ถาม: เข้ากับเพื่อนร่วมงานไม่ค่อยได้
เคยลองปรับตัวแล้วก็ยังไม่รู้สึกดีขึ้น
ตอนนี้ไม่มีความสุขเลย

ตอบ: คุณต้องแยกแยะปัญหาให้ชัดเจนก่อนว่า
ปัญหามาจากเรื่องงานหรือเรื่องคน แล้วค่อยแก้ทีละเรื่อง
ถ้าเป็นเรื่องคน ก็ต้องเรียนรู้ที่จะกล้าเข้าไปพูด
เพื่อขอให้เขาและเราแก้ปัญหาร่วมกัน
แต่ถ้าเป็นปัญหาที่เกิดเพราะเรา
ก็ต้องกล้าที่จะปรับเปลี่ยนความเคยชินให้สอดคล้องกับวัฒนธรรมองค์กร
อาตมาคิดว่าไม่มีอะไรเหลือวิสัยสำหรับคนตั้งใจที่จะเปลี่ยนแปลง


ถาม: ในที่ทำงานมีกลุ่มชอบเมาท์ แต่เราไม่ใช่คนแบบนั้น

ตอบ: ในทางพุทธ ถ้ามีคนตั้งวงนินทาว่าร้าย
มีทางเลือก 2 อย่าง หนึ่ง ให้เดินออกจากตรงนั้นไป
สอง นิ่งอย่างอริยะ ฟังเท่านั้น โนคอมเม้นต์สถานเดียว
เพราะการที่เราไปร่วมวงไพบูลย์กับเขา
ก็เหมือนกับว่าเราเป็นคนเลวพอๆ กับเขานั่นเอง


ถาม: ระหว่างทำงานได้เงินเดือนเยอะๆ
แต่ไม่มีความสุขจากการทำงานเลย
กับได้เงินเดือนน้อยๆ แต่มีความสุขมาก เราควรเลือกอย่างไหนดี

ตอบ: ควรเลือกที่จะมีชีวิตที่มีความสุข
เพราะชีวิตที่ถูกใช้ไปอย่างมีความทุกข์หรือความสุข
ก็ไม่อาจเรียกชีวิตคืนได้ทั้งสิ้น
ฉะนั้นในเมื่อวันเวลาที่ถูกใช้ไปเป็นสิ่งที่ไม่สามารถรีไซเคิลได้อีกแล้ว
ทำไมคุณไม่เลือกที่จะมีชีวิตที่มีความสุขล่ะ


ถาม: การทำงานอาจเกิดการขัดแข้งขัดขากัน ถ้าเราทำบ้างจะเป็นบาปไหม

ตอบ: ถ้าเราทำ เราก็บาป หรือถ้าเราถูกกระทำ
คนที่ทำเราก็บาป ทางที่ถูกต้องคือต้องยอมรับว่า
โลกนี้มีคนเก่งอยู่มากมาย ใครก็ตามที่ทำงานกับเรา
หากเขามีศักยภาพเป็นแม่ทัพก็ต้องให้เขาเป็น
กีดกั้นเขาไว้ก็เป็นการแสดงออกว่า
สุขภาพจิตของเรายังอยู่ในวิวัฒนาการขั้นต่ำมาก
เราต้องยอมรับที่จะจัดวางที่อยู่ที่ยืนให้คนอื่นด้วย
ยิ่งมีคนเก่งในองค์กรมากๆ ยิ่งสะท้อนว่าองค์กรของเรามีประสิทธิภาพจริงๆ


ถาม: ข้าราชการเกษียณที่อายุ 60 ปี ในทางธรรมะอายุการทำงานของคนเรา
ควรหยุดที่ประมาณเท่าไร

ตอบ: เราควรจะยุติงานรูทีนทั้งหลายเมื่อรู้สึกว่าชีวิตเสียสมดุล
ในโลกนี้มีคนจำนวนมากที่ทำงานแล้วงานได้ผล แต่คนไม่เป็นสุข
งานสัมฤทธิ์แต่ชีวิตไม่รื่นรมย์
นั่นเป็นเพราะเขาไม่มองหาสมดุลในการดำรงชีวิตกับการทำงาน
ทางออกก็คือ จะต้องแสวงหาทางสายกลางระหว่างการทำงานกับการดำรงชีวิตให้เจอ
ซึ่งมีสูตรง่ายๆ คือ การทำงานให้ประสานกับคุณภาพของชีวิต
นั่นคือผลสัมฤทธิ์ของทางสายกลาง ถ้าคุณแสวงหาทางสายกลางพบแล้ว
คุณจะทำงานไปจนแก่จนเฒ่าก็ได้


ถาม: ธรรมะข้อไหนที่เหมาะกับคนทำงานมากที่สุด

ตอบ: หลักอิทธิบาทสี่ของพระพุทธองค์น่าจะเหมาะที่สุด
หนึ่ง มีใจรัก สอง พากเพียรทำ
คือขอให้ทำงานด้วยความขยันขันแข็งต่อเนื่อง
งานก็จะประสบความสำเร็จได้
สาม จดจำจ่อจิต คือขอให้ทุ่มเทและอุทิศตน
และสี่ วินิจวิจัย คือถ้าเราทำงานด้วยความคิดสร้างสรรค์
งานของเราก็จะมหัศจรรย์เสมอ


ถาม: สังคมในที่ทำงานมักมีการสังสรรค์เพื่อให้เกิดการเข้าสังคม
แต่เราไม่ชอบเข้าสังคมด้วยวิธีนี้

ตอบ: ถ้าจะดื่มก็ต้องดื่มด้วยความรู้สึกตัว
แล้วจะมองเห็นความพอดีอยู่ตรงนั้น แต่ถ้าดื่มแล้วไม่รู้ว่ากำลังดื่ม
ดื่มจนสนุกสนานแล้วก็เลยเถิด ปัญหาก็จะตามมาทันที
พระอาจารย์เชื่อว่าคำว่า “พอ” จะเกิดขึ้นโดยอัตโนมัติเมื่อเราตระหนักรู้
หรือมีอีกวิธีหนึ่งคือ อยู่ตรงนั้น แต่เราแสวงทางออกได้
เช่น คุณดื่มสุรานะ แต่ผมขอเป็นน้ำผลไม้ก็แล้วกัน
อันนี้ก็ไม่เสียเพื่อน ไม่เสียสุขภาพ


ที่มา...สุดสัปดาห์

อนุโมทนาสาธุด้วยครับคุณลูกโป่ง