เมตตาบารมีเป็น1ในทศบารมี คำว่า เมตตาเจโตวิมุตติ ชัดเจนดีแล้วครับ

สาธุ คุณหลับอยู่

เมตตาเจโตวิมุติ ชัดเจนดีแล้ว

พระไตรปิฎก เล่มที่ ๓๕ พระอภิธรรมปิฎก เล่มที่ ๒
วิภังคปกรณ์



เมตตาวิปากฌาน จตุกกนัย

[๗๕๖] ในอัปปมัญญา ๔ นั้น เมตตา เป็นไฉน
ภิกษุในศาสนานี้ เจริญมรรคปฏิปทาเพื่อเข้าถึงรูปภพ สงัดจากกาม
สงัดจากอกุศลธรรมทั้งหลายแล้ว บรรลุปฐมฌานที่สหรคตด้วยเมตตา ประกอบ
ด้วยวิตก วิจาร มีปีติและสุขอันเกิดแต่วิเวก อยู่ ในสมัยใด ผัสสะ ฯลฯ
อวิกเขปะ มีในสมัยนั้น สภาวธรรมเหล่านี้ ชื่อว่า กุศล
ภิกษุสงัดจากกาม สงัดจากอกุศลธรรมทั้งหลายแล้ว บรรลุปฐมฌานที่
สหรคตด้วยเมตตา อันเป็นวิบาก เพราะรูปาวจรกุศลกรรมอันได้ทำไว้แล้ว ได้สั่งสม
ไว้แล้วนั้นแล ประกอบด้วยวิตก วิจาร มีปีติและสุขอันเกิดแต่วิเวก อยู่ ในสมัย
ใด การรักใคร่ กิริยาที่รักใคร่ ความรักใคร่ เมตตาเจโตวิมุตติ ในสมัยนั้น อันใด
นี้เรียกว่า เมตตา ธรรมทั้งหลายที่เหลือ เรียกว่า ธรรมที่สัมปยุตด้วยเมตตา


เมตตา เป็นไฉน
ภิกษุในศาสนานี้ เจริญมรรคปฏิปทาเพื่อเข้าถึงรูปภพ บรรลุทุติยฌานที่
สหรคตด้วยเมตตา อันเป็นไปในภายใน เป็นธรรมชาติผ่องใส เพราะวิตกวิจาร
สงบ เป็นธรรมเอกผุดขึ้นแก่ใจ ไม่มีวิตก ไม่มีวิจาร มีแต่ปีติและสุขอันเกิดแต่
สมาธิ อยู่ ในสมัยใด ผัสสะ ฯลฯ อวิกเขปะ มีในสมัยนั้น สภาวธรรมเหล่านี้
ชื่อว่า กุศล
ภิกษุบรรลุทุติยฌานที่สหรคตด้วยเมตตา อันเป็นวิบาก เพราะรูปาวจร
กุศลกรรมอันได้ทำไว้แล้ว ได้สั่งสมไว้แล้วนั้นแล เป็นไปในภายใน เป็นธรรมชาติ
ผ่องใส เพราะวิตกวิจารสงบ เป็นธรรมเอกผุดขึ้นแก่ใจ ไม่มีวิตก ไม่มีวิจาร
มีแต่ปีติและสุขอันเกิดแต่สมาธิ อยู่ ในสมัยใด การรักใคร่ กิริยาที่รักใคร่
ความรักใคร่ เมตตาเจโตวิมุตติ ในสมัยนั้น อันใด นี้เรียกว่า เมตตา ธรรม
ทั้งหลายที่เหลือ เรียกว่า ธรรมที่สัมปยุตด้วยเมตตา
เมตตา เป็นไฉน
ภิกษุในศาสนานี้ เจริญมรรคปฏิปทาเพื่อเข้าถึงรูปภพ เพราะคลายปีติ
ได้อีกด้วย จึงเป็นผู้มีจิตเป็นอุเบกขา มีสติสัมปชัญญะอยู่ และเสวยสุขด้วย
นามกาย บรรลุตติยฌานที่สหรคตด้วยเมตตา ซึ่งเป็นฌานที่พระอริยเจ้าทั้งหลาย
กล่าวสรรเสริญผู้ที่ได้บรรลุว่า เป็นผู้มีจิตเป็นอุเบกขา มีสติ อยู่เป็นสุข ดังนี้ อยู่
ในสมัยใด ผัสสะ ฯลฯ อวิกเขปะ มีในสมัยนั้น สภาวธรรมเหล่านี้ ชื่อว่า กุศล
เพราะคลายปีติได้อีกด้วย ภิกษุจึงเป็นผู้มีจิตเป็นอุเบกขา มีสติสัมปชัญญะ
อยู่ และเสวยสุขด้วยนามกาย บรรลุตติยฌานที่สหรคตด้วยเมตตา อันเป็นวิบาก
เพราะรูปาวจรกุศลกรรมอันได้ทำไว้แล้ว ได้สั่งสมไว้แล้วนั้นแล ซึ่งเป็นฌานที่
พระอริยเจ้าทั้งหลายกล่าวสรรเสริญผู้ได้บรรลุว่า เป็นผู้มีจิตเป็นอุเบกขา มีสติ
อยู่เป็นสุข ดังนี้ อยู่ ในสมัยใด การรักใคร่ กิริยาที่รักใคร่ ความรักใคร่
เมตตาเจโตวิมุตติ ในสมัยนั้น อันใด นี้เรียกว่า เมตตา ธรรมทั้งหลายที่เหลือ
เรียกว่า ธรรมที่สัมปยุตด้วยเมตตา

สวัสดี ท่านหลับอยู่

เหตุไฉน การเจริญอัปปมัญญา ว่าด้วยการเจริญเมตตาภาวนา จึงสิ้นสุดเพียงแค่ ตติยฌานแห่งจตุกกนัย หรือจตุตถฌานตามปัญจกนัย.


เมื่อเป็นอย่างนั้น สติจักตั้งให้บริสุทธิ์ บริบูรณ์ได้อย่างไร

ภิกษุในศาสนานี้ เจริญมรรคปฏิปทาเพื่อเข้าถึงรูปภพ เพราะคลายปีติ
ได้อีกด้วย จึงเป็นผู้มีจิตเป็นอุเบกขา มีสติสัมปชัญญะอยู่ และเสวยสุขด้วย
นามกาย บรรลุตติยฌานที่สหรคตด้วยเมตตา ซึ่งเป็นฌานที่พระอริยเจ้าทั้งหลาย
กล่าวสรรเสริญผู้ที่ได้บรรลุว่า เป็นผู้มีจิตเป็นอุเบกขา มีสติ อยู่เป็นสุข ดังนี้ อยู่
ในสมัยใด ผัสสะ ฯลฯ อวิกเขปะ มีในสมัยนั้น สภาวธรรมเหล่านี้ ชื่อว่า กุศล
เพราะคลายปีติได้อีกด้วย ภิกษุจึงเป็นผู้มีจิตเป็นอุเบกขา มีสติสัมปชัญญะ
อยู่ และเสวยสุขด้วยนามกาย บรรลุตติยฌานที่สหรคตด้วยเมตตา อันเป็นวิบาก
เพราะรูปาวจรกุศลกรรมอันได้ทำไว้แล้ว ได้สั่งสมไว้แล้วนั้นแล ซึ่งเป็นฌานที่
พระอริยเจ้าทั้งหลายกล่าวสรรเสริญผู้ได้บรรลุว่า เป็นผู้มีจิตเป็นอุเบกขา มีสติ
อยู่เป็นสุข ดังนี้





เมื่อเป็นสัมมาสมาธิ สัมมาสติก็เกิดพร้อมไปด้วย (มีสติอยู่เป็นสุข)
เมตตาในสูตรนี้เป็นกุศลจิตครับ มิใช่รักแบบกามๆหนุ่มสาว เกย์ ทอมรักกันด้วยราคะซึ่งเป็นอกุศล (ฌาณ4 ก็หรูแล้วครับในนี้เป็นสัมมาสมาธิ )
ต่อไปที่ สติปัฏฐานได้ครับ คงไม่ลูบๆคลำๆ แล้วครับ
ผิดพลาดขออภัย

ปล ผมยังทำไม่ได้นะครับ

สาธุ สาธุ

รู้จักตน รู้จักประมาณ

แล้วผมตอบถูกไหมครับ วานแนะนำด้วยครับ

แล้วพอถึงขั้นนี้ จะฝึกฝนอย่างไร?รักษา(ทรง)ฌาณอย่างไร?เพื่อเข้าสู่โลกุตระภูมิครับคุณเช่นนั้น (ขอแบบเต็มลูกสูบครับ เต็มที่ๆไปเลย)ช่วยต่อหน่อยครับ

คิดถึง สหายธรรมเช่นนั้นnormalthing จริงๆ หรือว่า เป็นโคตรภูบุคคล ไปแล้ว

ถามคุณเช่นนั้นดีกว่า....

ที่ผมขีดเส้นใต้ไว้ตอนก่อนโน้น ในขณะจิตที่เป็นเมตตตาเจโต นี้ เท่ากับว่า อยู่ในมรรค8ไปในตัวเลยหรือเปล่าครับ ลองช่วย เสนอความคิดหน่อยครับ

สวัสดีครับ ท่านหลับอยู่

ท่านเคาะมาแต่ไกลนะครับ ตามที่ท่านหลับอยู่ได้ขีดเส้นใต้ไว้น่ะครับ
ในพระสูตร ก็ได้จำแนกการเจริญมรรคปฏิปทาพรหมวิหารฌานไว้ โดยจำแนกตามองค์ประกอบแห่งมรรคไว้ครบถ้วน 8 ประการแล้ว ...เพียงแต่เขียนติดกันเป็นแพ ครับ

เช่นนั้น เพียงแต่แยกหัวข้อ ให้เป็นบรรทัดๆ ดังนี้

ผู้เจริญเมตตาย่อมเห็นชอบว่า ขอสัตว์ทั้งปวงจงเป็นผู้ไม่มีเวรมีความปลอดโปร่ง มีสุขเถิด ดังนี้

เมตตาเจโตวิมุติเป็นอันอบรมแล้วด้วยสัมมาทิฐิ (มีความเห็นชอบเรื่องของกรรม...เช่นนั้น)

ผู้เจริญเมตตาย่อมดำริโดยชอบว่า ขอสัตว์ทั้งปวงจงเป็นผู้ไม่มีเวร ... ดังนี้
เมตตาเจโตวิมุติ เป็นอันอบรมแล้วด้วยสัมมาสังกัปปะ (ความดำริ ประกอบด้วยเนกขัมมะ อพยาบาท และอวิหิงสาวิตก)

ผู้เจริญเมตตาย่อมกำหนดโดยชอบว่า ขอสัตว์ทั้งปวงจงเป็นผู้ไม่มีเวร ... ดังนี้
เมตตาเจโตวิมุติเป็นอันอบรมแล้วด้วยสัมมาวาจา

ผู้เจริญเมตตาย่อมตั้งการงานไว้โดยชอบว่า ขอสัตว์ทั้งปวงจงเป็นผู้ไม่มีเวร ... ดังนี้
เมตตาเจโตวิมุติเป็นอันอบรมแล้วด้วยสัมมากัมมันตะ

ผู้เจริญเมตตาย่อมชำระอาชีพให้ขาวผ่องโดยชอบว่า
ขอสัตว์ทั้งปวงจงเป็นผู้ไม่มีเวร ... ดังนี้
เมตตาเจโตวิมุติเป็นอันอบรมแล้วด้วยสัมมาอาชีวะ

ผู้เจริญเมตตาย่อมประคองความเพียรไว้โดยชอบว่า
ขอสัตว์ทั้งปวงจงเป็นผู้ไม่มีเวร ... ดังนี้
เมตตาเจโตวิมุติเป็นอันอบรมแล้วด้วยสัมมาวายามะ

ผู้เจริญเมตตาย่อมตั้งสติไว้โดยชอบว่า
ขอสัตว์ทั้งปวงจงเป็นผู้ไม่มีเวร ... ดังนี้ เมตตาเจโตวิมุติเป็นอันอบรมแล้วด้วยสัมมาสติ

ผู้เจริญเมตตาย่อมตั้งไว้โดยชอบว่า
ขอสัตว์ทั้งปวงจงเป็นผู้ไม่มีเวร มีความปลอดโปร่ง มีความสุขเถิด ดังนี้
เมตตาเจโตวิมุติเป็นอันอบรมแล้วด้วยสัมมาสมาธิ

สรุปว่าครบไปในตัวทีเดียว...