สวัสดีค่ะ คุณทักทาย ที่น่ารัก

ดีใจกับงานใหม่ที่เข้าที่เข้าทางดีแล้วนะคะ
คุณทักทายคะ ทุกสิ่งทุกอย่างที่เราเข้าำไปเกี่ยวข้อง
ทุกอย่างล้วนแต่เป็นของชั่วคราวทั้งนั้น
ตามแต่เหตุปัจจัยให้เ็ป็นไป
เด็ก โต ผู้ใหญ่ แก่ แล้วก็ตาย ทุกอย่างล้วนแต่มาสอน
สอนให้ไม่ประมาท
สอนให้ใช้ชีวิตให้มีค่า ใช้เวลาให้เป็นประโยชน์
สุดท้ายแล้วก็ไม่มีอะไรเป็นของเราจริงจริง
คงมีแต่บุญกับบาปเท่านั้น ที่คอยติดตามเราไป
คราวนี้ ก็ขึ้นอยู่กับว่า...เราจะใช้ชีวิตที่เหลืออย่างไร

คิดถึง ห่วงใย และเป็นกำลังใจให้เสมอนะคะ...คนดี

สวัสดีค่ะ พี่ธรรมบุตร คุณทักทายและกัลยาณมิตรทุกท่าน

ลูกโป่งว่า หากเรามองทุกสิ่งทุกอย่างที่เกิดขึ้นมาในชีวิต
เหมือนคุณครูมาสอนเราในทุกครั้งในทุกเวลา
มองทุกอย่างให้เห็น มองทุกอย่างให้ดี
ก็เป็นธรรมะไว้สอนใจเราเองได้
ทุกสรรพสิ่งล้วนเกิดขึ้น ตั้งอยู่ ดับไปเป็นธรรมดา
แทบไม่มีสักอย่างที่เราจะไปบอกให้เป็นไปตามที่ใจต้องการ
คนเราต้องเรียนรู้ที่จะปรับตัวปรับใจให้อยู่กับทุกวันให้ได้ให้ดี
แล้วมันก็ผ่านไป....ผ่านไป ผ่านไป
เตรียมตัวเตรียมใจ เตรียมเสบียงไว้เลี้ยงตัวให้พร้อมกันดีกว่า
มาอยู่อย่างไม่ประมาทกันดีกว่า
เพราะไม่ว่าเกิดอะไรขึ้น เราต้องพร้อมที่จะพบเจอเสมอ

ธรรมใดๆก็ไร้ค่า ถ้าไม่ทำ

ธรรมะสวัสดีค่ะ

ทั่งหมดทั่งมวลก็เป็นเช่นนี้เอง จะได้ไม่โง่ทางสว่างไม่เดินชอบเดินทางมัวๆ

ตอนหนังเรื่องนี้ฉายผมยังเด็กมากครับ แต่ก็เป็นหนังเรื่องที่ยังจำได้เพราะประทับใจในความอบอุ่นของผองเพื่อนในวัยเรียน แหะๆ