แต่ช้าแต่ โอ๋ โอ๋ คุณทักทายอย่าเพิ่งน้อยใจ เจ้าภาพเขาไม่อยู่ ช่างเขา เดี๋ยวแขกกินเอง พี่อุตส่าห์ล้างท้องเตรียมไว้ตั้งแต่ก่อนปีใหม่ มาม๊ะ เรามาเริ่มลงมือกินกันได้แล้ว พี่หิวแล้วนะ

เมื่อวานแอบแว๊บ ไปบ้านเปี่ยมสุขแล้วเห็นเงียบ ๆ
นึกว่าพี่ทักทายไม่ว่าง
ก็เลยกลับมาดูแลบ้านตัวเอง
อ้อยังอยู่ค่ะไม่ได้ไปไหน
เดี๋ยวจะไปตัดเค้กให้ค่ะ

พุงพี่โตแน่คุณทักทาย นี่ก็เพิ่งกลับมาจากงานเลี้ยงปีใหม่ อึดอัดท้องน่าดู จริงๆพี่ก็กินไปนิดเดียว แต่มันแน่นท้องนะ คิดว่ากระเพาะมันฟีบไปตั้งตอนน้ำหนักลด มันกินได้น้อย แต่พุงก็โตอยู่ดี

ขอบคุณ คุณ หลวงจีนฯ
มากค่ะที่เข้ามาเยี่ยมเยียนที่บ้าน
และขอบคุณสำหรับคำแนะนำ
สั้น ๆ อ่านง่าย เข้าใจ นำไปใช้ได้ดี
จะจำให้ขึ้นใจและจะพยายามปฏิบัติค่ะ

ขอเป็นกำลังใจให้เข้มแข็งนะคะ ถือศีลห้าให้มั่น ศีลห้าทำให้เราพ้นจากอบายภูมนะคะ ทางทีดีอย่าทำอะไรที่มันฝืนใจเลยนะคะ คิดและตรึกตรองให้ดี ว่าเราทำเพื่อประชดหรือเปล่า แต่โดยส่วนตัวไม่อยากให้มีเพื่อนชายใหม่นะคะ เพราะผู้ชายอาจไม่คิดแค่เพื่อนก็ได้ ถ้าเขารู้ว่าเรามีปัญหา ถ้าเจอผู้ชายที่ไม่คิดดี ก็จะหว่านล้อมต่างๆนาๆ ที่จะทำให้เราใจอ่อน และโอนเอียงไปในทางไมดีก็ได้นะคะ แต่ถ้าอยากมีเพื่อนชายใหม่ก็ให้จบกับสามีไปก่อน เพราะถ้าผิดพลาดไปแล้วเราเองแหละที่จะเสียใจที่สุด

ขอให้คิดและตัดสินใจไปในทางที่ถูกนะคะ

ขอบคุณ คุณหนุงหนิงมากนะค่ะ
เป็นการให้ข้อคิดที่ดีค่ะ

ดิฉันรู้สึกว่าดิฉันจะคล้าย ๆ คุณอ้อนะ รักเขามาก อ่อนแอ บางครั้งไม่ผิดก็ต้องขอโทษ ไม่อยากให้เขาเสียใจ ไมรู้ว่าจะอยู่อย่างไรถ้าไม่มีเขา (ทั้งที่ก่อนแต่งงานกับเขาก็อยู่ได้) สงสารลูก ๆ มากถ้าเลิกกับเขา แต่ดูว่าคุณอ้อทำใจได้เยอะแล้วนะคะ ดิฉันเองได้มาระบายลานธรรม ได้อ่านเรื่องราวของคนอื่น ๆ ก็รู้สึกดีขึ้นมากเลยค่ะ

ดีใจมากที่ได้เข้าในลานธรรม ได้มีโอกาสรู้จัก(ผ่านทางหน้าจอ)คนดี ๆ มากมาย

คุณpra nee อ้อเองก็ไม่แน่ใจหรอกค่ะ
ว่าทำใจได้เยอะรึยัง ก็มีดีบ้าง เศร้าบ้าง
แต่ความเศร้าไม่มากเหมือนเมื่อก่อน
เวลาคิดก็เศร้าแต่เศร้าแบบรู้ตัวว่าเศร้า
แล้วไม่นาน มันก็เหมือนเราปลอบตัวเองได้
จริง ๆ ในใจลึก ๆ อยากให้มันผ่านพ้นไปค่ะ
เพราะของอ้อ สามีเลือกที่จะเก็บไว้ทั้ง 2 คน
อ้อยอมรับว่ายังเจ็บ แต่แผล เหมือมันได้รับ
การรักษาจากหมอเทวดา คือธรรม และทุก ๆ คนในลาน
ทำให้กำลังใจดีขึ้นมาก แต่เวลาแผลโดนกระแทก
ความรู้สึกเจ็บก็ยังมีอยู่เสมอ เพียงแต่อาจจะลดน้อยลงบ้าง
เรื่องของคุณpra nee ดูมีแนวโน้มดีนะค่ะ
สามีคุณดูเป็นคนน่ารัก รักลูก รักคุณ มาก
ผู้ชายหลายคนที่ทำผิดแล้วรู้ตัวว่าผิด แก้ไขตัวเอง
เราก็น่าให้อภัยนะ อ้อหวังว่าครอบครัวของคุณ
น่าจะเป็นอย่างที่ว่ามา
เป็นกำลังใจให้ผ่านพ้นความรู้สึกไม่ดีนี้ไปให้ได้นะค่ะ

ไม่ได้กลับมาเยี่ยมบ้านตัวเองซะนาน
บ้านก็ยังมีเพื่อน ๆ แวะเวียนมาเยี่ยมเยียนเรื่อย ๆ
อ้อไปท่องเที่ยวบ้านโน้น บ้านนี้
บ้านตัวเองเลยปล่อยว่างไว้

หลังปีใหม่มาชีวิต ก็เหมือนปกติ แต่ใจไม่รู้เป็นไง
มันมักไปทางเศร้า ๆ เรื่อยเลย ต้องดึงเอาไว้บ่อย ๆ
วันเกิดอ้อ เธอคนนั้นฝากช็อคโกแลตมาให้ด้วย
กล่องใหญ่เลย ท่าทางจะแพงอยู๋ (สามีอ้อคงบอกเขาว่าอ้อชอบกิน)
เราเห็น ใครเลยจะกินลง
อ้อคิดอยู่นานจะทำยังงัยดีนะ ถ้าวางไว้เฉย ๆ
พ่อเจ้าพระคุณจะหาว่าเรางั้นงี้อีก
อ้อเลยเอาไปแจกเด็ก ๆ ที่โรงพยาบาล
เด็กชอบกันใหญ่ แล้วอ้อก็อุทิศส่วนกุศลนี้ให้กับเธอไป
จะได้หมดเวรหมดกรรมกันเร็ว ๆ (ทำบุญหวังผล บาปไหมนี่)

ขอให้อุทิศบุญกุศลจากการที่ลูกได้นะช็อตโกแลตมาแจกเด็ก ๆ นี้
แก่ .................... ขอให้เธอได้รับ อโหสิกรรม
และขอให้ขาดจากสามีของข้าพเจ้าด้วยเทิอญ

ขอบคุณนะคะคุณอ้อ การได้เข้ามาระบายในลานธรรมช่วยได้เยอะเลยค่ะ เพราะดิฉันไม่กล้าที่จะไปปรึกษาใคร อายคนอื่นค่ะ และก็ในสายตาของคนอื่นเขาเป็นคนดีมาก ดิฉันก็พยายามจะคิดว่าเขาจะตัดขาดได้ เพราะผู้หญิงเป็นเด็กเสริฟ คงไมน่าจะมีอะไรผูกพันธ์กันมาก คิดบวกค่ะ แต่ก็อดแว๊บ ๆ คิดลบบ้างเหมือนกัน แต่คิดแล้วไมมีความสุขก็พยายามเอามันออกไปจากสมองให้เร็วที่สุดดีกว่า อยากให้แผลในใจมันหายไปเร็ว ๆ

ขออนุญาตเป็นเพื่อนคุณอ้อนะคะ(ไม่ถามอายุนะคะ) อยากมีเพื่อนที่เจริญในธรรมไว้พูดคุยค่ะ ตัวเองเพิ่งจะเริ่มปฏิบัติได้ไม่นานค่ะ