คนเราอายุยืนยาวอยู่ได้ก็ด้วยอาหาร ศีลก็คงเช่นกัน
ศีลจะดำรงอยู่ได้อย่างยั่งยืน ต้องอาศัยอาหารเช่นกัน

ถามว่า อาหารของศีลคืออะไร ..

(ตอบถูกไม่มีรางวัลนะครับ)

หิริโอตัปปะ

จะตอบถูกหรือผิด ก็อยากได้รางวัลค่า

คุณวิริยะ ^ ^

อาหาร หมายถึงสิ่งที่นํามาซึ่งความเจริญเติบโต หรือนํามาซึ่งผลอย่างใดอย่างหนึ่ง ซึ่งหมายถึงความเจริญงอกงาม

ศีลอาศัย อะไรเป็นอาหาร คืออาศัยอะไรนำมาซึ่งความมีศีล....

มีพุทธพจน์ ที่น่านำมาพิจารณาในเรื่องนี้ เช่น



เมื่อพระพุทธองค์ตรัสถึง ความเป็นผู้มีมิตรดี

ก็จะทำให้ทราบถึงเนื้อความในพระสูตรอีกพระสูตรหนึ่ง ที่ทรงแสดงถึง ความศรัทธากับศีล

(ต่อ)
มาถึง ส่วนของหัวข้อกระทู้ "ศีลจะดำรงอยู่ได้อย่างยั่งยืน ต้องอาศัยอาหารเช่นกัน"

ในส่วนนี้ ต้องพิจารณา จาก "โสณทัณฑสูตร"


ศีล อาศัยปัญญาเป็นอาหารศีลจึงจะดำรงอยู่ได้อย่างยั่งยืน ..........

หิริกะ โอตตัปปะ

ขอบคุณทุกท่านที่ร่วมแสดงความคิดเห็น สาธุคร้าบบ ..

เช่นนั้นการเอาพระสูตรมาอ้าง มันไม่ใช่ว่าจะเหมาเอาว่า ตนปฏิบัติตามพุทธวจนนะครับ
ความสำคัญมันอยู่ที่ ต้องเอาพระสูตรมาอ้างให้ถูกธรรมด้วย ไม่เช่นนั้นจะเป็นว่า...
สักแต่ว่าอ้างไม่รู้เหนือรู้ใต้

ปัญญาเอาไว้พิจารณาเพื่อความบริสุทธิ์แห่งศีล ศีลมีระดับความบริสุทธิ์
เริ่มตั้งแต่ จุลศีล มัชฌิมศีลและมหาศีล การเจริญศีลในลักษณะนี้
จึงต้องอาศัยปัญญา เพื่อการพิจารณา
ดังนั้นปัญญาเป็นเพียงส่วนประกอบหนึ่งเท่านั้น
การกล่าวเพียงปัญญาอย่างเดียว มันจึงไม่ได้หมายถึงอาหารของศีลโดยตรง

เพราะการมีปัญญาหรือจะให้ปัญญา เจริญมั่นคงได้ ยังต้องอาศัยธรรมอื่นประกอบด้วย

อาหารของศีลที่แท้จริงก็คือ......

ดูกรภิกษุทั้งหลาย พละ ๗ ประการ นี้
๗ ประการเป็นไฉน คือ
ศรัทธาพละ
วิริยพละ
หิริพละ
โอตตัปปพละ
สติพละ
สมาธิพละ
ปัญญาพละ
http://www.84000.org/tipitaka/pitaka2/v ... agebreak=0

http://www.84000.org/tipitaka/pitaka2/v ... agebreak=0

พรหมวิหาร 4 คืออาหารหรือเครื่องหล่อเลี้ยงศีลคะ

พรหมวิหาร ๔ เป็นเครื่องอยู่ของพรหม
ได้แก่ เมตตา กรุณา มุฑิตา อุเบกขา
ถ้าใครมีพรหมวิหาร ๔ แสดงว่าเราได้ที่อยู่อย่างพรหมแล้ว

สาธุคะ หิริโอตัปปะ เป็นคุณธรรมของเทวดา พรหมวิหารสี่เป็นคุณธรรมของพรหม

๑๘. เมตตาเป็นอาหารของศีลหรือพรหมวิหาร ๔ เป็นอาหารของศีล-สมาธิและปัญญา
http://www.manomayitthi.com/articles/42033364/

มีเรื่องศีลอยู่ด้วยนะครับ ลักษณะการเดินอารมณ์จิตเป็นลำดับชั้น



การแสดงธรรมโดยอนุปุพพิกถานั้น หมายถึงเรื่องว่าด้วยอะไรบ้าง

อนุปุพพิกถา คือ พระธรรมเทศนาที่แสดงความลุ่มลึกลงไปโดยลำดับ เพื่อฟอกอัธยาศัยของสัตว์ให้หมดจดและประณีตขึ้นไปเป็นชั้นๆ จากง่ายไปหายาก เพื่อเตรียมจิตของผู้ฟังให้พร้อมที่จะรับฟังอริยสัจ ๔

อนุปุพพิกถา มี ๕ ประการ คือ

๑. ทานกถา
พรรณนาเรื่องทาน กล่าวถึง การให้ การเสียสละเผื่อแผ่แบ่งปันช่วยเหลือกัน

๒. สีลกถา
พรรณนาเรื่องศีล กล่าวถึง ความประพฤติที่ถูกต้องดีงาม

๓. สัคคกถา
พรรณนาเรื่องสวรรค์ กล่าวถึง ความสุขความเจริญ และผลที่น่าปรารถนาอันเป็นส่วนดีของกามที่จะพึงเข้าถึง เมื่อได้ประพฤติดีงามตามหลักธรรมสองข้อต้น

๔. กามาทีนวกถา
พรรณนาเรื่องโทษแห่งกาม กล่าวถึง ส่วนเสียข้อบกพร่องของกาม พร้อมทั้งผลร้ายที่สืบเนื่องมาแต่กาม อันไม่ควรหลงใหลหมกมุ่นมัวเมา จนถึงรู้จักที่จะหน่ายถอนตนออกได้

๕. เนกขัมมานิสังสกถา
พรรณนาเรื่องอานิสงส์แห่งการออกจากกาม รวมทั้งอานิสงส์แห่งการออกบวช กล่าวถึง ผลดีของการไม่หมกมุ่นเพลิดเพลินติดอยู่ในกาม และให้มีฉันทะที่จะแสวงความดีงามและความสุขอันสงบที่ประณีตยิ่งขึ้นไปกว่านั้น


การแสดงธรรมโดยอนุปุพิกถานั้นมีการแสดงกี่ครั้งในสมัยพุทธกาล

ไม่ทราบจำนวนแน่ชัด เพราะมีมากมายค่ะ


ผลการแสดงธรรมโดยอนุปุพพิกถานั้นทำให้มีผู้บรรลุธรรมมากน้อยเท่าใด

ผลการแสดงธรรมโดยอนุปุพพิกถานั้น ทำให้ผู้ฟังมีจิตสงบ มีจิตอ่อนโยน มีจิตปลอดจากนิวรณ์ มีจิตเบิกบาน และมีจิตผ่องใส อันสมควรที่จะรับฟังพระธรรมเทศนาขั้นสูงขึ้นไป คือ อริยสัจ ๔ (พระธรรมเทศนาที่พระพุทธเจ้าทั้งหลายทรงยกขึ้นแสดงด้วยพระองค์เอง อันได้แก่ ทุกข์ สมุทัย นิโรธ และมรรค) กล่าวคือ เมื่อพระพุทธองค์ทรงแสดง “อนุปุพพิกถา” และ “อริยสัจ ๔” จบแล้ว ดวงตาเห็นธรรม (ธรรมจักษุ) อันปราศจากธุลี ปราศจากมลทินว่า สิ่งใดสิ่งหนึ่งมีความเกิดขึ้นเป็นธรรมดา สิ่งนั้นทั้งมวลมีความดับเป็นธรรมดา ดุจผ้าที่สะอาดปราศจากมลทินควรได้รับน้ำย้อมเป็นอย่างดีฉะนั้น ก็จะเกิดแก่ผู้ฟัง คือ ดำรงอยู่ในโสดาปัตติผล นั่นเอง

ตัวอย่างข้างล่างนี้ แสดงให้เห็นความสำคัญของการแสดงธรรม “อนุปุพพิกถา”
ที่ทำให้มีผู้บรรลุธรรมเป็นจำนวนมากถึงจำนวน ๑๑ นหุต คือ เท่ากับ ๑๑๐,๐๐๐ คน
........................
........................
http://www.dhammajak.net/board/viewtopic.php?t=6021
อนุโมทนาครับ

อนุโมทนา ทุกความเห็น

ขอโมทนากับทุกท่านค่ะ