สวัสดีค่ะคุณ IDA
เคยเกิดอาการเดียวกับคุณเลยค่ะ
อยากอยู่เฉย ๆ นิ่ง ๆ
แต่ก็ยิ่งทำให้เราฟุ้งซ่านมากขึ้น
พยายามทำตัวให้ยุ่ง ๆ ไว้ดีกว่าค่ะ
เวลาจะได้ผ่านไปเร็ว ๆ ไม่คิดมาก

คุณยังโชคดีนะคะที่มียายช่วยทำกับข้าวให้
พยายามคิดบวกไว้ มองหาสิ่งที่ดีที่เกิดกับตัวเอง
ขอให้คิดว่านี่เป็นบททดสอบของชีวิต
ขอให้คุณผ่านเรื่องราวต่าง ๆ ไปได้โดยเร็วนะคะ
เป็นอีกหนึ่งกำลังใจให้คุณค่ะ

เจริญเมตตาให้มากๆครับ สามารถหาบทสวดมนต์เมตตาใหญ่ได้ที่

viewtopic.php?f=1&t=29856

ภาษาพระท่านเรียกว่า เปลี่ยนวิกฤตให้เป็นโอกาสครับ

เขาทำให้เราเห็นธรรมะข้อหนึ่งอย่างชัดเจนเลยครับ
คือ ความอนิจจัง
ที่พูดแบบนี้เพราะ เขาทำให้เราเห็นว่า ทุกสิ่งทุกอย่างที่ได้มาต้องมีวันสูญไป
เราได้สามี สักวันหนึ่งเราก็ต้องเสียสามี เขาแสดงให้เห็นว่าทุกอย่างไม่ควรยึดติด ยิ่งเรายึดติดเรายิ่งทุกข์
แต่ก็ไม่ใช่ว่าปล่อยเขาไปเลยอย่าลืมว่าลูกทั้ง ๓ คน แค่พ่อเขามีชู้สังคมก็เตรียมพร้อมจะประณามอยู่แล้ว
ถ้าพ่อหนีไปอยู่กับเมียน้อยอีก คงไม่พ้นคำสรรเสริญแถวๆบ้านเป็นแน่ครับ

การวางตัวของเราก็ต้องวางให้ถูกต้อง ผมอยากให้นึกถึงเด็กที่อยู่ในท้องเมียน้อยครับ
เขาไม่ได้มีความผิดด้วย เขาจะถูกประจานว่า ลูกเมียน้อย ถ้าเราไปพรากพ่อเขาอีกกลายเป็นว่า
เขาจะต้องถูกล้อจากสังคมว่า ไอ้ลูกไม่มีพ่อ ไอ้ลูกเมียน้อย หรือ คำสรรเสริญอื่นๆที่กระผมไม่อยากจะนึก การที่เราไปพรากเขากลายเป็นว่าเราไปมีส่วนร่วมในปมด้อยของเขา ถ้าเกิดว่าจิตเดิม
(ก่อนที่จะมาปฏิสนธิในชาตินี้)เขาเป็นคนดี แต่พอเกิดมาชาตินี้กลับกลายเป็นว่ามีปมด้อยทำให้เขากลายเป็นคนเลวไปไม่น่าสงสารหรอครับ ยังไงก็ฝากให้คิดด้วยนะครับขอบคุณครับ

จากทั้งหมดที่พูดมาเมตตา เมตตาจริงๆหละครับคราวนี้
เมตตา และ วางตัวให้เหมาะสม น่าจะทำให้สองครอบครัวนี้อยู่อย่างเป็นสุขได้ครับขอบคุณครับ

สวัสดีค่ะทุกๆ ท่านที่ให้กำลังใจ คิดว่าต้วเองโชคดีมากค่ะที่มีผู้ให้คำปรึกษารวมทั้งให้กำลังใจ และยังมีลูก ๆ ที่น่ารักทั้ง 3คน ทุกวันนี้ก็อยู่เพื่อเขาอดทนทุกอย่างเพื่อเขานี่แหละค่ะ รวมถึงมีคุณพ่อคุณแม่ที่รักและหวังดีคอยช่วยเหลือทุกอย่าง ตอนนี้คิดได้ว่าชีวิตคนเราไม่มีอะไรแน่นอนเมื่อยังมีชีวิตอยู่ก็ขอทำสิ่งที่ดีทั้งแก่ตนเองและผู้อื่น

IDA:



การตั้งจิตไว้ชอบเช่นนี้ ย่อมเป็นเครื่องยังความสุขเกษมปลอดภัยมาสู่ทั้งตนเองและคนรอบข้าง ขออนุโมทนาในความเป็นผู้มีธาตุปัญญาติดตัวมาครับ..

มันเป็นกรรมนะคะมาแต่อดีตชาติค่ะ คุณกับเขาต้องเจอกันแบบตัดไม่ขาดหรอกค่ะ เมียน้อยก็ด้วย เพราะคุณทั้งสามทำวิบากร่วมกัน

ทางโลก คุณเลือกเองดีกว่าว่าจะอยู่เลี้ยงลูกเอง แต่..ควรให้เด็กพบกับพ่อบ้างนะคะ หรือ คุณทนสภาพนี้ต่อไป เอาตามแต่คุณจะสบายใจที่สุดค่ะ ตอนนี้คุณกำลังโกรธ การตัดสินใจก็ง่ายที่จะพลาด ลองใจเย็นลงก่อน ถามตัวเองว่าอยู่แบบไหนแล้วสุข ความสุขของลูกมีได้นะคะทั้งที่พ่อแม่อยู่ด้วยกันหรือแยกกันค่ะ

ทางธรรม คุณวางเฉยกับเรื่องที่เกิดขึ้น ถอยออกมาจากสามีและเมียน้อย แต่ให้ลูกเรียกพ่อได้ ลูกควรรู้คุณและกตัญญูต่อบิดามารดาค่ะ ทำดีแผ่ส่วนบุญส่วนกุศลให้พวกเขา วันนึงคุณจะหลุดวงจรสามเส้านี่เองค่ะ ใจคุณแกร่งอยู่แล้วนะคะ อย่าเอาเรื่องการหยามศักดิ์ศรีลูกผู้หญิงมาบังความคิดของคุณค่ะ

เป็นกำลังใจให้ค่ะ

ณ เวลานี้ตัดสินใจจะอยู่อย่างนี้ไปก่อน แต่อนาคตก็ต้องแล้วแต่กรรม อยากจะบอกว่าการที่จะทำจิตให้ปล่อยวางหรือหลุดพ้นจากความทุกข์ช่างยากเย็นเหลือเกิน คงต้องใช้เวลา อาจเป็นเพราะว่ากำลังเริ่มต้นก็ได้ แต่จะไม่ตัดสินใจอะไรที่วู่วามเหมือนก่อน ดิฉันเป็นเก็บกดค่ะ คนภายนอกจะมองว่าเป็นคนใจเย็น แต่ดิฉันรู้ตัวดีว่าเป็นคนขี้โมโหแต่จะไม่แสดงออก จะนิ่ง ถ้าเก็บไม่ไหวจะระเบิดออกมารุนแรง แต่ก็ยังมีสติพอที่จะไม่ทำร้ายตนหรือผู้อื่น