#คุณสมบัติของผู้ภาวนา..!!

"... ให้ท่องในใจเสมอว่า..เรามีความแก่
ความเจ็บ ความตายอยู่ประจำตัวทั่วหน้ากัน ป่าช้าอันเป็นที่เผาศพภายนอกและ ป่าช้าฝังศพภายใน คือตัวเราเอง เป็นป่าช้าร้อยแปดพันเก้าแห่งศพ ที่นำมาฝังหรือบรรจุจะอยู่ในตัวเราตลอดเวลา ทั้งศพเก่าศพใหม่ทุกวัน

พิจารณาธรรมสังเวช พิจารณาความตาย
เป็นอารมณ์ ย่อมมีทางถอดถอนความเผลอเย่อหยิ่งในวัน ในชีวิตและวิทยาฐานะต่าง ๆ ออกได้ จะเห็นโทษแห่งความบกพร่องของตัวและพยายามแก้ไขได้เป็นลำดับ.. มากกว่าจะไปเห็นโทษของคนอื่นแล้วมานินทาเขา ซึ่ง.. เป็นความไม่ดีใส่ตน

... นี่คือการภาวนา คือวิธีเตือนตน สั่งสอนตน ตรวจตราความบกพร่องของตน ว่าควรแก้ไขจุดใดตรงไหนบ้าง ใช้ความพิจารณาอยู่ทำนองนี้เรื่อย ๆ ด้วยวิธีสมาธิภาวนาบ้าง ด้วยการรำพึงในอริยบถต่าง ๆ บ้าง

ใจจะสงบเย็น ไม่ลำพองผยองตัวและความทุกข์มาเผาลนตนเอง เป็นผู้รู้จักประมาณในหน้าที่การงาน ที่พอเหมาะพอดีแก่ตน ทั้งทางกายและทางใจ ไม่ลืมตัวมั่วสุมในสิ่งที่เป็นหายนะต่าง ๆ คุณสมบัติของผู้ภาวนานี้มีมากมาย.. ไม่อาจพรรณาได้จบสิ้นได้ ... "

#ภูริทตฺตธมฺโมวาท
#พระครูวินัยธร (มั่น ภูริทตฺโต)
วัดป่าสุทธาวาส ต.ธาตุเชิงชุม อ.เมือง
จ.สกลนคร (พ.ศ.๒๔๑๓ - ๒๔๙๒)








" เราเห็นจิตเราแล้ว ก็หมดความหมายแล้วโลกนี้

ถึงจะว่าโลกสีสวย สีอะไรก็แล้วแต่

แต่จิตตรงนี้ ตรงผู้รู้ตรงนี้ มันไม่มีสีสันวรรณะ

จะว่าสีแดงก็ไม่ใช่ สีเหลืองก็ไม่ใช่..ไม่มีสี

เพราะตรงนี้เป็นการกระทำเพื่อให้รู้ว่า..

คำพูด..สมมุติบัญญัติในโลกนี้ทั้งหมด มันไม่ใช่จิต

คือเราหลงทาง ไปเข้าใจว่าจิตเป็นนั้นเป็นนี้ต่างๆนาๆ

หลงทางคือ โง่ นั่นเอง

ถ้าเราไม่โง่..คือดูที่จิต

เห็นจิตปั๊บ..จะเกิดความฉลาดขึ้นมา

จิตที่ที่ฉลาด เพราะไม่ตาม ไม่ไปยึดมั่นของโลก

คำพูด คำสรรเสริญ นินทาทั้งหมด จะไม่ถึงจิต

ถ้างั้นการที่เรามาภาวนา เพื่อมาแก้ไข เพื่อจะได้จบกัน"

พระธรรมเทศนา
#หลวงพ่อเยื้อน ขันติพโล
....................................................








..เราทำอะไรอยู่มาแต่ชาติก่อน เราได้แค่ไหนการปฏิบัติคุณงามความดี จึงรักษาให้พวกเราได้เกิดมาเป็นมนุษย์ เราก็ได้แค่นี้ บัดนี้เราได้แค่นี้มาแล้วเราก็ต้องทำต่อ เพื่อจะให้มันเจริญรุ่งเรืองขึ้นไป ให้มีสติปัญญาว่องไวเฉลียวฉลาดเกิดขึ้น ได้รับความสงบสุขเกิดขึ้น มากขึ้นกว่าเดิมไปเรื่อยๆ มันจึงจะถึงที่สุดแห่งกองทุกข์ได้ มีคุณค่าในประโยชน์ชีวิตของตน ไม่ไร้ประโยชน์ เรียกว่าคนไม่ประมาทเป็นคนที่ไม่ตาย ได้คุณงามความดีเป็นที่พึ่งของตน สมควรแก่ธรรมที่ได้ปฏิบัติ ธรรมย่อมรักษาผู้ประพฤติธรรม สมควรแก่ตนเองที่ปฏิบัติได้ ข้อนี้เป็นข้อยืนยันตามหลักพระพุทธศาสนา เหตุฉะนั้นพวกเราทั้งหลายก็ให้พากันตั้งใจ ต้องขยันหมั่นเพียรประพฤติปฏิบัติ ทุกสิ่งทุกอย่างต้องอาศัยความขยันหมั่นเพียร มันจึงจะพ้นทุกข์ได้..

..#โอวาทธรรมหลวงปู่เปลี่ยน ปญฺญาปทีโป..






พระพุทธองค์ทรงสั่งสอนไว้ว่า ทุกสิ่ง
เป็นอนิจจัง ทุกขัง อนัตตา ไม่เที่ยง
เป็นทุกข์ ทนอยู่ไม่ได้ ต้องแปรปรวน
เปลี่ยนแปลงไป ไม่อยู่ใต้อำนาจความ
ปรารถนาต้องการของผู้ใดทั้งสิ้น จำไว้
ระลึกไว้ จะเหมือนมีแสงสว่างประจำตน
อยู่เสมอ

สมเด็จพระสังฆราชเจ้า กรมหลวงวชิรญาณสังวร






"..คุณสมบัติของผู้ภาวนา.." "..ให้ท่องในใจเสมอว่า "เรามีความแก่ ความเจ็บ ความตายอยู่ประจำตัวทั่วหน้ากัน" ป่าช้าอันเป็นที่เผาศพภายนอกและป่าช้าฝังศพภายใน คือตัวเราเอง "เป็นป่าช้าร้อยแปดพันเก้าแห่งศพ ที่นำมาฝังหรือบรรจุจะอยู่ในตัวเราตลอดเวลา" ทั้งศพเก่าศพใหม่ทุกวัน

"..พิจารณาธรรมสังเวช พิจารณาความตายเป็นอารมณ์ ย่อมมีทางถอดถอนความเผลอเย่อหยิ่งในวันในชีวิตและวิทยาฐานะต่าง ๆ ออกได้.." จะเห็นโทษแห่งความบกพร่องของตัวและพยายามแก้ไขได้เป็นลำดับ "..มากกว่าจะไปเห็นโทษของคนอื่นแล้วมานินทาเขา.." ซึ่งเป็นความไม่ดีใส่ตน

"..นี่คือการภาวนา คือวิธีเตือนตน สั่งสอนตน ตรวจตราความบกพร่องของตน" ว่าควรแก้ไขจุดใดตรงไหนบ้าง .."ใช้ความพิจารณาอยู่ทำนองนี้เรื่อย ๆ.." ด้วยวิธีสมาธิภาวนาบ้าง ด้วยการรำพึงในอริยบถต่าง ๆ บ้าง

"..ใจจะสงบเย็น ไม่ลำพองผยองตัวและความทุกข์มาเผาลนตนเอง" เป็นผู้รู้จักประมาณในหน้าที่การงาน ที่พอเหมาะพอดีแก่ตน ทั้งทางกายและทางใจ.."ไม่ลืมตัวมั่วสุมในสิ่งที่เป็นหายนะต่าง ๆ คุณสมบัติของผู้ภาวนานี้มีมากมาย" ไม่อาจพรรณาได้จบสิ้นได้.."

ภูริทตฺตธมฺโมวาท
พระครูวินัยธร (หลวงปู่มั่น ภูริทตฺโต) วัดป่าสุทธาวาส ต.ธาตุเชิงชุม อ.เมือง จ.สกลนคร (พ.ศ.๒๔๑๓-๒๔๙๒)






“ความไม่เที่ยงแท้
เป็นเหตุทำให้เกิดความทุกข์
เพราะใจเราปรารถนา
สิ่งที่เราชอบเรารัก
แต่มันขัดกับความเป็นจริง
เพราะไม่มีอะไร
ที่จะอยู่กับเราไปตลอด”

#คติธรรม
พระจุลนายก
พระอาจารย์สุชาติ อภิชาโต