ชอบโกง เบียดบังเอาทรัพย์ ข้าวของเงินทองของคนอื่นมาเป็นของตน เรียนถามว่า ควรใช้ธรรมหมวดใดจึงจะเหมาะสมครับ ขอขอบพระคุณล่วงหน้าครับ สาธุ

ใช้นิติธรรม ครับ
พยานหลักฐานพร้อม ก็ไปละลายพฤติกรรมในสถานที่จำกัด ^ ^

ขอบคุณครับ คำถามกำกวมไปสักหน่อย ผมหมายถึง ใช้หมวดธรรมใดเพื่อแก้นิสัยชอบโกง ชอบเบียดบังทรัพย์สินของผู้อื่นมาเป็นของตนอะครับ

ควรใช้หลักธรรม หิริโอตัปปะ

หิริโอตัปปะ หมายถึง ความละอายและเกรงกลัวต่อบาป เป็นหลักที่คอยเตือนใจ
เมื่อเราจะทำบาปทั้งปวง หิริโอตัปปะ มาจากคำว่าหิริ (ความละอาย) และโอตัปปะ (ความเกรงกลัว)
รวมกันแล้วหมายถึงความละอายและเกรงกลัวต่อบาป คือไม่เบียดเบียนผู้อื่น นั่นเอง

หลักธรรมและหลักการนี้จะคอยเป็นหลักกระตุ้นเตือนเมื่อเราจะประพฤติปฏิบัติในสิ่งที่ไม่ดี
สิ่งที่ไม่เป็นกุศล ถ้าเรามีหลักธรรมนี้อยู่ในใจ เราจะมีสำนึกและละการกระทำนั้นเสีย
เราจะสามารถแยกหลักธรรมนี้ออกได้เป็น ๒ ส่วนใหญ่ๆ คือ

๑. หิริ หมายถึงความละอายต่อความชั่วของเรา
ความละอายเมื่อตัวเรากำลังเดินไปสู่แนวทางที่ผิด เดินไปแนวทางเสื่อม
หรือแม้กระทั่งความอายที่จิตใจของเราเองคิดหรือเขวไปในทางที่ผิด คิดไปในทางอกุศล

๒. โอตัปปะ หมายถึง ความเกรงกลัวต่อบาปที่จะเกิดขึ้น
จากการกระทำของตนเอง กลัวเสียยิ่งกว่าเห็นสิ่งอันตรายใดๆ
ความเกรงกลัวต่อบาปนี้เป็นความกลัวบาปที่เห็นด้วยใจ
กลัวด้วยจิตใจภายในของตนเอง กลัวบาปนั้นๆจะกลับมาหลอกหลอนและทิ่มแทงใจตน
ดังนั้นคนที่มีโอตัปปะจะไม่ยอมทำบาปใดๆเลย

คนบางคน มีพื้นนิสัยก็ต่างๆ กัน
สิ่งที่ต้องการคือกระตุ้นต่อมจิตสำนึกให้รู้จักผิดชอบชั่วดี มีความละอายและเกรงกลัวต่อบาปกรรม

ต้องพิจารณาว่า คุณมีน้ำหนักต่อจิตใจเขามากเพียงไร เขามีความนับถือคุณไหม
หรือคุณมั่นใจในตนเองไหมว่าสามารถทำให้เขานับถือคุณให้ได้ก่อน
คุณจึงจะสามารถกระตุ้นต่อมจิตสำนึกของเขาได้

ถ้าหากพิจารณาแล้วว่า คุณทำได้
ก็สอนให้เขารู้จัก ความรัก ความสงสาร ต่อเพื่อนมนุษย์ด้วยกัน ให้เป็นคนที่รู้จักแบ่งปัน และร่วมยินดีในความสุขของผู้อื่น มีความเชื่อต่อกรรมและผลของกรรม

คนโกง ชอบยักยอกทรัพย์ พวกนี้ ไม่ค่อยใส่ใจเรื่องเหล่านี้หรอกครับ
ใช้ความเป็นเพื่อนที่ดีตะล่อมๆ ให้ต่อมสำนึกดีพวกนี้ของเขาทำงานขึ้นมาเอง

หากพื้นนิสัยไม่กระด้างจนเกินไป คงได้คิดครับ

ต้องมีปัญญา
รู้จักบาปอกุศลว่าคืออะไร
รู้ว่าเป็นสิ่งที่มีโทษ ไม่มีประโยชน์
วิญญูชนคนดีเค้าติเตียน
เบียดเบียนตนบ้าง เบียดเบียนผู้อื่นบ้าง เบียดเบียนทั้งตนและผู้อื่นบ้าง มีผลเป็นทุกข์

ต้องมีปัญญาจึงจะละได้ครับ และต้องเป็นปัญญาของผู้นั้นเองด้วย

ขอบคุณครับ