ชอบทาน ครับ ไม่ชอบทำ
ทานเจทุกวันอยู่ละ

คุณน้ำค่ะ วันนี้มาดูรูปอาหารเก่าๆทานน่ะค่ะ คิดถึงค่ะ
คุณอมิตาพุทธล่ะค่ะเป็นยังไงบ้าง
สภาพของเราตอนนี้ นั่งรถเข็นค่ะ
เพิ่งจะออกจากโรงพยาบาลมา ตอนนี้ต้องนอนมากกว่าการนั่งค่ะ
มีอาหารอะไรที่ไม่ต้องพึ่งเนื้อสัตว์
แต่บำรุงได้บ้างค่ะ

เอาใว้เรามาทานอาหารร่วมกัน แล้วคุยกันน่ะค่ะ
มีเรื่องอยากจะถามคุณน้ำมากๆเลยค่ะ

[quote="walaiporn"]คุณทักทาย
อิอิ ... ตอนนี้ค่อนข้างจะปลีกวิเวกมากว่าน่ะค่ะ
คุณทักทายสบายดีนะคะ อยากทานอะไร ขอเมนูมาได้นะคะ ยังมีเมนูอีกเพียบค่ะ
ว่าจะถามคุณทักทายว่า ยังส่งอารมณ์กรรมฐานกับคุณกามอยู่หรือเปล่าคะ

เมนูที่ อ.น้ำ จัดไว้ให้ก็ทานไม่หมดแล้วค่ะ
ถ้านึกอยากอะไร? เป็นพิเศษจะรบกวน ขอบคุณล่วงหน้านะค่ะ

ยังส่งอารมณ์อยู่ค่ะ แต่ไม่ทุกวันแล้ว
นี่ก็หลายวันแล้วที่ไม่มีอะไรจะส่ง สภาวะเดิมๆ
ก็เลยไม่รบกวนอาจารย์ตอนนี้สภาวะมันวนๆ
คงเป็นเพราะการปฏิบัติหย่อนๆไปหรือเปล่าก็ไม่รู้
กำลังมองดูตัวเอง ว่าเป็นเพราะอะไร?
พยายามไล่จับมันอยู่แต่ก็ปฏิบัติทุกวัน ไม่ได้ขาด
ตามที่ให้คำมั่นกับอาจารย์เอาไว้
แล้ว อ.น้ำ ได้คุยกับอาจารย์บ้างไหมค่ะ?
ถ้าได้คุยฝากเรียนอาจารย์ด้วยว่า ทักทายไม่ได้
ละเลยนะค่ะ และฝากความระลึกถึงมาพร้อมนี้

ตอนนี้อยากจะคุยเรื่องการแก้กรรมค่ะคุณน้ำ
คือเราเริ่มต้นคุยเรื่องนี้ไม่ค่อยถูก
การแก้กรรมนี่ทำได้จริงๆเหรอค่ะ
แล้วถ้าในชีวิตนี้เราไม่เคยทำร้ายอะไรเลย

แต่อยู่ๆตอนนี้เหมือนเราเจออะไรที่แปลกๆ
ที่ทำให้เราต้องเจ็บตัวอยู่เรื่อยๆนี่ อย่างนี้เรียกว่ากรรมหรือปล่าวค่ะ
(บางคนบอกว่าเจ็บตัวดีกว่าเจ็บใจ)
แต่สำหรับเราแล้ว เราขอเจ็บใจดีกว่าเจ็บตัวค่ะ
ทรมานจริงๆ

อ้อ!ลืมบอกค่ะคือเราเพิ่งจะผ่าตัดมาน่ะค่ะ
ตอนนี้ยังเดินไม่ได้ ไม่กล้าที่จะเดินแล้วก็ไม่กล้านั่งนานๆค่ะ
เพราะเจ็บค่ะ

เราอาจจะคุยเรื่องนี้ช้าไปน่ะค่ะ
คือเหมือนมีลางสังหรณ์เกิดกับเราเดือนกว่าแล้วล่ะค่ะ
เรามีความรู้ว่าเหมือนมีอะไรมาเตือน
แต่เราก็ใช้หลักธรรมะแก้แล้วน่ะค่ะ แต่เราก็ไม่สามารถชนะกรรมได้
คุณน้ำมีความคิดเห็นอย่างไรค่ะ

ในรอบ3เดือนนี้เราต้องเจ็บตัวถึง2ครั้ง
เราคิดว่าคนที่จะเจอเหตุการณ์อย่างนี้มีน้อยน่ะค่ะ
ตอนนี้ยังไม่รู้เลยค่ะว่าจะมีครั้งที่3อีกมั๊ย
ขอบคุณค่ะคุณน้ำ

ขอบคุณค่ะคุณน้ำ เพิ่งจะมาอ่านตอนเย็นนี้เองค่ะ
พออ่านแล้วรู้สึกดีขึ้นน่ะค่ะ
ก็คงจะจริงน่ะค่ะ เราทำเค้าไว้ เค้าต้องการที่จะต้องการเอาคืนบ้าง
ก็ใช้ๆเค้าไปน่ะค่ะ
อ่านคำตอบของคุณน้ำทุกประโยค รู้สึกว่ามีกำลังใจที่จะสู้
กับความเจ็บปวดในครั้งนี้แล้วน่ะค่ะ

วันนี้ทั้งวัน รู้สึกท้อแท้กับชีวิต รู้สึกเบื่อกับชีวิต
แต่ก่อนเคยสงสัยน่ะค่ะ ว่าทำไม!
คนจะต้องฆ่าตัวตาย ทำไมเค้าไม่สู้ต่อไป

วันนี้เราก็เลยนั่งคิดว่า ตอนนี้เราคงจะมาถึงจุดนั้นแล้วน่ะ
จะสู้ต่อหรือยอมแพ้กับความเจ็บปวดนี้

แต่พอตอนเย็นออกไปนั่งที่ข้างนอก ไก่ที่เรานำมาปล่อย
เค้าเห็นเราออกมา พวกเค้าก็ดีใจ กะพือปีกจะให้เราอุ้ม
เราก็เลยบอกให้เค้าบินขึ้นมา เค้าก็เลยมาจิกที่เสื้อมานอนซบที่แขน
เราก็เลยรู้ว่าชีวิตเรายังมีค่าตากห่างล่ะ
แล้วเราจะท้อไปทำไม

พอมาอ่านข้อความของคุณน้ำ
รู้สึกมีกำลังใจเยอะเลยค่ะขอบคุณค่ะคุณน้ำ

คุณทักทายกำลังฝึกเดินจงกลมเหรอค่ะ
ดีค่ะเราจะได้ฝึกไปด้วย(แต่ตอนนี้ขออ่านแล้วเก็บข้อมูลก่อนค่ะ)

คุณน้ำ ขอถามคำถามที่ออกจะแปลกหน่อยน่ะค่ะ
คือสงสัยมานานแล้วค่ะคือ
เวลาเดินจงกลมนี่ เค้าเดินแล้วหลับตาหรือปล่าวค่ะ
แล้วเท้าล่ะค่ะ ค่อยๆก้าวช้าๆ หรือว่าแบบปกติค่ะ
ขอถาม2ข้อแค่นี้ล่ะค่ะ
นอกนั้นจะขอดู เวลาที่คุณทักทายถามคุณน้ำน่ะค่ะ
ขอบคุณอีกครั้งค่ะคุณน้ำ