เราก็ชอบดอกไม้เหมือนกันค่ะ

วันนี้เลยถือโอกาสเอามาฝากด้วย
เป็นดอกกล้วยไม้ค่ะ

ได้ยินคุณแม่ฮำๆเพลงเกี่ยวกับกล้วยไม้อยู่บ่อยๆเพลงหนึ่ง
ไม่รู้เหมือนกันว่าเพลงชื่ออะไร

จำได้คล้ายๆว่ามีท่อนนึงที่ว่า "โอ้กล้วยไม้เอย น่าชื่นน่าเชย... ใครจะเด็ดจะชมเจ้าเราไม่เห็นเลย "
อะไรประมาณนี้ค่ะ เดี๋ยวคงต้องรอถามคุณกรัชกายหน่อยแล้วค่ะ

เพลงนี้เก่ามากๆเลยนะคะ ..
พอดีเคยเรียนดนตรีไทยค่ะ .. พอจะจำท่อนเนื้อเพลงที่คุณถามมาได้ ..
เพลงนี้ส่วนมากจะเล่นคู่กับเพลง รักบังใบ ...
เพราะโน๊ตเพลงที่ใช้จะค่อนข้างคล้ายคลึงกัน ..
ฟังเพลงแล้ว ทำให้นึกถึงเครื่องสายเวลาเล่นเป็นวง ..
ให้ทายค่ะว่าเล่นอะไร มีขลุ่ย อีเลคโทน ซออู้ ฯลฯ
ดนตรีไทยนี่เพราะมากๆเลยนะคะเวลาเล่นเป็นวง ชอบมากๆเลยค่ะ
เมื่อก่อนจะดูทางช่องไอทีวี เขาจะมีการแข่งขันกัน
แล้วก็รายการคุณพระช่วย .. ชอบดูมากๆเวลาเขาแข่งกันตอนท้ายรายการ
เดี๋ยวนี้ไม่ทราบว่ายังมีอยู่หรือเปล่า ไม่ได้ดูทีวีมานานแล้วค่ะ
นี่ไปหาในกูเกิ้ลมาให้ค่ะ .. มีคนชื่นชอบเพลงนี้กันเยอะนะคะ ..
ขอบคุณนะคะ .. ที่ถามถึงเพลงนี้ ทำให้คิดถึงทั้งวิชาดนตรีไทยและวิชาภาษาไทย
เป็นอะไรที่ชอบมากทั้งสองวิชา นึกถึงการเล่นคำ

มีคำกลอนมาฝากค่ะ เห็นเพราะดีค่ะ

ช่างอ่อน ละมุน ละไม หนักหนา
ทั้ง วาจา เสกสรรมา ไพเราะ เหลือที่
จริต จรรยา โสภา ทุกท่าเทพี
สมเป็น สตรี โสภี เวียงฟ้า เมือง อินทร์
ดอกไม้ ใต้ฟ้า เมือง ไทย
หอมไปไกล จูงจิตใจ ภุมริน
หวัง ภิรมย์ หวัง ชมกลิ่น
ภมรกิน สิ้น แล้ว บิน ไกล
อย่าเปรียบ ฉันเป็น เช่น ภุมริน
หวัง ร่อนบิน ดื่มหวานกิน สิ้นแล้ว ลืมได้
ดื่มกิน ความหวาน รักนาน จนสิ้นลมไป
รักจริงร่วมใจ รักเดียว ดอกไม้ เมือง กรุง


กล้วยไม้ - อารีย์ นักดนตรี

กล้วยไม้ของเราแต่เก่าก่อน
อยู่ในดงในดอน เจ้าซ่อนช่อซ่อนใบ
ไกลภู่ ไกลผึ้ง ซ่อนอยู่ถึงไหนไหน
ใครจะเด็ดจะดมได้ ใครจะเด็ดจะดมได้ เราไม่เห็นเลย
โอ้กล้วยไม้เอย น่าชื่นน่าเชย เจ้าบ่เคยชอกช้ำ
เช้าสายบ่ายค่ำ ชื่นบ่ช้ำชอกเลย

*เดี๋ยวนี้ดูหรือกล้วยไม้
มาชู่ช่อชูใบ บานอยู่ในกระเช้า
ลืมดอยลืมดอน ที่เคยอยู่ก่อนอยู่เก่า
ภู่จะคลึง ผึ้งจะเคล้า ให้เจ้าเฉาลง
ภู่จะคลึง ผึ้งจะเคล้า ให้เจ้าเฉาลง
โอ้กล้วยไม้เอย โธ่ไม่น่าเลย ที่จะมาไหลหลง
เจ้าลืมซุ้มพุ่มพง เจ้าลืมดงดอยเอยกล้วยไม้ของเราแต่เก่าก่อน
อยู่ในดงในดอน เจ้าซ่อนช่อซ่อนใบ
ไกลภู่ ไกลผึ้ง ซ่อนอยู่ถึงไหนไหน
ใครจะเด็ดจะดมได้ ใครจะเด็ดจะดมได้ เราไม่เห็นเลย
โอ้กล้วยไม้เอย น่าชื่นน่าเชย เจ้าบ่เคยชอกช้ำ
เช้าสายบ่ายค่ำ ชื่นบ่ช้ำชอกเลย

*เดี๋ยวนี้ดูหรือกล้วยไม้
มาชู่ช่อชูใบ บานอยู่ในกระเช้า
ลืมดอยลืมดอน ที่เคยอยู่ก่อนอยู่เก่า
ภู่จะคลึง ผึ้งจะเคล้า ให้เจ้าเฉาลง
ภู่จะคลึง ผึ้งจะเคล้า ให้เจ้าเฉาลง
โอ้กล้วยไม้เอย โธ่ไม่น่าเลย ที่จะมาใหลหลง
เจ้าลืมซุ้มพุ่มพง เจ้าลืมดงดอยเอย

http://www.imeem.com/people/ijAW2k/music/Fhi5t_aZ/wma/

มีบล็อกเกี่ยวกับกล้วยไม้สวยๆมาฝากด้วยค่ะ .. สวยจริงๆนะคะ

http://www.bloggang.com/viewdiary.php?i ... 0&gblog=10

ใช่แล้วแหละคุณน้ำ เพลงนี้แหละค่ะ

ขอบคุณนะคะที่อุตส่าห์ไปหามาให้ฟัง
บังเอิญจริงๆเลยที่เป็นเพลงที่คุณน้ำรู้จักด้วย

พึ่งไปถามแม่มาด้วย เค้าบอกว่าเพลงนี้เค้าก็เกิดไม่ทัน
แต่เค้าเคยฟังแล้วชอบ ก็เลยร้องไปงั้น 555

ไม่เคยเรียนดนตรีเลยค่ะ ทั้งดนตรีไทย ดนตรีสากล
เลยไม่มีความรู้เกี่ยวกับดนตรีเลยค่ะ แต่ก็ชอบฟังเพลงนะคะ
ฟังได้ทุกแนวค่ะ แต่จะชอบแบบช้าๆสบายๆมากกว่า
หลังๆมานี่ไม่ค่อยได้ฟังเท่าไหร่ ก็ได้ยินได้ฟังบ้างตามที่คนอื่นเค้าเปิด
หรือไม่ก็จากโทรทัศน์ หรืออินเตอร์เน็ตบ้างนิดหน่อย ไอ้ที่ไปหาฟังเองนี่ไม่ค่อยมีค่ะ
เลยไม่ค่อยรู้จักว่าเพลงอะไรเป็นเพลงอะไรสักเท่าไหร่

คุณน้ำนอนดึกจังค่ะ สังเกตเห็นบ่อยแล้วว่ามาโพสกระทู้ตอนดึกๆอยู่เรื่อย

เรามองว่าเป็นเรื่องธรรมดานะคะ ไม่ได้เป็นคนประหลาดอะไรหรอก
เมื่อก่อนเราก็เป็นคล้ายแบบนี้เหมือนกันค่ะ
นอนแล้วก็ไม่อยากจะลุก ปลุกแล้วก็ลุกยากเหมือนกัน
สำหรับเด็กๆคนที่อายุน้อยส่วนมากก็จะเป็นกันนะคะ
ถ้าไม่ต้องมีภาระอะไร หรือยิ่งถ้าไม่มีใครบังคับแล้วด้วย
นักศึกษาที่มาอยู่หอพักที่ไม่มีผู้ปกครองอยู่จะเป็นแบบนี้กันเยอะ
เมื่อก่อนตอนยังเรียนหนังสืออยู่ ถ้าเป็นวันที่ไม่มีเรียน หรือวันหยุด
ก็จะนอนที่หออยู่ทั้งวันเลยก็ยังได้ เราเห็นหลายๆคนก็เป็นแบบนี้

แต่พอมาทำงานมันก็มีหน้าที่ที่ต้องบังคับ ทั้งๆที่ก็ไม่อยากจะลุกเลย
มันก็ยังต้องทำ ถ้านอนไม่พอ ต้องบังคับตัวเองให้ลุกมาทั้งๆที่ก็ยังง่วงอยู่
จะหงุดหงิด จะพาลไปนู่นนี่ก็ธรรมดาค่ะ เราว่าคนธรรมดาใครๆก็เป็น
แต่จะบังคับตัวเองได้รึปล่าว มีเหตุมีผลก็อยู่ที่แต่ละคนค่ะ

ทุกวันนี้ถ้าเทียบกับเมื่อตอนเด็กๆเราจะนอนยากขึ้น ผิดกับเมื่อก่อนที่หัวถึงหมอนปุ๊บก็หลับเลย
แต่ถ้าเหนื่อยๆก็ยังทำได้อยู่ แต่ก็ยังไม่ถึงกับยากมาก
เคยได้ยินคนที่เมื่ออายุมากๆขึ้นมักจะบ่นถึงปัญหาเรื่องนอนกัน
บางทีก็นอนไม่หลับบ้าง หลับยากบ้าง หรือต้องตื่นมากลางดึกบ้าง
อันนี้เราก็ยังไม่ถึงวัยตรงนั้นค่ะ แต่เราก็คิดว่าก็คงจะจริง
เหมือนอย่างตอนนี้เราก็ไม่สามารถนอนเหมือนตอนเด็กได้
มันก็คงจะเป็นกันไปตามวัย ตามสภาพร่างกายของเราค่ะ

เราเห็นพวกเด็กๆนะคะ เค้าจะเหมือนช๊าตแบตมาเลย
พอแบตเค้าหมดเค้าก็หลับได้เลย ไม่ว่าจะท่าไหน เพื่อนจะวิ่งเหยียบ อากาศจะร้อน เสียงจะดังก็ไม่ตื่น
เคยได้ยินว่าคนที่ความดันต่ำ หรือเลือดน้อยก็จะนอนตื่นยากแบบนี้เหมือนกันค่ะ
จริงรึปล่าวอันนี้ก็ไม่รู้ค่ะ

ส่วนเรื่องปฏิบัติธรรมกับการนอนนี่เรายังไม่ขอออกความเห็นค่ะ
เพราะยังเป็นมือใหม่อยู่มากๆ แต่ก็ยอมรับว่าสิ่งนี้ช่วยให้เรารู้สึกสงบ
สบายใจได้เช่นกันค่ะ ให้เราได้กลับมาดูตัวเอง และก็ใจเย็นขึ้น



ชอบค่ะ ชอบทั้งภาพเขียน ภาพถ่าย
อะไรที่ดูสบายๆก็ชอบค่ะ แต่ถ้าจะถามเรื่องความรู้ด้านศิลปะก็ไม่รู้อีกแล้วค่ะ