อ้างอิงคำพูด:
คำกล่าวข้างต้นมาจากพระสูตรใดกันคะ....กรุณาระบุที่มาด้วยค่ะ
เข้าใจเช่นนี้จริงๆ หรือ
หรือรีบร้อนคัดลอกมาจนคลาดเคลื่อนไป...น่ากลัวจังนะคะ !!!

อ้างอิงคำพูด:
มหาราชันย์ เขียน:
จิตที่เป็นพื้นฐานของสัตว์นรก เปรต อสุรกาย และสัตว์เดรฉานนั้น คือ อกุศลวิบากครับ และทำหน้าที่เป็นภวังค์ด้วย คือรักษาภพในอบายนั้น ๆ ด้วย สัตว์นั้นจึงอาจเกิดในอบายซ้ำแล้วซ้ำอีกได้นับชาติไม่ถ้วน

ขออภัยนะครับ แต่เดิมได้พิมพ์ตก อ.อ่างไป 1 ตัว ได้แก้ไขแล้วครับ คำที่ถูกต้องคือ อกุศลวิบาก

ลองอ่านประวัติของท่านธัมมรุจิดูนะครับ ท่านกระทำกรรมฆ่ามารดาเมื่อ 4 อสงไขยแสนกัป ในศาสนาของพระพุทธทีปังกรสัมมาสัมพุทธเจ้า ท่องเที่ยวอยู่ในอบายภพตลอด 4 อสงไขยแสนกัป ไม่มีโอกาสมาเกิดเป็นมนุษย์หรือสุคติภพเลย เพิ่งจะมีโอกาสครั้งแรกในศาสนาพระสมณะโคดมสัมาสัมพุทธเจ้าเท่านั้น และเป็นชาติสุดท้าย

ที่ผมคัดค้านคุณกุหลาบสีชา เพราะไม่ต้องการให้แสดงธรรมที่ผิด การประมาทใน บิดา มารดา ประมาทในพระพุทธเจ้า พระธรรม พระสงฆ์ มีผลเป็นวิบากในอบายซ้ำแล้วซ้ำอีกนับชาติไม่ถ้วนแบบท่านธรรมรุจิเถระเป็นตัวอย่างครับ อกุศลวิบากจิตจึงทำหน้าที่รักษาภพเพื่อจุติและปฏิสนธิในอบายภพ

คุณกุหลาบสีชาและท่านผู้อ่านจะเชื่อคำท้วงติงจากผมหรือไม่ ก็สุดแล้วแต่กรรมของท่านทั้งหลายครับ ผมได้ทำหน้าที่กัลยาณมิตรที่ดีให้แล้ว

พระไตรปิฎก เล่มที่ ๓๓ พระสุตตันตปิฎก เล่มที่ ๒๕
ขุททกนิกาย อปทาน ภาค ๒ -พุทธวังสะ-จริยาปิฎก

ธัมมรุจิเถราปทานที่ ๙
ว่าด้วยผลแห่งความพอใจในธรรม
[๗๙] ในเวลาที่พระพุทธเจ้าผู้พิชิตมารพระนามว่าทีปังกร ทรงพยากรณ์
สุเมธดาบสว่า ในกัปจากกัปนี้ไปนับไม่ถ้วน ดาบสนี้จักเป็นพระ
พุทธเจ้า พระมารดาบังเกิดเกล้าของดาบสนี้จักทรงพระนามว่ามายา
พระบิดาจักทรงพระนามว่าสุทโธทนะ ดาบสนี้จักชื่อว่าโคดม ดาบส
นี้จักเริ่มตั้งความเพียรทำทุกกรกิริยาแล้ว จักเป็นพระสัมพุทธเจ้า
ผู้มียศใหญ่ ตรัสรู้ที่ควงไม้อัสสัตถพฤกษ์ พระอุปติสสะและพระ
โกลิตะจักเป็นพระอัครสาวก ภิกษุอุปัฏฐากชื่อว่าอานนท์ จักบำรุง
ดาบสนี้ ผู้เป็นพระพิชิตมาร นางภิกษุณีชื่อว่าเขมาและอุบลวรรณา
จักเป็นอัครสาวิกา จิตตคฤหบดีและเศรษฐีชาวเมืองอาฬวี จักเป็น
อัครอุบาสิกา ไม้โพธิ์ของนักปราชญ์ผู้นี้เรียกว่าอัสสัตถพฤกษ์
มนุษย์และเทวดาได้สดับพระดำรัสของพระพุทธเจ้าผู้แสวงหาคุณอัน
ยิ่งใหญ่ ซึ่งจะหาใครเสมอเหมือนมิได้ ต่างก็เป็นผู้เบิกบาน
ประนมอัญชลีถวายนมัสการ
เวลานั้น เราเป็นมานพชื่อเมฆะ เป็น
นักศึกษา ได้สดับคำพยากรณ์อันประเสริฐซึ่งสุเมธดาบส ของ
พระมหามุนี เราเป็นผู้คุ้นเคยในสุเมธดาบสผู้เป็นที่อยู่แห่งกรุณา
และได้บวชตามสุเมธดาบส ผู้เป็นวีรบุรุษนั้น ผู้ออกบวชอยู่ เป็นผู้
สำรวมในพระปาติโมกข์และอินทรีย์ ๕ เป็นผู้มีอาชีวะหมดจด มี
สติ เป็นนักปราชญ์ กระทำตามคำสอนของพระพิชิตมาร

เราเป็นผู้อยู่เช่นนี้ ถูกบาปมิตรบางคนชักชวนในอนาจาร ถูกกำจัดจากหน
ทางอันชอบ เป็นผู้ตกอยู่ในอำนาจแห่งวิตก จึงได้หลีกไปจากพระ
ศาสนา ภายหลังถูกมิตรอันน่าเกลียดนั้น ชักชวนให้ฆ่ามารดา
เรามีใจอันชั่วช้าได้ทำอนันตริยกรรมฆ่ามารดา เราจุติจากอัตภาพนั้น
แล้ว เกิดในอเวจีมหานรกอันแสนทารุณ เราไปสู่วินิบาตถึงความ
ลำบากท่องเที่ยวไปนาน ไม่ได้เห็นสุเมธดาบสผู้เป็นนักปราชญ์ผู้
ประเสริฐกว่านระอีก ในกัปนี้ เราเกิดเป็นปลาติมิงคละ อยู่ในมหา
สมุทร เราเห็นเรือในสาครเข้าจึงเจ้าไปเพื่อจะกิน พวกพ่อค้าเห็น
เราก็กลัว ระลึกถึงพระพุทธเจ้าผู้ประเสริฐสุด เราได้ยินเสียงกึกก้อง
ว่าโคตโม ที่พ่อค้าเหล่านั้นเปล่งขึ้น จึงนึกถึงสัญญาเก่าขึ้นมาได้

ต่อจากนั้น ได้ทำกาลกิริยา เกิดในสัญชาติพราหมณ์ ในสกุลอันมั่งคั่ง
ณ พระนครสาวัตถี เราชื่อว่าธัมมรุจิ เป็นคนเกลียดบาปกรรม
ทุกอย่าง พออายุได้ ๗ ขวบ ก็ได้พบพระพุทธองค์ผู้ส่องโลกให้
โชติช่วง จึงได้ไปยังพระมหาวิหารเชตวัน แล้วบวชเป็นบรรพชิต
เราเข้าเฝ้าพระพุทธเจ้า ๓ ครั้งต่อคืนหนึ่งกับวันหนึ่ง ครั้งนั้น พระ
องค์ผู้เป็นพระมหามุนี ทอดพระเนตรเห็นเราเข้า จึงได้ตรัสว่า ดูกร
ธัมมรุจิ ท่านจงระลึกถึงเรา ลำดับนั้น เรากราบทูลบุรพกรรมอย่าง
แจ่มแจ้งกะพระพุทธเจ้าว่า
เพราะปัจจัยแห่งความบริสุทธิ์ในปางก่อน ข้าพระองค์จึงมิ
ได้พบพระองค์ ผู้ทรงพระลักษณะแห่งบุญตั้งร้อย เสียนาน
วันนี้ ข้าพระองค์ได้เห็นแล้วหนอ ข้าพระองค์เห็นพระ
สรีระของพระองค์ อันหาสิ่งอะไรเปรียบมิได้ ข้าพระองค์
ตามหาพระองค์มานานนักแล้ว ตัณหานี้ข้าพระองค์ทำให้
เหือดแห้งไปโดยไม่เหลือด้วยอินทรีย์สิ้นกาลนาน ข้าพระ-
องค์ชำระนิพพานให้หมดมลทินได้ โดยกาลนาน ข้าแต่
พระมหามุนี นัยน์ตาอันสำเร็จด้วยญาณ ถึงความพร้อม
เพรียงกับพระองค์ได้ก็สิ้นเวลานานนัก ข้าพระองค์พินาศ
ไปเสีย ในระหว่างอีกเป็นเวลานาน วันนี้ ได้สมาคมกับ
พระองค์อีก ข้าแต่พระโคดม กรรมที่ข้าพระองค์ทำไว้
จะไม่พินาศไปเลย.
เราเผากิเลสทั้งหลายแล้ว ... พระพุทธศาสนาเราได้ทำเสร็จแล้ว ดังนี้.
ทราบว่า ท่านพระธัมมรุจิเถระได้ภาษิตคาถาเหล่านี้ ด้วยประการฉะนี้แล.
จบ ธัมมรุจิเถราปทาน

http://www.84000.org/tipitaka/pitaka_it ... agebreak=0

นอกจากนี้ท่านยังสามารถเลือกอ่านได้หลายเรื่อง ทั้งบุญและบาปที่ให้ผลซ้ำ ๆ นับชาติไม่ถ้วนได้ครับ

http://www.tipitaka.com/tipitaka32.htm
http://www.tipitaka.com/tipitaka33.htm

จิตเป็นขันธ์ ไหน
ช่วงว่าง ของจิตเป็นขันธ์ไหน
จิตปราศจากสติ เป็นกุศลวิบากหรือ อกุศลวิบาก
สมาธิปล่อยวางบริกรรม หรือ ปัญญาปล่อยวางบริกรรม

อย่าเชื่อเพราะผู้นั้นเป็นครูของเรา
กำ ไม่มีแบ
เหอๆๆ

กุหลาบสีชาขออธิบายและเรียบเรียงในฐานะที่
ตนเองก็ยังเป็นผู้ต้องศึกษาและปฏิบัติอีกมาก
ตามสติปัญญาที่มีอยู่ดังนี้ค่ะ

การทำงานของจิตมี ๒ ลักษณะ คือ

๑. ภวังค์หรือภวังคจิต

เป็นภาวะจิตหยุดจากการรับรู้อารมณ์
กล่าวคือภาวะที่จิตหยุดการเสวยอารมณ์(เวทนา)จากภายนอก
อันเนื่องมาจากทวารทั้ง ๖

กุหลาบสีชาไม่ได้เข้าใจว่า

“ภวังคจิต” กับ “จิตตกภวังค์” หรือ “จิตอยู่ในภวังค์” นั้น
เป็นคำไวพจน์กัน ดังเช่นที่ท่านเข้าใจ

กุหลาบสีชาขอถามกลับว่า...
แล้วการที่ท่านกล่าวถึง หลวงพ่อพุธ ฐานิโย เช่นนี้ เขาเรียกว่าอะไร
ท่านมีเจตนาใดที่กล่าวออกมาเช่นนี้
ลักษณะเช่นนี้มิถือว่าเป็นการยิ่งกว่าจาบจ้วง และปรามาสพระอริยะเจ้า
อันเป็นครูบาอาจารย์ที่สาธุชนให้ความเคารพนับถือหรอกหรือ

แม้พระอรหันต์บางท่านอาจจะอธิบาย หรือแสดงธรรมไม่เก่ง
แต่ท่านนั้นก็ได้ละกิเลสจนหมดสิ้นแล้ว

หากท่านนำทิฏฐิของตนที่แบกพระไตรปิฏกไว้ แล้วนำไปใช้ในทางที่เสื่อม
โดยเที่ยวตระเวณไปตรวจสอบภูมิรู้ของผู้อื่น
เพื่อเสริมมานะมมังการของตน
โดยปราศจากการ “โอปนยิโก” น้อมนำมาประพฤติปฏิบัติด้วยแล้ว
ด้วยท่าที และวิธีการที่กระทำอยู่ขณะนี้
ก็นับว่าเป็นเรื่องที่น่าสังเวชใจยิ่งนัก
และเหล่าบัณฑิตที่แท้จริงเขาก็ไม่ได้เรียกว่าสนทนาแต่อย่างใด

พระไตรปิฎก เล่มที่ ๒๑ พระสุตตันตปิฎก เล่มที่ ๑๓
อังคุตตรนิกาย จตุกกนิบาต วิสาขสูตร

พระไตรปิฎก เล่มที่ ๙ พระสุตตันตปิฎก เล่มที่ ๑
ทีฆนิกาย สีลขันธวรรค
๑. พรหมชาลสูตร
เรื่องสุปปิยปริพาชกกับพรหมทัตตมานพ

นี่คือสิ่งที่กุหลาบสีชาขอกล่าวกับท่านเป็นครั้งสุดท้ายในกระทู้นี้
ในฐานะที่เราเคยเป็นกัลยาณมิตรที่ดีต่อกันเท่านั้น

เพราะหากเป็น “คฤหัสถ์” นี่ก็ถือมิใช่วิสัยของบัณฑิตที่จะเจริญรุ่งเรืองในธรรมต่อไป
และหากเป็น “สมณะ” นี่ก็ยิ่งมิใช่วิสัยของสังฆสาวกผู้ดำเนินตามรอยของพระพุทธเจ้า

ท่านเองก็คงไม่มีโอกาสได้มาสนทนากับผู้ใดในเว็บธรรมจักร
ตั้งแต่ไปโพสต์ข้อกังขาของท่านตั้งแต่ในกระทู้เดิมที่ถูกล้อคแล้ว...เช่นกัน

กุหลาบสีชา เขียน:
ท่านเองก็คงไม่มีโอกาสได้มาสนทนากับผู้ใดในเว็บธรรมจักร
ตั้งแต่ไปโพสต์ข้อกังขาของท่านตั้งแต่ในกระทู้เดิมที่ถูกล้อคแล้ว...เช่นกัน



เหตุการณ์นี้จะปรากฎหรือไม่ ก็ไม่ใช่เกิดกับ เช่นนั้น เป็นคนแรก จะระงับ ยกเลิกสมาชิกของ เช่นนั้นก็ตามสบาย

ไงล่ะ

กรีตัง กรีตัง !!
ถูกใจ เอิ๊กๆๆ

:b8: สาธุค่ะ มีอะไรที่เข้าใจง่ายกว่านี้มั้ยคะ
ปัญญายังแค่หางอึ่งน่ะค่ะ

อยากทราบกระบวนการเกิด-ดับของสัตว์ในสังสารวัฏค่ะ
เห็นบางคนเรียกรวมๆกันว่าผี(ใช้แทนคำว่าวิญญาณก็มี)
ผีไม่มีในพุทธศาสนาใช่มั้ยคะ
แล้ววิญญาณก็ไม่ใช่ผี (คนละความหมายกัน)
ปวดหมอง
หาอ่านจากกระทู้ไหนได้บ้างคะ