ต้นเหตุแห่งปัญหาเกิดจากความกลัว กลัวไปทุกเรื่อง กลัวซะจนเกิดเรื่องและสร้างเรื่องและหาเรื่องจนมีเรื่องไม่มีที่สิ้นสุด เพราะความกลัวนั้นเกิดจากโทสะมูลจิต โกรธ เกลียด กลัว เป็นสภาวะอันเดียวกัน มีเด็กคนหนึ่งกลัวงู เสร็จแล้วก็เลยตีงูตาย พระพุทธเจ้าถามว่าไปตีงูทำไม เด็กบอกว่ากลัวงูจะกัด แล้วพระพุทธเจ้าถามว่า
งูมันกัดเธอแล้วหรือยัง เด็กบอกว่ายังไม่ได้กัด พระพุทธเจ้าตรัสว่าแต่เธอตีมันตายแล้วนะ เพราะฉะนั้น คนเราตกเป็นทาสของความกลัวอยู่ทุกลมหายใจเข้าออก วิธีดับความกลัว ต้องรู้ต้นเหตุ จะกลัวหนอๆ ต่อให้เจอปัญหาระดับโลกก็ไม่กลัว เพราะรู้ทันตัวจะกลัวได้แล้ว นี่แหละพลังอำนาจที่ไร้ขอบเขต ฝึกได้โลกนี้ก็จะพ้นภาวะโลกเดือดร้อน จะอยู่เหนือกว่ามนุษย์ มาร อินทร์ พรหม ยม ยักษ์ แล้วจะเลิกกลัวในการทำดี ในการพูดดี ในการคิดดี ก็จะเป็นหนึ่งเดียวในสถาบันแห่งความดี ไม่ต้องแพ้ใคร บางครั้งความกลัว แค่เห็นพระไป
บิณฑบาตร ก็ยังถูกสอบสวน หมั่นไส้ หาเรื่องพระด้วยความริษยา พระพุทธเจ้าทรงตรัสไว้ว่า ผู้ห้ามการให้เป็นมหาโจร ปล้นความดีของผู้ให้และของผู้รับ แล้วตนเองก็ต้องฉิบหายตกนรกหมกไหม้ ผู้ดับความกลัวได้ก็คือ
ดับทุกข์ได้ หนึ่งเดียวแห่งการชนะใจ จะกลัวหนอๆ

จากสายสืบสั่งสอนนิสัยศาสตร์

คุณ muisun ชนะความกลัวพื้น ๆ ได้ เป็นยังงัยบ้างคับ?

แค่อย่าปล่อยให้ความอยากมาทำให้ลืมกฎหมายบ้านเมือง
อย่าปล่อยให้ความเป็นพรรคเป็นพวกอยู่เหนือกฏเกณ์และพระธรรมวินัย

เพียงแค่นี้ความกลัวก็จะไม่เกิด แต่ก็นั้นแหล่ะมันเกี่ยวข้องกับปัญญาบารมีด้วย
ถ้าคนไม่มีปัญญาจิตย่อมถูกมารสิ่งสู่ ทำให้ลืมทุกอย่างแม้แม้ธรรมเบื้องต้น

แค่รู้ทันต้นเหตุ ตัวจะกลัว แค่นี้ก็หายกลัวแล้ว นี่แหละเป็นพื้นฐานบันไดขั้นแรกเป็นการเสริมสร้างพลังแห่งความไม่กลัว เรียกว่า ตั้งมหาสติปัฎฐาน 4 ไว้กับปัจจุบัน จะกลัวหนอๆ

ปกติคนเราไม่ได้พื้นฐาน ถ้าได้พื้นฐานมันก็เก่งแล้ว

จากสายสืบสั่งสอนนิสัยศาสตร์

เห็นอะไรเป็นเหตุของ...ตัวจะกลัว....มั้ยคับ?

เหตุปัญหาที่ต้นตอคือจิตมีกิเลส
พุทธศาสนาสอนให้ละอกุศล
เห็นงูก็วิ่งหนีไปตั้งหลัก