เขาตั้งกระทู้สนทนากันที่นี่ http://www.yantip.com/viewthread.php?ti ... a=page%3D1

เรื่องมีอยู่ว่า




สมาชิกลานธรรมจักร (ยังไม่เจาะจงชื่อ) เห็นเป็นประการใด ว่าถูกทั้งหมดๆ ก็แล้วไป ถ้าเห็นว่ามีที่ผิด ช่วยแก้ให้ถูกด้วยครับ

คิดว่าแสดงความหมายถูกครับแต่ไม่หมด ทำให้ความหมายที่แสดงอาจยึดถือเป็นความเห็นมั่นหมายเป็นอย่างนั้น

เอาเพียงข้อหนึ่ง ก็ได้ที่เขาว่าเนี่ย

โฮฮับ ได้ข่าวว่าเมื่อคืน ป้งๆๆกัน กลางกรุง ได้ยินไหม โป้ง!ปังปี้วถูกรูปหรือถูกนาม ถูกร่างกายหรือถูกจิตใจ ถึงกับหามส่งโรงบาลนี่

ขันธ์ห้าไม่ใช่ รูป เวทนา สัญญา สังขาร วิญญาน
ขันธ์ห้าคือ...รูปขันธ์ เวทนาขันธ์ สัญญาขันธ์ สังขารขันธ์ และวิญญานขันธ์

รูป เวทนา สัญญา สังขาร วิญญาน.....ล้วนเป็นนาม(สังขตธรรม)

ส่วนขันธ์ห้า...รูปขันธ์ เป็นรูปธรรม....ขันธ์ที่เหลือเป็นนามธรรม



ไม่ใช่ รูปเป็นนามธรรมอยู่ในลักษณะของผัสสะ ได้แก่...ผัสสะ๖



เวทนาที่เป็นสังขาร ที่แท้แล้วคือเวทนา๖ ส่วนเวทนาที่จกกทบอกเป็นเวทนาขันธ์



ไม่ใช่ สัญญา ที่เป็นสังขาร คือความจำได้หมายรู้ในเวทนา๖

ส่วนที่จขกทบอกเป็นความจำของสมอง...เป็นมโนผัสสะ



ไม่ใช่ สังขาร(สังขตธรรม) มีเหตุมาจากการปรุงแต่งของเวทนาและสัญญา



วิญญานเป็นสภาวะรู้รูปธรรมได้แก่...ปสาท๖ และรับรู้นามธรรมได้แก่..เวทนา สัญญา สังขาร

โฮฮับว่าไปแล้วนั่น ^ คุณอโศกหายไปหลายวันแล้วนะครับ ช่วยตอบคำถามนี้ด้วยครับ amazing ด้วย

โฮฮับตอบปัญหานี้หน่อยสิ คือ ที่ถูกกระสุนบาดเจ็บจนต้องพาส่ง รพ.เนี่ยเป็นรูปหรือเป็นนาม

ยังต้องหามส่ง รพ เพื่อให้หมอ รักษาอาการ ก็น่าจะเป็นโดยรวม รูปนาม เน๊อะ
ถ้าเป็นรูปอย่างเดียวเมื่อไร คงจะเอาส่งวัด...

เออ ตอบยังงี้ใกล้ความจริงเข้ามาหน่อย

ตอบยังงั้น พลิกแพลงคำถามใหม่ ที่ถูกระสุนบาดเจ็บเป็นส่วนร่างกายหรือจิตใจ


โฮฮ้บว่าไง เห็นด้วยกับคำตอบของ eragon ไหม

"สังขิตเตนะ ปัจจุปาทานขันธา....ทุกขา"

"ว่าโดยย่อ อุปทานขันธ์ทั้ง 5 คือ ......ตัว...ทุกข์"

ขันธ์ ๕ ที่ว่าเนี่ย อยู่ไหนครับ แล้วมันเป็นทุกข์ยังไงครับ

กรัชกายนี่มันเลอเทอะ มาถามอะไรในนี้ ไม่ไปถามคนที่โดนยิงล่ะ
ธรรมะมันเป็นเรื่องกายใจเฉพาะของแต่ล่ะคน
สภาวธรรมทีเกิดขึ้น มันแล้วแต่จิตใครจิตมัน ตามแต่จะปรุงแต่งกันไป

แต่ถ้าจะให้บอกถึงลักษณะของธรรมโดยทั่วไป ก็พอจะบอกได้......

ลักษณะการโดนยิง เรียกว่า.....ผัสสะ

อาการบาดเจ็บ เรียกว่า......กรรมชรูป

ขนาดเราจับมาเรียนธรรมะท่ามกลางสงครามแล้วยังไม่เข้าใจ คิกๆๆ

เขาถามว่า



ถ้าถามเด็กๆที่ซื่อๆใสๆ ไม่ได้เรียนธรรมะ (จนฟุ้งซ่าน) จะตอบชัดเลยว่า ที่ถูกคมกระสุนเป็นร่างกาย คิกๆๆ

ถ้าถามคนเข้าใจธรรมะ ก็ตอบยาวอีกหน่อยว่า ที่่ถูกระสุนเป็นส่วนร่างกาย,กาย,รูป,รูปร่าง ถูกกระสุนปืน

ส่วนนาม,นามธรรม,จิต,จิตใจ ยิงไม่โดน (แต่ก็เหมือนมันเจ็บ (รับรู้) ไปกับร่างกาย,กับรูปด้วย ถ้าทนพิษบาดแผลไม่ได้ ก็เรียกว่าตายไปด้วยกันทั้งคู่เพราะต่างก็อาศัยกันและกัน (เป็นอยู่) ทีนี้เอาร่างกายไปเผาไฟก็ไ่ม่รู้สึก)

แต่ถามคนเรียนธรรมะจนฟุ้งซ่าน เช่น โฮฮับ ก็จะว่าไปงั้นแหละ ยังจับประเด็นจับหลักอะไรไม่ได้เลย



ธรรมะเป็นมันเรื่องกายกับใจ (รูปกับนาม, รูปธรรมกับนามธรรม) นี่ถูก แต่ดูคำตอบแล้วเหมือนยังแฝงด้วยความเข้าใจผิดอยู่ด้วย คือมันยังงี้ ในทุกๆคน ทุกชาติทุกภาษาคือธรรมะ การศึกษาพุทธธรรมจะต้องเริ่มทำความเข้าใจจากตรงนี้ไป (เหมือนคำเรียกรวมว่า ต้นไม้, ว่ารถ)

เป็นร่างกายครับ ความเป็นร่างกายนั้นคือบาดเจ็บนั้นมีเหตุปัจจัยที่ประกอบด้วยขันธ์5 หรือ นามรูปยังประชุมกันอยู่ รูปและธาตุทั้ง4 ยังไม่ได้แตกสลายลง

หรือ เมื่อกี้ ไม่มีสัญญาณ เลยพิมพ์ไม่ได้หมด เมื่อถูกกระสุนคือ ร่างกาย ที่มีเหตุปัจจัยที่ประกอบด้วยขันธ์5อยู่ แต่เมื่อถูกกระสุนจุดสำคัญ หรือจุดที่ไม่เอื้อต่อการยังชีพได้ ก็คือ ขันธ์5ได้รับเหตุปัจจัยที่ทำให้ดับลง เป็นผลทำให้มหาภูติรูป4แตกสลายลง

หรือ ร่างกายที่ไม่อาศัยเหตุปัจจัยที่ดำรงอยู่ของขันธ์5แล้ว เมื่อถูกกระสุน ก็คือร่างกายถูกกระสุน แต่เป็นร่างกายที่ตายแล้วนั่นเอง

เป็นแบบนี้ไง ถึงได้บอกว่า...ไปรู้เรื่องจิตใจคนอื่นได้อย่างไร ธรรมะแท้เขาไม่มั่วแบบนี้หรอก
พระพุทธองค์ให้พิจารณาแต่กายใจตนเอง ท่านไม่ให้สาระแนไปยุ่งจิตใจคนอื่น.....ท่านว่าสู่รู้

บางคนโดนกระสุน เจ้าตัวยังไม่รู้เลยว่าถูกยิง เพราะมันชา
มารู้อีกทีตอนที่เลือดมันไหล พอเห็นเลือดจิตมันก็ปรุงแต่งไปต่างๆนาๆ

ร่างกายหรือรูปมันไม่เจ็บ สิ่งที่เจ็บหรือเกิดเวทนามันเป็นจิต


ความเข้าใจธรรมะ มันต้องไปหาเหตุที่ทำให้เกิดสิ่งที่ปรากฎ
ไอ้ที่กรัชกายพูดเขาเรียกว่า...ฟุ้งซ่านปรุงแต่งธรรม