วันเวลาปัจจุบัน 25 มิ.ย. 2025, 05:44  



เขตเวลา GMT + 7 ชั่วโมง




กลับไปยังกระทู้  [ 55 โพสต์ ]  ไปที่หน้า ย้อนกลับ  1, 2, 3, 4  ต่อไป  Bookmark and Share
เจ้าของ ข้อความ
โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 29 ก.ย. 2010, 12:54 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
Moderators-1
Moderators-1
ลงทะเบียนเมื่อ: 31 พ.ค. 2009, 02:41
โพสต์: 5636

แนวปฏิบัติ: พอง ยุบ
ชื่อเล่น: เจ
อายุ: 0
ที่อยู่: USA

 ข้อมูลส่วนตัว www


แยกที่ละปัญหาซิค่ะ...ที่กำลังสับสนอยู่เพราะกำลังโกรธ
พอโกรธมากๆ ก็พาลเกลียด แต่ก็ตัดไม่ขาด เพราะทั้งรักทั้งเกลียด
เดี๋ยวรัก เดี่ยวโกรธ เดี๋ยวเกลียด สลับกันไปๆมาๆ

พิจารณาที่ละเรื่อง..
โกรธเขาด้วยเรื่องอะไร?...เรื่องผู้หญิง...หรือเรื่องหนี้สิน?
เรื่องผู้หญิง เขาได้ก่อเหตุอะไรแล้วหรือยัง?
นอกจาก...การติดต่อทางเมล์

เรื่องหนี้สิน....มากน้อยแค่ไหน?
เหตุของหนี้มาจากอะไร?...
ค่อยๆแยกแยะที่ละข้อ

หายใจลึกๆ ดื่มน้ำเย็นๆ สักแก้วสองแก้ว
แล้วค่อยๆคิด ค่อยๆพิจารณา อย่าใช้อารมณ์ตัดสิน
ใช้สติให้มากๆนะค่ะ :b1:

.....................................................
"มิควรหวังร่มเงาจากก้อนเมฆ"


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 29 ก.ย. 2010, 15:13 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิก ระดับ 3
สมาชิก ระดับ 3
ลงทะเบียนเมื่อ: 10 ส.ค. 2010, 13:02
โพสต์: 129

แนวปฏิบัติ: อานาปานสติ
งานอดิเรก: ปฏิบัติธรรม
อายุ: 0

 ข้อมูลส่วนตัว


ดิฉันคิดว่าเรื่องหนี้สินมูลค่า 4 แสนบาทกับเรื่องผู้หญิงเป็นเรื่องเดียวกัน ส่วนจะจริงหรือไม่จริงดิฉันก็คงจะต้องให้โอกาสสามีในการหาหลักฐานมายืนยันหนักแน่นกว่าคำพูด เพราะดิฉันทำใจให้เชื่อเค้าไม่ได้แล้ว เพียงแต่รอเวลาให้ทุกอย่างคลี่คลายด้วยตัวเองเท่านั้นค่ะ
เหตุที่ทำให้ทกข์คงเป็นเพราะใจของดิฉันมากกว่า วันนี้โกรธน้อยลงแล้วเพราะมีคนรอบข้างคอยให้กำลังใจกันมากๆเลยค่ะ
ขอบคุณสำหรับทุกคำตอบ และทุกกำลังใจ ขอความสุขความเจริญในธรรมจงมีแด่เพื่อนๆทุกคนค่ะ

.....................................................
ชีวิตที่เหลือ ขออยู่เพื่อธรรมะ


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 29 ก.ย. 2010, 16:58 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิก ระดับ 3
สมาชิก ระดับ 3
ลงทะเบียนเมื่อ: 10 ส.ค. 2010, 08:37
โพสต์: 189

อายุ: 0

 ข้อมูลส่วนตัว


Tooptien เขียน:
ดิฉันคิดว่าเรื่องหนี้สินมูลค่า 4 แสนบาท
กับเรื่องผู้หญิงเป็นเรื่องเดียวกัน
ส่วนจะจริงหรือไม่จริงดิฉันก็คงจะต้องให้โอกาสสามี
ในการหาหลักฐานมายืนยันหนักแน่นกว่าคำพูด
เพราะดิฉันทำใจให้เชื่อเค้าไม่ได้แล้ว


อย่างเพิ่งโวยวาย ตีโพยตีพายไปล่วงหน้าซิคะ
ทุกข์ใจเปล่าๆ ยังไม่เห็นหลักฐานจากสามีเลย
แล้วจะคิดมากไปทำไมว่าเขาเอาไปให้ ผญ คนนั้น
แค่เพราะความไม่เชื่อใจเขา เราถึงคิดอย่างนี้ใช่ไหม๊คะ
หากพบว่าความจริง สามีไม่ได้เอาไปให้ ผญ คนนั้น
คุณจะรู้สึกอย่างไร จะเรียกเวลาที่คุณทุกข์ใจไปแล้ว
กลับคืนมาได้หรือเปล่า


Tooptien เขียน:
เหตุที่ทำให้ทุกข์คงเป็นเพราะใจของดิฉันมากกว่า
วันนี้โกรธน้อยลงแล้วเพราะมีคนรอบข้างคอยให้กำลังใจกันมากๆเลยค่ะ


จะให้ความเกลียด ความโกรธ มันร้อนเผาใจตัวเราทำไม
ในเมื่อเรารู้ว่าคิดแล้วทุกข์ จะคิดมากไปไยให้ตัวเองทุกข์

ตัวเราเองเคยผ่านเหตุการณ์นี้มาแล้ว
ทั้งที่เห็นหลักฐานจะๆว่าสามีให้เงิน ผญ อื่น
วันนี้เรายังมานั่งเสียใจเลยนะคะ
ว่าเราคิดมากฟุ้งซ่าน ทำให้ตัวเองทุกข์ใจไปทำไม
มันไม่ได้มีอะไรดีขึ้น หรือมีประโยชน์เลย
ดังนั้น ตอนนี้เราได้แต่ทำใจ ยอมรับความจริงว่ามันเป็นธรรมชาติ
คิดเสียว่าใครทำอะไรไว้ สักวันเขาจะได้รับผลเช่นนั้นค่ะ

ตั้งใจรักษาจิตใจให้สงบ โดยหันหน้าเข้าหาธรรมะนะคะ
มันช่วยคุณได้เยอะมาก เราเองหลังจากที่ได้ปฏิบัติ
รู้สึกว่าทำใจได้ระดับนึงแล้ว ค่อยๆเป็นค่อยไปนะคะ

เราขอเป็นกำลังใจให้คุณต่อสู้กับสิ่งเลวร้าย :b48:
ในครั้งนี้ให้ผ่านพ้นไปได้โดยเร็ววัน

"จะสุขหรือทุกข์ ขึ้นอยู่กับเรานะคะ"

ยอมรับนะคะว่ามันทำยาก แต่ต้องทำเพื่อตัวเองค่ะ
ไม่มีใครรักเรา เท่ากับตัวเราเอง

"ทุกข์ขังอริยสัจจัง ความทุกข์เป็นสิ่งประเสริฐ"
"ในความทุกข์ มีความสุขซ่อนอยู่"
"เมื่อทุกข์กระทบ ขอให้ธรรมะกระเทือน "

.....................................................
.....................................................................................................................................

อัสฺสามิกตา ปรมา ลาภา
ความไม่มีสามีเป็นลาภอันประเสริฐ
สามิกตา ปรมา ทุกฺขา
การมีสามีเป็นทุกข์อย่างยิ่ง


แก้ไขล่าสุดโดย starfish เมื่อ 29 ก.ย. 2010, 16:59, แก้ไขแล้ว 1 ครั้ง

โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 29 ก.ย. 2010, 17:03 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิก ระดับ 3
สมาชิก ระดับ 3
ลงทะเบียนเมื่อ: 10 ส.ค. 2010, 13:02
โพสต์: 129

แนวปฏิบัติ: อานาปานสติ
งานอดิเรก: ปฏิบัติธรรม
อายุ: 0

 ข้อมูลส่วนตัว


ขอบคุณค่ะคุณปลาดาว ดิฉันจะปฏิบัติธรรมให้ต่อเนื่อง และบ่อยๆค่ะ

ขอความสุขความเจริญในธรรมจงมีแด่เพื่อนๆลานธรรมทุกคนค่ะ

.....................................................
ชีวิตที่เหลือ ขออยู่เพื่อธรรมะ


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 30 ก.ย. 2010, 03:29 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
Moderators-1
Moderators-1
ลงทะเบียนเมื่อ: 31 พ.ค. 2009, 02:41
โพสต์: 5636

แนวปฏิบัติ: พอง ยุบ
ชื่อเล่น: เจ
อายุ: 0
ที่อยู่: USA

 ข้อมูลส่วนตัว www


starfish เขียน:
จะให้ความเกลียด ความโกรธ มันร้อนเผาใจตัวเราทำไม
ในเมื่อเรารู้ว่าคิดแล้วทุกข์ จะคิดมากไปไยให้ตัวเองทุกข์


อนุโมทนาค่ะน้องดาว :b8:

.....................................................
"มิควรหวังร่มเงาจากก้อนเมฆ"


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 30 ก.ย. 2010, 12:03 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิก ระดับ 3
สมาชิก ระดับ 3
ลงทะเบียนเมื่อ: 10 ส.ค. 2010, 08:37
โพสต์: 189

อายุ: 0

 ข้อมูลส่วนตัว


taktay เขียน:
starfish เขียน:
จะให้ความเกลียด ความโกรธ มันร้อนเผาใจตัวเราทำไม
ในเมื่อเรารู้ว่าคิดแล้วทุกข์ จะคิดมากไปไยให้ตัวเองทุกข์


อนุโมทนาค่ะน้องดาว :b8:


หุหุ :b15: บอกคนอื่นได้ แต่ตัวเองก็ทำไม่ได้เสียที
ไม่รู้ว่าจะ :b32: หรือ :b2: ดีค่ะพี่ทักทาย
:b15: :b15: :b15: :b15: :b15: :b15:

.....................................................
.....................................................................................................................................

อัสฺสามิกตา ปรมา ลาภา
ความไม่มีสามีเป็นลาภอันประเสริฐ
สามิกตา ปรมา ทุกฺขา
การมีสามีเป็นทุกข์อย่างยิ่ง


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 03 ต.ค. 2010, 04:37 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
Moderators-1
Moderators-1
ลงทะเบียนเมื่อ: 31 พ.ค. 2009, 02:41
โพสต์: 5636

แนวปฏิบัติ: พอง ยุบ
ชื่อเล่น: เจ
อายุ: 0
ที่อยู่: USA

 ข้อมูลส่วนตัว www


starfish เขียน:
หุหุ :b15: บอกคนอื่นได้ แต่ตัวเองก็ทำไม่ได้เสียที
ไม่รู้ว่าจะ :b32: หรือ :b2: ดีค่ะพี่ทักทาย
:b15: :b15: :b15: :b15: :b15: :b15:


ต้อง :b32: ซิค่ะ สวยกว่า :b2: เป็นไหนๆ
รู้จักบอกคนอื่นได้ ใจก็ยอมรับไปครึ่งหนึ่งแล้ว เหลือแต่ลงมือปฏิบัติ

เอ้า...ถึงเวลาปฏิบัติแล้วค่ะ :b4: :b4:

.....................................................
"มิควรหวังร่มเงาจากก้อนเมฆ"


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 04 ต.ค. 2010, 10:14 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิก ระดับ 3
สมาชิก ระดับ 3
ลงทะเบียนเมื่อ: 10 ส.ค. 2010, 13:02
โพสต์: 129

แนวปฏิบัติ: อานาปานสติ
งานอดิเรก: ปฏิบัติธรรม
อายุ: 0

 ข้อมูลส่วนตัว


สวัสดีค่ะ คุณปลาดาว,คุณทักทาย,คุณจักรแก้วรัตนะ และเพื่อนๆสมาชิกลานธรรมทุกท่าน

เมื่อคืนดิฉันได้คุยกับสามี เค้าสารภาพผิดและขอโอกาสที่จะเริ่มต้นใหม่กับดิฉัน ดิฉันตัดสินใจไม่ถูก ใจนึงก็อยากเริ่มต้นกันใหม่เพื่อลูก อีกใจก็กลัวว่าจะต้องเสียใจซ้ำแล้วซ้ำอีก
ดิฉันคอยคิดถึงเรื่องที่เค้าทำร้ายจิตใจดิฉันซ้ำไป ซ้ำมา ทุกวันและตลอดวันเลย แต่ละวันมันยาวนานกว่าจะผ่านไปได้

ขอความสุขความเจริญในธรรมจงมีแด่เพื่อนๆลานธรรมทุกคนค่ะ

.....................................................
ชีวิตที่เหลือ ขออยู่เพื่อธรรมะ


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 04 ต.ค. 2010, 17:39 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิก ระดับ 3
สมาชิก ระดับ 3
ลงทะเบียนเมื่อ: 10 ส.ค. 2010, 08:37
โพสต์: 189

อายุ: 0

 ข้อมูลส่วนตัว


Tooptien เขียน:
เมื่อคืนดิฉันได้คุยกับสามี
เค้าสารภาพผิดและขอโอกาสที่จะเริ่มต้นใหม่กับดิฉัน
ดิฉันตัดสินใจไม่ถูก ใจนึงก็อยากเริ่มต้นกันใหม่เพื่อลูก
อีกใจก็กลัวว่าจะต้องเสียใจซ้ำแล้วซ้ำอีก
ดิฉันคอยคิดถึงเรื่องที่เค้าทำร้ายจิตใจดิฉันซ้ำไป ซ้ำมา
ทุกวันและตลอดวันเลย แต่ละวันมันยาวนานกว่าจะผ่านไปได้


ลองอ่านดูนะคะ เผื่อว่าจะช่วยในการตัดสินใจครั้งนี้ได้บ้างไม่มากก็น้อย
"รู้แล้วไม่ยึดติด"
http://kwamjing2.freewebsites.com/chapter05.htm

ไม่มีใครรู้ใจคุณดีเท่าตัวคุณเองนะคะ ลองตั้งสติแล้วค่อยๆตัดสินใจนะคะ
เป็นกำลังใจให้เสมอ ขอให้คุณTooptien ผ่านเรื่องร้ายๆในครั้งนี้โดยเร็ววัน :b8:

.....................................................
.....................................................................................................................................

อัสฺสามิกตา ปรมา ลาภา
ความไม่มีสามีเป็นลาภอันประเสริฐ
สามิกตา ปรมา ทุกฺขา
การมีสามีเป็นทุกข์อย่างยิ่ง


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 05 ต.ค. 2010, 10:59 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิก ระดับ 3
สมาชิก ระดับ 3
ลงทะเบียนเมื่อ: 10 ส.ค. 2010, 13:02
โพสต์: 129

แนวปฏิบัติ: อานาปานสติ
งานอดิเรก: ปฏิบัติธรรม
อายุ: 0

 ข้อมูลส่วนตัว


ขอบคุณค่ะคุณปลาดาว สาธุ :b8:
ดิฉันอ่านบทความที่คุณปลาดาวแนะนำแล้ว จะลองปฏิบัติอานาปานสติดูทั้งวัน ว่าจะดีขึ้นไม๊

ขอความสุขความเจริญในธรรมจงมีแด่เพื่อนๆลานธรรมทุกคน

.....................................................
ชีวิตที่เหลือ ขออยู่เพื่อธรรมะ


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 05 ต.ค. 2010, 12:19 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
Moderators-1
Moderators-1
ลงทะเบียนเมื่อ: 31 พ.ค. 2009, 02:41
โพสต์: 5636

แนวปฏิบัติ: พอง ยุบ
ชื่อเล่น: เจ
อายุ: 0
ที่อยู่: USA

 ข้อมูลส่วนตัว www


Tooptien เขียน:
เมื่อคืนดิฉันได้คุยกับสามี เค้าสารภาพผิดและขอโอกาสที่จะเริ่มต้นใหม่กับดิฉัน ดิฉันตัดสินใจไม่ถูก ใจนึงก็อยากเริ่มต้นกันใหม่เพื่อลูก อีกใจก็กลัวว่าจะต้องเสียใจซ้ำแล้วซ้ำอีก
ดิฉันคอยคิดถึงเรื่องที่เค้าทำร้ายจิตใจดิฉันซ้ำไป ซ้ำมา ทุกวันและตลอดวันเลย
แต่ละวันมันยาวนานกว่าจะผ่านไปได้


ที่จริงถ้าจะลองอีกสักครั้ง
ก็ไม่น่าจะเสียหายอะไร...เพราะจะมีคำตอบสองข้อ
คือ...ได้เขาคืนมา กับเสียไป
แต่ถ้าไม่ลองจะมีคำตอบข้อเดียวคือเสียไป
สรุปแล้ว...เราก็ไม่มีอะไรจะเสียแล้ว เพราะที่สุด
ของการเสียก็คือ "ใจ" เราก็เสียมาแล้ว จะเสียอีก
สักครั้ง....จะเป็นไรไป...ผลที่ได้รับอาจจะตรงกันข้ามก็ได้
ถ้าคิดอะไรไม่ออก...ลองโฟกัสไปที่ลูกดูซิค่ะ

เอาใจช่วยค่ะ :b4:

.....................................................
"มิควรหวังร่มเงาจากก้อนเมฆ"


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 05 ต.ค. 2010, 13:04 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิก ระดับ 3
สมาชิก ระดับ 3
ลงทะเบียนเมื่อ: 10 ส.ค. 2010, 13:02
โพสต์: 129

แนวปฏิบัติ: อานาปานสติ
งานอดิเรก: ปฏิบัติธรรม
อายุ: 0

 ข้อมูลส่วนตัว


ขอบคุณสำหรับคำแนะนำค่ะคุณทักทาย :b8:
ดิฉันกำลังทำใจให้ไม่ยึดติดกับสิ่งที่เรามี โดยเริ่มจากสามีเป็นอันดับแรก ดิฉันจะให้โอกาสให้เราทั้งสองคนได้เริ่มต้นใหม่ แต่ก็ดูพฤติกรรมของเราสองคนไปด้วย โดยดิฉันจะต้องเลิกคิดถึงสามี ไม่โทรหา ไม่อยากรู้ ต่างคนต่างอยู่ ห่างๆ จะได้ไม่คาดหวังอีก เพราะดิฉันกลัวผิดหวังค่ะ

ขอความสุขความเจริญในธรรมจงมีแด่เพื่อนๆลานธรรมทุกคนค่ะ

.....................................................
ชีวิตที่เหลือ ขออยู่เพื่อธรรมะ


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 05 ต.ค. 2010, 15:34 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิก ระดับ 3
สมาชิก ระดับ 3
ลงทะเบียนเมื่อ: 10 ส.ค. 2010, 13:02
โพสต์: 129

แนวปฏิบัติ: อานาปานสติ
งานอดิเรก: ปฏิบัติธรรม
อายุ: 0

 ข้อมูลส่วนตัว


สวัสดีค่ะเพื่อนๆลานธรรมและคุณทักทาย

เมื่อตอนบ่ายดิฉันบอกว่าจะลองให้โอกาสตัวเองและสามีเริ่มต้นกันใหม่ ปรากฏว่าดิฉันถามเรื่องการนัดเจอกับผู้หญิง สามีเคยบอกว่าไม่เคยขับรถไปส่งเค้า แต่พอมาวันนี้พอรู้ว่าดิฉันให้โอกาสเริ่มต้นใหม่ เค้าจึงบอกว่าเคยขับรถไปส่งผู้หญิงมาด้วย
ดิฉันเสียใจมากที่โดนโกหกซ้ำแล้วซ้ำอีก โดยที่สามีให้เหตุผลว่าที่ต้องโกหกเพราะกลัวดิฉันจะไม่ให้โอกาสเค้า พอดิฉันให้โอกาสจึงกล้าสารภาพความจริง
ดิฉันควรทำอย่างไรกับสามีที่มีนิสัยโกหกแบบนี้ ดิฉันจะต้องระแวงและโดนหลอกไปตลอดชีวิตไม๊ค่ะ ดิฉันทุกข์มาก

ขอความสุขความเจริญในธรรมจงมีแด่เพื่อนๆลานธรรมทุกคนค่ะ

.....................................................
ชีวิตที่เหลือ ขออยู่เพื่อธรรมะ


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 05 ต.ค. 2010, 16:05 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิก ระดับ 3
สมาชิก ระดับ 3
ลงทะเบียนเมื่อ: 10 ส.ค. 2010, 08:37
โพสต์: 189

อายุ: 0

 ข้อมูลส่วนตัว


Tooptien เขียน:
เมื่อตอนบ่ายดิฉันบอกว่าจะลองให้โอกาสตัวเอง
และสามีเริ่มต้นกันใหม่ ปรากฏว่าดิฉันถามเรื่องการนัดเจอกับผู้หญิง
สามีเคยบอกว่าไม่เคยขับรถไปส่งเค้า แต่พอมาวันนี้พอรู้ว่าดิฉันให้โอกาสเริ่มต้นใหม่
เค้าจึงบอกว่าเคยขับรถไปส่งผู้หญิงมาด้วย

ในเมื่อคุณTooptienตัดสินใจจะเริ่มต้นใหม่กับสามีแล้ว
ก็ให้อภัยในสิ่งที่เขาได้กระทำมาเถอะคะ เพราะหากเรามัวมานั่ง
คิดถึงเรื่องที่ผ่านมา ใจเราเองนั่นแหละที่จะทุกข์
เพราะสิ่งที่ผ่านไปแล้ว มันเรียกกลับคืนมาแก้ไขใหม่ไม่ได้
มีเวลานี้ และวันข้างหน้าเท่านั้นที่จะเป็นตัวพิสูจญ์

Tooptien เขียน:
สามีให้เหตุผลว่าที่ต้องโกหก
เพราะกลัวดิฉันจะไม่ให้โอกาสเค้า พอดิฉันให้โอกาสจึงกล้าสารภาพความจริง

มองในแง่ดีนะคะ เค้ายังรักคุณอยู่ ยังต้องการคุณอยู่เคียงข้าง
ไม่เช่นนั้น เขาไม่เล่าความจริงให้ฟังหรอกนะคะ
เขาจะโกหกเราไปเรื่อยๆ เพื่อให้เราสบายใจ
เราขอวิเคราะห์นะคะว่า สามีคุณรู้สึกผิดต่อคุณ
เลยใช้โอกาสที่คุณให้อภัย สารภาพสิ่งที่เขาได้กระทำมาให้คุณฟัง
คนเราหากไม่รักกันจริง เขาไม่กล้าพูดความจริงออกมาหรอกค่ะ

Tooptien เขียน:
ดิฉันเสียใจมากที่โดนโกหกซ้ำแล้วซ้ำอีก
โดยที่ ดิฉันควรทำอย่างไรกับสามีที่มีนิสัยโกหกแบบนี้

บอกได้ทำเดียวนะคะว่า "ทำใจ" ถึงแม้ว่าเขาจะโกหกคุณ
แต่ก็เพื่อไม่ให้คุณเสียใจในสิ่งที่เขาได้กระทำลงไป
คนโกหก เราไม่ต้องไปลงโทษเขาหรอกนะคะ สักวันเขาจะโดนลงโทษเอง
ใครผิดศีลข้อไหน ก็ต้องไปรับโทษตามสิ่งที่เขาทำไว้ค่ะ
ไม่ต้องเป็นห่วงนะคะ ว่าจะปล่อยให้คนชั่วลอยนวล
แต่มันจะช้าหรือเร็วเท่านั้นแหละค่ะ

Tooptien เขียน:
ดิฉันจะต้องระแวงและโดนหลอกไปตลอดชีวิตไม๊ค่ะ
ดิฉันทุกข์มาก

หากคุณให้โอกาสเขาแล้ว แต่ยังมานั่งระแวงสามีอีก
อิอิ บอกได้คำเดียวค่ะ ว่างานนี้อาจจะเสียเปล่า
เพราะการอยู่ด้วยกันแล้วระแวงกัน มันจะมีความสุขไหม๊คะ
อย่างน้อยคนที่มีความทุกข์คนแรกคือ "ตัวคุณเอง"
ไม่เชื่อก็ลองดูนะคะ อันนี้บอกตามประสบการณ์จริงของตัวเอง

ดังนั้นทำใจนะคะ ไม่ว่าคุณจะให้โอกาสเขาหรือไม่
แต่คุณต้องทำใจ อย่ายึดติด ปล่อยวางให้ได้
ความสุขอยู่ไม่ไกลเราเลยนะคะ มันอยู่ที่ใจเราเองนี่แหละคะ

รุ่นพี่ขอแนะนำรุ่นน้องเท่านี้ก่อนนะคะ
อันนี้บอกตามประสบการณ์จริงของรุ่นพี่เองเลย :b9:
ถึงแม้ว่าตอนนี้พี่เองจะยังไม่เข้าที่เข้าทาง
แต่หากเรายังทำใจไม่ได้ ยังระแวง
เรานั่นเองล่ะคะที่ ทุกข์ ที่สุด

.....................................................
.....................................................................................................................................

อัสฺสามิกตา ปรมา ลาภา
ความไม่มีสามีเป็นลาภอันประเสริฐ
สามิกตา ปรมา ทุกฺขา
การมีสามีเป็นทุกข์อย่างยิ่ง


แก้ไขล่าสุดโดย starfish เมื่อ 05 ต.ค. 2010, 16:28, แก้ไขแล้ว 2 ครั้ง.

โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 05 ต.ค. 2010, 16:35 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิก ระดับ 3
สมาชิก ระดับ 3
ลงทะเบียนเมื่อ: 10 ส.ค. 2010, 08:37
โพสต์: 189

อายุ: 0

 ข้อมูลส่วนตัว


คุณTooptienค่ะ เราคัดเอาส่วนนึงของบทความ
ที่ได้แนบ link ไว้ให้คุณอ่าน จากความคิดเห็นของเราด้านบน
ไม่แน่ใจว่าได้อ่านจบหรือยัง แต่เราว่าน่าจะมีประโยชน์ต่อคุณในเวลานี้

ดังนั้นเมื่อคุณตัดสินใจที่จะให้โอกาสกับสามีแล้ว
ลองดูข้อความที่ highlight สีชมภูไว้นะคะ
เมื่อคุณต้องอยู่กับสามี ควรจะปฏิบัติอย่างไร

"ฉันใดถ้าได้ศึกษาพระธรรมคำสอน
แล้วนำมาคิดใคร่ครวญอยู่อย่างสม่ำเสมอ แล้วนำมาปฏิบัติกับใจแล้ว
เราก็จะสามารถทำใจให้ปล่อยวางได้ เมื่อปล่อยวางแล้ว
ใจก็จะไม่เดือดร้อนกับอะไร ที่จะต้องจากเราไป แต่ก็ไม่ได้หมายความว่า
เราจะไม่ต้องมีอะไรเลย เราอยากจะมีอะไรก็มีได้ อย่างในขณะนี้
เรามีอะไร ก็มีอยู่เหมือนเดิม เพียงแต่ว่าทัศนคติ ปัญญาความรู้ของเราได้เปลี่ยนไป
เมื่อก่อนนี้เรารู้แบบหลง รู้แบบยึด รู้แบบติด คืออยากให้สิ่งต่างๆ ที่เรารัก ใ
ห้อยู่กับเราไปตลอด แต่เดี๋ยวนี้เราเข้าใจแล้วว่า ความรู้แบบนั้นเป็นเหตุ
ที่จะทำให้เกิดความเศร้าโศกเสียใจ เป็นความทุกข์อย่างยิ่ง

เมื่อเราเปลี่ยนทัศนคติแล้ว เราก็ยังอยู่กับสิ่งนั้นอยู่
เรายังปฏิบัติกับสิ่งนั้นอยู่เหมือนเดิม คือยังมีความเมตตา มีความกรุณา
มีความเอื้อเฟื้อเผื่อแผ่ มีการดูแลรักษากันไปตามปรกติ
ตามกำลังสติปัญญาความสามารถของเรา จนกว่าเมื่อถึงเวลาที่จะต้องจากกันไป
เราก็ยอมรับความจริงนี้ได้ เมื่อเป็นเช่นนั้นแล้วใจของเราก็จะไม่เศร้าโศกเสียใจกับอะไร
"

.....................................................
.....................................................................................................................................

อัสฺสามิกตา ปรมา ลาภา
ความไม่มีสามีเป็นลาภอันประเสริฐ
สามิกตา ปรมา ทุกฺขา
การมีสามีเป็นทุกข์อย่างยิ่ง


แก้ไขล่าสุดโดย starfish เมื่อ 05 ต.ค. 2010, 16:36, แก้ไขแล้ว 1 ครั้ง

แสดงโพสต์จาก:  เรียงตาม  
กลับไปยังกระทู้  [ 55 โพสต์ ]  ไปที่หน้า ย้อนกลับ  1, 2, 3, 4  ต่อไป

เขตเวลา GMT + 7 ชั่วโมง


 ผู้ใช้งานขณะนี้

่กำลังดูบอร์ดนี้: ไม่มีสมาชิก และ บุคคลทั่วไป 1 ท่าน


ท่าน ไม่สามารถ โพสต์กระทู้ในบอร์ดนี้ได้
ท่าน ไม่สามารถ ตอบกระทู้ในบอร์ดนี้ได้
ท่าน ไม่สามารถ แก้ไขโพสต์ของท่านในบอร์ดนี้ได้
ท่าน ไม่สามารถ ลบโพสต์ของท่านในบอร์ดนี้ได้
ท่าน ไม่สามารถ แนบไฟล์ในบอร์ดนี้ได้

ค้นหาสำหรับ:
ไปที่:  
Google
ทั่วไป เว็บธรรมจักร