วันเวลาปัจจุบัน 25 มิ.ย. 2025, 23:07  



เขตเวลา GMT + 7 ชั่วโมง




กระทู้นี้ถูกล็อก คุณไม่สามารถแก้ไขข้อความ หรือ ตอบกลับในกระทู้นี้  [ 1672 โพสต์ ]  ไปที่หน้า ย้อนกลับ  1 ... 92, 93, 94, 95, 96, 97, 98 ... 112  ต่อไป  Bookmark and Share
เจ้าของ ข้อความ
โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 26 ส.ค. 2010, 03:14 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
Moderators-1
Moderators-1
ลงทะเบียนเมื่อ: 31 พ.ค. 2009, 02:41
โพสต์: 5636

แนวปฏิบัติ: พอง ยุบ
ชื่อเล่น: เจ
อายุ: 0
ที่อยู่: USA

 ข้อมูลส่วนตัว www


กบนอกกะลา เขียน:
ความยึด..ต่อตัวเรา..ไวปานว่อก

ถูกตบ..เปี๊ยะ...มึ.ตบกู

ไวอย่างนี้..จะแกะงั้ยทัน :b7: :b7: :b7:


เราถึงต้องเจริญสติไงค่ะท่าน :b13:

ถ้าสติดี..ถูกตบเปรี้ยง....ไม่เจ็บ
ตบอีกเปรี้ยง...ไม่เจ็บ...ไม่โกรธ
ไม่มีเรา.....

ถ้ายังโดนอีกเปรี้ยง...หลบให้ทันละกัน
เพราะ"สติ" คงไม่อยู่ "ตัวกรู" กลับมาแทน
:b33: :b34:

.....................................................
"มิควรหวังร่มเงาจากก้อนเมฆ"


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 26 ส.ค. 2010, 03:23 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
Moderators-1
Moderators-1
ลงทะเบียนเมื่อ: 31 พ.ค. 2009, 02:41
โพสต์: 5636

แนวปฏิบัติ: พอง ยุบ
ชื่อเล่น: เจ
อายุ: 0
ที่อยู่: USA

 ข้อมูลส่วนตัว www


ลูกโป่ง เขียน:
พยายามมีสติกับสิ่งที่ทำจ้ะ
เพราะร่างกายนี้เราได้กลับมาแล้ว
ก็อย่าประมาท....ต้องรีบทำความดี
เวลาผ่านไปแล้ว เรียกคืนไม่ได้เลย


อนุโมทนา สาธุค่ะยายโป่ง

ใช่แล้วค่ะ "เราไม่สามารถเรียกเวลากลับคืนมาได้"
ทำวันนี้ให้ดีที่สุด อย่าเบียดเบียนทั้งตัวเองและผู้อื่น

เป็นโปรโมชั่นใหม่ของบ้านเปี่ยมสุข
ระหว่างเข้าพรรษา มีเทศน์ก่อนนอน
มีเทศนาดีๆ นำมาแปะที่นี้บ้างนะค่ะ
"คนเก่ง" :b8:

.....................................................
"มิควรหวังร่มเงาจากก้อนเมฆ"


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 26 ส.ค. 2010, 08:12 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิก ระดับ 3
สมาชิก ระดับ 3
ลงทะเบียนเมื่อ: 10 ส.ค. 2010, 08:37
โพสต์: 189

อายุ: 0

 ข้อมูลส่วนตัว


แวะเข้ามาแวะเยี่ยมบ้านคุณทักทายจ้า
คุณทักทายสบายดีนะคะ
ส่วนเราเองก็ไม่ค่อยสบายใจเท่าไหร่
เพราะดันไปเจอคลิปที่สามีกับเด็กนั่งคริ๊งค์เขาพูดจาหยอกล้อกัน
มันเจ็บปวดใจมากเลยคะ
กว่าใจจะปล่อยวางได้ คงต้องบาดเจ็บอีกหลายวัน
ขอบคุณสำหรับกำลังใจและคำแนะนำที่มีให้กันเสมอมานะคะ
ขอให้คุณพระคุ้มครอง

.....................................................
.....................................................................................................................................

อัสฺสามิกตา ปรมา ลาภา
ความไม่มีสามีเป็นลาภอันประเสริฐ
สามิกตา ปรมา ทุกฺขา
การมีสามีเป็นทุกข์อย่างยิ่ง


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 26 ส.ค. 2010, 10:11 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิกระดับสูงสุด
สมาชิกระดับสูงสุด
ลงทะเบียนเมื่อ: 24 ต.ค. 2006, 12:36
โพสต์: 33766

อายุ: 0

 ข้อมูลส่วนตัว


taktay เขียน:
กบนอกกะลา เขียน:
ความยึด..ต่อตัวเรา..ไวปานว่อก

ถูกตบ..เปี๊ยะ...มึ.ตบกู

ไวอย่างนี้..จะแกะงั้ยทัน :b7: :b7: :b7:


เราถึงต้องเจริญสติไงค่ะท่าน :b13:

ถ้าสติดี..ถูกตบเปรี้ยง....ไม่เจ็บ
ตบอีกเปรี้ยง...ไม่เจ็บ...ไม่โกรธ
ไม่มีเรา.....

ถ้ายังโดนอีกเปรี้ยง...หลบให้ทันละกัน
เพราะ"สติ" คงไม่อยู่ "ตัวกรู" กลับมาแทน
:b33: :b34:


จะยืนให้เขาตบกันเล่นทำไมกัน ไม่มีอะไรทำหรือยังไง :b32:

.....................................................
https://dhammachati.blogspot.com/


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 26 ส.ค. 2010, 10:22 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิกระดับสูงสุด
สมาชิกระดับสูงสุด
ลงทะเบียนเมื่อ: 24 ต.ค. 2006, 12:36
โพสต์: 33766

อายุ: 0

 ข้อมูลส่วนตัว


taktay เขียน:
ทุกครั้งที่เกิดทุกข์....พอรู้ว่ากำลังถูกความทุกข์เกาะกินอยู่
ก็จะคิดว่า....ไม่ต้องทำอะไร....ดูเฉยๆ รู้เฉยๆ เดี๋ยวความทุกข์ก็จะแปรเปลี่ยนไปเอง
สลายไปเอง ทุกข์ก็ไม่จริง สุขก็ไม่จริง.....วางอย่างนี้พอจะใช้ได้ไหมค่ะ?


ได้ไม่ได้ในขณะนั้นตนเองรู้ดี เพราะอยู่ในสถานการณ์จริง

ดังนั้นท่านจึงให้เราฝึกสติ ฝึกสัมปชัญญะสร้างความรู้ตัวเสมอๆ พูดกันโดยไม่ทดลองทำเองไม่มีที่สิ้น

สุด

มีตัวอย่างคนทำจริงๆให้ดูเป็นอุทาหรณ์ (ตัดมา) ดังนี้



ส่วนตัวยังปฏิบัติไม่เก่งนัก แม้เคยเข้าหลักสูตร การฝึกกรรมฐานแนวพองหนอ -ยุบหนอ ตลอดระยะเวลา 4 ปี ที่เรียนที่ราชภัฏเชียงรายฯ พอจะได้ ทรัพย์ภายในติดตัวมาบ้าง จากนั้นก็ห่างหาย ไม่ได้ เข้าคอร์ส อบรมเข้มอะไรเพิ่มเติม

เมื่อเดือนที่แล้ว ก็หวนไปทบทวน ทักษะที่ได้ฝึกปฏิบัติกรรมฐานที่วัดร่ำเปิง ชม. เป็นระยะเวลา แค่ 3 วัน ก็น้อมนำเอาพระอาจารย์หนอกลับบ้าน ท่านเจ้าอาวาส มีจิตกรุณามาก เทศน์ โปรดให้อุบาสกอุบาสิกาฟัง เนื่องในวัน อาสาฬหบูชาว่า อย่าทิ้งพระอาจารย์หนอไว้ที่นี่นะเอากลับไปที่บ้านด้วย ก็น้อมนำไป ปฏิบัติ ทั้งในที่ทำงาน ก็กำหนดอิริยาบถย่อยต่างๆ เดิน นั่ง ยืน เข้าห้องน้ำ ฯลฯ กำหนดไปตามจริง ตามรู้ไป และทำไปเรื่อยๆ พอได้ ขณิกสมาธิ ทีละนิดละนิด

ในที่ทำงานมักมีคนชอบจับกลุ่ม นินทากันตามปกติ คือไม่พูดออกชื่อแต่จะพูดลอยๆ พูดกระทบกระเทียบถึงเราอยู่ ขณะที่ได้ยิน ได้เผลอกำหนดออกเสียงออกมาเอง มันเปล่งออกมาเอง ทันทีที่ได้ยินถ้อยคำที่ไม่รื่นรมย์นั้น “ยินหนอ” น้ำเสียงเย็น ราบเรียบ สงบ เปล่งออกมาจากต้นจิต แต่เสียงไม่ดังมากพอได้ยิน
พอกำหนดจบ วันรู้สึก ปิ้ง สิ่งที่มา กระทบ โสตฯ หู + จิต ได้ยินสักแต่ได้ยิน ไม่เข้าไปฟังว่า รายละเอียด ยิบย่อย หยุดปรุงแต่ง และสามารถปิดกั้น รู้ทัน อารมณ์ โกรธตัวเองได้ทัน คือ รู้ตัวก่อนที่จะรู้สึกโกรธหรือไม่พอใจมันดับแค่คำว่า ยินหนอ พอกำหนด ยินหนอปุ๊บแล้ววาง เลย ไม่รู้สึกโกรธอะไรเลย พอทำได้แค่นั้น ปิติ เ กิดขึ้น ในจิต ยิ้มออกมาจากใจ ขนลุก รู้สึดีใจ ดีใจที่ตัวเองไม่รู้สึกโกรธเลย ซึ่งไม่เคยทำได้ มาก่อนหน้านี้ ไม่เคยทำได้เลย เป็นครั้งแรกที่สติ ทันกับอาการของจิต รู้สึกว่า ครั้งนี้สติชนะ โทสะพ่าย
เหตุการณ์เมื่อวานนี้ ทำให้เข้าใจว่าที่ทำต่อเนื่องมาเป็นระยะเวลาหนึ่งเดือนมันมีผล

http://fws.cc/whatisnippana/index.php?topic=400.0

.....................................................
https://dhammachati.blogspot.com/


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 26 ส.ค. 2010, 10:36 
 
ออฟไลน์
สมาชิกระดับสูงสุด
สมาชิกระดับสูงสุด
ลงทะเบียนเมื่อ: 25 เม.ย. 2009, 02:43
โพสต์: 12232


 ข้อมูลส่วนตัว


กรัชกาย เขียน:
taktay เขียน:
กบนอกกะลา เขียน:
ความยึด..ต่อตัวเรา..ไวปานว่อก

ถูกตบ..เปี๊ยะ...มึ.ตบกู

ไวอย่างนี้..จะแกะงั้ยทัน :b7: :b7: :b7:


เราถึงต้องเจริญสติไงค่ะท่าน :b13:

ถ้าสติดี..ถูกตบเปรี้ยง....ไม่เจ็บ
ตบอีกเปรี้ยง...ไม่เจ็บ...ไม่โกรธ
ไม่มีเรา.....

ถ้ายังโดนอีกเปรี้ยง...หลบให้ทันละกัน
เพราะ"สติ" คงไม่อยู่ "ตัวกรู" กลับมาแทน
:b33: :b34:


จะยืนให้เขาตบกันเล่นทำไมกัน ไม่มีอะไรทำหรือยังไง :b32:


:b32: :b32: :b32:
ก็ว่าอย่างนั้นแหละ

อุเบกขา..มาช้า..ขืนมีครั้งที่ 2 คงมีสวน
อุเบกขา..ไม่แข็งแรง..หลบให้ทัน..ดีที่สุด :b12: :b12:


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 26 ส.ค. 2010, 10:41 
 
ออฟไลน์
สมาชิกระดับสูงสุด
สมาชิกระดับสูงสุด
ลงทะเบียนเมื่อ: 25 เม.ย. 2009, 02:43
โพสต์: 12232


 ข้อมูลส่วนตัว


อ้างคำพูด:
พอกำหนดจบ วันรู้สึก ปิ้ง สิ่งที่มา กระทบ โสตฯ หู + จิต ได้ยินสักแต่ได้ยิน ไม่เข้าไปฟังว่า รายละเอียด ยิบย่อย หยุดปรุงแต่ง และสามารถปิดกั้น รู้ทัน อารมณ์ โกรธตัวเองได้ทัน คือ รู้ตัวก่อนที่จะรู้สึกโกรธหรือไม่พอใจมันดับแค่คำว่า ยินหนอ พอกำหนด ยินหนอปุ๊บแล้ววาง เลย ไม่รู้สึกโกรธอะไรเลย พอทำได้แค่นั้น ปิติ เ กิดขึ้น ในจิต ยิ้มออกมาจากใจ ขนลุก รู้สึดีใจ ดีใจที่ตัวเองไม่รู้สึกโกรธเลย ซึ่งไม่เคยทำได้ มาก่อนหน้านี้ ไม่เคยทำได้เลย เป็นครั้งแรกที่สติ ทันกับอาการของจิต รู้สึกว่า ครั้งนี้สติชนะ โทสะพ่าย


โอ้..
สาธุ.. :b8: :b8: :b8:


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 26 ส.ค. 2010, 11:03 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
Moderators-1
Moderators-1
ลงทะเบียนเมื่อ: 31 พ.ค. 2009, 02:41
โพสต์: 5636

แนวปฏิบัติ: พอง ยุบ
ชื่อเล่น: เจ
อายุ: 0
ที่อยู่: USA

 ข้อมูลส่วนตัว www


กรัชกาย เขียน:
taktay เขียน:
กบนอกกะลา เขียน:
ความยึด..ต่อตัวเรา..ไวปานว่อก

ถูกตบ..เปี๊ยะ...มึ.ตบกู

ไวอย่างนี้..จะแกะงั้ยทัน :b7: :b7: :b7:


เราถึงต้องเจริญสติไงค่ะท่าน :b13:

ถ้าสติดี..ถูกตบเปรี้ยง....ไม่เจ็บ
ตบอีกเปรี้ยง...ไม่เจ็บ...ไม่โกรธ
ไม่มีเรา.....

ถ้ายังโดนอีกเปรี้ยง...หลบให้ทันละกัน
เพราะ"สติ" คงไม่อยู่ "ตัวกรู" กลับมาแทน
:b33: :b34:


จะยืนให้เขาตบกันเล่นทำไมกัน ไม่มีอะไรทำหรือยังไง :b32:


อ๋อ...ท่านกบฯ..กำลังฝึกขันติค่ะท่าน :b12:

.....................................................
"มิควรหวังร่มเงาจากก้อนเมฆ"


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 26 ส.ค. 2010, 11:16 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
Moderators-1
Moderators-1
ลงทะเบียนเมื่อ: 31 พ.ค. 2009, 02:41
โพสต์: 5636

แนวปฏิบัติ: พอง ยุบ
ชื่อเล่น: เจ
อายุ: 0
ที่อยู่: USA

 ข้อมูลส่วนตัว www


กรัชกาย เขียน:
พอกำหนดจบ วันรู้สึก ปิ้ง สิ่งที่มา กระทบ โสตฯ หู + จิต ได้ยินสักแต่ได้ยิน ไม่เข้าไปฟังว่า รายละเอียด ยิบย่อย หยุดปรุงแต่ง และสามารถปิดกั้น รู้ทัน อารมณ์ โกรธตัวเองได้ทัน คือ รู้ตัวก่อนที่จะรู้สึกโกรธหรือไม่พอใจมันดับแค่คำว่า ยินหนอ พอกำหนด ยินหนอปุ๊บแล้ววาง เลย ไม่รู้สึกโกรธอะไรเลย พอทำได้แค่นั้น ปิติ เ กิดขึ้น ในจิต ยิ้มออกมาจากใจ ขนลุก รู้สึดีใจ ดีใจที่ตัวเองไม่รู้สึกโกรธเลย ซึ่งไม่เคยทำได้ มาก่อนหน้านี้ ไม่เคยทำได้เลย เป็นครั้งแรกที่สติ ทันกับอาการของจิต รู้สึกว่า ครั้งนี้สติชนะ โทสะพ่าย


เข้าใจแล้วค่ะว่า
ที่คิดว่าตัวเองวางได้นั้น แท้ที่จริงแล้ว
แค่รู้ว่า ทุกข์ได้เกิดขึ้น และมองเห็นตัวทุกข์
แต่ยังไม่สามารถวางได้

อนุโมทนาค่ะท่าน

.....................................................
"มิควรหวังร่มเงาจากก้อนเมฆ"


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 26 ส.ค. 2010, 11:22 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
Moderators-1
Moderators-1
ลงทะเบียนเมื่อ: 31 พ.ค. 2009, 02:41
โพสต์: 5636

แนวปฏิบัติ: พอง ยุบ
ชื่อเล่น: เจ
อายุ: 0
ที่อยู่: USA

 ข้อมูลส่วนตัว www


starfish เขียน:
แวะเข้ามาแวะเยี่ยมบ้านคุณทักทายจ้า
คุณทักทายสบายดีนะคะ
ส่วนเราเองก็ไม่ค่อยสบายใจเท่าไหร่
เพราะดันไปเจอคลิปที่สามีกับเด็กนั่งคริ๊งค์เขาพูดจาหยอกล้อกัน
มันเจ็บปวดใจมากเลยคะ
กว่าใจจะปล่อยวางได้ คงต้องบาดเจ็บอีกหลายวัน
ขอบคุณสำหรับกำลังใจและคำแนะนำที่มีให้กันเสมอมานะคะ
ขอให้คุณพระคุ้มครอง


ทักทายก็เพิ่งหายจากอาการเมาหมัดเหมือนกันค่ะ

ถ้าคราวหน้าเจอคลิปอีก....ก็ให้คิดว่า
กำลังดูละครไทยโบราณอยู่นะค่ะจะได้สบายใจ

แล้วแวะมาอีกนะค่ะถ้าเหงา..... :b1:

.....................................................
"มิควรหวังร่มเงาจากก้อนเมฆ"


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 26 ส.ค. 2010, 12:17 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิก ระดับ 3
สมาชิก ระดับ 3
ลงทะเบียนเมื่อ: 10 ส.ค. 2010, 08:37
โพสต์: 189

อายุ: 0

 ข้อมูลส่วนตัว


ขอบคุณมากนะคะสำหรับกำลังใจ และคำแนะนำ
อยากให้ใจตัวเองนิ่งได้บ้าง มันลิงโลดได้ทุกครั้งที่เจอคลิป
ถึงแม้ว่าจะเป็นเรื่องที่ผ่านมานานแล้ว
แต่ความเจ็บปวดและทรมานมันยังคงอยู่ ยากที่จะทำใจได้
บางครั้งอยากเลิกลากับสามีให้มันรู้ดำรู้แดงกันไป
แต่ใจมันรั้งๆไว้ยังไงบอกไม่ถูก เราต้องทำใจยังไงดีคะ
ถึงจะเอาใจออกห่างมาจากเขาได้ ไม่ไปผูกติดกันไว้
ใจจะได้ไม่ทุกข์ทรมานอีก กลุ้มค่ะ :b7:

.....................................................
.....................................................................................................................................

อัสฺสามิกตา ปรมา ลาภา
ความไม่มีสามีเป็นลาภอันประเสริฐ
สามิกตา ปรมา ทุกฺขา
การมีสามีเป็นทุกข์อย่างยิ่ง


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 26 ส.ค. 2010, 14:52 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิกระดับสูงสุด
สมาชิกระดับสูงสุด
ลงทะเบียนเมื่อ: 24 ต.ค. 2006, 12:36
โพสต์: 33766

อายุ: 0

 ข้อมูลส่วนตัว


starfish เขียน:
ขอบคุณมากนะคะสำหรับกำลังใจ และคำแนะนำ
อยากให้ใจตัวเองนิ่งได้บ้าง มันลิงโลดได้ทุกครั้งที่เจอคลิป
ถึงแม้ว่าจะเป็นเรื่องที่ผ่านมานานแล้ว
แต่ความเจ็บปวดและทรมานมันยังคงอยู่ ยากที่จะทำใจได้
บางครั้งอยากเลิกลากับสามีให้มันรู้ดำรู้แดงกันไป
แต่ใจมันรั้งๆไว้ยังไงบอกไม่ถูก เราต้องทำใจยังไงดีคะ
ถึงจะเอาใจออกห่างมาจากเขาได้ ไม่ไปผูกติดกันไว้
ใจจะได้ไม่ทุกข์ทรมานอีก กลุ้มค่ะ
:b7:


อ้างคำพูด:
ต้องทำใจยังไงดีคะ ถึงจะเอาใจออกห่างมาจากเขาได้ ไม่ไปผูกติดกันไว้ ใจจะได้ไม่ทุกข์ทรมานอีก กลุ้มค่ะ


ที่ถามนั่นน่าสุดยอดพุทธธรรมเลยนะครับน่า มิใช่เรื่องง่าย :b1:

แต่จะฝากให้คิดเล่นๆ หาก ผช.ในคลิบนั้น ไม่ใช่สามีคุณๆจะเจ็บปวดทรมานใจแบบนี้ไหม :b10:

.....................................................
https://dhammachati.blogspot.com/


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 26 ส.ค. 2010, 17:43 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิก ระดับ 3
สมาชิก ระดับ 3
ลงทะเบียนเมื่อ: 10 ส.ค. 2010, 08:37
โพสต์: 189

อายุ: 0

 ข้อมูลส่วนตัว


อ้างคำพูด:
ต้องทำใจยังไงดีคะ ถึงจะเอาใจออกห่างมาจากเขาได้ ไม่ไปผูกติดกันไว้ ใจจะได้ไม่ทุกข์ทรมานอีก กลุ้มค่ะ


ที่ถามนั่นน่าสุดยอดพุทธธรรมเลยนะครับน่า มิใช่เรื่องง่าย :b1:

แต่จะฝากให้คิดเล่นๆ หาก ผช.ในคลิบนั้น ไม่ใช่สามีคุณๆจะเจ็บปวดทรมานใจแบบนี้ไหม :b10:[/quote]

ได้ข้อคิดแล้วค่ะ หากเราไม่คิดว่า คนๆนั้น มิใช่สามีเรา ก็ไม่ทุกข์ ใช่ไหม๊คะ ขอบคุณ :b8: คุณกรัชกายมากนะคะ ที่ชี้ทางสว่าง แต่กว่าจะทำใจได้ว่า เขาไม่ใช่สามีของเรา มันคงจะทำใจยากมาก

.....................................................
.....................................................................................................................................

อัสฺสามิกตา ปรมา ลาภา
ความไม่มีสามีเป็นลาภอันประเสริฐ
สามิกตา ปรมา ทุกฺขา
การมีสามีเป็นทุกข์อย่างยิ่ง


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 26 ส.ค. 2010, 19:14 
 
ออฟไลน์
สมาชิกระดับสูงสุด
สมาชิกระดับสูงสุด
ลงทะเบียนเมื่อ: 25 เม.ย. 2009, 02:43
โพสต์: 12232


 ข้อมูลส่วนตัว


:b8: :b8: :b8:
ก็อย่างว่าแหละครับ

..ทางสวรรค์..มันรก
..ทางนรก..มันโล้ :b12:


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 26 ส.ค. 2010, 22:07 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
Moderators-1
Moderators-1
ลงทะเบียนเมื่อ: 31 พ.ค. 2009, 02:41
โพสต์: 5636

แนวปฏิบัติ: พอง ยุบ
ชื่อเล่น: เจ
อายุ: 0
ที่อยู่: USA

 ข้อมูลส่วนตัว www


starfish เขียน:
ขอบคุณมากนะคะสำหรับกำลังใจ และคำแนะนำ
อยากให้ใจตัวเองนิ่งได้บ้าง มันลิงโลดได้ทุกครั้งที่เจอคลิป
ถึงแม้ว่าจะเป็นเรื่องที่ผ่านมานานแล้ว
แต่ความเจ็บปวดและทรมานมันยังคงอยู่ ยากที่จะทำใจได้
บางครั้งอยากเลิกลากับสามีให้มันรู้ดำรู้แดงกันไป
แต่ใจมันรั้งๆไว้ยังไงบอกไม่ถูก เราต้องทำใจยังไงดีคะ
ถึงจะเอาใจออกห่างมาจากเขาได้ ไม่ไปผูกติดกันไว้
ใจจะได้ไม่ทุกข์ทรมานอีก กลุ้มค่ะ :b7:


เพราะเราคิดว่าเขาเป็น "ของเรา"
จึงทำให้ทุกข์ เมื่อได้รู้ ได้เห็นว่า แท้จริงแล้วเขา
"ไม่ใช่ของเรา" คุณปลาดาว ลองฝึกใหม่ซิค่ะ
ฝึกคิดว่าที่เราเห็น ที่เรารู้อยู่นี้ ไม่มีอะไร
ที่เป็นของเราเลย ไม่มีเขา ไม่มีเรา
ไม่มีของเขา ไม่มีของเรา ทุกอย่าง
เป็นเพียงภาพลวงตา อีกไม่นาน
ทุกอย่างจะเสื่อมสลาย กลับสู่
ความว่างเปล่าทั้งสิ้น เมื่อห้าสิบปีที่แล้ว
ทั้งเรา ทั้งเขา ยังไม่มีใครบนโลกใบนี้
อีกห้าสิบปีข้างหน้า ก็จะไม่มีทั้งเขาและเรา
เช่นกัน......ระลึกแบบนี้ทุกขณะจิต
จะช่วยให้คลายความ "ยึด" ได้บ้าง
เอาใจช่วยนะค่ะ :b4: :b4:

.....................................................
"มิควรหวังร่มเงาจากก้อนเมฆ"


แสดงโพสต์จาก:  เรียงตาม  
กระทู้นี้ถูกล็อก คุณไม่สามารถแก้ไขข้อความ หรือ ตอบกลับในกระทู้นี้  [ 1672 โพสต์ ]  ไปที่หน้า ย้อนกลับ  1 ... 92, 93, 94, 95, 96, 97, 98 ... 112  ต่อไป

เขตเวลา GMT + 7 ชั่วโมง


 ผู้ใช้งานขณะนี้

่กำลังดูบอร์ดนี้: ไม่มีสมาชิก และ บุคคลทั่วไป 1 ท่าน


ท่าน ไม่สามารถ โพสต์กระทู้ในบอร์ดนี้ได้
ท่าน ไม่สามารถ ตอบกระทู้ในบอร์ดนี้ได้
ท่าน ไม่สามารถ แก้ไขโพสต์ของท่านในบอร์ดนี้ได้
ท่าน ไม่สามารถ ลบโพสต์ของท่านในบอร์ดนี้ได้
ท่าน ไม่สามารถ แนบไฟล์ในบอร์ดนี้ได้

ค้นหาสำหรับ:
ไปที่:  
Google
ทั่วไป เว็บธรรมจักร