สวัสดีค่ะ คุณyahoo ดีใจที่ยังคิดถึงกันอยู่
จะรออ่านบทกวีค่ะ

ขอบคุณค่ะ คุณน้ำ ที่มาเยี่ยมกันซาบซึ้งมากมายค่ะ

รออ่านของ คุณอมิตาพุทธ และท่านอื่น ๆ อยู่ค่ะ

สาธุขออนุโมทนาบุญกับทุกๆท่านมีเจริญในธรรมครับ



เทพบุตร

เป็นไงบ้างคะ โพธิสัตว์ของเรา แซวค่ะแซว
ตอนนี้...เป็นห่วงค่ะ...เกรงว่าคุณจะคิดมาก ว่าการแสดงออกซึ่งความเมตตาของตน
กลับเหมือนจะกลายไปเป็นการส่งผลให้ผู้อื่นต้องมารับผลกระทบบางอย่าง
ที่ตนไม่ได้ตั้งใจจะให้เกิด



อยากจะหยิบดาวบนฟ้า มาร้อยเรียงเป็นท่อน ๆ...
ให้ผู้รับสาสน์ได้เห็นเป็นคำกลอน ที่สะท้อนออกมาจากใจ...



อย่าคิดมากนะคะ...

ขอบคุณค่ะ คุณน้อง มานั่งทานกาแฟด้วยกันตอนเช้า ๆ

สวัสดียามสาย (หน่อย) คุณ O.wan และทุกๆท่าน รวมทั้งเจ้าของบ้านนี้ด้วย

ขอเป็นกำลังใจให้กับผู้ร่วมเดินทางบนโลกใบนี้ทุกๆคนจ้า

"กำลังใจ"

http://www.toneando.com/videos/--/kCJMbgAgEy4

ข้างนอกระยะนี้มีฝนฟ้าคะนองลมแร้งแรง จอมยุทธ์ผู้เดียวดาย ขอพักอาศัยชายคาบ้านนี้หลบฝนสักครู่ เมื่อฟ้าเปิดแล้วก็จะไป

เอ๋...ช่วงนี้มันหน้ากระท้อนนี่คุณ...
ผลไม้ตามฤดูกาล

ขอบคุณ
สำหรับกำลังใจจากบทกวีของคุณนะครับ คุณเอรากอน
ตอนนี้คิดอยู่เหมือนกันครับ เพราะเราเป็นเหตุปัจจัยหรือเปล่าหนอ ทำให้ผู้อื่นต้องถกเถียงกัน
บางครั้งก็รู้สึกว่า ตัวเรานี้มาอยู่ผิดที่ผิดทางรึเปล่านะ.......
ต่อไปคงต้องอยู่อย่างผู้น้อย ไม่ส่งเสียงอาจจะดีกว่า
ผู้อื่นจะได้ไม่เดือดร้อน ต้องมาเศร้าหมอง เพราะข้าพเจ้าเหตุ
อยู่ทำหน้าที่ในบ้านหลังนี้ ตามที่ได้รับมอบหมายให้ดีที่สุด
คงจะเหมาะสำหรับข้าพเจ้ามากกว่า

คุณว่าใครเป็นเจ้าของโลกใบนี้หรือครับ...
ไปลากหัวมันออกมาตอบผมหน่อยซิ...
ว่าคนอย่างคุณจะต้องอยู่ที่ไหน ทางไหน...
ถ้าคุณไปลากไอ้บ้านั้นออกมาตอบผมไม่ได้...
คุณก็ไม่จำเป็นจะต้องคิดเช่นนั้น...



มิน่าล่ะ ช่วงนี้รู้สึกว่าคำกลอนของคุณจะหายเข้ากลีบเมฆเลย



เหตุที่ทำให้ตนเดือดร้อน คือใจตน ครับ...
สงสัย ว่าง ๆ ผมต้องแอบย่องไปกระซิบให้คุณได้รู้อะไรบางอย่าง
ที่เป็นความลับสุดยอดของผมซะแล้วละมั๊ง...นี่



ใช่...หน้าที่หลักของคุณคือศึกษาใจตน ให้ถึงซึ่งสัจจะธรรม ครับ
นั่นคือ หน้าที่หลักที่คุณได้มอบหมายให้กับตัวเอง...
เป็นหน้าที่โดยชอบธรรม ครับ...

"ปัญญาวิมุตติ "

แม้จะเป็นผู้รู้คงไว้ซึ่งพระไตรปิฎก
แต่เป็นผู้รกรุงรังอยู่ภายในจิตใจก็ใช้ไม่ได้
ต้องบริสุทธิ์ทั้งภายนอกและภายใน
ปัญญาเป็นเรื่องสำคัญ มีวาจาที่เป็นประดุจดาบสองคม
คือพูดสอนตรงประเด็นเลย คนรับได้ก็ดีไป
คนที่ไม่เข้าใจหรือรับไม่ได้ก็อาจเป็นปรปักษ์ไปเลยทีเดียว

มีคำกล่าวไว้ว่า...
"ไม่ต้องอาศัยหนังสือ แต่ชี้ไปตรงจิตของมนุษย์
ให้เห็นแจ้งในภาวะที่แท้จริง แล้วจะเห็นธรรม"

สรรพสัตว์ล้วนมีพุทธภาวะอยู่ภายในตัวทุก ๆ คน
คำพูดหรือตัวหนังสือไม่เพียงพอที่จะอธิบายสัจภาวะใดใดได้

เพราะฉะนั้น
บางคราวจำต้องอาศัยปริศนาธรรม และคำพูดที่เสียดแทงเข้าไปถึงหัวใจ
การบรรลุมรรรคผลนั้น ไม่ใช่อยู่ที่ตัวบทอักษร หรือความรู้ในด้านปริยัติ
แต่ต้องอยู่ที่การขัดเกลาจิตใจของตนเองเป็นสำคัญ


หวัดีครับ....ทุกท่านๆ...

สวัสดีค่ะ คุณพี่ o.wan ไม่ได้เจอกันนานเลยค่ะ
ดอกไม้เดี๋ยวจัดให้

ขอบคุณอาจารย์ สำหรับเพลง และข้อความให้กำลังใจ

ยินดีค่ะคุณเอรากอน แวะมาทักทายกันบ่อย ๆ ค่ะ

คุณอมิตาพุทธ สิ่งที่เป็นอยู่นี่สะท้อนความเป็นตัวตน
บางอย่างของเรา และ ของอีกหลายคน คนไร้สาระเห็นด้วยกับ
คุณ Yahoo กับคุณ walaiporn
ยังคงรออ่านบทกวีอยู่ อย่าให้คนบางคนทำให้คุณเปลี่ยนไป
จากนี้เลยค่ะ ถ้าเช่นนั้นเราต้องเปลี่ยนไปเรื่อย ๆ เหนื่อยค่ะ

วันนี้ คุณyahoo เขียนเยอะกว่าทุกครั้ง
รู้สึกมีพลังเข้มแข็งขึ้นมาด้วยเลยค่ะ โดนจริง ๆ

ขอบคุณค่ะคุณลุงมะตูม ไม่ค่อยมาโพสต์
มาโพสต์ทีอึ้งในความสามารถเลยค่ะ และเนื้อหามีสาระดีมาก ๆ

ดีจ๊ะ คุณน้อง น่ารักเสมอ นั่งทานกาแฟด้วยกัน

สาธุค่ะ คุณwalaiporn คนไร้สาระ
ชื่นชมในความเข้มแข็งและธรรมะของคุณ

เรามานั่ง ของคุณน้อง หายใจ ออก - เข้า เบา ๆ
ฟังเพลงของอาจารย์ ทิ้งความจำ ความคิดสักพัก ...
ให้ใจอยู่กับตัว ไม่ส่งออกไปคิดถึงใคร...
ใจโล่งเบา เฝ้าดูความสงบอยู่ภายใน ...
หายใจ ออก - เข้า มีความสุขสักพัก ...

ไม่มีตัวเรา ไม่มีใคร มีแต่สภาวะภายนอกและภายใน...
แสดงตัวตนอยู่... ตลอดเวลา
หาความเป็นสาระมิได้...
ไม่มีความเที่ยง..เปลี่ยนแปลงอยู่ตลอด
และสิ่งที่เปลี่ยนแปลงนั้น เราควรยึดถือหรือไม่ ?