ผู้พิจารณาความตายบ่อยๆจะเข้าใจเหตุปัจจัยได้ดี จริงหรือเปล่าครับ

ขอถามผู้รู้หน่อยครับ

จะเห็นทุกข์ของการมีร่างกาย...จะเบื่อหน่าย...จะคลายกำหนัด

ในการเกิด...

ไอ้ตัวคลายกำหนัด..นี้แหละ...จะไปค่อยๆลดอาหารในการนำไปเกิด...เมื่อ....พิจารณาบ่อยๆ.....

เราไม่ให้อาหารมัน....มันก็จะค่อย ๆ ผอมตายไปเอง

http://www.84000.org/tipitaka/pitaka2/v ... 782&Z=2853

ที่เค้าสวดให้คนตาย ว่า เหตุปัจจโย อารัมนปัจจโย.................

น่าจะเกี่ยวกับการพิจารณาความตาย เรื่องเหตุปัจจัย อารัมณปัจจัย............

ไม่ได้พิจารณาถึงความตายหรอก แต่เป็นการแสดงถึงเหตุและปัจจัยของชีวิต
อันได้แก่ จิต เจตสิก รูป นิพพานนั้น มีพุทธประสงค์ เพื่อให้รู้ถึงองค์ประกอบและเงื่อนไข
ที่เชื่อมโยงองค์ประกอบทั้งหลาย ตลอดจนการอุปการะให้สังสารวัฎฎ์ดำเนินต่อไปอย่างไม่สิ้นสุด

๑. เหตุปัจจัย เพราะมีเหตุ ๖ เป็นปัจจัย มี
๑. โลภเหตุ ๒. โทสเหตุ ๓.โมหเหตุ
๔. อโลภเหตุ ๕. อโทสเหตุ ๖. อโมหเหตุ

๒. อารัมมณปัจจัย เพราะมีอารมณ์ 6 เป็นปัจจัย มี
๑. รูปารมณ์ องค์ธรรมได้แก่ วัณณะ คือ สีต่างๆ
๒. สัททารมณ์ องค์ธรรมได้แก่ สัททะ คือ เสียงต่างๆ
๓. คันธารมณ์ องค์ธรรมได้แก่ คันธะ คือ กลิ่นต่างๆ
๔. รสารมณ์ องค์ธรรมได้แก่ รสะ คือ รสต่างๆ
๕. โผฏฐัพพารมณ์ องค์ธรรมได้แก่ ปฐวี, เตโช, วาโย คือ อ่อน-แข็ง, เย็น-ร้อน, หย่อน-ตึง
๖. ธรรมาารมณ์ องค์ธรรมได้แก่ จิต ๘๙, เจตสิก ๕๒, รูป ๒๑, นิพพาน, บัญญัติ

ถ้าจะอธิบายให้หมดนั้นมีถึง ๒๔ ปัจจัยด้วยกัน อยากรู้มากกว่านี้ต้องไปรู้ในชั้นเรียน

ขึ้นอยู่กับ บุคคลนั้นๆ ว่ามีทิฏฐิอย่างไรเช่นกันครับ

เช่น
บางคนมีความสุข กับการเห็นการตาย ก็นำความตายมาพิจารณา
บางคน เห็นการตายเป็น เป็นดั่งความปลดปล่อย ก็พิจารณาความตาย

การจะพิจารณาความตาย แล้วเห็นเหตุปัจจัย ก็ต้องมีความรู้ตรงก่อนจึงจะสามารถทำได้
การพิจารณาความตาย แล้วไม่เห็นเหตุปัจจัย แต่ทำให้ไม่ประมาทในชีวิต ก็ต้องมีความคิดความเห็นตรงเช่นกัน

ดังนั้นการพิจารณาความตาย บ่อย ๆ ยังบอกไม่ได้ว่าจะเข้าใจอะไรได้บ้าง

สัมมาทิฏฐิ เป็นตัววัดคุณธรรมประกอบในจิตครับ

เค้าไม่ได้สวดให้คนตาย
เค้าให้ภิกษุสวด เพื่ออย่าลืม เหตุปัจจัย