พูดถึงรู้หน้าที่ในทางธรรมะแล้ว

อาจจะเป็นคำถามที่กว้างนิดหนึ่ง จะได้คำตอบหลายแนว

อยากทราบความคิดเห็นของแต่ละท่านว่าเป็นอย่างไรบ้างครับ

ละชั่ว

ทำแต่ดี

ชำระจิตของตนให้ขาวรอบ


ชำระนิวรณ์ 5 ให้ได้

หา "กู" ให้เจอ

เอากูออกให้ได้

ที่เหลือหลังจากนั้นไป ตถตา

รู้ว่า...ควรทำอะไรแบบไหน..รู้ว่าต้องทำอะไร

ความเห็นของผมนะ....หน้าที่...ก็เกิดจากความตั้งใจเดิมของตัวเอง...ที่ตั้งใว้ตอนที่ยังประกอบด้วยอวิชชา

หากยังไม่เปลี่ยนความตั้งใจ..ก็คงต้องเป็นไปตามนั้น
แต่หากสละ..ละ...เสียแล้ว....ก็สามารถทำแบบใหม่ได้....ไม่ผิดอะไร

อนุโมทนากับคำตอบครับ

ในความเห็นผมนั้นก็จะกล่าวในเรื่องของขันธ์5

ตาเอาไว้มอง
หูเอาไว้ฟัง
จมูกเอาไว้ดม
ลิ้นเอาไว้ลิ้มรส
และกายเอาไว้รู้(รู้จะลึกกว่าสัมผัส)

รู้ในที่นี้คือ รู้ธาตุไฟ รู้ธาตุน้ำ รู้ธาตุดิน รู้ธาตุลม

ความหมายรวมคือ รู้ความเป็นปรมัตถ์(รูป)

ปรมัตถ์ธรรมมี รูป จิต เจตสิก นิพพาน นั่นเอง

รู้หน้าที่ในทางธรรม ก็พิจารณาต่อว่า เป็นทุกข์ ไม่เที่ยง เป็นอนิจจัง และต่อไปอีกด้วยปัญญา

ขออนุญาตยกบทธรรมบางส่วน

“......ดูกรภิกษุทั้งหลาย ธรรม 3 ประการนี้

เป็นไปทั้งเพื่อเบียดเบียนตนเอง
เป็นไปทั้งเพื่อเบียดเบียนผู้อื่น
เป็นไปทั้งเพื่อเบียดเบียนตนเองและผู้อื่นทั้งสองฝ่าย

ธรรม 3 ประการ เป็นไฉน คือ

กายทุจริต 1
วจีทุจริต 1
มโนทุจริต 1

ดูกรภิกษุทั้งหลาย ธรรม 3 ประการนี้แล

เป็นไปทั้งเพื่อเบียดเบียนตนเอง
เป็นไปทั้งเพื่อเบียดเบียนผู้อื่น
เป็นไปทั้งเพื่อเบียดเบียนตนเองและผู้อื่นทั้งสองฝ่าย......”

ในเบื้องต้น หน้าที่ในทางธรรม คือ

ละธรรมที่เป็นไปทั้งเพื่อเบียดเบียนตนเอง
ละธรรมที่เป็นไปทั้งเพื่อเบียดเบียนผู้อื่น
ละธรรมที่เป็นไปทั้งเพื่อเบียดเบียนตนเองและผู้อื่นทั้งสองฝ่าย

ยินดีที่ได้สนทนาธรรมครับ ./

อนุโมทนาครับคุณสัมมาทิฎฐิ

เห็นHanakoมาสนทนาธรรมในเรื่อสัมมัปทาน ๔
ลุงหมานก็เลยคิดถึงเรื่องการสำรวมอินทรีย์ ๕ ซึ่งก็โดดเด่นไม่แพ้กัน

อนุโมทนาครับกับคำตอบที่หลากหลายแต่เต็มไปด้วยแนวคิดแห่งธรรม