คุณแม่ลูกสาม เข้มแข็งเข้าไว้ เพื่อนๆ พี่ๆ ที่ลานธรรมทุกท่านเป็นกำลังใจให้นะ ธรรมะย่อมชนะอธรรม เป็นห่วงจริงๆ ปัญหาของคุณหนักมาก ถ้ามีโอกาสน่าจะปรึกษาคุณหมอทางด้านจิตเวชบ้างก็ดี ท่านจะได้ช่วยเราคิด เพราะปัญหาแบบนี้เป็นปัญหาที่เปราะบางมาก เนื่องจากลูกคุณยังเล็กอยู่ จากการกระทำของพ่อมีผลกระทบกับลูกเห็นๆเลย ค่อยๆคิดอย่าวู่วาม รักนะ

เป็นกำลังใจให้น่ะค่ะ
ปัญหาทุกอย่าง ทุกอย่าง
มีทางออกเสมอ

คุณ-dd- ช่วยหาคำตอบให้ด้วยนะคะ อยากรู้จังว่าจะต้องแก้ไขผู้ชายประเภทนี้อย่างไร
คำตอบจะเป็นประโยชน์ต่อดิฉันและคุณแม่ลูกสามรวมทั้งคนอื่นๆ ด้วย ขอบคุณค่ะ

สถานการณ์เลวร้ายลงเรื่อยๆ แล้วนะคะ
พ่อแม่มีปัญหา แต่เด็กได้รับผลกระทบ

................................................

แนะนำแต่โปรดใช้วิจารณญานนะคะ

ให้คุณรวบรวมประเด็นต่างๆ (เรียกว่าข้อตกลงระหว่างกันก็ได้)
แล้วรีบปรึกษากับผู้ใหญ่ของทั้งคุณและสามี คนที่สามีคุณทั้งรักทั้งเกรงใจและเกรงกลัว
แล้วรีบตกลงกันเสีย....

วันก่อนกระทบแม่ วันนี้กระทบลูก..แล้วต่อไปละคะ...น่ากังวลค่ะ

น่าห่วงที่สุดคือสุขภาพกายและใจของลูกค่ะ ไม่น่ามาเจอเรื่องเช่นนี้เลย

K.แม่ลูกสาม--

ครับนี่คือพลังของกุศลคือความอดทน และไม่คิดโต้ตอบ คนที่คิดและทำชั่วนั้นคิดไม่ได้คาดไม่ถึงว่าเขาจะได้รับปฏิกิริยาเช่นนี้ เพราะนึกว่าคนอื่นจะชั่ว และออกอาการเหมือนตน พอเจอสิ่งตรงข้ามก็งงครับ ทีนี้ไอ้อัตตาที่มันค้ำคอเขาอยู่นั่นมันสั่งว่า"เอ็งต้องไม่แพ้ "สติที่เคยมีบ้างก็พลอยถูกโทสะแผดเผาจนหายไปเกลี้ยง ไม่คิดแม้ว่าตนกำลังแผ่ข่ายกรรมชั่วไปถึงลูกๆอีก..ช่างโหดร้ายกับตนเองอย่างไม่เห็นทางออกเลย น่าสมเพชครับ ทั้งคุณแม่ฯและลูก นั้นเป็น"ผู้รับ"ผลของวิบากจากบาปเก่า ผลนั้นเมื่อให้แล้วอำนาจก็ลดลงจนหมดไปได้ แต่ชายคนนี้กำลังทำบาปกรรมใหม่อย่างขมักเขม้นราวกับกลัวว่าตนจะได้อยู่อย่างมีความสุขในอัตภาพหน้า คนเช่นนี้ส่วนมาก ลึกลึกคิดว่า"ตายแล้วสูญ" แต่ดันอ้างว่่าจะทรมาณดิฉันไปแบบนี้เพราะเมื่อชาติที่แล้วดิฉันทำเขาไว้... เออ อุตส่าห์คิดได้ว่ามีชาติก่อน แต่กลับคิดไม่ได้ว่าชาติหน้าก็อาจมาได้ในวินาทีหน้า..แล้วคิดไม่เป็นว่า แล้วที่ตนทำอยู่เนี่ยจะให้ผลแบบใหน ทั้งน่าขำและเศร้าจริงๆ

คุณแม่ฯครับ สิ่งที่เกิดนี้ไม่ได้หมายความว่าเราเคยทำเขาคนนี้มาก่อนในอดีต อาจใช่หรือไม่ใช่ ก็ได้แต่ที่แน่ๆคือเราทำบาปคือการล่วงศีลกาเมฯ และมิจฉาวาจา มีผรุสวาทเป็นต้นมาแล้ว กรรมนั้นเขาก็จึงจัดแจงผลให้ต้องมาประสบพบคนที่มีกิเลสตัณหาลักษณะนี้ จึงว่า"เราทั้งหลายมีกรรมเป็นเผ่าพันธุ์" ทีนี้ พันธ์ที่เรามาเจอนี้คือพันธุ์ที่ชอบล่วงกามและวาจาหยาบ คล้ายๆกับเราในอดีตนั่นแหละ เรียกว่าสมควรแก่เจตนาที่เราเคยทำไว้นั่นเอง...จึงควรที่เราจำต้อง"กล้ำกลืน"กัดฟันทน ในเมื่อไม่สามารถแก้ไขด้วยวิธีอื่นๆ หากคุณแม่ฯ สามารถเลี้ยงตนเองและลูกๆได้ เรื่องการที่จะต้องทนนั้นคงไม่จำเป็น เรียกว่าตรงนั้้นเป็น"บุญ"ที่เข้ามา"เบียด"ทุกข์ที่ต้องอยู่กับชายชั่วให้ตกไป..คนบางคนบาปกรรมมาส่งผล แต่บุญก็เข้ามาประคับประคองให้ทุกข์ลดลงได้
ดังนั้น เวลานี้ เป็นโอกาสที่ต้องจัดกรรมใหม่ให้เป็นไปกับกุศลให้มากยิ่งทำมากเท่าไร กำลังบุญจะมีมากขึ้น แม้เราไม่ดิ้นรนที่จะหลุดจากทุกข์ กำลังของบุญย่อมสามารถเกื้อกูลผลปกป้องเราจากทุกข์ได้จริง อย่าท้อเท่านั้น กัลยาณมิตรในนี้มีคำแนะนำที่ดีมีประโยชน์ ในวันหนึ่งๆเมื่อเกิดความหวั่นไหวขึ้นให้คิดว่า "สิ่งนี้จะผ่านพ้นไป" เพราะสรรพสิ่งทั้งนั้นย่อมแปรเปลี่ยนไป ด้วยอำนาจของเหตุปัจจัยที่เปลี่ยนแปลงเสมอ ไม่ีมีอะไรที่คงที่ถาวรเลย..เราทำบาปกรรมด้วยระยะเวลาเท่าไร ผลนั้นจะยืดเยื้อยาวสั้น ย่อมขึ้นกับเจตนาที่เราทำไว้ กรรมนั้นยุติธรรมเสมอ เมื่ออดีตเรามืดบอดพลาดไป บัดนี้วิบากนำทุกข์มาให้ก็จริงอยู่ แต่บุญที่คุณแม่ฯคงเคยให้คำแนะนำใครๆมาก่อนก็ส่งผลมาให้ได้รับคำแนะนำดีๆจากที่นี้เช่นกัน...เรื่องทั้งหลายนั้นไม่มีความ"บังเอิญ"โดยประการทั้งปวง หากไม่เคยทำเหตุไว้ ผลจะมีได้ที่ใหน

จึงสรุปว่า อยากได้ผลเช่นใด พึงทำเหตุเพื่อผลเช่นนั้น คนที่อยู่ด้วยความไม่รู้ในหลักธรรมของพระพุทธ เจ้านั้นน่าหวาดเสียว เพราะทำสิ่งต่างๆได้อย่างไม่มีความยับยั้ง ทำร้ายตนเองอย่างขาดเมตตา สมควรที่จะนึกกรุณาเขา สงสารเขา เพราะทุกข์อันเผ็ดร้อนนั้นรอเขาอยู่นับแต่วินาทีที่เขาได้ทำบาปกรรมทั้งกาย วาจาและใจนั่นเทียว

ส่งกำลังใจมาสนับสนุนครับ

K.มานิตา--

เราแก้ไขใครอื่นไม่ได้ครับ หากเขาไม่มีสำนึกที่อยู่กับศีลธรรม จะด้วยเพราะอำนาจครอบงำแรงกล้าของกิเลสตัณหามานะทิฏฐิของตนหรือเพราะไม่เคยมีอุปนิสัยสันดานในการคิดพูดทำถูกมาก่อนก็ตาม..ถ้าใครๆสามารถแก้ไขคนอื่นๆได้จริง สิ่งที่เราคงจะได้ทราบณ.เวลานี้ก็คือ คงไม่มีคนเลวคนชั่วเต็มไปหมดนะครับเพราะเราท่านทั้งหลายคงช่วยกันแก้ไขคนชั่วได้หมด แต่ความจริงคือเป็นไปไม่ได้ ยกเว้น เขานั้นๆได้รับเหตุปัจจัยที่กระทบใจแรงพอที่ต่อมสำนึกที่ถูกต้องจะทำงาน นอกนั้นต่อให้มีเทวดามาบอก เขาก็คงหนวกบอดต่อไป..อย่าคิดช่วยแก้ไขคนอื่นเลย แก้ตัวเราเองนี้ก็ยังยากเย็นเลยจริงใหมครับ? ดูเถิดบอกมันตั้งนับครั้งไม่ถ้วนให้ปล่อยวาง อย่าเสียใจ อย่าคาดหวัง เราฟังใหมครับ ทำได้ใหมครับ?..

เพราะอะไรครับ? ตัณหามานะทิฏฐิที่สั่งสมมานั้นนับชาติไม่ถ้วนนั้นมันก่อความยึดมั่นว่านี่เรานั่นของเราตลอดตั้งแต่เกิดจนตาย... อยู่ดีๆมาบอกว่า เออ นี่ไม่ใช่เราไม่ใช่ของเรา ฟังแล้วอยากศอกกลับจริงๆใช่ใหม? มันเถียงอยู่ลึกๆว่า เฮ่ย! เหลวไหลทั้งเพ! ทั้งๆที่สิ่งที่ปรากฏก็ชัดเจนว่า วานนี้ไอ้เบื๊อกนั่นมันยังบอกรักตรูอยู่เลย แต่วันนี้มันมาบอกเลิกเเล้ว นั่นไง พระท่านว่าอนัตตา มันไม่ใช่ของใครเพราะบังคับให้เป็นตามใจนึกไม่ได้ นั่นไม่เที่ยงเพราะปัจจัยแปร ไปคืออีหนูมาเกี่ยวข้อง เลยทำให้สามีเกิดอาการวิ่งออกนอกลู่ที่ควรวิ่งจึงตามมาด้วยทุกข์โทมนัสอุปายาสคร่ำครวญรำพันด้วยโศกะปริเวทนาการอยู่..แถมใครๆมาบอกว่า เอ่อ คุณเคยทำบาปกรรมมาก่อน ก็อาจเถียงฉอดๆในใจว่าไม่จริ๊ง ฉันเป็นคนดีฯลฯ (ถ้าบอกว่าท่านทำบุญมาดีจึงได้เจอเรื่องแบบนี้ก็อาจพอกล้ำกลืนยอมรับกันได้บ้างหรอกเนอะ.. )

ที่เขียนมานี้มิได้เจตนาจะต่อว่าเสียดสีใครๆ แต่ความจริงเขาเป็นลักษณะนี้จึงยกขึ้นเป็นตัวอย่าง โปรดอภัยด้วยหากทำให้ขุ่นเคืองใจ ..บางครั้งการแสดงตัวอย่างก็เพื่อให้เข้าใจชัดเจนขึ้นครับ อย่างไรก็ตาม ผู้ร่วมทุกข์ที่เข้ามาที่นี้ พึงทราบว่า ผมขอส่งกำลังใจมายังทุกท่าน เราทุกคนเมื่อยังต้อง เกิดอยู่ ความทุกข์ย่อมตามมาเสมอ เวลานี้เรายังมีบุญพอที่ยังได้เห็นพระธรรมคำสอนของพระพุทธเจ้า ก็พึงขวนขวายศึกษาปฏิบัติตามเพื่อเป็นอุปนิสสยปัจจัยให้สามารถเกิดปัญญาพาตนพ้นทุกข์ได้ทั้งในปัจจุบันและสามารถพ้นทุกข์จากสังสารวัฏได้ในที่สุดครับ

อยากยืมสามีคุณแม่ลูกสามมาอยู่ที่บ้านพ้นน้ำ สัก3วันจริงๆ แบบนี้ต้องเจอกับพ้นน้ำ ...... เปล่าค่ะ(ไม่ทำอะไรหรอกแซวเล่น )ไม่อยากให้เครียดค่ะ...มะม่วง มะเฟืองลูกออกจะหวานไม่ปีนไปเก็บกิน ชอบปีบต้นงิ้ว ใจเย็นๆน่ะค่ะ ถ้าสะเทือนถึงลูก คุณต้องคิดหนักๆแล้วค่ะ คนเราความคิดต่างกัน ถ้าเป็นพ้นน้ำ แหลกกับปิดงานค่ะ..... 2อย่าง คุณลองปรึกษาผู้ใหญ่ดูก็ดี เจอแบบนี้ โรคประสาทถามหาจริงๆน่ะค่ะ เหมือนโลกมืดมัวมองไม่เห็นอะไรเลย เข้มแข็งน่ะค่ะ ...ดิฉันอยากจะบอกว่า...สามีเราไปนอนกับคนอื่นก็คือสามีคนอื่นด้วย แต่ลูกเราให้เขาไปมีอีกกี่สามีอีกกี่ภรรยา เขาก็มีแม่คนเดียวคือ..เรา หน้าที่ของคนเป็นแม่ คือ ให้สิ่งที่ดีที่สุดสำหรับลูกและคอยกางปีกปกป้องคุ้มครองลูกให้ปลอดภัยค่ะ...

มาทำลูกก็สู้แค่ตายน่ะค่ะ พ้นน้ำเอาใจช่วย สงสารหลานๆ

ขอบคุณทุกครั้งที่เขามาดิฉันมีกำลังใจขึ้นมากเลยค่ะที่ได้อ่านคำแนะนำของทุกท่านแต่ยังคิดไม่ออกว่าจะไปทางไหนดีค่ะได้แต่นิ่งๆทำได้ดีที่สุดตอนนี้คือพยายามเอาลูกออกห่างจากพ่อเขาดิฉันปรึกษาทางผู้ใหญ่เขาแล้วพวกเขาบอกว่าให้ดิฉันทนต่อไปเพื่อเพราะลูกยังเล็กมากและก็ไม่สบายอยู่ทุกคนไม่ยอมให้ดิฉันไปทางไหนเลยไม่มีทางออกที่ดีที่สุดสำหรับดิฉันเลยค่ะมีอยางเดียวที่พวกเขายื่นให้คือ..ท.ทหารอดทน....
(ตอนนี้เรากำลังรับเหมาสร้าง ร.ร.ดนตรี 4 ชั้น อยู่ค่ะก็เป็นเงินจำนวนมากอยู่ค่ะ)ดิฉันพยายามเก็บเงินจากตรงนี้แหละค่ะทางกายดิฉันไม่ลำบากแต่ทางจิตใจพังไม่มีชิ้นดีเลยค่ะดิฉันต้องทำสดชื่นเมื่ออยู่หน้างานติดต่อซื้อของหรือแม้แต่คนงานก็ต้องทำเหมือนปกติเหมือนว่าดิฉันต้องแยกให้ออกระหว่างเรื่องงานและเรื่องส่วนตัวค่ะอยากบอกว่ามันแย่มากเลยค่ะดิฉันไม่อยากทนแล้วค่ะไม่มีเหตุผลอะไรที่ต้องอยู่กับคนไม่รักทั้งเราและลูกแบบนี้.......

เห็นใจค่ะ
ขอเป็นกำลังใจให้นะค่ะ

เห็นด้วยกับคุณทักทายค่ะ

อย่างไรก็ขอให้คุณแม่ฯคิดให้รอบคอบด้วยว่า การเอาเด็กเล็กไปให้ตายายเลี้ยงนั้น จะเป็นการแก้ปัญหาเฉพาะหน้าด้วยปรารภผลดีแก่เด็ก แต่พึงปรารภด้วยว่าการเลี้ยงเด็กไม่ใช่งานง่าย พ่อแม่แก่เฒ่าสังขารย่อม
ร่วงโรยไปตามวัย ท่านก็ได้ทำหน้าที่หนักหน่วงมาด้วยภาระแห่งเราเองแล้ว นี่ควรจะเป็นเวลาแห่งการปลดภาระ เพื่อการพักผ่อนตามควร เมื่อเราคิดได้ถึงประโยชน์แก่เด็ก เราก็ควรคำนึงให้มากถึงประโยชน์ของคนแก่ที่เป็นผู้ให้กำเนิดเราด้วย..ทั้งนี้ การทำเจตนาใหม่ใดๆย่อมเป็นกรรมติดตามไปหลายอัตภาพ จึงพึงพิจารณาให้ดีนะครับ..