบางอย่างที่ยังไม่เคยมี แต่มีขึ้น…ย่อมไม่มีมีขึ้นเฉพาะที่เคยมีอยู่แล้วเท่านั้น ขอถวายพระพร ”
“ ผู้เป็นเจ้าแก้ถูกต้องดีแล้ว ”

สังขารทุกอย่างที่ไม่มี แต่มีขึ้น….ไม่มี

ถ้าวิทยาศาสตร์ ก็จะว่า สะสารทุกอย่าง ไม่มีหายไปจากโลกนี้ นั่นเอง

เอ่อ...
แต่ว่า ไฟ เป็นสสาร หรือพลังงาน ....................... ใครตอบได้บ้าง

มีแต่พลังงาน..ครับ...สสารที่เราเห็น..ที่เราเข้าใจ...เป็นเพียงพลังงานที่อัดแน่น..
ลองไล่ลำดับ..จาก.สสารที่เป็นสารประกอบ..ก็ประกอยบด้วยการรวมตัวกันของธาตุ...ธาตุก็ประกอบมาจากโมเลกุล....โมเลกุก็ประกอบมาจากอะตอม...ในอะตอมเองก็ประกอบด้วย...อิเล็กตรอนกับนิวเคลียส...ในนิวเคลียสก็ประกอบนิวตรอนกับโปรตรอน...ในนิวตรอนและโปรตรอนยังประกอบด้วยอนุภาคฮิกส์....อนุภาคฮิกส์มีพฤติกรรมเป็นพลังงาน

ดังนั้น...สสารก็คือพลังงานที่อัดแน่น..นั้นเอง

.เมื่อใดที่มีการคายพลังงานออกมา..สสารที่ว่าสสารก็จะมีลักษณะ..อ่อนลง..คลายลง...เบาลง...ไปเรื่อย...จนไม่อาจคงความเป็นสสารเดิมได้อีก

นี้แหละ..ที่มาของ..อนิจจัง...ทุกขัง....อนัตตา...คือ..อัตตาที่เราเห็นมันไม่ได้มีอยู่จริง...เป็นแต่สภาวะชั่วคราว...

โดยธรรมชาติ...จะเกิดการคลายตัวของพลังงานลงมา...หากต้องการคงสภาพของสสารดังเดิม..จะต้องรับพลังงาน
จากภายนอกเข้าไปทดแทนในปริมาณเท่า ๆ กัน

สัตว์..รับพลังงานจากภายนอกเข้าไปด้วยการ..กิน...ดื่ม....หายใจ

แต่...ผู้ที่รู้กระจ่างแจ้งในกลไกเหล่านี้....อาจรู้วิธีนำพลังงานจากแหล่งอื่นแทนการ..ดื่ม..กิน..หายใจ

พระพุทธเจ้าบอกกับพระอานนท์ว่า...หากเราปรารถณาอยู่ตลอดหนึ่งกัลป์...ก็ทำได้

ชัดเจนว่า..พระองค์รู้วิธี

อะไร.คือแหล่งพลังงานที่ว่า...ที่ไม่ต้องอาศัยรับพลังงานจากภายนอกด้วยวิธีการดื่ม..กิน...หายใจ

เมื่อ...ไม่ต้องรับจากภายนอก....ก็แสดงว่า..มันมีอยู่แล้วภายใน
!!!..

คิดว่า ไฟไม่มีสะสมมาก่อนครับ ไม่อยู่ในหัวไม้ขีด ไม่อยู่ข้างกล่อง เนื่องจากไฟไม่ใช่สิ่งมีชีวิต คิดว่า กรรมไม่ใช่เชื้อ แต่เหตุปัจจัยคือธาตุเป็นเชื้อครับ เช่น อากาศ อุณหภูมิ การกระทบกันของธาตุ

การตั้งอยู่ของไฟเพราะการดำรงอยู่ของธาตุที่ส่งเสริม เมื่อไฟดับแล้ว ไฟไม่มีสะสมไว้ที่ไหนครับ