ปุจฉา.....ถามว่าศึกษาพระธรรมเพื่ออะไร
วิสัชนา...ตอบว่าเพื่อรู้และเข้าใจ(ธรรม=สิ่งที่มีจริง)ในขณะนี้
ความจริงตรงตามพระไตรปิฎกที่กำลังปรากฏในขณะนี้ว่าคืออะไร

ชื่อเรียกคำต่างๆในพระไตรปิฎกมีลักษณะของชื่อนั้นตรงคำ
ที่ต้องศึกษาคำและชื่อเพื่อเข้าใจการทำงานของธรรม
ธรรมทำกิจหน้าที่ของธรรมไม่มีตัวตนของใครทำธรรม
แต่เป็นธรรมทำกิจหน้าที่ของธรรมตามกรรมกำหนด
ไม่มีใครมีอำนาจเหนือจิตเหนือกรรมกำหนด

ดังนั้นจึงต้องเพียรอบรมความรู้สึกนึกคิดเพื่อไตร่ตรองความจริง
ตรงคำเพื่อศึกษาคำที่คิดว่าถูกหรือผิดจนกว่าเลิกคิดเอง
เพราะธรรมเป็นความจริงไม่เป็นตามความคิดของตัวเรา
ความจริงตรงตามที่พระพุทธเจ้าตรัสรู้เป็นสัจจะธัมมะคือ
มีจริงในขณะนี้ตรงกับทุกคำในพระไตรปิฏกและธัมมะไม่มีตัวตน

จะศึกษาความจริงตรงตามคำจึงต้องฟังความหมายทีละคำจนกว่า
จะเข้าใจความจริงที่มีที่กายใจในขณะนี้ว่าถูกตรงตัวจริงธรรมหรือยัง
่สิ่งที่กำลังมีตรงคำที่ฟังมีตรงตัวจริงธัมมะที่กายใจมีในขณะนี้หรือยัง
พระธรรมคือความจริงที่กำลังมีกำลังปรากฏตามเป็นจริงตรงตามคำที่ฟัง
เมื่อขาดการฟังจึงคิดเองตามมิจฉาสติจะเกิดสัมมาทิฏฐิเริ่มที่ฟังจริง

พระพุทธเจ้าตรัสรู้ความจริงของธรรม(สิ่งที่มีจริง=ธรรม)
ที่ไม่มีใครคิดคำได้เองจึงต้องเรียนคำต่างๆในพระไตรปิฏก
เพื่อศึกษาตัวจริงของธรรม(สิ่งที่มีจริง=ธรรม)ชื่อมีไว้ศึกษาความจริง
ธรรมคือปัญญาทศพลญาณที่สาวกคิดเองไม่ได้

สาวกบารมีจึงต้องฟังเพื่อคิดถูกตัวตามได้ศึกษาทีละคำตามปกติ
จนความจริงปรากฏตามที่ฟังเพราะความจริงไม่มีชื่อและคิดเองไม่ได้
ดังนั้นตัวตนคิดเองโดยขาดสติปัญญาในการฟังจึงเป็นมิจฉาทิฏฐิ
จะเริ่มเกิดสัมมาทิฏฐิเมื่อฟังแล้วระลึกถูกตรงคำที่ฟังถูกตัวตามได้

พระพุทธเจ้าคือมนุษย์คนแรกและคนเดียวในจักรวาลนี้
ที่ประจักษ์แจ้งความจริงของสิ่งที่กำลังปรากฏในขณะนี้
แต่อะไรที่กำลังปรากฏให้รู้และระลึกรู้สึกที่ตัวตนตามได้
จึงต้องเริ่มต้นที่การฟังคือลืมตาดูหูฟังตื่นรู้ตัวเพื่อเข้าใจความจริงตามปกติ
https://youtu.be/sgwXrhtsab0