วันเวลาปัจจุบัน 14 ส.ค. 2025, 16:47  



เขตเวลา GMT + 7 ชั่วโมง




กลับไปยังกระทู้  [ 643 โพสต์ ]  ไปที่หน้า ย้อนกลับ  1 ... 29, 30, 31, 32, 33, 34, 35 ... 43  ต่อไป  Bookmark and Share
เจ้าของ ข้อความ
โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 10 พ.ค. 2010, 02:30 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
Moderators-1
Moderators-1
ลงทะเบียนเมื่อ: 31 พ.ค. 2009, 02:41
โพสต์: 5636

แนวปฏิบัติ: พอง ยุบ
ชื่อเล่น: เจ
อายุ: 0
ที่อยู่: USA

 ข้อมูลส่วนตัว www


เจ้าของบ้านหายไปไหนนะ?
หนูพิมจ๋า....มีสมาชิกใหม่ มาเยี่ยมจ้า.....พี่ทักทายต้อนรับ
เบื้องต้นแล้ว...เจ้าของบ้านออกมารับรองหน่อยนะค่ะ :b1:

.....................................................
"มิควรหวังร่มเงาจากก้อนเมฆ"


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 10 พ.ค. 2010, 12:59 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิก ระดับ 1
สมาชิก ระดับ 1
ลงทะเบียนเมื่อ: 13 เม.ย. 2010, 17:20
โพสต์: 29

อายุ: 0

 ข้อมูลส่วนตัว


มันเป็นกรรมเมื่อไรที่ตัดใจได้ถือว่าหมดกรรมเช่นกัน ต้องแก้คว่มทุกข์ที่ใจเรา


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 10 พ.ค. 2010, 20:04 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิกระดับสูงสุด
สมาชิกระดับสูงสุด
ลงทะเบียนเมื่อ: 03 ม.ค. 2010, 02:43
โพสต์: 4467

อายุ: 0

 ข้อมูลส่วนตัว


:b8: พระพุทธะเคยตรัสกับพุทธสาวก ที่ไปเห็นอดีตเก่าของตัวเองว่า
สีกาผู้นี้เคยเป็นภรรยาของตัวเองในอดีตชาติ
พระพุทธะตรัสว่าเมื่อภพชาติเป็นสมมติได้เปลี่ยนไปแล้ว ต้องอยู่กับปัจจุบัน โลกจึงจะสงบ

ในครั้งพุทธกาล

ลูกสุนัขที่สุภมาณพเลี้ยงไว้ที่ บ้าน อดีตก็คือพ่อของเขาที่อยู่ในชาติปัจจุบัน ได้ตายแล้วไปเกิดเป็นลูกสุนัขนั่นเอง

สุนัขบางตัวที่คุณผู้หญิงเลี้ยงไว้ที่บ้าน อดีตชาติเคยเป็นสามีของเขานั่นเอง

บางคนที่เคยเป็นสามีภรรยากันในอดีตชาติ ได้กลับมาเกิดเป็นมนุษย์ในปัจจุบัน แล้วต่างคนต่างมีครอบครัวในอดีตชาติ ได้กลับมาเกิดเป็นมนุษย์ในปัจจุบัน แล้วต่างคนต่างมีครอบครัวเป็นของตนเอง

หรือแม่ในอดีตชาติได้กลับมาเกิดเป็นลูกของตัวเองในปัจจุบัน ฯลฯ

ดัวยเหตุนี้ศีล 5 จึงเป็นธรรมที่มนุษย์มีอยู่ (มนุษยธรรม) จึงได้มีโอกาสกลับมาเกิดเป็นมนุษย์ในปัจจุบัน หากผู้ใดละเมิดมนุษยธรรมนี้ โอกาสจะกลับมาเกิดใหม่ในสุคติภพจึงไม่มี

ทั้งหมดที่ยกตัวอย่างให้เห็นนี้
ผู้รู้ผู้ฉลาด ไม่ยึดเอาสมมติมาเป็นของตน
เพราะยึดมั่นถือมั่นเมื่อใดทุกข์เกิดขึ้นเมื่อนั้น
ฉะนั้นควรยอมรับความจริง
อยู่กับความจริงแล้วปล่อยวางสมมุติให้ได้นั่นแหละคนฉลาด

.....................................................
แบ่งปันกันกิน,รักษาศีล คือ กาย วาจา
เจริญสมาธิภาวนา, กาย- วาจา-ใจอ่อนน้อม
ยอมตนรับใช้, แบ่งให้ความดี
มีใจอนุโมทนา, ใฝ่หาฟังธรรม
นำแสดงออกไม่ได้เว้น, ทำความเห็นให้ถูกต้อง


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 10 พ.ค. 2010, 23:47 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิกใหม่
สมาชิกใหม่
ลงทะเบียนเมื่อ: 09 พ.ค. 2010, 23:07
โพสต์: 7

อายุ: 0

 ข้อมูลส่วนตัว


คุณพิมหายไปไหนคะ เป็นห่วงนะคะ พี่ทักทายคะหนูรบกวนถามพี่ซักหน่อยนะคะ
แฟนหนูอยู่ต่างจังหวัดนะคะ ส่วนผู้หญิงอยู่ กทม.ค่ะ เค้าแชทเจอกัน แล้วก็ติดต่อกันมาเรื่อยๆ เวลาผ่านไป 2 ปีหนูเพิ่งรู้ ตอนนี้ก็รู้มา 2 ปีแล้ว เค้าแอบไปหากันตอนที่ไปอบรมค่ะ ตอนที่หนูรู้มันแย่มากเลยค่ะ แต่เค้าช่วยกันโกหกว่าไม่มีอะไร เปลี่ยนเบอร์โทรมาทำให้หนูสับสนว่าเป็นคนใหม่เปลี่ยนคนมาเรื่อยๆ แต่สุดท้ายผู้หญิงเป็นคนบอกหนูเองว่าเป็นเมียสามีหนู ตอนที่รู้ช็อคมากค่ะ แต่สามีบอกว่าจะเลิก แต่สุดท้ายก็ไม่เลิก จับได้ตลอดว่ายังคบกัน เค้าบอกหนูว่าเค้ารักผู้หญิงคนนั้น เค้ารู้สึกดีกับผู้หญิงคนนั้นมากกว่าหนู อาจจะเป็นเพราะช่วงนั้นเราทะเลาะกันบ่อยมากค่ะ หนูรู้สึกแย่มาก เพราะเราทำอะไรให้เค้าทุกอย่าง ตอนนี้แต่งงานมาเกือบ 10 ปี เริ่มต้นมาด้วยกัน หนูมาอยู่กับพ่อแม่เค้าที่บ้านของเค้า ยอมทิ้งพ่อแม่เรามาเพราะเค้าเป็นลูกคนเดียว ทำอะไรให้เค้าทุกอย่าง แต่เค้ากลับรู้สึกดีกับผู้หญิงที่แค่คุยโทรศัพท์กัน อาจจะไปนอนกันมาบ้าง แต่ในแต่ละวันผู้หญิงคนนั้นไม่ได้ทำอะไรให้เค้าเลย แค่พูดคุยกัน แต่คนที่ทำทุกอย่างเป็นหนู หนูรู้สึกแย่มากเลยบอกให้เค้าคบกันจริงจังซะ แล้วก็เลิกกับหนูไปหนูยอมเลิกให้ค่ะ ไม่ได้ประชดนะคะ พูดจากความรู้สึกจริงๆค่ะ แต่เค้ากลับบอกว่าทำไมหนูไล่ให้เค้าไปอยู่กับคนอื่น หนูรู้สึกเบื่อมากแล้วค่ะ บางครั้งทำใจได้ก็จะเฉยๆ วันก่อนเค้าแอบหนีไปกรุงเทพอีกค่ะ เพราะเค้าบอกว่าถ้าไม่ไปผู้หญิงขู่ว่าจะฆ่าต้วตาย หนูเลยบอกว่าถ้าหัวหน้าครอบครัวกลัวผู้หญิงอื่นขนาดนี้ ก็ไปซะเถอะ ถ้าปล่อยให้ผู้หญิงคนนึงขู่คุณได้ ต่อไปเค้าจะทำอะไรได้มากกว่านี้ อาจจะบอกให้ไล่ลูกเมียออกจากบ้านเลยก็ได้ เรามีลูกชาย 1 คนค่ะ หนูหมดศรัทธาในตัวเค้าไปแล้วค่ะ แล้วก็ไม่อยากอยู่กับเค้าแล้ว แต่ลูกติดเค้ามากค่ะ เค้าเล่นกับลูกตลอด หนูจะทำยังไงดีคะ :b2:
ขอโทษคุณพิมนะคะที่เข้ามาบ่นในบ้านคุณพิม แต่รู้สึกชื่นชมคุณพิมมากค่ะ อยากทำได้อย่างคุณพิมบ้างที่ตัดสินใจได้เด็ดขาดค่ะ :b1:


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 11 พ.ค. 2010, 15:26 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิก ระดับ 2
สมาชิก ระดับ 2
ลงทะเบียนเมื่อ: 06 พ.ค. 2010, 15:56
โพสต์: 79

ชื่อเล่น: pa
อายุ: 41
ที่อยู่: St. Oswald Sebenellen 3 Deutschland

 ข้อมูลส่วนตัว


ช้าไปมั่งที่เข้ามา คุณพิม 37 แต่ภาว่าตอนนี้ 50 แล้วมั่งเพราะมันทุกข์ คุณเก็บเกียวแนะนำดีนะเอาไปใช้สิ มันเป็นความจริงที่เห็นจริง อย่ามัวนั่งรอแต่สามี ปล่อยเค้าไปเถอะจะมีก็มีไปถ้าเป็นไปได้ให้น้องเค้ามาเช่าอยู่ข้างบ้านไปเลยเราจะได้เห็นหน้าสามีทุกวันไง แต่การบ้านให้ทำบ้านโน้นถ้าเป็นไปได้ไปเอาอาหารบ้านเมียน้อยมาทานด้วยก็ได้ประหยัดดี เชื่อเถอะเมียน้อยทนได้ไม่นานหรอกกรรมจะตามมาไม่นานหรอกและสามีคุณจะมีกรรมเหมือนกัน วันนี้เธอรักสามีคุณได้สักวันเธอก็รักชายอื่นได้เหมือนกัน ไม่ได้เป็นการแก้แค้นไม่ได้เป็นการยอมรับแต่ให้เค้ารับกรรมกับตัวเค้าเอง ไม่งันพระพุทธองศ์ไม่บรรยัญ ศิลห้า ข้อหรอก พระธรรมของพระองศ์ทันสมัยที่สุดและรวดเร็วด้วย อันนี้พูดแบบชาวบ้านๆ ไม่พูดเรื่องธรรมมะ

อย่าเศร้าไปเลยคนดี ชีวิตนี้เราเกิดมารับกรรมที่เรากระทำไว้และอย่าสร้างเวรกรรมให้กับตัวเองอีกเลยนั้นคือทำความทุกข์ให้กับตัวเอง ยิ้มกับร้องให้อันไหนดีกว่ากัน :b12:


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 11 พ.ค. 2010, 17:25 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิก ระดับ 6
สมาชิก ระดับ 6
ลงทะเบียนเมื่อ: 12 พ.ย. 2009, 10:42
โพสต์: 454

อายุ: 0

 ข้อมูลส่วนตัว


สวัสดีค่ะ :b8: ...พี่ทักทาย คุณแสง น้องปอนด์ พี่ณี และทุกคน และยินดีต้อนรับคุณศิรา คุณpanumart คุณ oueng ที่สำคัญที่สุด ขอบคุณคุณธรรมบุตรมากๆ ที่เข้ามาแนะนำข้อความดีๆ

พิมไม่ได้หายไปไหนหรอกค่ะ ... พอดีช่วงนี้โรงเรียนลูกกำลังจะเปิด ก็เลยยุ่งๆ กับการเตรียมเสื้อผ้าและข้าวของให้เด็กๆ :b12: และวันนี้ครบรอบ 100 วันที่คุณพ่อเสีย ... ก็เลยพาคุณแม่และพี่ๆน้องๆ หลานๆ ไปทำบุญเลี้ยงพระกันค่ะ... มะรืนนี้พี่ชายทำบุญบ้านด้วย .... ช่วงนี้พิมเลยยุ่งๆ หน่อยค่ะ แอบเดินหาของขวัญให้พี่ชายเสียทั้งวัน เพิ่งมีโอกาสได้เข้ามาที่เว็บบอร์ดนี้ .... แต่พิมก็มีความสุขที่ได้ช่วยงานทุกคนค่ะ :b12:

ขอบคุณคุณ oueng คุณแสง และน้องปอนด์ น้องนุช มากๆ เลยนะคะ ....ที่เป็นห่วง พิมเองก็ไม่ค่อยทุกข์อะไรเท่าไหร่แล้วค่ะ... อาจจะเบื่อๆเป็นบางครั้ง ... ก็เท่านั้นเอง ..... :b12:

ตอนนี้... พิมตั้งใจว่าจะเปิดโรงเรียนสอนพิเศษ .... คิดเล่นๆนะคะ... ช่วงแรกว่าจะเปิดสอนเป็นการกุศลสำหรับเด็กนักเรียนที่กำลังจะเข้ามหาวิทยาลัยฯ แต่ต่อไปอาจจะทำเป็นจริงจังขึ้นมาก็ได้ ....แต่พิมก็ไม่แน่ใจว่าจะทำได้แค่ไหน เพราะไม่ค่อยจะมีเวลาเลย :b14: :b14: ... เป็นแค่คิดเล่นๆไว้ก่อน ... อย่างน้อยอาจจะมีรายได้พิเศษขึ้นมาบ้างก็ยังดีนะคะ ... แบบว่าตอนนี้งกค่ะ :b22:

ตอนนี้เจ้าลูกชายคนโตและคนกลางถูกพิมบังคับให้เก็บสตางค์... ทุกอาทิตย์ต้องมีเงินเอาไว้ฝากธนาคาร ... เจ้าตัวแสบเลยมีไอเดียสร้างสรรค์แทนที่จะเก็บเงินกลับบอกว่าจะทำงานหาเงินเองเป็นเงินเก็บแทน... เขาบอกว่าจะเปิดร้านขายขนมครกไข่นกกระทา ... พิมก็เลยตกลง โอเคกับลูก และซื้อกระทะขนมครกไฟฟ้าให้ ... แล้วเปิดร้านขายหน้าบ้านนี่แหละ....ไม่รู้จะขายได้กี่น้ำ .... แต่พิมก็บังคับว่า .... ต้องเก็บสตางค์คืนค่าเตาไฟฟ้าให้แม่ด้วยนะ ไม่อย่างงั้นแม่จะหักค่าขนมจนกว่าจะครบค่าเตาไฟฟ้า ...เล่นเอาเจ้าตัวแสบบ่นอุบว่าแม่โหด... พิมก็ได้แต่ตอบว่า ...โหดไม่โหดแม่ไม่รู้ ...รู้แต่ว่าลูกต้องรับผิดชอบค่าเตาไฟฟ้าของแม่ :b13:

แอบปลื้มกับลูกชายคนโต.... ขอเล่าให้ทุกคนฟังนิดแล้วกันนะคะ.... ปีนี้ เจ้าตัวโตได้รับการคัดเลือกจากโรงเรียนให้เป็นตัวแทนไปสอบแข่งขันเข้าโครงการอัจฉริยะทางวิทยาศาสตร์ .... เล่นเอาพิมปลื้มมากๆ เจ้าตัวโตทดสอบความรู้ทางวิทยาศาสตร์ได้ที่ 4 ของกรุงเทพฯ และได้ที่ 40 ของประเทศ ... พิมแอบยิ้มจนหน้าบานไปหลายรอบแล้ว..... ลูกถามว่า...แม่ปลื้มแล้วให้อะไรลูกล่ะ.... พิมก็เลยตอบไปว่า ...ให้เรียนไงลูก... ก็ลูกเรียนได้ดีแม่ก็ให้เรียนไง.... เล่นเอาเจ้าตัวแสบเดินงงออกไปเลย 5555 :b23: :b23:

******
เป็นกำลังใจให้คุณศิรานะคะ.... ยังไงพิมก็ยืนยันว่าไม่อยากให้คนที่มีลูกแล้วเกิดปัญหาจนต้องหย่าร้างกันอย่างพิมเลย .... พิมไม่ใช่ตัวอย่างที่ดีหรอกค่ะ.... พิมอยากให้ทุกคนมีชีวิตครอบครัวที่อบอุ่นและเป็นสุข เพื่อสร้างเยาวชนที่มีคุณภาพออกสู่สังคม .... ถ้าอภัยให้กันได้และสามารถอยู่ร่วมกันได้ก็ทำเถอะค่ะ.... คงไม่มีคำพูดใดดีกว่าคำว่า "อภัย" และปล่อยให้มันผ่านไป :b12:

*******
ขอบคุณคุณธรรมบุตรมากๆค่ะ ที่แวะเข้ามา..... พิมเป็นแฟนคลับ...."ศาลา...รัก" มาโดยตลอด แอบย่องเข้าไปโดยไม่ให้เห็นตัวมานานแล้วค่ะ วันนี้แอบเป็นปลื้มมากๆ ที่เห็นคุณธรรมบุตรแวะเข้ามาค่ะ :b3: :b3:

*********
คิดถึงพี่ทักทายสุดขั้วหัวจายยยยยย....... อยากบอกว่ารักมากกกกกกกค่ะ..... แอบติดรูปเด็กๆไว้ก่อนนะคะ.... ยังไม่ได้ลงให้ดูเลย .... รอแป๊บนะคะ.... ของดีต้องใจเย็นๆ :b13: :b13:

*********
คุณตาขา...... พิมหายงอนแล้วค่ะ..... รักคุณตาที่สุดในโลกกกกก.... แวะมาบ้านพิมบ่อยๆนะคะ :b3: :b3:


พิม :b16:


แก้ไขล่าสุดโดย พิมพลอย เมื่อ 11 พ.ค. 2010, 17:49, แก้ไขแล้ว 2 ครั้ง.

โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 11 พ.ค. 2010, 17:47 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิก ระดับ 6
สมาชิก ระดับ 6
ลงทะเบียนเมื่อ: 12 พ.ย. 2009, 10:42
โพสต์: 454

อายุ: 0

 ข้อมูลส่วนตัว


น้องนุชจ๋า..... รูปสวยมากๆเลยจ้า ตัวจริงคงสวยน่าดู....


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 11 พ.ค. 2010, 18:01 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิกระดับ 19
สมาชิกระดับ 19
ลงทะเบียนเมื่อ: 17 มิ.ย. 2008, 22:40
โพสต์: 1769

แนวปฏิบัติ: กินแล้วนอนพักผ่อนกายา
งานอดิเรก: ปลุกคน
สิ่งที่ชื่นชอบ: Tripitaka
ชื่อเล่น: สมสีสี
อายุ: 0
ที่อยู่: overseas

 ข้อมูลส่วนตัว


หนูพิมประกาศข่าวดี:

อ้างคำพูด:
แอบปลื้มกับลูกชายคนโต.... ขอเล่าให้ทุกคนฟังนิดแล้วกันนะคะ.... ปีนี้ เจ้าตัวโตได้รับการคัดเลือกจากโรงเรียนให้เป็นตัวแทนไปสอบแข่งขันเข้า โครงการอัจฉริยะทางวิทยาศาสตร์ .... เล่นเอาพิมปลื้มมากๆ เจ้าตัวโตทดสอบความรู้ทางวิทยาศาสตร์ได้ที่ 4 ของกรุงเทพฯ และได้ที่ 40 ของประเทศ ... พิมแอบยิ้มจนหน้าบานไปหลายรอบแล้ว..... ลูกถามว่า...แม่ปลื้มแล้วให้อะไรลูกล่ะ.... พิมก็เลยตอบไปว่า ...ให้เรียนไงลูก... ก็ลูกเรียนได้ดีแม่ก็ให้เรียนไง.... เล่นเอาเจ้าตัวแสบเดินงงออกไปเลย 5555 :b23: :b23:


ขอแสดงความยินดีกับลูกชายด้วยครับ น่าปลื้มจชื่นใจแทนคุณแม่พิมคนดีของครอบครัวจริงๆ ตอนนี้คงหายทุกข์ไปได้หมดแล้วสิหนอ ดีใจด้วยๆครับ... cheesy cheesy cheesy s003 s003 s003 :b54: :b55: :b52: :b56: :b35: :b35: :b35: :b4: :b12: :b12: :b12: :b12: :b12:..(ขอบานด้วยคน :b3: )

.....................................................
ศีล ๕ รักษาตนไม่ให้เกิดในอบายภูมิ


แก้ไขล่าสุดโดย -dd- เมื่อ 11 พ.ค. 2010, 18:04, แก้ไขแล้ว 1 ครั้ง

โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 12 พ.ค. 2010, 05:26 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
Moderators-1
Moderators-1
ลงทะเบียนเมื่อ: 31 พ.ค. 2009, 02:41
โพสต์: 5636

แนวปฏิบัติ: พอง ยุบ
ชื่อเล่น: เจ
อายุ: 0
ที่อยู่: USA

 ข้อมูลส่วนตัว www


ว้าว....ดีใจด้วยค่ะหนูพิม...หลานชายของป้าทักทาย
ทำม้ายยย ทำไมถึงเก่งเหมือนป้าอย่างนี้นะ....
ครั้งนี้เงียบไป...แล้วกลับมามีข่าวดี
ค่อยยังชั่วหน่อย...รู้ไหม?...ใจหายทุกครั้งที่หนูพิมเงียบไป...
หนูอ้อกับหนุพุด...ก็เงียบไปเหมือนกัน :b10:

.....................................................
"มิควรหวังร่มเงาจากก้อนเมฆ"


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 12 พ.ค. 2010, 05:56 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
Moderators-1
Moderators-1
ลงทะเบียนเมื่อ: 31 พ.ค. 2009, 02:41
โพสต์: 5636

แนวปฏิบัติ: พอง ยุบ
ชื่อเล่น: เจ
อายุ: 0
ที่อยู่: USA

 ข้อมูลส่วนตัว www


ศิรา เขียน:
หนูหมดศรัทธาในตัวเค้าไปแล้วค่ะ แล้วก็ไม่อยากอยู่กับเค้าแล้ว แต่ลูกติดเค้ามากค่ะ เค้าเล่นกับลูกตลอด หนูจะทำยังไงดีคะ :b2: :b1:


สามีของหนูเขายังทำหน้าที่อื่นๆ ได้ดีอยู่หรือเปล่า?.....
หากเขายังรับผิดชอบดีอยุ่...พี่ก็อยากให้หนูมองเรื่องนี้เป็นเรื่องเล็กๆ...อย่านำมาใส่ใจ
เพราะหันไปมองรอบตัวดูซิค่ะ....ไม่มีครอบครัวไหน? ที่ไม่มีปัญหาโดยเฉพาะเรื่องนี้
เป็นเรื่องที่แสนจะธรรมดามาก....อภัยได้ก็ควรให้อภัย...แต่ถ้าเราไม่ไหวจริงๆ..ดูๆแล้ว
ไม่มีอะไรที่จะเปลี่ยนแปลงไปในทางที่ดี....ก็คุยกับเขาตรงๆและเด็ดขาดดู....
หน้าที่แม่ และภรรยา....จะยากก็ตรงที่ต้องอดทนอย่างมาก...ไม่ว่าจะอย่างไรเราต้อง
อดทนให้ถึงที่สุด....เพื่อความสุขของคนในครอบครัว...ขอแค่รู้สึกทุกข์น้อยหน่อย
ก็ถือว่าดีที่สุดแล้ว....พี่เป็นกำลังใจให้...สู้ต่อไปนะค่ะ :b4:

.....................................................
"มิควรหวังร่มเงาจากก้อนเมฆ"


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 12 พ.ค. 2010, 17:49 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิกระดับสูงสุด
สมาชิกระดับสูงสุด
ลงทะเบียนเมื่อ: 01 ส.ค. 2005, 10:46
โพสต์: 12074

อายุ: 0

 ข้อมูลส่วนตัว www


ยินดีด้วยค่ะ คุณพิมที่มีลูกชายที่เก่งและอีกคนก็ฉลาด รู้จักหาเงินตั้งแต่เด็ก
คุณพิมก็สอนลูกได้ดีนะคะ ลูกถึงเก่งและดีเหมือนคุณแม่เลย :b1: :b36:
ลูกโป่งเห็นคุณพิมกตัญญูทั้งกับคุณแม่ตัวเอง
และคุณพ่อคุณแม่สามี ขอให้ความดีอันนี้
ส่งผลให้คุณพิมคิดสิ่งใด ทำสิ่งใด ที่ดีดีขอให้สมหวังดังตั้งใจนะคะ :b27: :b39:


:b48: ระลึกถึงค่ะ :b48:

รูปภาพ


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 13 พ.ค. 2010, 18:33 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิกระดับ 19
สมาชิกระดับ 19
ลงทะเบียนเมื่อ: 30 มี.ค. 2010, 21:44
โพสต์: 942

อายุ: 0

 ข้อมูลส่วนตัว


สวัสดีคะคุณศิรา เราว่าชีวิตเราคล้ายกันมากเลยคะ อยากคุยกับคุณจัง


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 16 พ.ค. 2010, 09:06 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิก ระดับ 7
สมาชิก ระดับ 7
ลงทะเบียนเมื่อ: 27 ส.ค. 2009, 11:51
โพสต์: 505

อายุ: 0

 ข้อมูลส่วนตัว


ดีใจกับน้องพิมเรื่องลูก ๆ ด้วยคนค่ะ
นี่แหละความสุขที่แท้จริง
คิดถึงค่ะ


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 17 พ.ค. 2010, 15:09 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิก ระดับ 10
สมาชิก ระดับ 10
ลงทะเบียนเมื่อ: 16 ก.ย. 2009, 14:32
โพสต์: 874

อายุ: 0

 ข้อมูลส่วนตัว


พิม...อ้อดีใจด้วยนะจ๊ะ
ยังมีสิ่งดี ๆ ให้เราได้เจอ ได้พบอีก
ชีวิตใช่ว่าจะเจอแต่เรื่องแย่ ๆ จริงไม๊

อ้อกลับจากกรุงเทพไม่ได้โทรบอกพิมเลย
เพราะมัวแต่ยุ่ง ๆ หลายอย่าง
เอาไว้ ถ้าไปครั้งหลัง คงต้องนักเจอสักครั้งละนะ


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 17 พ.ค. 2010, 15:16 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิก ระดับ 10
สมาชิก ระดับ 10
ลงทะเบียนเมื่อ: 16 ก.ย. 2009, 14:32
โพสต์: 874

อายุ: 0

 ข้อมูลส่วนตัว


ศิรา เขียน:
คุณพิมหายไปไหนคะ เป็นห่วงนะคะ พี่ทักทายคะหนูรบกวนถามพี่ซักหน่อยนะคะ
แฟนหนูอยู่ต่างจังหวัดนะคะ ส่วนผู้หญิงอยู่ กทม.ค่ะ เค้าแชทเจอกัน แล้วก็ติดต่อกันมาเรื่อยๆ เวลาผ่านไป 2 ปีหนูเพิ่งรู้ ตอนนี้ก็รู้มา 2 ปีแล้ว เค้าแอบไปหากันตอนที่ไปอบรมค่ะ ตอนที่หนูรู้มันแย่มากเลยค่ะ แต่เค้าช่วยกันโกหกว่าไม่มีอะไร เปลี่ยนเบอร์โทรมาทำให้หนูสับสนว่าเป็นคนใหม่เปลี่ยนคนมาเรื่อยๆ แต่สุดท้ายผู้หญิงเป็นคนบอกหนูเองว่าเป็นเมียสามีหนู ตอนที่รู้ช็อคมากค่ะ แต่สามีบอกว่าจะเลิก แต่สุดท้ายก็ไม่เลิก จับได้ตลอดว่ายังคบกัน เค้าบอกหนูว่าเค้ารักผู้หญิงคนนั้น เค้ารู้สึกดีกับผู้หญิงคนนั้นมากกว่าหนู อาจจะเป็นเพราะช่วงนั้นเราทะเลาะกันบ่อยมากค่ะ หนูรู้สึกแย่มาก เพราะเราทำอะไรให้เค้าทุกอย่าง ตอนนี้แต่งงานมาเกือบ 10 ปี เริ่มต้นมาด้วยกัน หนูมาอยู่กับพ่อแม่เค้าที่บ้านของเค้า ยอมทิ้งพ่อแม่เรามาเพราะเค้าเป็นลูกคนเดียว ทำอะไรให้เค้าทุกอย่าง แต่เค้ากลับรู้สึกดีกับผู้หญิงที่แค่คุยโทรศัพท์กัน อาจจะไปนอนกันมาบ้าง แต่ในแต่ละวันผู้หญิงคนนั้นไม่ได้ทำอะไรให้เค้าเลย แค่พูดคุยกัน แต่คนที่ทำทุกอย่างเป็นหนู หนูรู้สึกแย่มากเลยบอกให้เค้าคบกันจริงจังซะ แล้วก็เลิกกับหนูไปหนูยอมเลิกให้ค่ะ ไม่ได้ประชดนะคะ พูดจากความรู้สึกจริงๆค่ะ แต่เค้ากลับบอกว่าทำไมหนูไล่ให้เค้าไปอยู่กับคนอื่น หนูรู้สึกเบื่อมากแล้วค่ะ บางครั้งทำใจได้ก็จะเฉยๆ วันก่อนเค้าแอบหนีไปกรุงเทพอีกค่ะ เพราะเค้าบอกว่าถ้าไม่ไปผู้หญิงขู่ว่าจะฆ่าต้วตาย หนูเลยบอกว่าถ้าหัวหน้าครอบครัวกลัวผู้หญิงอื่นขนาดนี้ ก็ไปซะเถอะ ถ้าปล่อยให้ผู้หญิงคนนึงขู่คุณได้ ต่อไปเค้าจะทำอะไรได้มากกว่านี้ อาจจะบอกให้ไล่ลูกเมียออกจากบ้านเลยก็ได้ เรามีลูกชาย 1 คนค่ะ หนูหมดศรัทธาในตัวเค้าไปแล้วค่ะ แล้วก็ไม่อยากอยู่กับเค้าแล้ว แต่ลูกติดเค้ามากค่ะ เค้าเล่นกับลูกตลอด หนูจะทำยังไงดีคะ :b2:
ขอโทษคุณพิมนะคะที่เข้ามาบ่นในบ้านคุณพิม แต่รู้สึกชื่นชมคุณพิมมากค่ะ อยากทำได้อย่างคุณพิมบ้างที่ตัดสินใจได้เด็ดขาดค่ะ :b1:

คุณศิราค่ะ ทุกคนมีสภาวะการที่ต่างกะนค่ะ
อ้อว่า มันคงเป็นเรื่องปกติที่เขาจะกลัวการสูญเสีย
ทั้ง 2 ฝ่าย (นี่แหละความเห็นแก่ตัวของผู้ชาย)
ลองทบทวนความรู้สึกของตัวเองดูอีกทีนะค่ะ
ให้แน่ใจ แล้วค่อยตัดสินใจ อ้อเองก็ยังไม่สามารถ
หาคำตอบให้กับตัวเองได้นักหรอกค่ะ
ยังอยากมี อยากเลิกเป็นระยะ ๆ แต่ยังงัยก็ดี
ตอนนี้ถ้าลองแอบถามลูก ลูกจะตอบว่าอยาก
อยู่กับทั้ง พ่อและแม่ (ไม่ได้เอาเรื่องลูกมากดดันนะค่ะ)
แต่ถ้ายังพออยู่ได้ก็อยู่เพื่อลูก โดยที่เราเองไม่ทุกข์
แต่หากทุกข์มาก ก็หยุดซะ เพราะก็จะส่งผลถึงลูกเหมือนกัน
อ้อว่าไม่มีใครเข้าใจสถานการณ์ได้ดีเท่าคุณหรอก
ทุกข์ สุข ไม่มีอะไรยั้งยืนหรอกค่ะ
ทุกข์ไม่นานก็หาย สุขไม่นานก็หายไปเช่นกัน


แสดงโพสต์จาก:  เรียงตาม  
กลับไปยังกระทู้  [ 643 โพสต์ ]  ไปที่หน้า ย้อนกลับ  1 ... 29, 30, 31, 32, 33, 34, 35 ... 43  ต่อไป

เขตเวลา GMT + 7 ชั่วโมง


 ผู้ใช้งานขณะนี้

่กำลังดูบอร์ดนี้: ไม่มีสมาชิก และ บุคคลทั่วไป 1 ท่าน


ท่าน ไม่สามารถ โพสต์กระทู้ในบอร์ดนี้ได้
ท่าน ไม่สามารถ ตอบกระทู้ในบอร์ดนี้ได้
ท่าน ไม่สามารถ แก้ไขโพสต์ของท่านในบอร์ดนี้ได้
ท่าน ไม่สามารถ ลบโพสต์ของท่านในบอร์ดนี้ได้
ท่าน ไม่สามารถ แนบไฟล์ในบอร์ดนี้ได้

ค้นหาสำหรับ:
ไปที่:  
Google
ทั่วไป เว็บธรรมจักร