วันเวลาปัจจุบัน 29 มี.ค. 2024, 04:34  



เขตเวลา GMT + 7 ชั่วโมง




กลับไปยังกระทู้  [ 281 โพสต์ ]  ไปที่หน้า ย้อนกลับ  1 ... 14, 15, 16, 17, 18, 19  ต่อไป  Bookmark and Share
เจ้าของ ข้อความ
โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 08 ต.ค. 2009, 13:23 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิก ระดับ 3
สมาชิก ระดับ 3
ลงทะเบียนเมื่อ: 07 ก.ค. 2009, 01:47
โพสต์: 178

อายุ: 0

 ข้อมูลส่วนตัว




l14.jpg
l14.jpg [ 43.63 KiB | เปิดดู 6766 ครั้ง ]
ผู้ใดไม่มีสิ่งอันเป็นที่รัก...ผู้นั้นก็ไม่มีความทุกข์
ดังกล่าวว่า...
ผู้นั้นไม่มีความเศร้าโศกปราศจากกิเลสดุจธุรี
ไม่มีอุปายาสคือ ความตรอมใจ ความกลุ้มใจ

โบราณท่านสรุปเป็นข้อเตือนใจไว้ว่า
"มากรัก...ก็มากน้ำตา...ก็มากทุกข์
หมดรัก...ก็หมดน้ำตา...ก็หมดทุกข์"

แม้เราจะแค่ปุถุชนทั่วไป และยังไม่สามารถตัดรักได้เด็ดขาด
แต่ถ้าหมั่นทำสมาธิเจริญมรณานุสติ ระลึกถึง "ความตาย" เป็นประจำ
ก็จะทำให้ความรักมามีอิทธิพลเหนือใจเรา ไม่ได้มาก
มีสติ มีความเด็ดเดี่ยวก็จะมีจิตโศกน้อยกว่าคนทั่วไป
อาการไม่หนักหนาสาหัสนัก เพราะนึกถึงความตายแล้ว
ทำให้ใจคลายออกจากรัก ซึ่งเป็นต้นทางของความโศก
พอคิดว่า เราเองก็ต้องตาย แต่จะตายเมื่อไหร่ก็ไม่รู้เท่านั้น
ก็เริ่มจะได้คิด ความโศก ความรัก เริ่มหมดไปจากใจ มีสติมาพิจารณาตนเอง
ไม่ประมาทขวนขวายในการสร้างความดี จากนั้นตั้งใจเจิญสมาธิภาวนา
และตัดความรัก ตัดความโศก ออกจากใจได้อย่างเด็ดขาดในที่สุด...

.....................................................
"เกิดมาก็เพราะกรรม...ดับไปก็หมดกรรม"รูปภาพ
โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 08 ต.ค. 2009, 13:27 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิก ระดับ 3
สมาชิก ระดับ 3
ลงทะเบียนเมื่อ: 24 ส.ค. 2009, 01:54
โพสต์: 124

อายุ: 44
ที่อยู่: กทม.

 ข้อมูลส่วนตัว




01t.jpg
01t.jpg [ 25.2 KiB | เปิดดู 6795 ครั้ง ]
เหตุผลที่ทุกคนมองข้ามไปเมื่อมีรัก....

คนบางคนเมื่อตอนเริ่มรัก...
ก็สร้างลิมิตให้แก่กันจนสูงเกินไป
มันเป็นเรื่องปกติที่ ตอนจีบแรกๆ จาทุ่มเวลาทั้งหมด
ใส่ความตั้งใจ เพื่อที่จะได้เค้ามาครอบครอง
แต่พอเวลาผ่านไป......

เมื่อคนทั้งสองคน ได้มาแชร์ความรู้สึกกัน
ในคำจำกัดความที่เรียกว่าแฟน
คนหลายคนเข้าใจความหมายของคำว่าแฟนผิดพลาดไป

" แฟน " คือคนที่ทำให้เรารู้สึกได้ยิ้มได้ เมื่อคิดถึงเค้า
ทำให้เรามีความสุข ที่จะอยู่กับเค้า
คือคนที่ทำให้เราผ่อนคลายมากที่สุด
คนที่ทำให้เราเป้นตัวของตัวเองมากที่สุด เวลาอยุ่กับเค้า

แต่คนทั่วไป ให้คำนิยามของแฟนผิดไป
แฟนเราต้องเป็นอย่างที่เราอยากให้เป็น
ทำในสิ่งที่เราอยากให้ทำ
เดินตามทางที่เรากำหนดให้เค้า
ด้วยความเข้าใจว่า เค้ายอมเราเสมอ

แต่มันไม่ใช่ คนเรามีโลกส่วนตัวด้วยกันทุกคน
ยิ่งเราพยายามให้เค้าเป็นมากเท่าไร
สิ่งที่เค้าให้กลับมาคือสิ่งตรงกันข้ามเสมอ

รัก... คือสิ่งที่ทำให้คน2คน มาเดินบนเส้นทางเดียวกัน
แล้วถ้าระหว่างทางที่เดิน คนอีกคนได้แต่คอยสั่ง
ให้เค้าเดินทางซ้าย เดินทางขวา ให้เค้าเดินตาม

คนเดินตาม เกิดเหนื่อยขึ้นมา สุดท้าย....
คุณจะต้องเดินคนเดียว...

คนเป็นแฟนกัน ควรที่จะเสมอภาคกันทั้งสองฝ่าย
จับมือกันเดินไปด้วยกัน ไม่ใช่ใครคนใดคนหนึ่งเดินนำ
ให้อีกคนเดินตาม....

การออกคำสั่ง... คือสิ่งที่บั่นทอนความรู้สึกของคนที่ต้องทำตาม

**โปรดระลึกไว้เสมอว่า..คนทุกคนในโลกไม่ชอบคำสั่ง..ไม่ว่าเค้าหรือว่าคุณ..หรือว่าใครๆ ...**

.....................................................
"อักษรพาใจให้สดชื่น..มิต้องการคำตอบหรือวิจารย์..ดอกหนาเยาว์มาลย์"
โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 09 ต.ค. 2009, 13:14 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิก ระดับ 3
สมาชิก ระดับ 3
ลงทะเบียนเมื่อ: 07 ก.ค. 2009, 01:47
โพสต์: 178

อายุ: 0

 ข้อมูลส่วนตัว




16572.gif
16572.gif [ 45.02 KiB | เปิดดู 6787 ครั้ง ]
การที่ดำเนินชีวิตอยู่บนโลกใบนี้ มันไม่ง่ายเลยสำหรับชีวิตคนคนนึง

ประสบการณ์หลายอย่างในชีวิตมันมีทั้งสุข เศร้า ทุกข์ เคล้าน้ำตา

แต่จะมีสักกี่คนนะที่พบกับความสุขที่แท้จริง รวมทั้งตัวเราเองด้วย

มองดูแล้วเหมือนว่า "ความทุกข์..ความเศร้า" ทำไมมันมีเยอะจังนะ

เวลาที่ผ่านไปแต่ละวัน แต่ละวินาที แต่ละนาที แต่ละชั่วโมงที่ผ่านไป

มันยิ่งตอกย้ำถึงความเหนื่อยหน่ายของชีวิต คอยตอกย้ำให้รู้เสมอว่า

ทุกครั้งที่เราฝืนยิ้ม ฝืนร่าเริง แต่แท้จริงแล้วในใจของเรามันไม่ใช่เลย

อยากจะบอกว่าตอนนี้ตัวเองก้อเป็นหนึ่งในนั้นที่วันวันฝืนยิ้ม

ฝืนหัวเราะ ... ฝืนร่าเริง แต่ในใจมันร้องไห้อยู่ตลอดเวลา

โดยเฉพาะช่วงนี้ "น้ำตา" มันชอบแอบมาวิ่งเล่นข้างนอกบ่อย

สงสัยมันจะเบื่อมั้งที่เจ้าของมันชอบกลั้นไม่ให้มันร่วงรินออก

มาจากตาสองข้าง เห้อ!! ไม่รู้เหมือนกันว่าทำไม ในใจบอกว่า

ไม่มีอะไร แต่ความจริงไม่ใช่เลยมันกลับมีเรื่องราวมากมายนะ

ที่จะต้องคอยให้คิดอยู่ตลอดเวลา ปากบอกไม่เป็นไรแต่ทำไมนะ

ถึงได้รู้สึกเสียใจอยู่เล็กๆ นั่นอาจเป็นเพราะว่าเราเองต่างหากที่

"ไม่ยอมรับความจริง" ความจริงที่มันอยู่กับตัวเราเอง.....

ตอนนี้มีสิ่งผิดปกติเกิดขึ้นกับใจเรา แต่ยังไม่สามารถบอกใครได้

คงต้องรอสักวันนึง วันที่สามารถเปิดเผยมันออกมาได้อย่างสบายใจ

บางครั้งความรู้สึกบางอย่าง ถ้าเก็บไว้คนเดียวมันก้อคงดีเหมือนกัน

เพราะอย่างนี้จะได้ไม่มีใครรู้ว่าเราคิดอะไรอยู่ หากบางเรื่องถ้ามีใคร

สักคนรู้แล้วไม่คิดแบบเรา "คนที่เจ็บที่สุดก้อคือตัวเรา" เพราะฉะนั้น

การที่ไม่พูดมันก้อย่อมดีกว่าการที่พูดไปแล้วตัวเองต้องมานั่งเจ็บใจ

.....................................................
"เกิดมาก็เพราะกรรม...ดับไปก็หมดกรรม"รูปภาพ
โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 10 ต.ค. 2009, 00:46 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิก ระดับ 3
สมาชิก ระดับ 3
ลงทะเบียนเมื่อ: 24 ส.ค. 2009, 01:54
โพสต์: 124

อายุ: 44
ที่อยู่: กทม.

 ข้อมูลส่วนตัว


รูปภาพ

....."แสงแรกแห่งรัก".......

ลำแสงแรกแห่งรุ่งอรุณอุ่นฤทัย
ทอดแสงไกลจากขอบฟ้ามาสู่ฝัน
อรุโณทัยในเช้านี้ชื่นชีวัน
ยิ้มรับขวัญสุริยาว่าเป็นเธอ
มิตรภาพเริ่มต้นใหม่เหมือนใยแก้ว
รักเริ่มแล้วพร้อมตะวันนั้นเสมอ
แสงทองทาบอาบท้องฟ้าว่าคือเธอ
หัวใจเผลอเจอศรรักปักกลางทรวง
มิตรภาพนั้นเบาบางอย่างไอหมอก
กรุ่นไอออกจากหัวใจเป็นไออุ่น
แสงแรกพร้อมถนอมไว้ให้ละมุน
เพื่อเป็นทุนก้าวสู่ฝันวันต่อไป
เมฆสีสวยในวันใหม่ใช่ของขวัญ
เธอกำนัลจากขอบฟ้ามอบมาให้
โอบกอดแสงรับของขวัญนั้นสู่ใจ
รักษาไว้มิให้ช้ำเพราะคำลวง
แสงละไมไอละอองจะผ่องแผ้ว
สัญญาแล้วฟ้าจะใสไม่ต้องห่วง
จะผ่านพ้นอุปสรรคหมดทั้งปวง
วาระล่วงลุสมัย...เข้าใจกัน
สัญญาไหมจะสัตย์ซื่อถือในรัก
จะแน่นหนักไม่รักใครนอกจากฉัน
เป็นฟ้าใสรับอุ่นไอของตะวัน
เป็นคู่ฉันเป็นคู่กันนิรันดร์กาล


อักษรพาใจให้สดชื่น...มิต้องการคำตอบ..หรือวิจารย์..ดอกหนาเยาว์มาลย์

.....................................................
"อักษรพาใจให้สดชื่น..มิต้องการคำตอบหรือวิจารย์..ดอกหนาเยาว์มาลย์"


แก้ไขล่าสุดโดย บุหลัน..เลื่อนลอย เมื่อ 10 ต.ค. 2009, 00:47, แก้ไขแล้ว 1 ครั้ง

โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 11 ต.ค. 2009, 15:50 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิก ระดับ 3
สมาชิก ระดับ 3
ลงทะเบียนเมื่อ: 28 ก.ค. 2009, 17:51
โพสต์: 189

แนวปฏิบัติ: ดูจิต
สิ่งที่ชื่นชอบ: วรรณกรรม
ชื่อเล่น: ป้าโคม่า
อายุ: 54

 ข้อมูลส่วนตัว




article35.jpg
article35.jpg [ 16.72 KiB | เปิดดู 6739 ครั้ง ]
สิ่งที่ดีที่สุดในชีวิตเรา . . . คือชีวิตเรา
สิ่งที่มีค่าที่สุดในใจเรา . . . คือใจเรา

อย่าเอาชีวิตทั้งชีวิตไปยกให้ใคร
อย่าเอาใจทั้งใจไปยกให้ใครคนเดียว
อย่ายกสิ่งที่มีค่าที่สุดและสิ่งที่ดีที่สุดของเราไปให้ใครดูแล
เพราะไม่มีใคร . . . ที่จะดูแลมันได้ดีไปกว่าตัวเราเอง

อย่าปิดกั้นความรู้สึกของใจ
อย่าบอกว่าเกิดมาเพื่อรักคน ๆ เดียว
คนใจแคบเท่านั้น . . . ที่เกิดมาเพื่อรักคนได้คนเดียว

เราสามารถรักใครต่อใครได้มากมาย
ขอเพียงให้รู้จักหน้าที่ของความรัก
หน้าที่ที่จะปฎิบัติต่อคนที่เรารัก
รักต่างแบบ . . . ปฎิบัติในหน้าที่ต่างกัน

เพราะถ้าวันใดวันหนึ่ง . . .
คนบางคนไม่แยแสกับความรักที่เรามีให้
เราก็ยังคงเหลือใครต่อใครอีกมากมาย . . .
และไม่เห็นต้องเจ็บเจียนตาย . . .
ถ้าเรามั่นใจ . . . ว่าเราทำหน้าที่ให้รักนั้นเต็มที่แล้ว

อากาศ . . . ร้อนอบอ้าว ออกมายืนคุยกับแสงแดด
อากาศ . . . หนาวขาดใจ ออกมาหาอุ่นไอลมหนาว
เราจะรู้ว่าร้อนหรือหนาว . . ก็ต่อเมื่อเราได้สัมผัสกับมัน

ก็เหมือนความรัก . . . อยากรู้ว่ารสชาติเป็นยังไง
ก็ต้องไปสัมผัสกับมัน . . . แต่อย่าทรมานตัวเอง
ด้วยการยืนตากแดดนาน ๆ หรือยืนต้านทานลมหนาว

ถ้ารู้ว่าร้อนนัก . . . ก็หลบที่ร่ม
ถ้ารู้ว่าหนาวนัก . . . ก็ก่อเตาผิง
ความรักจะไม่ทำร้ายเรา . . . ถ้าเราไม่ทำร้ายตัวเอง
ถ้าเธอรู้จักรัก . . . แสงแดดจะทำให้เธออุ่น
ลมหนาวจะทำให้เธอหลับสบาย

บทความนี้ไม่ได้สนับสนุนให้คนมีรักหลายคน
แต่อยากให้รู้ว่า ... ถ้าจะรักใครควรเผื่อใจไว้บ้าง เผื่อผิดหวังมาจะได้ไม่เจ็บเจียนตาย

นั่น ซินะ...หากลองนึกดู...ดีดี
ความรักทำหน้าที่ในการให้อย่างสมบูรณ์แบบในวันที่ความรักเริ่มก่อตัวขึ้น เป็นรักที่บริสุทธิ์
ไม่ต้องการสิ่งใด ไม่เคยรู้สึกเศร้า เหงา หรืออะไร ณ ตอนนั้นโลกสดใสไร้ติ
สามารถยิ้มได้ หัวเราะได้ ทั้งที่มีเรื่องเครียดและความวุ่นวายอยู่รอบตัว ...

แต่ เมื่อช่วงเวลาแห่งความรักเดินทางมาถึงจุดๆหนึ่ง ...ในความรักนั้น มีเรื่องราวมากมายเข้ามาเกี่ยวข้อง
ไม่ว่าจะเป็น ความคาดหวัง ความผูกพัน ความทรงจำ ความกลัว หรือความยึดมั่นถือมั่น เหล่านั้น
เข้ามาเติมแต่งให้ความรักไม่บริสุทธิ์เช่นเริ่มแรก นำมาซึ่งความรู้สึกมากมาย...

ใครล่ะ ? ที่ทำให้ความรักเดินไปผิดทางเช่นนี้...หากไม่ใช่ตัวของเรา ใจของเรา... จะเป็นไปได้มั้ย ?
หากจะปล่อยให้ความรักมีอิสระเช่นเดิม เป็นรักที่บริสุทธิ์ เป็นรักที่มีแต่ให้ไม่ต้องการสิ่งใด
และไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น เวลาจะเดินไปไกลแค่ไหน ... รักก็จะยังคงเป็นรัก...เช่นนี้ตลอดไป

"TOGETHER FOREVER" ...
มีคนบอกป้าไว้ว่า...คำสองคำนี้ยังต้องเขียนเว้นช่องไฟ (ช่องว่าง) เพื่อให้อ่านง่าย และเข้าใจความหมาย ...
ความรักก็เช่นกัน ... ควรมีช่องว่าง...เพื่อความหมายของความรักจะได้ไม่เปลี่ยนไป ... :b41:

คำตอบของป้า...คุณโตพอที่จะเลือทางเดินเองได้ของคุณ...แล้ว..
อนุโมทนาเป็นธรรมทาน...นะค่ะ

.....................................................
รูปภาพ
"จิตที่ให้ย่อมเป็นจิตที่ดี ... จิตที่มีแต่ประชดประชันนั้น ... หาควรแก่การอบอรมสั่งสอนธรรมผู้ใดไม่"
โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 13 ต.ค. 2009, 16:21 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
อาสาสมัคร
อาสาสมัคร
ลงทะเบียนเมื่อ: 27 มี.ค. 2009, 10:12
โพสต์: 905

อายุ: 0

 ข้อมูลส่วนตัว




violin.gif
violin.gif [ 20.07 KiB | เปิดดู 6740 ครั้ง ]
"ความ...รัก....เอย...เจ้า...ลอยลมมาหรือ..ไร .. มาดล...จิต มาดล...ใจ เสน่ห์...หา..."

"ความรัก" เป็นคำสมมติอย่างหนึ่ง ที่หลายคนก็พยายามจะนิยาม
แท้จริงความรักมิใช่สิ่งอันใดเลย เป็นความรู้สึกดีงามที่เกิดขึ้นฤามิใช่
และมิจำเป็นว่าจักต้องเกิดขึ้นในความสัมพันธ์ระหว่างชาย-หญิง เพียงเท่านั้น

หากจะนิยามคำนี้แล้ว ความรักคงกว้างไกลไร้อาณาเขต จำกัดความหมายให้ครอบคลุมได้ยากยิ่ง
ผู้คนมัวแต่จ่อมจมกับการเพรียกหา และค้นหาความรัก ติดตามไล่ล่ามิเว้นวัน
เป็นธรรมชาติหรือว่าสิ่งแวดล้อมปรุงแต่งหล่อหลอมให้เป็นไป
สรุปมิได้จริง ๆ ฉันเห็นเรื่องรักสำคัญเช่นกัน

แต่มิใช่การเสพแต่เรื่องราวเช่นนี้จนหยักสมองส่วนอื่นมิสร้างสรรค์อันใด
จึงต้องมองสิ่งแวดล้อมรอบตัวที่ธรรมชาติให้มา สีสันที่มิปรุงแต่ง สิ่งที่มันเป็นของมันเช่นนั้น
อาจมีบ้างที่สิ่งเหล่านั้นต้องปรับตัวและเปลี่ยนแปลงไป ตามกาลเวลา ตามสิ่งแวดล้อม..

ฉันเลือกที่จะเสพด้วยสายตา ชื่นชมตามธรรมชาติ
ฉันเลือกที่จะเสพด้วยหู ฟังจากเสียง...จากเพลงใส ๆ
ฉันเลือกเสพแต่พอดี ที่ไว้สร้างสรรค์แต่พองาม
ฉันไม่คิดบอกใคร นอกจากย้ำเตือนใจตนเอง

.....................................................
"ก้มกราบบ่อยๆ ช่วยขจัดความหยิ่ง-ทะนงออกได้"


แก้ไขล่าสุดโดย ปลายฟ้า...ค่ะ เมื่อ 14 ต.ค. 2009, 00:01, แก้ไขแล้ว 1 ครั้ง
โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 15 ต.ค. 2009, 19:28 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิก ระดับ 3
สมาชิก ระดับ 3
ลงทะเบียนเมื่อ: 07 ก.ค. 2009, 01:47
โพสต์: 178

อายุ: 0

 ข้อมูลส่วนตัว




couple2.jpg
couple2.jpg [ 38.6 KiB | เปิดดู 6903 ครั้ง ]
ความรัก คือ สิ่งที่ให้ความสุข
ทำให้เราหัวเราะ ..
ทำให้เราร้องเพลงทำให้เราเสียใจ ..
ทำให้เราร้องไห้
ทำให้เราหาเหตุผล
ทำให้เราเป็นผู้รับ ..
ทำให้เราเป็นผู้ให้

นอกเหนือจากอะไรทั้งหมด
ความรักทำให้เรา..มีชีวิตอยู่ได้
คนอื่นจะอยู่ หรือไม่อยู่กับเรา
ก็ไม่แตกต่างอะไรนัก
เพราะเราไม่เห็นต้องรู้สึกว้าเหว่แม้จะอยู่คนเดียว

บางครั้งมันก็ดี ที่ได้อยู่คนเดียว
แต่นั่นไม่ได้ทำให้เราโดดเดี่ยว

การอยู่กับใครสักคน ไม่ใช่เรื่องสำคัญ
การให้คนอื่นรู้ว่ามีเราอยู่ต่างหาก
..ที่สำคัญ..

.....................................................
"เกิดมาก็เพราะกรรม...ดับไปก็หมดกรรม"รูปภาพ


แก้ไขล่าสุดโดย ลุงมะตูม เมื่อ 15 ต.ค. 2009, 19:57, แก้ไขแล้ว 2 ครั้ง.
โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 18 ต.ค. 2009, 03:31 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิก ระดับ 3
สมาชิก ระดับ 3
ลงทะเบียนเมื่อ: 06 ก.ย. 2009, 22:11
โพสต์: 111

อายุ: 0

 ข้อมูลส่วนตัว




1189471766.jpg
1189471766.jpg [ 24.33 KiB | เปิดดู 6688 ครั้ง ]
โลกนี้ช่างกว้างใหญ่และมีผู้คนมากมายอาศัยอยู่
แต่ท่ามกลางผู้คนมากมายเหล่านี้..
จะมีใครสักกี่คน..
ที่รักและหวังดีกับเราอย่างแท้จริง..
จะมีใครสักกี่คน
ที่ปรารถนาดีกับเราโดยไม่หวังผลตอบแทนใดๆ..
จะมีใครสักกี่คน
ที่จริงใจกับเราได้อย่างแท้จริง..
ใครคนหนึ่งคนนั้นทำดีกับเรา..เพื่อต้องการให้เพื่อนมีความสุข
ใครคนหนึ่ง..ทำดีกับเราโดยมิต้องการครอบครองหรือเป็นเจ้าของใจ..ใคร
และคงจะไม่มีใครเลยที่เหมือนเธอ..
ที่สามารถรักเราได้โดยไม่ต้องการสิ่งตอบแทนใดๆ..
เธอ..เชื่อว่า..ต้องมี..ใครสักคน...ที่ผมรับรู้ได้ด้วยใจ
รับรู้ถึงความรักและปรารถนาดี..ที่ส่งผ่านเสมอมา....สักวัน..

ผมรู้สึกได้ว่า
..เดี๋ยวนี้...ผมมักเผลอเหม่อมองท้องฟ้า..อยู่บ่อยๆ
คราใดที่ผมเหน็ดเหนื่อยหรือท้อในใจ...จะแหงยมองท้องฟ้า...นานขึ้น
เหม่อมองออกไปคราใด..ผมจะพบความสุขที่ซ่อนไว้บนปลายฟ้าเสมอ..
ท้องฟ้าที่เคยมืดหม่นมาแสนนาน เพราะพันธนาการตัวเองไว้อย่างแน่นหนา
กลับสดใสขึ้นมาได้..
เพียงเพราะดวงตะวันที่ค่อยๆ เคลื่อนเข้ามาฉายชัด
และพาความอิ่มเอมกลับมาสู่ใจผม..
ถึงแม้จะมีบางเรื่องราวที่เข้ามาทำให้ใจผมท้อแท้..
..เพราะเหมือนมีเธออยู่ใกล้ๆ โลกทั้งใบ..ก็งดงาม

ขอบคุณที่ไว้ใจให้เป็นพี่ชายเป็นเพื่อนกัน
จะยึดไว้มั่นไม่มีเปลี่ยนแปลง
ผืนน้ำกว้างสุดเขต แผ่นฟ้าไกลสุดตา ไม่เกินที่จะเอื้ออาทรกัน
ถึงแม้สายลมพัดพาช่วงเวลาอันหนาวเหน็บมากระทบกาย
ในขณะเดียวกันลมก็พัดพาไออุ่นแห่งรักแท้มาสู่ใจ
ไม่ว่าหนทางข้างหน้าจะเป็นอย่างไร...หรือแค่พี่ชายก็ตาม
ขอเพียงสักวันเธอยื่นมือมา...ให้ผมช่วยพยุงเธอบ้าง..ก็เป็นพอ
คนคนนี้กับใจนี้ ไม่มีวันใด-ไม่คิดถึงเธอ
ที่ตรงนี้ ในใจนี้ยังคงซื่อสัตย์ต่อเธอไม่เปลี่ยนแปลง....
เธอ..เป็นหญิงแกร่ง-อ่อนหวาน ที่พลัดถิ่นจากไปแดนไกล
ขอบคุณสำหรับความจริงใจและความปรารถนาดี
ที่มีให้พวกเราทุกคนมีให้แก่กันเสมอมา..
พวกเราทุกคน รักเธอ หมดใจจริงๆ

.....................................................
"ขอมีสติเข้มแข็งดั่งขุนเขา..แต่ขอมีจิตใจอ่อนโอนดั่งขนนก"รูปภาพ


แก้ไขล่าสุดโดย เพลิง. เมื่อ 25 ต.ค. 2009, 21:53, แก้ไขแล้ว 2 ครั้ง.
โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 19 ต.ค. 2009, 20:13 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
อาสาสมัคร
อาสาสมัคร
ลงทะเบียนเมื่อ: 27 มี.ค. 2009, 10:12
โพสต์: 905

อายุ: 0

 ข้อมูลส่วนตัว




0a1d09b001.jpg
0a1d09b001.jpg [ 83.46 KiB | เปิดดู 7420 ครั้ง ]
ต้นทุนของความรัก..คิดถึง..ห่วงใย

"รัก" คำนี้ มันบันดาลได้ทั้ง สุข ทุกข์ เศร้า น้ำตา เสียงหัวเราะ
และอีกมากมายหลากหลายอารมณ์ความรู้สึกที่เกิดขึ้นเมื่อเราได้เข้าไปสัมผัส กับคำๆนี้

"คิดถึง" คำนี้ เป็นความรู้สึกที่บางครั้งก็สุดแสนทรมาน และบางครั้งมันก็รู้สึกสุดแสนยินดี
มันตรงกันข้ามแต่คู่ขนานกันไป ซึ่งถ้าเป็นความรู้สึกระหว่างคนสองคนที่อยู่บนเส้นเดียวกันก็สุขใจไปเหลือคนานับ แต่ถ้าหากมันตรงกันข้ามเมื่อไหร่ คนหนึ่งคนใดใจมันเหมือนมีไฟคอยล้น เมื่อคิดไปข้างเดียว

"ห่วงใย" คำนี้ เป็นความรู้สึกดีๆ ที่มีความหมาย ไม่ว่าจะเป็นการมอบให้ หรือ รับจากคนอื่นมา
เพราะทุกคนมีทุนความคิดถึง มีคนที่ให้รัก ให้คิดถึง ให้ห่วงใย อยู่ในใจเสมอ พ่อ-แม่ไง...อย่าลืมท่านเสียล่ะ
นั้นแหละ...คือทุนเดิม...ของความรัก..ความคิดถึง..ความห่วงใย ค่ะ

การเดินทางครั้งไหนที่ผ่านมานั้น เมื่อเปรียบกับการเดินทางครั้งนี้แล้ว ไม่มีครั้งไหนเลยที่เปรียบกันได้ เพราะการเดินทางครั้งนี้ มันเปี่ยมไปด้วยความหวังของใครคนหนึ่งที่กำลังรอคอย การเดินทางของเราอยู่

คิดถึงทุกคนค่ะ........

.....................................................
"ก้มกราบบ่อยๆ ช่วยขจัดความหยิ่ง-ทะนงออกได้"


แก้ไขล่าสุดโดย ปลายฟ้า...ค่ะ เมื่อ 22 ต.ค. 2009, 00:20, แก้ไขแล้ว 6 ครั้ง.
โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 20 ต.ค. 2009, 23:17 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิก ระดับ 3
สมาชิก ระดับ 3
ลงทะเบียนเมื่อ: 24 ส.ค. 2009, 01:54
โพสต์: 124

อายุ: 44
ที่อยู่: กทม.

 ข้อมูลส่วนตัว




T140809_02C.gif
T140809_02C.gif [ 91.47 KiB | เปิดดู 6676 ครั้ง ]
http://www.youtube.com/watch?v=el4NdyTVlgQ

ทุกๆ หยดของเม็ดฝน
แม้อายุสั้น..แต่มันไม่เคยเสียใจ
หลังจากได้เริงระบำบนหลังคาและพื้นดินแล้ว

.....................................................
"อักษรพาใจให้สดชื่น..มิต้องการคำตอบหรือวิจารย์..ดอกหนาเยาว์มาลย์"


แก้ไขล่าสุดโดย บุหลัน..เลื่อนลอย เมื่อ 25 ต.ค. 2009, 21:46, แก้ไขแล้ว 2 ครั้ง.
โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 21 ต.ค. 2009, 01:07 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิก ระดับ 3
สมาชิก ระดับ 3
ลงทะเบียนเมื่อ: 24 ส.ค. 2009, 01:54
โพสต์: 124

อายุ: 44
ที่อยู่: กทม.

 ข้อมูลส่วนตัว




d2eec91a23eea3e5ae51337e.jpg
d2eec91a23eea3e5ae51337e.jpg [ 80.86 KiB | เปิดดู 7201 ครั้ง ]
นกน้อยจักบินสูงขึ้นได้
ก็ด้วยปีกของตนเอง
มิใช่บินสูงขึ้นได้..ด้วยอาการของนกอินทรีย์

.....................................................
"อักษรพาใจให้สดชื่น..มิต้องการคำตอบหรือวิจารย์..ดอกหนาเยาว์มาลย์"


แก้ไขล่าสุดโดย บุหลัน..เลื่อนลอย เมื่อ 25 ต.ค. 2009, 21:41, แก้ไขแล้ว 2 ครั้ง.
โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 23 ต.ค. 2009, 02:59 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิก ระดับ 3
สมาชิก ระดับ 3
ลงทะเบียนเมื่อ: 24 ส.ค. 2009, 01:54
โพสต์: 124

อายุ: 44
ที่อยู่: กทม.

 ข้อมูลส่วนตัว




death2c.jpg
death2c.jpg [ 66.44 KiB | เปิดดู 6657 ครั้ง ]
กระทู้นี้้ชื่อ : ความรัก-ผูกพัน-พลัดพราก
มีปัญหากับความรัก อกหัก รักสามเศร้า ไม่สมหวัง พลัดพราก เป็นทุกข์
ขอคำปรึกษา แบ่งปันประสบการณ์


ผมว่า...ผมเข้ากระทู้ไม่ผิดนะ....
ประสบการณ์คืออดีตชีวิตที่ผ่านมา ไม่ว่าสุข ทุกข์ ดี ชั่ว เลวร้าย...ล้วนเป็นบทเรียน ไว้สอนตัวให้ชั่งใจตน
หากเราเราลืมอดีต ก็เหมือนวัวลืมตีน เราเคยผิดเคยพลาดเคยผ่านมันมา-พอผู้อื่นเดินผ่านเส้นทางนั้นบ้าง
คุณกับตำนิติเตียน ตอนนั้นคุณก็ต้องการคำปลอบใจ ต้องการระบาย แล้วก็ต้องการลืมในสุด
คุณแน่ใจหรือว่าคุณหลุดพ้นแล้วจริงๆ
หากจริงแท้แล้ว ใจคุณคงไม่คับแคบดั่งตัวอักษรที่พลาดพิงกัลยาณมิตร
หรือพลาดพิงผู้ที่คุณไม่เคยรู้จักเค้าจริง ๆ

ทางใครก็ทางใคร กรรมใครก็กรรมใคร อย่าสร้างกรรมใหม่ดั่งอักษรกรางไว้
ดีชั่วอยู่ที่ตัวผม คุณไม่ใช่ผม-ผมไม่ใช่คุณ อย่าเปรียบเปรย กรรมมันต่างสภาวะกัน
การสอเสียด เนี้ย ผมเรียกว่า ปลูกฝังกิเลส - ไม่ใช่ชำระกิเลส
แต่สำหรับตอนนี้ ผมขอเรียกว่า "ประจานกิเลส" ครับ

ขออนุโมทนาเป็นธรรมทาน อโหสิแ่ก่เจ้ากรรมนายเวรประเภทลมเพลมพัด :b8: :b8:

.....................................................
"อักษรพาใจให้สดชื่น..มิต้องการคำตอบหรือวิจารย์..ดอกหนาเยาว์มาลย์"


แก้ไขล่าสุดโดย บุหลัน..เลื่อนลอย เมื่อ 25 ต.ค. 2009, 21:19, แก้ไขแล้ว 3 ครั้ง.
โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 24 ต.ค. 2009, 20:57 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
อาสาสมัคร
อาสาสมัคร
ลงทะเบียนเมื่อ: 27 มี.ค. 2009, 10:12
โพสต์: 905

อายุ: 0

 ข้อมูลส่วนตัว




1341190622.jpg
1341190622.jpg [ 69.91 KiB | เปิดดู 6947 ครั้ง ]
มนุษย์เราโดยแท้จริงแล้ว ... ก็คือพลังงานลักษณะหนึ่ง
พลังที่เรามีอยู่คือ พลังความคิดความรู้สึก ความกระตือรือล้น
ความอยากได้ ความปรารถนา กิเลส ความทะเยอทะยาน ความเกลียดชัง
การกระทำต่าง ๆ กิจกรรมต่าง ๆ ของมนุษย์เป็นการแสดงออกของพลัง
พลังสามารถสร้างมายา สร้างการคดโกง และก่อให้เกิดความทุกข์ยากต่าง ๆ
ความละเอียดอ่อนที่สุด และการทำลายมากที่สุด
ล้วนเป็นการแสดงออกของพลังมนุษย์เช่นกัน
... พลังนี้มีอยู่เพื่ออะไร
หากจิตใจมนุษย์ซึ่งมีพลังใหญ่หลวงนี้
ไม่แสวงหาความจริงหรือไม่แสวงหาซึ่งสัจจะธรรม
เมื่อพลังนั้นจะเป็นไปเพื่อการทำลายล้าง ....และความทุกข์ยากจะเกิดขึ้น

.....................................................
"ก้มกราบบ่อยๆ ช่วยขจัดความหยิ่ง-ทะนงออกได้"


แก้ไขล่าสุดโดย ปลายฟ้า...ค่ะ เมื่อ 24 ต.ค. 2009, 22:00, แก้ไขแล้ว 2 ครั้ง.
โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 25 ต.ค. 2009, 21:13 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
อาสาสมัคร
อาสาสมัคร
ลงทะเบียนเมื่อ: 27 มี.ค. 2009, 10:12
โพสต์: 905

อายุ: 0

 ข้อมูลส่วนตัว




spring+13.jpg
spring+13.jpg [ 35.67 KiB | เปิดดู 6614 ครั้ง ]
เสื้อผ้าของผู้รักสันโดษมักเปื้อนฝุ่นธุลีดิน
จากการเดินทางแสวงบุญบนหุบเขาสูงชัน
เส้นผมเปียกชุ่มน้ำค้าง
แต่จิตใจกลับผ่องแผ้วสุดประมาณ

.....................................................
"ก้มกราบบ่อยๆ ช่วยขจัดความหยิ่ง-ทะนงออกได้"


แก้ไขล่าสุดโดย ปลายฟ้า...ค่ะ เมื่อ 27 ต.ค. 2009, 13:27, แก้ไขแล้ว 2 ครั้ง.
โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 27 ต.ค. 2009, 13:25 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
อาสาสมัคร
อาสาสมัคร
ลงทะเบียนเมื่อ: 27 มี.ค. 2009, 10:12
โพสต์: 905

อายุ: 0

 ข้อมูลส่วนตัว




1_display.jpg
1_display.jpg [ 21.93 KiB | เปิดดู 6625 ครั้ง ]
แม้ท่านจะเป็นนักบุญหรือนักปราชญ์
ท่านก็เป็นเพียงแค่คนธรรมดา ๆ คนหนึ่ง
เพียงเพราะท่านเชี่ยวชาญในวิถีแห่งพุทธ
จึงส่งผลให้ท่านดำรงตนอย่างเรียบง่าย สงบสุข

เหตุปัจจัยเชื่อมต่อนามรูปทุกอย่าง เป็นดุจดังดอกไม้ไฟบนท้องฟ้า
ไร้รูปไร้นาม ก็ยินดียิ่งละทิ้งการเกิดและการตาย
เมื่อจิตเป็นอย่างที่เป็น สถานการณ์ก็เป็นอย่างที่เป็นด้วยเช่นกัน
ไม่ใส่ใจยึดติดกับสิ่งที่มีอยู่ เป็นอยู่ หมดอาลัยรัก

ฉันจึงเดินทางตามใจหมายมุ่งมิไร้ทาง
ละทิ้งกิจธุระ-สังคมเช่นคนธรรมดาสามัญเป็น
เข้าป่าพงแม้ลำบาก-แสนลำเข็ญ มุ่งหาญสู้อริราชศัตรูไท
เพื่อพี่น้องพ้องเพื่อนร่วมชาติ สุขสงบ ทุกคืนวัน

.....................................................
"ก้มกราบบ่อยๆ ช่วยขจัดความหยิ่ง-ทะนงออกได้"


แก้ไขล่าสุดโดย ปลายฟ้า...ค่ะ เมื่อ 27 ต.ค. 2009, 13:38, แก้ไขแล้ว 1 ครั้ง
แสดงโพสต์จาก:  เรียงตาม  
กลับไปยังกระทู้  [ 281 โพสต์ ]  ไปที่หน้า ย้อนกลับ  1 ... 14, 15, 16, 17, 18, 19  ต่อไป

เขตเวลา GMT + 7 ชั่วโมง


 ผู้ใช้งานขณะนี้

กำลังดูบอร์ดนี้: ไม่มีสมาชิก และ บุคคลทั่วไป 12 ท่าน


ท่าน ไม่สามารถ โพสต์กระทู้ในบอร์ดนี้ได้
ท่าน ไม่สามารถ ตอบกระทู้ในบอร์ดนี้ได้
ท่าน ไม่สามารถ แก้ไขโพสต์ของท่านในบอร์ดนี้ได้
ท่าน ไม่สามารถ ลบโพสต์ของท่านในบอร์ดนี้ได้
ท่าน ไม่สามารถ แนบไฟล์ในบอร์ดนี้ได้

ค้นหาสำหรับ:
ไปที่:  
Google
ทั่วไป เว็บธรรมจักร