วันเวลาปัจจุบัน 02 ส.ค. 2025, 23:36  



เขตเวลา GMT + 7 ชั่วโมง




กลับไปยังกระทู้  [ 40 โพสต์ ]  ไปที่หน้า ย้อนกลับ  1, 2, 3  Bookmark and Share
เจ้าของ ข้อความ
โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 17 มิ.ย. 2010, 12:40 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิกระดับสูงสุด
สมาชิกระดับสูงสุด
ลงทะเบียนเมื่อ: 24 ต.ค. 2006, 12:36
โพสต์: 33766

อายุ: 0

 ข้อมูลส่วนตัว


อ้างคำพูด:
ใครๆที่รู้ว่าได้มาอยู่เมืองนอกเมืองนา เขาก็คิดว่ามีชีวิตที่แสนจะโก้หรู
แต่หารู้ไม่ว่า โดดเดี่ยว อ้างว้างสักขนาดไหน? ไม่สบาย หายาทานแล้วนอนน้ำตาไหลคนเดียว
มีเรื่องไม่สบายใจ ก็ได้แต่บ่นคนเดียว
เวลามีทุกข์ก็ทุกข์อยู่คนเดียว บางครั้งอยากร้องไห้ ซบหน้ากับใครสักคนก็ไม่มี ต้องเอาหน้าซุกหมอน
ให้หมอนซับน้ำตาให้ หาคนที่เหลี่ยวแลไม่มีเลย
หากเป็นอะไรตายไป กว่าคนจะรู้และมาเห็น หนอนคงขึ้นแล้ว
เพราะอะไรถึงต้องเป็นแบบนี้ ก็เพราะ "หนี้"


ทางศาสนาก็มีคำสอนเกี่ยวกับหนี้สิน เกี่ยวกับความจนไว้

อิณํ ทุกฺขํ โลเก การเป็นหนี้ เป็นทุกข์ในโลก :b25:

ความจน เป็นทุกข์ในโลก :b22: (จำบาลีไม่ได้)

มีบางคนเป็นหนี้ธนาคารต้องจ่ายดอกเบี้ยเขาทุกๆเดือนจนหัวงี้จะผุแล้วก็ยังไม่หลุดสะที

บางวันเครียดๆขึ้นมา ร้องเพลงประชดชีวิตทำนองว่า... หากเป็นหนี้แล้ว ขอให้เป็นหนี้แบงค์เถิด

ดอกเบี้ยที่เกิดเข้ากระเป๋าเจ้าสัว

เพลงหนี้แบงค์ไม่มี

ฟังเพลงหนี้รักแล้วกัน :b1:

http://www.charyen.com/jukebox/play.php?id=12444

.....................................................
https://dhammachati.blogspot.com/


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 17 มิ.ย. 2010, 20:40 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิก ระดับ 3
สมาชิก ระดับ 3
ลงทะเบียนเมื่อ: 14 มิ.ย. 2010, 22:30
โพสต์: 104

อายุ: 0

 ข้อมูลส่วนตัว


ขอเป็นกำลังใจให้คุณนกประภัสสรอีกคนนะค่ะ ดิฉันอาจจะไม่สามารถให้คำแนะนำอะไรดีๆได้ แต่สิ่งหนึ่งที่อยากจะบอกก้อคือ ถ้าคุณคิดจะกลับไปหาสามี คุณจะแน่ใจได้อย่างไรว่าคนที่เคยท้ำร้ายคุณคนนี้เค้าจะไม่ทอดทิ้งคุณไปอีก ขอให้ใตร่ตรองให้ดี แต่ไม่ว่าคุณจะตัดสินใจเช่นไร ขอให้การตัดสินใจนั้นถูกต้องที่สุด และ ดีที่สุดสำหรับตัวคุณและลูกๆนะค่ะ ขอให้คุณพระคุณเจ้าคุ้มครองค่ะ


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 17 มิ.ย. 2010, 22:36 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
Moderators-1
Moderators-1
ลงทะเบียนเมื่อ: 31 พ.ค. 2009, 02:41
โพสต์: 5636

แนวปฏิบัติ: พอง ยุบ
ชื่อเล่น: เจ
อายุ: 0
ที่อยู่: USA

 ข้อมูลส่วนตัว www


อ้างคำพูด:
แต่ดิฉันก็ยังมีความรู้สึกเกรงใจและเห็นใจรุ่นพี่ที่เหมือนกับว่ากำลังโดนดิฉันเอาเปรียบอยู่ เพราะการที่ดิฉันยังต้องอาศัยในบ้านก็เหมือนบีบให้แกต้องรับผิดชอบชีวิตเรา 2 คนแม่ลูกไปโดยปริยาย หนำซ้ำยังต้องคอยเป็นกังวลกับการรุกเร้าของสามีอีก สงสารรุ่นพี่ค่ะ ตัวของรุ่นพี่ก็ไม่สามารถที่จะมีครอบครัวได้เพราะมีดิฉันเป็นภาระคาบ้านของแกอยู่ ดิฉันต้องการตอบแทนความดีของแก แต่แกก็ไม่ยอมรับอะไรทั้งนั้น(ดิฉันก็เลยรู้สึกว่าตัวเองจะเป็นเหมือนคนที่กำลังกลืนไม่เข้า คายไม่ออกอยู่นะค่ะ)

หากเกรงใจ...แล้วคิดจะย้ายออกไปจริงๆ คุณคงอยู่ในสถานะที่
จะอยู่กับลูกสองคนได้ไม่ใช่หรือ? จำเป็นไหมที่จะต้องย้ายไปอยู่กับเขา
และจำเป็นไหม? ที่จะต้องซึ้อบ้านใหม่ ด้วยเงินเก็บของคุณ?

ดิฉันเชื่อว่ารุ่นพี่ของคุณ เขามีความสุขกับการที่ได้ "ให้" คุณสองคนแม่ลูก
เพราะถ้าเขามีทุกข์ หรือหากเขาต้องการมีครอบครัว เขาคงไม่ละเลยให้เวลา
มันผ่านมาตั้งเก้าปีนี้หรอกค่ะ คุณมานึกถึงข้อนี้ ไม่ช้าเกินไปสำหรับรุ่นพี่หรือค่ะ?

.....................................................
"มิควรหวังร่มเงาจากก้อนเมฆ"


แก้ไขล่าสุดโดย ทักทาย เมื่อ 19 มิ.ย. 2010, 03:13, แก้ไขแล้ว 1 ครั้ง

โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 18 มิ.ย. 2010, 13:35 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิก ระดับ 1
สมาชิก ระดับ 1
ลงทะเบียนเมื่อ: 11 มิ.ย. 2010, 15:22
โพสต์: 22

อายุ: 0

 ข้อมูลส่วนตัว


kazumi เขียน:
ขอเป็นกำลังใจให้คุณนกประภัสสรอีกคนนะค่ะ ดิฉันอาจจะไม่สามารถให้คำแนะนำอะไรดีๆได้ แต่สิ่งหนึ่งที่อยากจะบอกก้อคือ ถ้าคุณคิดจะกลับไปหาสามี คุณจะแน่ใจได้อย่างไรว่าคนที่เคยท้ำร้ายคุณคนนี้เค้าจะไม่ทอดทิ้งคุณไปอีก ขอให้ใตร่ตรองให้ดี แต่ไม่ว่าคุณจะตัดสินใจเช่นไร ขอให้การตัดสินใจนั้นถูกต้องที่สุด และ ดีที่สุดสำหรับตัวคุณและลูกๆนะค่ะ ขอให้คุณพระคุณเจ้าคุ้มครองค่ะ


ขอขอบคุณ คุณ kazumiทที่ส่งความรู้สึกที่ดีๆมาให้ค่ะ ขอให้สามีของคุณเป็นสามีที่ดีและเป็นพ่อที่ได้เรื่องในเร็ววันนี้นะค่ะ ทำกายให้สบายเพื่อใจที่เป็นสุขค่ะเพื่อดวงใจน้อยๆของลูกค่ะ และขอให้คุณพระคุณเจ้าคุ้มครองคุณเช่นกันค่ะ :b41:

นกประภัสสร :b55:


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 18 มิ.ย. 2010, 13:50 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิก ระดับ 1
สมาชิก ระดับ 1
ลงทะเบียนเมื่อ: 11 มิ.ย. 2010, 15:22
โพสต์: 22

อายุ: 0

 ข้อมูลส่วนตัว


กรัชกาย เขียน:
ฟังเพลงหนี้รักแล้วกัน


ขอบคุณคุณกรัชกายนะคะที่กรุณามอบเพลงนี้ให้ฟังค่ะ ไพเราะค่ะแต่ออกแนวเศร้าๆ ไม่ทราบว่าดิฉันต้องติดหนี้รัก(หรือหนี้หลง)ไปอีกนานเท่าไร แต่ก็พยายามที่จะใช้หนี้ที่เป็นอยู่ให้หมดไปเร็วๆค่ะ คุณกรัชกายเป็นผู้ที่มีอารมณ์สุนทรีย์นะค่ะ(เปรียบเหมือนเป็น DJ เพลงของลานธรรมแห่งนี้เลยค่ะ)

ขอให้คุณมีความสุขสุนทรีย์แบบนี้ไปอีกนานๆ และช่วยส่งเพลงเป็นกำลังใจให้กับชาวกัลยาณมิตรต่อไปนะค่ะ :b27:

นกประภัสสร :b55:


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 18 มิ.ย. 2010, 14:18 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิก ระดับ 1
สมาชิก ระดับ 1
ลงทะเบียนเมื่อ: 11 มิ.ย. 2010, 15:22
โพสต์: 22

อายุ: 0

 ข้อมูลส่วนตัว


taktay เขียน:
หากเกรง...แล้วคิดจะย้ายออกไปจริงๆ คุณคงอยู่ในสถานะที่
จะอยู่กับลูกสองคนได้ไม่ใช่หรือ? จำเป็นไหมที่จะต้องย้ายไปอยู่กับเขา
และจำเป็นไหม? ที่จะต้องซึ้อบ้านใหม่ ด้วยเงินเก็บของคุณ?
ดิฉันเชื่อว่ารุ่นพี่ของคุณ เขามีความสุขกับการที่ได้ "ให้" คุณสองคนแม่ลูก
เพราะถ้าเขามีทุกข์ หรือหากเขาต้องการมีครอบครัว เขาคงไม่ละเลยให้เวลา
มันผ่านมาตั้งเก้าปีนี้หรอกค่ะ คุณมานึกถึงข้อนี้ ไม่ช้าเกินไปสำหรับรุ่นพี่หรือค่ะ?


คุณทักทายค่ะ คำวิเคราะห์ของคุณช่างโดนใจดิฉันเหลือเกิน การที่จะย้ายไปอยู่กับเขาคงจะเป็นสิ่งที่เป็นไปได้ยาก เพราะในชีวิตประจำวันของลูกยังคงต้องเกี่ยวข้องกับความช่วยเหลือของรุ่นพี่อยู่ เวลาเข้าทำงานและเลิกงานของดิฉันไม่สัมพันธ์กับเวลาเรียนและกิจกรรมของลูกค่ะ ส่วนสามีก็ยังต้องการจะทำงานที่เพรชบุรีต่อไป ก็คงไม่สามารถมาช่วยดูแลลูกได้ ส่วนที่เขาต้องการให้ซื้อบ้าน(ที่ระยอง)คงเพราะเวลามาหาลูกจะได้มีที่พัก (เขามีโอกาสจะได้มาแบบเช้ามาเย็นกลับเท่านั้น)
รุ่นพี่เคยบอกว่าถ้าดิฉันย้ายออกไปพร้อมลูกแกก็จะขายบ้านนี้ เพราะแกไม่สามารถที่จะอยู่โดยลำพังได้
หรือถ้าเป็นได้ให้ดิฉันย้ายไปคนเดียว(ถ้าอยากไปจริงๆ) แต่ไม่ต้องเอาลูกไป แกสามารถที่จะเลี้ยงลูกคนเดียวได้ค่ะ ตอนนี้ก็เลยทำอะไรไม่ได้ นอกจากปล่อยให้ทุกอย่างเป็นไปตามวิถีทางที่จะเป็น ดิฉันก็ได้แต่สำนึกรู้และพยายามทำสิ่งที่ดีๆเท่าที่ทำได้ต่อไปค่ะ

ขอบคุณนะค่ะคุณทักทายกับทุกคำชี้แนะที่ดีเสมอมาค่ะ ขออำนวยพรให้คุณมีจิตเนื้อนาบุญในร่างกายที่แข็งแรงสมบูรณ์ค่ะ :b51:
นกประภัสสร :b55:


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 19 มิ.ย. 2010, 00:47 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิกระดับ 19
สมาชิกระดับ 19
ลงทะเบียนเมื่อ: 30 มี.ค. 2010, 21:44
โพสต์: 942

อายุ: 0

 ข้อมูลส่วนตัว


อ่านเืรื่องของคุณนกแล้ว ก็รู้สึกว่าคุณโชคร้ายแต่ก็ยังมีความโชคดีด้วยพร้อมๆกัน ไม่รู้สึกโหดร้ายไปเสียทีเดียว คิดและทบทวนเรื่องราวที่ผ่านมาให้ดีโดยใช้สติ สติมาปัญญาเกิดคะ เป็นกำลังใจให้คะ


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 19 มิ.ย. 2010, 03:12 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
Moderators-1
Moderators-1
ลงทะเบียนเมื่อ: 31 พ.ค. 2009, 02:41
โพสต์: 5636

แนวปฏิบัติ: พอง ยุบ
ชื่อเล่น: เจ
อายุ: 0
ที่อยู่: USA

 ข้อมูลส่วนตัว www


เมื่อเก้าปีก่อนอยู่มาอย่างไร?
ตอนนี้ก็อยู่แบบนั้นไปก่อน ตัดสินใจอะไรไม่ได้
ก็ทิ้งไว้ก่อน อย่าเพิ่งทำอะไรเลย รอวันเวลา
ให้เป็นตัวช่วยตัดสินดีกว่านะค่ะ

ขอบคุณสำหรับคำอวยพร ขอพรนั้นคืนสนอง
ให้คุณสุขกายสบายใจ สว่างทั้งทางโลกและทางธรรมนะค่ะ :b8:

.....................................................
"มิควรหวังร่มเงาจากก้อนเมฆ"


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 19 มิ.ย. 2010, 08:42 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิก ระดับ 3
สมาชิก ระดับ 3
ลงทะเบียนเมื่อ: 04 พ.ค. 2010, 08:36
โพสต์: 191

อายุ: 0

 ข้อมูลส่วนตัว


แวะมาให้กำลังใจค่ะ ไม่สามารถให้คำแนะนำได้ค่ะมีแต่ความห่วงใยและกำลังใจส่งมาให้กันนะคะ :b45: :b45:


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 29 มิ.ย. 2010, 08:39 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิก ระดับ 2
สมาชิก ระดับ 2
ลงทะเบียนเมื่อ: 23 มิ.ย. 2010, 12:34
โพสต์: 66

อายุ: 0

 ข้อมูลส่วนตัว


แวะมาให้กำลังเหมือนกันคะ ตอนนี้เป็นอย่างไรบ้างคะ ตัดสินใจได้หรือยัง
อยากให้ทุกคนไม่ต้องทุกข์จังเลย :b27:


แสดงโพสต์จาก:  เรียงตาม  
กลับไปยังกระทู้  [ 40 โพสต์ ]  ไปที่หน้า ย้อนกลับ  1, 2, 3

เขตเวลา GMT + 7 ชั่วโมง


 ผู้ใช้งานขณะนี้

่กำลังดูบอร์ดนี้: ไม่มีสมาชิก และ บุคคลทั่วไป 1 ท่าน


ท่าน ไม่สามารถ โพสต์กระทู้ในบอร์ดนี้ได้
ท่าน ไม่สามารถ ตอบกระทู้ในบอร์ดนี้ได้
ท่าน ไม่สามารถ แก้ไขโพสต์ของท่านในบอร์ดนี้ได้
ท่าน ไม่สามารถ ลบโพสต์ของท่านในบอร์ดนี้ได้
ท่าน ไม่สามารถ แนบไฟล์ในบอร์ดนี้ได้

ค้นหาสำหรับ:
ไปที่:  
Google
ทั่วไป เว็บธรรมจักร