ดิฉันได้ไปฟังการบรรยาธรรมของท่านอาจารย์ หลายครั้ง ก่อนที่ดิฉันจะไปฟังบรรยายธรรมของท่านอาจารย์ ดิฉันได้ถูกเพื่อนชักชวนให้นับถือพระศรีอารย์ เขาบอกว่าพระศรีอารย์ได้ลงมาแล้วให้ไปทำพิธีที่ศาลศรีอารย์จังหวัดนครปฐม ดิฉันก็เชื่อเพื่อนได้ไปทำพิธีที่นั่น เข้าให้ดิฉันไม่ต้องบูชาพระพุทธรูป แต่ให้ตั้งศาลพระศรีอารย์แทนเรียกว่าข้าราชการไสยศาสตร์ ต่อมาได้มีเรื่องลงหนังสือพิมพ์ว่าเป็นเรื่องหลอกลวงไม่เป็นความจริง ดิฉันของเรียนถามท่านอาจารย์ว่า

ที่ดิฉันได้ตั้งศาลพระศรีอารย์ที่บ้านแล้ว ดิฉันจะรื้อศาลออกไม่บูชาแล้ว จะเป็นอะไรไหมคะ และจะตั้งโต๊ะบูชาพระพุทธแทน ถึงแม้ปัจจุบันนี้ดิฉันก็ยังสวดมนต์อยู่ทุกวัน แต่สวดมนต์อยู่ในห้องนอน และที่บ้านก็ไม่มีพระพุทธรูปบูชา แต่ดิฉันใช้เป็นรูปภาพแทน



คำตอบ
เมื่อได้ตั้งศาลแล้ว หากจะรื้อศาลทิ้งถ้าคุณมีคุณธรรมสูงกว่า สามารถทำได้ด้วยการ
จุดธูป 1 ดอกปักที่ศาลแล้วบอกว่า หากมีรูปนามใดที่เป็นทิพย์มาสิงสถิตอยู่ที่ศาลนี้ โปรดย้ายออกไปอยู่ที่อื่นตามที่เห็นสมควร
ผู้ตอบคำถามเคยมีปัญหาลักษณะนี้ และได้ทำอย่างที่แนะนำก็ยังมีชีวิตที่ปกติสุขมาจนทุกวันนี้

1. คนเราก่อนตายมีหลายรูปแบบ การตายแบบธรรมดาหรือแก่ตายนับวันจะน้อย ดังนั้นโอกาสที่จะเตรียมตัวเตรียมใจก่อนตายจึงน้อยเพราะปัจจุบันมีภัยต่างๆ มากมาย บ้างก็ป่วยตาย บ้างก็อุบัติเหตุตาย บ้างก็ถูกฆ่าตาย เหล่านี้ ส่วนใหญ่จิตจะมีสติจึงน้อยจึงคิดว่าส่วนใหญ่ตายแล้วคงไม่ไปสู่สุขคติแน่ ดังนั้นอยากให้ท่านอาจารย์ช่วยแนะนำในเรื่องนี้ด้วย

คำตอบ
การตายของคนส่วนใหญ่เกือบทั้งหมด ไม่รู้ว่าจะตายเมื่อไรและไม่รู้ว่าจะตายแบบไหน ดังนั้นเพื่อความไม่ประมาทจึงควรต้องพัฒนาจิตใจตนเองให้เป็นผู้มีสติ คือมีจิตระลึกรู้อยู่กับขณะกำลังจะตาย เมื่อใดที่จิตมีสติเป็นสัมมาสติ จิตที่หลุดออกมาจากร่างไปแล้ว จะไปปฏิสนธิหรือโอปปาติกะใหม่ในร่างที่อยู่ในสุคติภูมิ
สัมมาสติคือ ใจที่จดจ่ออยู่กับสิ่งดีงาม เช่นจดจ่ออยู่กับการรักษาศีลเนืองนิตย์ จดจ่ออยู่กับการบริจาคทานอยู่เนืองนิตย์แล้วสัมมาสติจะถูกเก็บฝังไว้ในดวง จิต ตายแล้วจิตไปเกิดใหม่ในภพภูมิที่ดี

2. คำสอนหรือหัวใจของพุทธศาสนาของพระพุทธเจ้าทุกๆพระองค์ต่างกันหรือไม่ และมีจุดมุ่งหมายเดียวกันคือพระนิพพานใช่หรือไม่

คำตอบ
คำสอนในพุทธศาสนาของพระพุทธเจ้าแต่ละองค์ สอนเรื่องธรรมและวินัยเหมือนกัน มีจุดมุ่งหมายเดียวกัน คือสอนฆราวาสให้มีธรรมะคุ้มครองใจ สอนพุทธสาวกให้มีจิตพ้นไปจากอาสวะกิเลสและเข้าสู่พระนิพพานเป็นเบื้องสุด
ส่วนวิธีการสอนแตกต่างกันตามยุคสมัย ของผู้ที่ได้อบรมสั่งสมบารมีมาแตกต่างกันที่มาเกิดร่วมสมัย เช่นพระพุทธะบางองค์สอนเน้นในเรื่องความเพียร บางองค์สอนเน้นด้านศรัทธาและบางองค์สอนเน้นด้านปัญญา
หมายเหตุ : คำตอบนี้พึงอย่าปลงใจเชื่อ ด้วยเหตุที่เป็นคำตอบที่เป็นไปตามครรลองแห่งธรรม อริยบุคคลไม่เชื่อคำตอบหรือคำพูดที่ออกจากปากมนุษย์แต่เชื่อเหตุและผล

3. ทำไมคนทั่วไปไม่สามารถมองชาติภพในอดีตได้ ที่ถามเพราะหากทุกคนสามารถรู้ชาติภพในอดีตได้ ทุกคนคงเชื่อเรื่องกรรม และไม่ทำความชั่วอีก



คำตอบ
คนส่วนใหญ่ที่เกิดในยุคนี้ เป็นคนที่มีจิตใจเป็นทาสของโลกธรรมและวัตถุ เป็นคนที่มีกำลังของสติอ่อนทำให้มีจิตตั้งมั่น (สมาธิ) ไม่ยาวนาน จึงปิดโอกาสของจิตใจที่จะเข้าถึงความเป็นฌานและอภิญญา (ปัญญาสูงสุด) ดังนั้นการจะไปรู้เห็นเข้าใจในเรื่องของภพชาติของอดีตจึงเป็นไปไม่ได้
เรื่องระลึกชาติได้นั้นมิได้ปิดกั้น สำหรับผู้ที่มีความประสงค์จะพิสูจน์ด้วยตนเอง ขอเพียงแค่ต้องปรับแก้ไขตัวเองให้มีเหตุปัจจัยลงตัว เช่นทำตัวเองให้มีศีลคุมใจ เข้าหากัลยาณมิตรทางธรรม ปฏิบัติสมถกรรมฐานเร่งความเพียร มีสัจจะ ฯลฯ ได้แล้ว โอกาสยังเปิดเสมอให้พิสูจน์ได้

ผมมีปัญหามากเลย
คือว่าผมมีปมด้อยครับ คือว่า ตัวเตี้ย แล้ว ก็อ้วนด้วย ไปไหนมาไหน ใครๆก็
ชอบพูด ว่า อ้วนแล้วยังเตี้ยอีก ไรทำนองเนี้ยครับ ผมไม่ชอบมากเลย
ได้ฟังทีไรแล้ว รู้สึกหนักใจมาก เป็นทุกข์ครับ
ทำไงดีครับจึงจะช่วยให้หาทุกข์ได้ครับ ช่วยชี้แนะด้วยครับ


คำตอบ
คุณต้องแก้ปัญหาที่ตัวคุณเอง ด้วยการพัฒนาจิตใจให้มีกำลังกล้าแข็ง คือต้องเจริญพละธรรม 5 (ศรัทธา วิริยา สติ สมาธิ ปัญญา) อยู่เสมอ แล้วใช้กำลังสติกำลังปัญญาเห็นแจ้ง ส่องนำทางให้กับชีวิตจิตของคุณจะเป็นอิสระอยู่เหนือคำสรรเสริญ คำตำหนิติด่าหรือคำพูดล้อเลียนที่ออกจากปากของคนอื่นได้แน่นอน เป็นการแก้ปัญหาที่ถูกตรง แก้ปัญหาได้อย่างยั่งยืนตามแนวทางของพระพุทธะ

1. ความคิด, จิต และ สติ มีความเหมือนและแตกต่างกันอย่างไร?
2. ความคิด, จิต และ สติ มีความสัมพันธ์เกี่ยวข้องกันอย่างไร?

คำตอบ
- จิตหรือใจ หรือจิตใจ คือสิ่งที่มีหน้าที่รู้ คิด นึก
- สติคือความระลึกได้ , นึกได้
- ความคิดคือการใคร่ครวญ , ไตร่ตรอง
ทั้งสามมีความแตกต่างกัน

3. การทำจิตนิ่งคือการทำให้สติรู้เท่าทันความคิด ใช่หรือไม่ครับ ถ้าใช่ เราจะทำอย่างไรให้สติรู้เท่าทันความคิดตลอดเวลา?
ขอขอบพระคุณ อาจารย์เป็นอย่างยิ่งครับที่เมตตา ขอขอบคุณ กลุ่มกัลยาณธรรม เป็นอย่างยิ่งในการเผยแพร่ธรรมะที่ถูกต้องและตรงยิ่ง


คำตอบ
• การทำจิตนิ่งคือการทำให้จิตมีความตั้งมั่นเป็นสมาธิ สมาธิจะเกิดได้จิตต้องมีสติ สามารถระลึกได้ทันสิ่งกระทบ ภายนอกที่เข้าทางทวารที่ 6 คือระลึกทันเสียงที่เข้ากระทบหู ระลึกทันรูปที่เข้ากระทบตา ระลึกทันกลิ่นที่เข้ากระทบจมูก ระลึกทันรสชาติที่เข้ากระทบลิ้น ระลึกทันเย็น ร้อน อ่อน แข็ง ที่เข้ากระทบกาย และระลึกทันสิ่งที่ใจนึกคิด หรือความคิดที่เกิดขึ้นในใจ (ธรรมารมณ์)
ผู้ถามมีความปรารถนาให้ตัวเองมีจิตระลึกได้ทันสิ่งกระทบ ต้องฝึกสมถกรรมฐาน (อุบายสงบใจ) และปรารถนาให้จิตรู้ทันสิ่งกระทบตามความเป็นจริง ต้องฝึกวิปัสสนากรรมฐาน (อุบายเรืองปัญญา) ด้วยตนอง จนกว่าจิตใจของผู้ฝึกมีสติและปัญญาเห็นแจ้ง แล้วความปรารถนานั้นจะสัมฤทธิ์ผล

1. เมื่อในอดีตประมาณ ปี 32 ได้เคยทำแท้ง โดยรู้ไม่เท่าถึงการณ์และไม่รู้ว่ามันบาป ตอนนั้นยังไม่ได้เข้าสู่การปฏิบัติธรรม แต่หลังจากได้เข้าสู่การปฏิบัติธรรมหลักสูตรของคุณแม่สิริ กรินชัย นั้น ขณะปฏิบัติเกิดมีอาการปวดท้องอย่างรุนแรง นั้นหมายถึง เหตุทำแท้งจึงปวดใช่หรือไม่ และ หากต้องตายไปเราจะตกไปอยู่ในทีใด ซึ่งทุกวันนี้ก็แผ่เมตตาให้ทุกครั้งที่ทำกุศล ตรงนี้ช่วยให้เบาบางได้มั้ยค่ะ

คำตอบ
การที่ได้มีโอกาสเข้าปฏิบัติธรรม จนจิตสงบเป็นสมาธิได้แล้วจิตหวนกลับไประลึกถึงอกุศลกรรมที่ทำไว้แต่อดีต ส่งผลกลับมาให้คุณได้รับอกุศลวิบาก คือทุกขเวทนาที่บอกไปนั้นถูกต้องแล้ว
คำว่าเมตตาคือความรักความปรารถนาให้ผู้อื่นได้รับประโยชน์และมีความสุข คนที่มีเมตตาเป็นคนมีอารมณ์เย็น เมื่อใดที่มีเหตุขัดใจเกิดขึ้นแล้วต้องไม่โกรธ ไม่มีโทสะ ไม่หงุดหงิด จึงจะเรียกได้ว่าผู้นั้นมีเมตตา ถ้ามีเมตตาอยู่กับใจตัวเองได้ก่อนแล้ว สามารถแผ่เมตตาให้กับคนอื่นสัตว์อื่นได้ คนอื่นสัตว์อื่นเมื่อได้รับเมตตา จะเป็นเพื่อนที่ดีต่อกันตรงกันข้ามถ้าไม่มีเมตตาอยู่กับใจตนเองแล้วยังไม่ แผ่เมตตาให้กับคนอื่นสัตว์อื่นอยู่อีก ถือว่าการแผ่เมตตานั้นโมฆะ ไม่มีผลเพราะคนอื่นสัตว์อื่นไม่ได้รับ ยังต้องมีการเบียดเบียนกันอยู่เหมือนเดิม
ส่วนคำว่ากุศล แปลว่า หรือหมายความว่า ความดี , บุญ , ฉลาด ฯลฯ หากคุณได้สร้างบุญกุศลตามบุญกริยาวัตถุ 10 หากใครได้ทำแล้วเป็นผู้มีบุญและสามารถอุทิศบุญกุศลให้คนอื่นสัตว์อื่นได้
ฉะนั้นที่ถามว่าจะช่วยให้อกุศลวิบากที่ได้รับนั้นเบาบางลงหรือไม่ต้องตอบ ว่า ถ้าทำได้ถูกตรงตามที่ได้แนะนำและหากเมตตาและบุญกุศลมีมากพอ และผู้รับการอุทิศเห็นด้วย รับรองว่าอกุศลวิบากที่ได้รับจะเบาบางหรือหมดไปได้แน่นอน

2. ทุกวันนี้ไม่มีงานทำ ทำอะไรก็ไม่สำเร็จ ตรงนี้เป็นสาเหตุด้วยใช่หรือม่

คำตอบ
คนที่ไม่มีงานทำ คนที่ทำอะไรไม่สำเร็จ อกุศลกรรมแต่อดีตเป็นเหตุส่วนหนึ่ง ที่ทำให้เกิดผลเช่นนี้

3. วิธีแก้ไข ควรทำอย่างไรบ้าง

คำตอบ
วิธีแก้ไขต้อพัฒนาศักยภาพ ด้านสัมมาสติ และปัญญาเห็นถูกด้วยการนำตัวเองเข้าฝึกกรรมฐาน กับครูฝึกที่เป็นกัลยาณมิตรในทางธรรมเมื่อได้ผลแล้ว ต้องใช้สติและปัญญาเห็นถูกหยุดการสร้างอกุศลกรรมทุกชนิดและสร้างบุญกุศลให้ เกิดขึ้นกับตัวเองให้มากที่สุด และในขณะปฏิบัติหรือฝึกกรรมฐานควรขอความเมตตาจากผู้ร่วมฝึกฯ ช่วยอุทิศบุญกุศลให้กับเจ้ากรรมนายเวรของคุณ ทำบ่อย ๆ แล้วอกุศลวิบากจะเบาบางหรือหมดไป การมีงานทำและความสำเร็จของชีวิตจะเกิดขึ้นแทนที่

ผมพยายามฝึกสมาธิด้วยตนเอง (สรุปความรู้ แนวทางจากการอ่านหนังสือของอาจารย์ ๆ ทั้งหลาย) สวดมนต์และจึงนั่งสมาธิ (ประมาณ ๑๕ – ๒๐ นาที จะปวด เมื่อย ชาขาก็เลิกครับ) เวลานั่งสมาธิจะพยายามสำรวมจิตให้นิ่ง (ยุบหนอ พองหนอ) จะทำจิตให้ความคิดค่อย ๆ เล็กลง ๆ คล้าย ๆ กับการรับรู้ว่าตัวตนของเราหดเล็กลง จนกลายเป็นจุดเล็ก ๆ จุดหนึ่งบริเวณหน้าท้อง จะจับจิตไว้ตรงนั้น แต่ไม่ค่อยเกิดบ่อยนัก อาจจะเพราะไม่ค่อยทำสม่ำเสมอ

๑. แนวทางที่ปฏิบัตินี้ใช้ได้ไหมครับ

คำตอบ
แนวทางปฏิบัติกรรมฐานแบบ “ พองหนอ-ยุบหนอ ” ที่มานั้นยังไม่ถูกต้อง เหตุเพราะคุณใช้จิตกำหนดให้ความคิดค่อย ๆ เล็กลง เป็นการใช้พลังจิตบังคับให้เป็นไปตามที่คุณต้องการ แต่การภาวนา “ พองหนอ-ยุบหนอ ” เป็นการใช้จิตตามระลึกรู้ (สติ) อาการพองยุบที่ผนังหน้าท้อง คือจดจ่ออยู่กับอิริยาบถที่เกิดอยู่ในปัจจุบัน หากจิตสามารถจดจ่ออยู่กับการพอง-ยุบของผนังหน้าท้องตลอดเวลา จิตจะเข้าสู่การตั้งมั่นเป็นสมาธิ ไม่เคลื่อนออกไปจากหน้าท้องไม่ออกไปรับสิ่งกระทบภายนอกอื่นมาปรุงแต่งอารมณ์ การปฏิบัติกรรมฐานแบบพองหนอ-ยุบหนอจึงจะถูกทาง

๒. ผมเกิดวันที่ ๑๒ สิงหาคม ๒๔๙๙ เคยอ่านพบว่าคนเกิดราศีนี้จะมีสัมผัสพิเศษ เกี่ยวกับวิญญาณ ไม่ทราบว่าเป็นจริงไหม เวลาที่ไปสถานที่ต่าง ๆ บางครั้งผมจะรับรู้ด้วยอาการขนหัวลุก เช่น เมื่อปลายเดือนตุลาคม ผมไปทำเรื่องขอพระราชทานเพลิงศพพ่อ เป็นกรณีพิเศษ ก่อนไปได้จุดธูปบอกพ่อว่าขอให้ราบรื่น เมื่อทำเรื่องเสร็จจะมีอาการขนหัวลุก ขนแขตั้ง เหมือนว่าพ่อรับรู้ในเรื่องนี้แล้ว อาจารย์คิดว่าเป็นเรื่องของการติดยึดไหมครับ แบบคิดเอง เออเอง

คำตอบ
เหตุแท้จริงที่คุณมีสัมผัสพิเศษ อยู่ที่ความถี่คลื่นจิตของคุณไปตรงกับความถี่ของคลื่นจิตของรูปนามอื่นที่ เป็นทิพย์ จึงสัมผัสกันได้ มิได้มาจากเหตุที่ว่า เวลาเกิดของคุณไปตกอยู่ในราศรีไหน

๓. ผมจะมีอาการปวดหลัง และปวดเมื่อยเท้า ข้อเท้าบ่อยมาก ๆ ไม่ทราบว่าเกิดจากวิบากกรรมใดครับ ขอให้อาจารย์มีพลังกายที่แข็งแรง พลังใจที่แข็งแกร่ง เผยแผ่ธรรมตลอดไปครับ


คำตอบ
เกิดจากอกุศลกรรมของคุณเป็นต้นเหตุ คุณจึงต้องรับอกุศลวิบากคือ ปวดหลัง ปวดเมื่อยเท้าข้อเท้าบ่อย ๆ วิธีหาต้นเหตุคุณลองทำจิตให้นิ่ง ลองสืบหาเหตุที่คุณทำในปัจจุบัน เช่นท่านั่ง ท่านอน ที่เป็นอุปนิสัยทำอยู่บ่อย ๆ การสวมใส่รองเท้า การเดิน ตลอดจนการรับประทานอาหารประเภทที่ย่อยสลายแล้วปลดปล่อยกรดยูริกออกมามาก ลองไปปรึกษาผู้รู้ ผู้มีประสบการณ์ เช่น แพทย์แผนปัจจุบัน นักกายภาพบำบัด หรือผู้มีทักษะในการฝึกโยคะ ฯลฯ อาจแก้ปัญหาให้กับคุณได้

ดิฉันเคยฟังการบรรยายธรรมของอาจารย์เกี่ยวกับเรื่อง "ครูบาศรีวิชัย" และเลื่อมใสมากค่ะ ส่วนตัวดิฉันมีความสนใจ ไฝ่ใจในการฟังธรรมะ แต่อ่อนปฏิบัติ แต่ก็พยายามมีสติอยู่กับตัวเองตลอดวัน

ปัญหาของดิฉันคือเป็นห่วงคุณแม่ค่ะ อายุ 60 ปี 3 ปีที่ผ่านมาชอบไปบ่อนคาสิโนบ่อยๆ และระยะหลังไปแทบทุกวัน คนที่บ้านพูดก็ไม่ฟัง บอกว่าไปแล้วกลับมาสบายใจ สอนหลับสบายดีกว่าอยู่บ้านอีก ซึ่งปกติก่อนหน้านี้คุณแม่จะไม่ค่อยชอบไปไหน ชอบอยู่บ้านด้วยซ้ำ ดิฉันกลัวว่าสักวันหนึ่งผีพนันเข้าสิง แล้วจะเลิกไม่ได้

ขอถามอาจารย์ว่า คุณแม่ดิฉันทำกรรมอะไรมาจึงชอบเล่นพนันตอนแก่ และจะทำอย่างไรถึงจะทำให้เลิกได้ค่่ะ อยากให้คุณแม่ไปสุขคติภูมินะค่ะ เคยชวนไปสมาิธวิปัสนาก็บอกว่าไม่ชอบไป


คำตอบ
การพนันเป็นหนึ่งในอบายมุข 6 เป็นทางแห่งความเสื่อมของชีวิตนี้และชีวิตหน้า จึงไม่ควรนำจิตเข้าไปข้องเกี่ยวและเป็นทาสการพนัน
1. ปล่อยเวลาให้ว่างเปล่า โดยไม่หางานในตัวเองทำ
2. ได้เพื่อนไม่ดีมีคนชั่วเป็นมิตร
3. จิตเดิมยังมีความหลง (โมหะ) ค้างมาแต่อดีต
วิธีแก้พระพุทธะสอนให้แก้ที่ต้นเหตุคือ
ที่ดี 1. เจ้าตัวต้องมีศรัทธา พร้อมจะปรับปรุงแก้ไขชีวิตตัวเอง ศรัทธาเกิดขึ้นได้ ผู้อยู่ใกล้มีอิทธิพลอย่างมาก คือผู้อยู่แวดล้อมต้องเป็นคนสะอาดเป็นคนดี มีศีลธรรมคุ้มครองใจให้ได้ก่อน
2. เจ้าตัวต้องไม่ปล่อยเวลาให้ล่วงเลยไปโดยเปล่าประโยชน์ ต้องหางานดี (สัมมากัมมันตะ) ทำ งานดีคืองานที่ทำแล้วเกิดประโยชน์กับชีวิต งานดีคืองานที่ทำแล้วไม่เบียดเบียนตัวเองไม่เบียดเบียนผู้อื่น
3. เจ้าตัวต้องคบหาแต่กัลยาณมิตร เพราะกัลยาณมิตรจะขัดขวางไม่ให้ทำชั่วแต่จะชักชวนให้ทำแต่สิ่งดีงาม
4. เจ้าตัวต้องพัฒนาจิตวิญญาณให้เป็นผู้มีสติและสัมปชัญญะ อยู่พร้อมทุกขณะตื่นแล้วใช้สิตสัมปชัญญะ ส่องนำทางให้กับชีวิต

หากลูกได้ชักนำแม่ให้เกิดศรัทธา และปรับปรุงแก้ไขเหตุที่กล่าวข้างต้นได้แล้ว ปัญหาเรื่องการเล่นพนันจะหมดไป และยังเป็นความกตัญญูกตเวทีที่ดีที่สุด ที่ลูกพึงมีต่อแม่ผู้มีพระคุณอีกส่วนหนึ่งด้วย

ผมขอเรียนถามอาจารย์ว่าลำพังสุตมยปัญญาและจินตมยปัญญานั้นละกิเลสหรือ คลายความยึดมั่นถือมั่นได้ไหมครับ
ขอบคุณครับ

คำตอบ
สุตมยปัญญาและจินตามยปัญญา เป็นปัญญาที่สามารถรู้เห็นเข้าใจความจริงชั่วคราว (สภาวะสัจจะ) ยังเข้าไม่ถึงความจริงแท้ (ปรมัตถสัจจะ) หากนำปัญญาทั้ง 2 มาใช้ละกิเลสหรือใช้คลายความยึดมั่นถือมั่นของจิต ก็สามารถละกิเลสได้ชั่วคราว ใช้คลายความยึดมั่นถือมั่นได้ชั่วคราว

หากผู้ใดสามารพัฒนาปัญญาตัวที่ 3 คือภาวนามยปัญญาได้แล้ว ปัญญาตัวนี้สามารถรู้เห็นเข้าใจความจริงแท้ได้ คนที่เข้าถึงภาวนามยปัญญา มีทั้งสติ (ความระลึกได้) มีทั้งสัมปชัญญะ (ความรู้ตัวทั่วพร้อม) อยู่ในดวงจิตของผู้นั้น สติระลึกทันสิ่งเศร้าหมอง (กิเลส) ที่เข้ากระทบจิต สัมปชัญญะ เห็นสิ่งที่เข้ากระทบดับไปตามกฎไตรลักษณ์ จึงไม่รับสิ่งกระทบเข้าปรุงเป็นอารมณ์ จึงไม่มีกิเลสให้ละ จิตไม่ถูกกิเลสครอบงำ หรือกิเลสเข้าครอบงำจิตไม่ได้จึงไม่มีความจำเป็นต้องคลายความยึดมั่นถือมั่น จิตมีแต่ความเป็นอิสระ มีความสงบและเป็นสุข

1) มีน้องที่รู้จักคนหนึ่งคุณพ่อเป็นมะเร็ง ซึ่งคุณหมอบอกว่าถึงทางตันของการรักษาแล้ว จะมีชีวิตอยู่ได้ไม่เกิน 3 เดือน โดยคุณหมอให้ลูกเซ็นต์ยินยอมว่าหากมีอาการกลับมาที่โรงพยาบาลนี้อีก คุณหมอจะไม่ทำการเจาะคอ ใส่ท่อ หรือปั๊มหัวใจ เพราะจะเป็นการทรมานคนไข้เปล่า ๆ คุณหมอจะให้ยาที่ทำให้คนไข้จากไปอย่างสงบ (คงเป็นยาประเภทคลายกล้ามเนื้อหรือ ประเภทมอร์ฟีนก็ไม่ทราบ)ขอทราบความเห็นอาจารย์ค่ะ ว่าผู้เป็นลูกจะตัดสินใจอย่างไร

คำตอบ
ลูกที่ดีต้องรู้คุณของพ่อ และต้องตอบแทนคุณท่าน (กตัญญูกตเวที) เช่นการพาพ่อไปหาหมอรักษาโรคทางร่างกายนั้นถูกต้องแล้วแต่ต้องไม่ลืมว่าต้อง รักษาใจของท่านให้ดีด้วยให้พ่อมีสติได้ก่อนที่จะทิ้งร่างกายที่ชำรุดนี้ เพื่อไปเกิดใหม่ ถ้าใจไม่เศร้าหมอง ใจมีสติระลึกรู้ว่าจิตกำลังจะออกจากร่าง ท่านจะไปเกิดใหม่ได้ร่างใหม่ในสุคติภูมิ วิธีช่วยพ่อให้ใจไม่เศร้าหมอง และมีสติระลึกรู้อยู่แต่สิ่งดีงาม ถ้ายังสามารถสวดมนต์ได้ให้เจริญพุทธมนต์เช้า-เย็น (ทำวัตรเช้า-ทำวัตรเย็น) ถ้ายังกำหนดลมหายใจเข้า-ออกได้ให้ภาวนา พุท-โธ ถ้าหูยังได้ยินเสียง ให้ฟังเสียงพระสวดมนต์เสียงพระบรรยายธรรม สนทนาธรรม ฯลฯ ปฏิบัติอย่างนี้ไปเรื่อย ๆ จะดีกับผู้ปฏิบัติเอง หากมีทุกขเวทนาเกิดขึ้นให้พิจารณาเวทนาที่เกิดขึ้นเป็นตามกฎไตรลักษณ์ (อนิจจัง-ทุกขัง-อนัตตา) เมื่อเวทนาเข้าสู่อนัตตา ความไม่มีตัวตน จิตจะคลายความยึดติดเวทนาได้เอง จิตจะเป็นอิสระและสงบ

2) กรณีมีหน้าที่ต้องให้ยาฆ่าเหา,พยาธิ กับเด็กเล็กๆ จะหลีกเลี่ยงการผิดศีลข้อ 1 อย่างไรค่ะ

คำตอบ
เมื่อยังต้องรับจ้างทำงาน รับเงินเดือนจากหน่วยงาน ด้วยการทำหน้าที่ให้ยาฆ่าเหา ฆ่าพยาธิ ต้องยอมรับความจริงว่าได้ทำบาป สร้างเจ้ากรรมนายเวรให้เกิดขึ้น หากมีช่องทางเลิกไปหางานที่ไม่เบียดเบียนทำควรเลิก แต่ถ้ายังเลิกอาชีพนี้ไม่ได้ ต้องสร้างบุญใหญ่ เช่น สร้างโบสถ์ ศาลา ทอดกฐินประพฤติปฏิบัติธรรม ฯลฯ แล้วอุทิศบุญกุศลให้กับทุกชีวิตที่คุณไปเบียดเบียนเขา ทำบุญให้มากกว่าทำบาปแล้วบาปจะตามให้ผลไม่ทัน ทำเรื่อย ๆ ไป หากคุณพัฒนาจิตวิญญาณจนหลุดพ้นจากวัฏฏสงสารได้ บาปทั้งปวงเป็นอันยกเลิกไป

3) การที่เราว่าจ้างบริษัทกำจัดปลวกเป็นประจำทุกปี โดยตั้งใจไว้ว่าเพื่อป้องกันไว้ก่อนที่ปลวกจะมาอยู่ ถือว่าเข้าข่ายผิดศีลข้อ1 หรือไม่เพราะเวลาบริษัทมาฉีดยาจะมีแมลงอื่นๆ ตายให้เห็น ทำให้ไม่ค่อยสบายใจที่จะทำต่อ แต่ถ้าปล่อยไว้จนบ้านพังค่อยซ่อมก็อาจจะต้องทำร้ายปลวกมากมายตอนซ่อม



คำตอบ
หากมีเจตนาป้องกันปลวกมิได้มีเจตนาฆ่าปลวก ไม่ถือว่าผิดศีลข้อ 1 แต่เมื่อบริษัทมาฉีดพ่นยาแล้วทำให้แมลงอื่นตาย ถือว่าผิดศีลข้อ 1 กับแมลงอื่น ฉะนั้นก่อนให้บริษัทกำจัดปลวกมาฉีดพ่นยาควรอธิษฐานล่วงหน้า 2-3 วันว่า “ ขอให้สรรพสัตว์ที่อยู่ในบริเวณที่จะฉีดพ่นยานั้น จงอพยพออกไปให้พ้นรัศมีของยา ” แล้วอุทิศบุญกุศลให้กับแมลงอื่นสัตว์อื่นที่ตายเพราะการฉีดพ่นยา จากนั้นทำตามข้อ (2)

ผมปฏิบัติธรรมมานาน 8 ปีครับทั้งสมถภาวนา และวิปัสสนา ในชีวิตประจำวันสามารถกำหนดได้ค่อนข้างดี เริ่มเผลอน้อยลง ความ โกรธ โลภ หลง น้อยลงครับ บางช่วงเวลาปฎิบัติได้ดีการเข้าสมาธิ การหลับ ตื่น ได้ เอง แทบ ไม่ต้องใช้นาฬิกาปลุก อยากถามอาจารย์ครับ

1. เคยหลายครั้งกำหนดยุบพองขณะเข้านอน ตัวตรึงแข็งแล้วคล้ายตัวลอยขาทั้งสองยกลอย อยู่นาน เกิดจากสมถะ มากไปหรือเปล่าครับ

คำตอบ
อาการที่เกิดขึ้นเป็นปีติชนิดหนึ่ง เกิดจากการปฏิบัติสมถกรรมฐาน ที่สติยังมีกำลังไม่กล้าแข็งเท่าไร ควรทำปีติที่เกิดขึ้นให้หายไป ด้วยการกำหนดว่า รู้หนอ ๆ ๆ ไปเรื่อย ๆ จนกว่าอาการดังกล่าวหายไป แล้วดึงจิตกลับมาสู่องค์ภาวนาเดิม คือ พองหนอ – ยุบหนอ ๆ ๆ เรื่อยไป วิธีนี้จะทำให้จิตมีสติเพิ่มขึ้น แล้วสมาธิจะมีกำลังมากขึ้น

2. บางครั้งจิตนิ่งไวมาก นอน ฝันก็ รู้ กำหนด ได้ดี เวลาตื่นนอน มีอาการตัวเบา จิตรับรู้ทุกสัมผัสทุกขณะจิตจากนอนไปนั่งโดยไม่ได้ตั้งใจกำหนด ไม่ว่านิ้ว งอ แขนยกทุกขั้นตอนละเอียดมาก แต่เป็นประมาณ สอง สามนาทีแล้วหายไป เป็นสองถึง สามครั้ง อยากเรียนถามอาจารย์ถามว่าเกิดจากอะไร และช่วยแนะนำการปฏิบัติเพื่อทำต่อไปด้วยครับ ผมจะมุ่งมั่นทำต่อไป

คำตอบ
คนที่พัฒนาจิตจนมีกำลังของสติดีแล้ว จะไม่นอนฝันเห็นโน่นเห็นนี่ อาการตัวเบาเมื่อตื่นนอน ก็คือปีตินั่นเอง ต้องปรับปรุงแก้ไขวิธีปฏิบัติเสียใหม่ ด้วยการทำตามข้อ (1)

ฝึกกรรมฐานมาประมาณ 3 เดือน แล้ว ในวันธรรมดาจะนั่งสมาธิ 1 ครั้ง 1 ชั่วโมง ถ้าเป็นวันเสาร์-อาทิตย์จะปฏิบัติวันละ 2-3 ครั้ง แต่ 3 เดือนที่ผ่านมาผมรู้สึกว่าไม่ก้าวหน้าเลยครับ บางครั้งจิตก็สงบมาก แต่บางครั้งก็เหมือนวุ่นวายไปหมดเลยครับ ผมจะต้องทำอย่างไรจึงจะถูกวิธี ศึกษาจากหนังสือบางครั้งไม่เข้าใจเลย ผมขอความกรุณาอาจารย์ช่วยแนะนำวิธิปฏิบัติหรือมีหนังสือเล่มใดที่ผมจะศึกษา ได้บ้างครับ



คำตอบ

ปฏิบัติธรรมมาแล้ว ๓ เดือน บางครั้งจิตสงบมาก ก็แสดงว่าการปฏิบัติในบางครั้งดำเนินไปถูกทาง แต่รักษาความสงบของจิตไว้ไม่ได้ เกิดจาก ๒ สาเหตุใหญ่คือการปฏิบัติส่วนใหญ่ดำเนินไปผิดทาง หรือเหตุเกิดเพราะใจมีกำลัง (พละ๕) ไม่กล้าแข็งถ้าจะให้ความสงบคงอยู่ได้ต้องแก้ไขที่ต้นเหตุ คือเจริญพละ 5 (สัทธา วิริยา สติ สมาธิ ปัญญา) อยู่ทุกขณะตื่นที่ว่างจากกิจการงานและต้องเจริญพละ 5 ทุกครั้งที่ฝึกได้ ปฏิบัติอย่างต่อเนื่องสม่ำเสมอและยาวนาน กำลังของใจจึงจะกล้าแข็งรักษาความดี (ความสงบ) ไว้ได้ และหากต้องการให้ได้มรรคผลเร็ว ควรอุทิศเวลาให้กับการปฏิบัติด้วยการนำตัวเองไปเข้าครอส์ปฏิบัติอย่างน้อย 7-10วัน โดยมีครูอาจารย์คอยชี้ทางแนะนำแก้ไข จะทำให้การปฏิบัติธรรมได้ผลเร็วยิ่งขึ้น

การอ่านหนังสือได้เพียงความจำ ไม่สามารถเข้าถึงความจริงแห่งธรรมของพระพุทธะได้ ฉะนั้นควรงดการอ่าน แล้วเร่งภาคปฏิบัติให้เข้มข้นขึ้นจะดีกว่า

บาปมั้ย?
ถ้าหากลูกบวชไม่ยอมสึกทั้งๆ ที่ครอบครัวมีความลำบากต้องการคนมาช่วยดูแลและพยุงฐานะทางครอบครัว การปฏิบัติเช่นนี้ถือว่าบาปมั้ยครับ หรือมีทั้งบาปและบุญครับ ที่ถามเพราะผมเห็นมาหลายกรณีที่พ่อแม่ไปร้องไห้อ้อนวอนขอให้ลูกสึก แต่ก็มีทั้งที่ครอบครัวลำบากจริง ๆ ต้องการให้ลูกกลับมาช่วยกันทำงานหาเงิน และทั้งที่ตัดใจไม่ได้อยากให้ลูกออกมาอยู่ที่บ้านตามปกติ

ขอบคุณครับ

คำตอบ
การบวชเป็นภิกษุ หากได้รับความยินยอมจากครอบครัวก่อนบวชไม่ถือเป็นบาป แต่เมื่อบวชแล้วจิตใจยังห่วงกังวลอยู่กับความยากลำบากของครอบครัวถือว่าเป็น บาป
หากบวชแล้วปฏิบัติธรรมจนกระทั่งจิตใจเป็นอิสระจากสิ่งเศร้าหมองได้ถือว่า เป็นบุญ

1. การรักษาศีลจำเป็นจะต้องสมาทานหรือไม่ หรือแค่คิดในใจว่างดเว้นตามข้อห้ามให้ได้ครบก็ใช้ได้หรือเปล่าครับ ผมสงสัยว่าชาวต่างชาติหรือแม้แต่คนไทยเองถ้าไม่ได้สมาทาน แต่ไม่ได้ทำผิดศีลเลยอย่างนี้ถือว่ามีศีลหรือไม่ครับ

คำตอบ
ถ้าเป็นฆราวาสและมีศีลทั้ง 5 ข้อ อยู่ในจิตใจครบถ้วน กายและวาจาจะมีศีลคุ้มครองโดยอัตโนมัติ จึงไม่จำเป็นต้องสมาทานศีลจากพระสงฆ์

2. มีอาจารย์ท่านหนึ่งบอกว่าการถวายซอง(เงิน)พระเป็นบาป เพราะเราทำให้พระอาบัติ
ถูกต้องหรือไม่ครับ
ปัจจุบันมีหลายๆอย่างที่อาจารย์แต่ละท่านสอนไม่เหมือนกัน ผมก็พยายามค้นคว้าจากหลายที่เช่นพระไตรปิฏก แต่ก็ยังไม่เข้าใจ

คำตอบ
ในครั้งพุทธกาล พระพุทธะ บัญญัติมิให้สงฆ์สาวกรับเงินทองที่ฆราวาสถวาย ด้วยเหตุนี้กระมังภิกษุสงฆ์ไทยสายธรรมยุคจึงบัญญัติมิให้สงฆ์รับทรัพย์ด้วย มือตนเอง แต่อนุญาตให้รับใบปวารณาได้

ในความเห็นส่วนตัวของผู้ตอบคำถาม ซึ่งตอบในฐานะฆราวาสผู้ปฏิบัติธรรม ภิกษุรับปัจจัย (ทรัพย์) ด้วยมือตนเองเมื่อรับแล้วเอาเข้าไว้เป็นส่วนกลางแก่หมู่สงฆ์ นั่นคือมีจิตไม่ตกเป็นทาสของทรัพย์ ไม่น่าจะถือว่าเป็นอาบัติ

ตอนช่วงก่อนปีใหม่ได้มีโอกาสไปฝึกวิปัสสนากรรมฐาน แล้วนำมาปฎิบัติตต่อที่บ้าน อาการพองยุบ จะค่อนข้างรุนแรง พองสุด สุด และ ยุบ สุด สุด จะพยายามกำหนดรู้ให้เท่าทัน และจะมีอาการผงะ เข้าใจว่าเป็นเรื่องธรรมดาตามกฎไตรลักษณ์ แต่ การปฏิบัติเองคนเดียวจะไม่มีอันตรายใช่มั้ยค่ะ เกรงว่าคนข้างนอกเวลามาเห็นเราทำกรรมฐานแล้วจะตกใจกับอาการดังกล่าว จริงๆแล้วยังมีความรู้เรื่องนี้น้อยนิดมาก สุดท้ายจะขอเป็นกำลังใจในการทำงานของอาจารย์ ค่ะ

คำตอบ
อาการพอง – ยุบเกิดขึ้นรุนแรง ให้กำหนดหรือมีจิตจดจ่อ (สติ)อยู่กับคำบริกรรมว่า “ รุนแรงหนอ ๆ ๆ ๆ ๆ ” เรื่อยไปจนกว่าอาการพองยุบที่เกิดขึ้นรุนแรงนั้นดับไป (อนัตตา) ตามกฎไตรลักษณ์ และเช่นเดียวกัน อาการผงะเป็นความปรกติของจิตที่มีสติอยู่ในระดับหนึ่ง ต้องกำหนดหรือมีจิตจดจ่อ (สติ) อยู่กับคำบริกรรมว่า “ รู้หนอ ๆ ๆ ๆ ” เรื่อยไปจนกว่าอาการผงะดับไปตามกฎไตรลักษณ์ แล้วจึงดึงจิตกลับมาสู่องค์บริกรรมเดิม คือพองหนอ-ยุบหนอ

วิธีดังกล่าวนี้ เป็นการดึงจิตกลับมาให้มีสติจดจ่อ อยู่กับอาการที่เกิดขึ้น เมื่อใดที่สติระลึกได้ทันอาการดังกล่าวจะหายไป (อนัตตา) ที่ถามไปนั้นในทางปฏิบัติแล้วเป็นการส่งอารมณ์ให้กัลยาณมิตรช่วยตรวจสอบ แก้ไข หากผู้ปฏิบัติกรรมฐานมีศรัทธาในคำชี้แนะ แล้วปฏิบัติตามที่ผู้มีประสบการณ์แนะนำ ปัญหาที่เกิดขึ้นจะหมดไปไม่มีอันตรายใดเกิดขึ้น

1. ผมมีอาชีพที่ต้องทำงานกับคอมพิวเตอร์และต้องซื้อแผ่นโปรแกรมเถื่อนมาใช้งาน อย่างนี้ถือว่าผิดศีลข้ออทินนามั้ยครับ

คำตอบ
การไปซื้อแผ่นซีดีเถื่อนมาใช้งาน เป็นการกระทำที่ผิดกฎหมาย ในแง่ที่ว่ารับซื้อของโจรหรือของที่ขโมยมา และยังเป็นการสนับสนุนให้คนอื่นประพฤติผิดศีลข้อ 2 (อทินนาทาน) ถือได้ว่าผู้ซื้อมีส่วนร่วมในการละเมิดศีลข้อ 2 นั้นด้วย

2. ตามข้อ 1 ถ้าผิดศีล แล้วถ้าผมใช้งานโปรแกรมหรือเพลงที่ผมซื้อมาก่อนหรือมีอยู่ในเครื่องก่อนที่ จะสมาทานศีล ถือว่าผิดมั้ยครับ

คำตอบ
การไปซื้อเครื่องคอมพิวเตอร์มาใช้งาน แต่มีโปรแกรมหรือเพลงติดอยู่ในเครื่องก่อนแล้ว เจตนาในการทำกรรมคือการซื้อเครื่องคอมพิวเตอร์มิได้มีเจตนาซื้อโปรแกรมหรือ เพลงที่ติดมากับเครื่องไม่ถือว่าเป็นกรรม จึงไม่ผิดศีลข้ออทินนาทาน

3. ได้ยินมาว่า อุโบสถศีลมีอานิสงส์มากแต่ก็บาปมากถ้าเราทำผิดศีล จริงมั้ยครับ และถูกต้องตัวผู้หญิงได้ไหมครับในวันที่เราถืออุโบสถศีล

คำตอบ
จริงครับ อุโบสถศีลมีอานิสงส์มากกว่าเบญจศีล เพราะจะรักษาได้ยากกว่า ใช้ความพยายามมากกว่า จึงมีอานิสงส์มากกว่าในวันที่ถืออุโบสถศีล ถ้าเป็นฆราวาสถูกต้องตัวสตรีได้ หากคุณไม่มีเจตนาประพฤติผิดพรหมจรรย์ คือเว้นจากการร่วมประเวณี

4. การพูดจาหยอกล้อกันหรือพูดเล่นแบบเว่อๆ สนุกๆ โดยในใจไม่เจตนาจะส่อเสียดหรือให้คนฟังต้องเสียใจ จะผิดข้อมุสา มั้ยครับ



คำตอบ
การพูดจาหยอกล้อ หรือพูดเล่น แบบเวอร์ ๆ สนุก ๆ ถือว่าไม่ผิดศีลข้อ 4 (มุสาวาท) เว้นจากการพูดเท็จ พูดโกหก ไม่ตรงตามความเป็นจริง แต่ผิดกุศลกรรมบถ (กรรมดีอันนำไปสู่สุคติ) ข้อวจีกรรม 4 ได้แก่ เว้นพูดเท็จ เว้นพูดส่อเสียด เว้นพูดหยาบ เว้นพูดเพ้อเจ้อ การพูดที่กล่าวถึงข้างต้น ถือว่าเป็นการพูดเพ้อเจ้อ จึงผิดวจีกรรมข้อที่ 4