"...ความคิดอย่างหนึ่ง ที่สมควรฝึกให้เกิดขึ้นประจำ คือความคิดว่า "พอ" คิดให้รู้จัก "พอ" ผู้รู้จักพอ จะเป็นผู้ที่มีความสบายใจ

ส่วนผู้ที่ไม่รู้จักพอจะเป็นผู้ร้อนเร่า แสวงหาไม่รู้จักหยุดยั้ง คนรวยที่ไม่รู้จักพอ ก็เป็นคนจนอยู่ตลอดเวลา คนจนที่รู้จักพอ ก็เป็นคนมั่งมีตลอดเวลา..."

พระโอวาทธรรมคำสอน..
องค์สมเด็จพระญาณสังวร สมเด็จพระสังฆราช สกลมหาสังฆปรินายก (เจริญ สุวัฑฒโน)



"...จงพากันตั้งใจภาวนาอย่าได้ขาดวันขาดคืน เราทุกรูปทุกนาม ไม่ว่าหนุ่มหรือแก่เดินใกล้ความตายด้วยกันทุกคน ไม่มีใครเดินห่างจากความตายแม้แต่คนเดียว..."
โอวาทธรรมคำสอน..
องค์หลวงตาพระมหาบัว ญาณสัมปันโน




"...ถ้าพวกเราเพียงแต่สามารถ ทำความเข้าใจในจิตของเราเองนี้ได้สำเร็จ แล้วค้นพบธรรมชาติอันแท้จริงของเราเองได้ ด้วยความเข้าใจอันนั้นเท่านั้น มันก็จะเป็นที่แน่นอนว่า ไม่มีอะไรที่พวกเราจำเป็นที่จะต้องแสวงหาแม้แต่อย่างใดเลย..."
โอวาทธรรมคำสอน..
องค์หลวงปู่ดูลย์ อตุโล





"...ศีลห้า อยู่ที่ขาสอง แขนสอง หัวหนึ่ง รูป เสียง กลิ่น รส กามารมณ์ทั้ง ๕ ปล่อยให้ผ่านไปผ่านมา ดีก็ไม่ว่า ไม่ดีก็ไม่ว่า เรื่องราวเต็มโลก เต็มบ้านเต็มเมือง เราก็วางเสีย ละเสีย ละอยู่ที่กายที่ใจตนนี่แหละ อย่าไปละที่อื่น

การหอบอดีตและอนาคตมาหมักสุมไว้ในใจก็เป็นทุกข์ ตัดออกให้หมด หูของเรา ตาของเรา จมูกของเรา ก็เป็นปกติอยู่แล้ว รูป เสียง กลิ่น รส กามารมณ์นนั้นต่างหาก ปล่อยให้เขาผ่านไปผ่านมา อย่าเอาหมักไว้ในใจ ใจของเราก็ไม่ได้ไปไหน มันก็ตั้งอยู่เป็นปกติอยู่แล้ว เราก็ตัดอื่น ๆ ที่ผ่านไปผ่านมาออกเสีย

ทำใจของเราให้สงบ มันก็ต้องวางหมด ตา หู จมูก ลิ้น กาย ทั้งอดีตอนาคตอันใดที่ได้ยินมาพอแล้ว ได้เห็นมาพอแล้ว อยู่ทางโลกก็ดี อยู่คนเดียวก็ดี อันใดก็ดี วางอยู่ที่นี่แหละ ละอยู่ที่นี่แหละ ความหลงก็พอแล้ว โลภก็พอแล้ว โกรธก็พอแล้ว ความโศก ความเศร้า กิเลส ตัณหา ความพอใจ ความไม่พอใจ ก็ตัณหาแหละ ละมันเสีย .."

โอวาทธรรมคำสอน..
องค์หลวงปู่แหวน สุจิณฺโณ






"...จะเอาสุขทางโลก ก็ได้ทุกข์มาพร้อมกัน เช่น คิดว่า สามี ภรรยา เป็นความสุข ก็ได้รับทุกข์เพราะสามี ภรรยานั่นแหละ

อยากได้ลูกมีความสุขที่ได้ลูกหญิงลูกชาย แต่ก็ได้รับทุกข์ เพราะลูกนั่นแหละ

จะเอาความรักก็ได้ความชังมาพร้อม จะเอาอย่างเดียวไม่ได้ อยากได้หนึ่งแต่ได้สอง เป็นกฎธรรมชาติอย่างนั้น...."

โอวาทธรรมคำสอน..
องค์หลวงปู่คำดี ปภาโส

คำสอนสั้นๆของหลวงปู่เปลื้อง ปัญญวันโต ท่านกล่าวว่า

โยม....."พอ ละ เป็นพระเลย"

ใครตีความหมายจากคำสอนสั้นๆนี้ออกได้บ้างครับว่าลึกซึ้งเพียงใด ลองแสดงความเห็นกันมานะครับ

คงจะช่วยเสริมกระทู้นี้ได้บ้างนะครับคุณรสมน

คนขี้เกียจไม่อยากทำ พูดว่าพอล่ะ ก็เป็นพระสิงั้น

ตื้นจัง กรัชกาย ตีความ จับประเด็นดีๆจากธรรมะสั้นๆอย่างนี้ไม่ออก

เปิดโอกาสให้ท่านอื่นๆได้แสดงตวามเห็นบ้างนะครับ

ท่านอโศกตีความว่าไง

ถึงได้ว่าไงว่า เหมือนคนเมากัญชาดูก้อนเมฆวาดภาพเป็นสิงสาราสัตว์ต่างๆ

พอ....รู้จักพอ ในทุกสิ่ง ก็หยุดทะยานอยาก

ละ....ละวาง ทิ้ง กิเลสตัณหา อัตตา มานะ โลภะ โทสะ โมหะทั้งปวงได้ใจก็ถึงธรรม

ท่านอโศกถามหลวงปู่เปลื้องแล้วหรอ ว่าท่านคิดอย่างท่านอโศกว่ามานั่น

ท่านอโศกตีความอย่างนั้น ท่านอโศกคิดว่า กิเลสเป็นถ้วยกาแฟหรอ ถึงจะละ วาง ทิ้ง กองขยะได้ดังใจหือ

ก็เพราะคิดอย่างนี้แหละ ถึงได้ปัจจเวก เอา เกือบ 6 โมงเช้า

กระบวนการในการ พอ ในการละเขามีอยู่ ไม่ใช่ใจเร็วด่วนได้อย่างที่กรัชกายคิดหรอก

พอ ได้แน่

ละได้แน่

ถ้าทำตามวิธีที่พระพุทธเจ้าทรงสอนไว้

โหนหลวงปู่ ตีความพอหลวงไปหยกๆ โหนพระพุทธเจ้าอีก

ตอบสิ คุยกันหรือยังว่าเห็นตรงกัน ตีความ พอ ละ ตรงกัน

แล้วพอและละที่พูดมามันเป็นไปตามธรรมไหมล่ะ?
ลองวิจารณ์มาสิ

ที่ถามไม่ตอบ ถามว่าคุยกับหลวงปู่แล้วหรือ ตกลงกันหรือยัง

มันเป็นวาทกรรม

ถ้าจะพูดเอาแบบนั้นนะขอรับ พูดทีเดียวอยู่หมัดเลย ข้าเป็นพระอรหันต์แล้วจ้า จบกิจเลย

มองอีกมุมหนึ่งท่านอโศกคือพูดเอา หมายถึงว่า ยกศัพท์ทางธรรมนั่นๆนี่ๆมาพูด แล้วก็มโนว่านั่นแหละธรรม นี่ชัดแจ้งแดงเป็นจ้ำๆเลย