ถึงคุณคนห่างวัดอีกครั้งนึง

กรณีของคุณใกล้เคียงกับกรณีเพื่อนของกำลังใจมาก พอดีกำลังใจได้ไปพบเว็ปไซด์ของโรงพยาบาลจิตเวชเลย ที่มีพยาบาลจิตเวชมาช่วยตอบปัญหาทุกข์ใจที่อาจก่อให้เกิดภาวะทางจิต เนื่องด้วยกำลังใจเรียบเรียงเรื่องราวไม่เก่ง เลยขอยืมเรื่องของคุณไปโพสต์ถามทางเว็ปไซด์นั้น และทางพยาบาลจิตเวชก็ได้เข้ามาตอบให้ข้อแนะนำที่กำลังใจคิดว่าเป็นข้อแนะนำที่ดีซึ่งกำลังใจก็ได้เอาไปแนะนำเพื่อนของกำลังใจแล้ว ก็นึกถึงคุณเจ้าคนห่างวัดด้วยเลยเอามาโพสต์กลับให้คุณเป็นแนวทาง เผื่อจะได้นำไปใช้กับคุณแม่ของคุณด้วย



ตอนนี้แม่คุณกำลังตรอมใจเรื่อง พ่อของคุณ

แต่การที่คุณจะเอาทั้งชีวิตคุณไปแลกกับการที่คุณ

ต้องผูกพันกับผู้หญิงที่ตนเองไม่ได้ชอบ จะทุกข์มากกว่าไหม

อีกอย่างแม่คุณก็ทำใจเรื่องคุณได้แล้ว (ตามข้อมูลที่คุณบอก)

เพราะแม่คุณบอกว่าเรา 2 คนมาช่วยกันดูแลต่อ

คุณต้องทำใจเข้มแข็งง.....และ ถามแม่ ดังนี้


1. ตอนนี้แม่รู้สึกยังไง
2. แม่ต้องการให้ครอบครัวของเราเป็นอย่างไรต่อไป
ให้คุณถาม 2 ข้อนี้

แล้วก็บอกแม่ว่า หากแม่เชื่อเรื่องของกฏแห่งกรรม แม่ก็คิดเสียว่าหมดเวรหมดกรรมไปซะ ผมจะดูแลแม่แทนพ่อเอง ถึงแม้ว่าผมจะไม่แต่งงานหรือมีเมียให้แม่ได้ แต่การที่ผมมีเมียก็ไม่ได้ทำให้ปัญหาทุกอย่างแก้ไขได้ แต่อาจจะทำให้ผมทุกข์ แค่วันนี้ผมเห็นแม่เสียใจ ผมก็รู้สึกไม่ดี นอนไม่หลับเหมือนกัน หากผมต้องแต่งงาน ผมก็ยิ่งไปกันใหญ่ ผมรู้แม่คงไม่อยากให้ผมต้องตกนรกทั้งเป็นใช่ไหม

คุณก็ให้แม่ของคุณร้องไห้ให้เต็มที่....รุ่งเช้า คุณก็พาแม่ไปทำบุญ 9 วัด ถวายสังฆทาน จิตใจของท่านจะได้แจ่มใส

เพราะวัย 60 ปี สิ่งที่ต้องมี ก็คือสิ่งยึดเหนี่ยวจิตใจหากไม่มีก็จะทำให้เกิดภาวะซึมเศร้าได้

หากแม่คุณไม่ดีขึ้นภายใน 2 เดือน ให้คุณพาแม่คุณมาพบจิตแพทย์นะค่ะ เพราะวัยสูงอายุจะมีฮอร์โมนที่เปลี่ยนแปลงทำให้เกิดภาวะซึมเศร้าได้ง่าย

แต่คุณควรพาไปพรุ่งนี้เลยก็น่าจะดี บอกแม่ว่าการมาพบจิตแพทย์ไม่ได้หมายความว่าแม่บ้า แต่ผมต้องการให้แม่ได้พักผ่อนจิตใจกลางคืนจะได้นอนหลับหายามากินนะแม่ ผมรักแม่และอยากให้แม่อยู่กับผมไปนานๆๆ

ขอให้ชีวิตครอบครัวของคุณพบทางออกของปัญหาในเร็ววันนะค่ะ

ณัฏฐพัชร(พยาบาลจิตเวช)

ในตอนแรกที่ผมเข้ามาเป็นสมาชิกที่นี่ เพราะมีความทุกข์..
แต่พอผมได้ทราบเรื่องราวของ คุณคนห่างวัด เท่านั้น...
ผมเลยรู้สึกว่า "ปัญหาของผมมันช่างเล็กน้อยนัก"..
ทุกข์มันเกิดในใจเรา มันก็ดับได้ในใจเรา..
ฉะนั้น..
ผมอยากให้คุณคิดเหมือนผมว่า"ดูสิยังมีคนอื่นที่เค้ามีปัญหามากกว่าเราอีกตั้งเยอะ"
"แล้วเค้ายังเข้มแข็งได้กว่าเราด้วย"....
..เป็นกำลังใจให้เสมอนะครับ!

สวัสดีคุณคนห่างวัด หายไปหลายเดือนไม่ทราบว่าคุณแม่เป็นอย่างไรบ้าง เล่าให้สมาชิกลานธรรมได้ทราบบ้างซิ เราเป็นห่วงความรู้สึกของคุณแม่ของคุณมากนะ เพราะเราก็เคยตกอยู่ในสถานะเดียวกับแม่ของคุณ คุณเป็นลูกที่กตัญญูอยู่แล้ว ในสภาวะที่สภาพจิตใจของคุณแม่ย่ำแย่ ลูกควรอยู่ใกล้แม่ให้มากที่สุด เข้าไปกอดท่าน ปลอบใจท่าน อย่าทิ้งให้ท่านอยู่ตามลำพังเป็นอันขาด ห้ามโมโหใส่คุณแม่ เพราะบ้างครั้งคุณแม่ท่านอาจจะยังรู้สึกโกรธคุณพ่อ อยากว่า อยาก...เราเป็นลูกก็ฟัง ให้ท่านระบายไป แล้วก็อย่าลืมทำตามที่สมาชิกลานธรรมแนะนำ คือชวนท่านสวดมนต์ไหว้พระ ไปปฏิธรรมได้ด้วยยิ่งดี รักและเป็นห่วงนะ

ขอเป็นกำลังใจให้นะค่ะดิฉันก็เจอปัญหาเดียวกับแม่คุณต่างกันที่ดิฉันอายุแค่ 30 ปีคุณคงไม่สบายใจเรื่องแม่และตัวคุณเองหายใจช้าๆแล้วดูว่าลมหายใจตอนเข้าและตอนออกเหมือนกันไหมต่างกันอย่างไรทุกอย่างแก้ไขได้ค่อยๆคิดนะค่ะสู้รับปัญหามาแก้ไขทุกอย่างจะดีขึ้นค่ะ ดิฉันลองทำดูแล้วรู้สึกดีขึ้นไม่มากแต่ก็ได้บ้างก็ดีเวลาเท่านั้นค่ะจะช่วยคุณได้ค่ะเหมือนกับตัวดิฉันตอนนี้

วิธีใช้หนี้กรรม หรือทดแทนบุญคุณพ่อแม่ที่ยิ่งใหญ่ที่สุดก็คือ ถวายธรรมทานให้ท่านคะ

ให้หนังสือธรรมะกับท่าน ของหลวงพ่อพรหมยานก็ได้คะ อ่านเข้าใจง่ายดี

สู้ๆนะคะ

ขอเป็นกำลังใจให้อีก 1 เสียง

ได้ผลเปงไง เล่าสู่กันฟังนะเด้อ

ครอบครัวของดิฉันก็ประสบปัญหาเหมือนของคุณค่ะ ...ก่อนอื่นต้องสร้างกำลังใจให้กับตัวเองก่อนนะคะ อย่าได้อ่อนแอ แล้วก็ค่อยสร้างกำลังใจให้กับแม่นะคะ อย่าทิ้งแม่ให้ต้องทุกข์ใจอยู่คนเดียว..พยายามสร้างกิจกรรมในครอบครัวร่วมกัน แสดงออกให้ท่านเห็นว่าเรารักท่านมากแค่ไหน เป็นกำลังใจให้นะคะ อดทนสู้ๆค่ะ

ขอเป็นกำลังใจให้ทั้งคุณ และคุณแม่ของคุณนะค่ะ แต่ดิฉันเชื่อว่าให้สิ่งที่คุณคิดที่จะไม่แต่งงานกับผู้หญิงทั้งๆ ที่คุณรู้ว่าคุณเป็นอะไร ถือว่าเป็นการถูกต้องที่สุดแล้วค่ะ ไม่งั้นก็จะมีคนที่เป็นทุกข์เพิ่มขึ้นมาอีกหลายคน ตอนนี้ดิฉันเชื่อว่า คุณสามารถเป็นลูกที่ดีของคุณแม่ และช่วยคุณแม่ให้พ้นทุกข์ได้ โดยการที่คุณเอาใจใส่และดูแลท่านให้มากขึ้นกว่าเดิม เวลาจะเป็นเครื่องช่วยให้เราเข้มแข็งและผ่านพ้นไปได้ ฝากบอกคุณแม่คุณด้วยนะค่ะว่า ขอเป็นกำลังใจให้และขอให้เข้มแข็งต่อไป

อนุโมทนาสาธุนะคะ

ท่าน จขกท.
เรื่องของคุณกับคุณแม่ทำให้ดิฉันนึกถึงคำว่า รักแบบไม่มีเงื่อนไข
มีความรักแบบเดียวในโลกเกิดขึ้นก่อนที่คนสองคนจะได้เห็นหน้ากันเสียอีก
คำที่บอกว่า รักสุดหัวใจ อ่ะเทียบไม่ได้เลย ใช่ป่าวคะ

.........................

ได้อ่านเรื่องของฝ่ายชายเขียนถึงคุณแม่แล้วรู้สึกเต็มตื้นในหัวใจค่ะ



ขออาราธนาคุณพระศรีรัตนตรัยคุ้มครองคุณและคุณแม่นะคะ
ขอให้มีความสุข หมดทุกข์โดยเร็ววันค่ะ