ดิฉันก็มีเรื่องราวที่เกิดขึ้นในชีวิตคู่ที่ไม่ตางจากท่านอื่นในลานธรรมจักรนี้สักเท่าไหร่นัก แต่อยากเล่าเรื่องราวที่ดิฉันไม่คิดว่าจะคิดว่าเจอเรื่องแบบนี้กับตนเอง และขอคำปรึกษาว่าควรจะทำอย่างไรให้ผ่านช่วงนี้ไปได้

เรื่องของดิฉันเกิดเมื่อประมาณสิงหาคม 53 (ปีที่แล้ว) โดยดิฉันบังเอินไปเปิดเมล์ของคุณสามีโดยไม่ตั้งใจ เห็นมีผู้หญิงเมล์มาหาเค้าประมาณว่าสามีดิฉันไม่ได้สนใจเค้า หรือกำลังถูกทอดทิ้ง โดยพร่ำเพ้อต่างๆๆ ว่าอย่างนั้นอย่างนี้  ซึ่งครั้งแรกที่เห็นไม่เคยคิดว่าเค้าจะเป็นคนแบบนี้ ที่ผ่านมาไว้ใจเค้าตลอด ไม่เคยเช็คเมล์ ใม่เคยดูกระเป๋าเงินเค้า จนมาเกิดเหตุการณ์แบบนี้ขึ้นเลยเกิดความระแวง ความอยากรู้อยากเห็นมันบังเกิด ก็เริ่มที่จะจับผิด แอบดูคอมพิวเตอร์เค้า แอบดูเบอร์โทรศัพท์ ซึงก็พบจริงๆๆ ชีวิตเค้ามีผู้หญิงเข้ามามากมาย ซึ่งก็ไม่รู้ไปพบกันได้อย่าง เทาที่พอทราบก็มีหลานคนที่เข้ามาในชีวิตเค้า จนถึงปัจจุบันดิฉันก็ยังทำใจไม่ได้ 

ล่าสุดเมื่อเดือนกันยายน 54 เค้าก็บอกกว่าไปดูงานที่สระบุรี ดิฉันก็ไม่ได้เอ๊ะใจอะไว จนกรทั่งไปพบสลิปบัตรเครดิตในกระเป๋าเงินเค้า ทำให้ทราบว่าเค้าไปทะเลกับคนที่เค้ากำลังคบอยู่ แต่ก็ไม่ได้ถามว่าเค้าไปทะเลหรืออย่างไร แต่ก็ได้พบความจริงทียืนยันว่าพวกเค้าไปกันมาคือเจอรูปถ่ายพวกเค้าในคอมพิวเตอร์ 

ดิฉันก็ทำใจอยู่นานนับปีแต่ก็ใม่หลุดพ้นจากความรู้สึกบ้าๆๆสักที เพราะเค้าก็ดีกับเราตลอดทุกเรื่อง ถ้าไม่นับเรื่องที่ดิฉันพบเห็น เค้าถือว่าเป็นผู้ชายที่ดีคนหนึ่ง เลยอยากจะขอคำปรึกษลจากเพื่อน พี่ น้อง ผู้มีประสบการณ์ในลานนี้ว่าดิฉันควรทำอย่างไรดี ในใจก็อยากเลิกให้รู้แล้วรู้รอดกันไปเลย แต่ก็กลัวทำใจไม่ได้

ดิฉันแต่งงานกันมาแล้วจะเข้าปีที่ 5 แต่คบกันมาก่อน ปรมาณ 4 ปี รวมเกือบ 10 ปี ยังไม่มีลูกด้วยกันคะ แต่เค้าก็อยากมีนะคะเคยทำกิ๊ฟท์มาแล้ว 1 ครั้งก็ยังไม่ติด เราอายุรุ่นๆๆ กัน เรา 36 ส่วนสามี 35

เป็นทุกข์ในใจมากคะ

ถ้าเค้ายังดีกับคุณอยู่ ก็ทำใจปล่อยๆไปค่ะ อย่าไปวุ่นวายกับเค้ามาก
ผู้ชายนี่ถ้าเค้าเจ้าชู้ ยากค่ะที่จะทำให้เค้าหยุด
มีทางเดียวคือรอให้เค้าเบื่อเรื่องการเที่ยวเรื่องผู้หญิง พอถึงวันนั้นเค้าจะรู้สึกว่าเค้าผิด
คุณจะเป็นคนที่มีค่ากับเค้าที่สุด ทนไปเถิดค่ะไม่มีใครที่เดินแล้วไม่หยุดหรอกค่ะ

เคยถามคนที่เค้าเจ้าชู้ เค้าบอกว่าถ้าสามีเจ้าชู้ ถ้าเมียจู้จี้ซักโน่นถามนี่มากๆ
พวกเค้าจะรู้สึกเบื่อ ทำให้ไม่อยากกลับบ้าน เพราะช่วงนั้นเค้าเบื่อคนที่เป็นมีย
เค้าอยากจะมีชีวิตที่อิสระ

แต่ถ้าเมียเฉยๆ เค้าจะรู้สึกว่าเค้ามีเพื่อนที่ดีที่สุดในชีวิต
คุณต้องเข้าใจน่ะ สิ่งที่อันตรายต่อครอบครัวที่สุดคือตันหานี่แหละ

รอให้เค้าเบื่อเรื่องการเที่ยวเรื่องผู้หญิง พอถึงวันนั้นเค้าจะรู้สึกว่าเค้าผิด

ขอบคุณ คุณbbby เค้าจะเบือเหรอ กลัวว่าเค้าไปติดคนอื่นจริงๆ เพราะ เคยเห็นคนที่คบกันมานาน แล้ว ผช ตัดสินใจไปคบกับคนใหม่เพียงแค่รู้จักกันไม่นาน แต่กับเราร่วมทุกข์ร่วมสุข กันมามากแค่ไหน ไม่มีค่าเลยเหรอ
บางทีคิดน้อยใจเหมือนกัน เราอยู่ในยามที่เค้าเหนื่อย ไม่มีใคร แต่คนที่เค้าอยากให้อยู่ข้างเค้า กลับไม่ใช่เรา บางทีคิดแล้วภาพพวกนั้นมันผุดขึ้นมา ในหัวมันคิดไปต่าง ๆ นานา เลยนะ เมื่อก่อนอาการเราแย่กว่านี้ แต่ทำใจได้ขึ้นมาบ้าง แต่ก้ยังไม่ที่สุดเหนื่อยอะ

Please protect yourself against SDT and HIV. Nowaday, more HIV cases in Thailand are increasing again among teens and married couples. This thing is not far from your family if your male partner is not faithful, but he foolishly thinks that his partner (กิ๊ก) is.
GOOD LUCK

ไม่ซื่อสัตย์ นอกใจ มีเมียน้อย ภาพรวมๆๆ ก็เหมือนกัน เพียงแต่จะใช้คำพูดไรให้ดูดี เท่านั้นเอง

คนเราเมื่ออยู่ด้วยกันแล้วไม่สามารถไว้ใจกันได้ ระแวงซึ่งกันและกัน ทางออกคือแยกกันอยู่
เลิกร้างกันไป


ถ้ากลัวทำใจไม่ได้ก็ไม่ต้องเลิก อยู่ด้วยกันแบบนั้นต่อไป ทนได้ก็ทน ทนไม่ได้ก็ทนไป เพราะ
อย่างน้อยจะได้ไม่ต้องกลัวทำใจไม่ได้

ก็จริงอย่างที่คุณกล่องธรรม ว่า"ถ้ากลัวทำใจไม่ได้ก็ทนกันไป"

เป็นกำลังใจนะคะ ดิฉันก็เป็นเหมือกับคุณค่ะ ต่างกันตรงที่ดิฉันมีลูกสาว 1 คนแล้ว และดิฉันเลือกที่จะแยกทางกับสามี เพราะไม่สามารถับนิสัยของสามีได้ แรกๆที่แยกทางกันก็มีบ้างค่ะที่คิดถึงแต่เมื่อชั่งน.น ดูแล้วดิฉันมีความทุกข์มากกว่าค่ะ แต่ก็ได้ธรรมะและกัลยาณมิตรจากที่แห่งนี้ให้คำแนะนำและกำลังใจค่ะ ขอให้คิดว่าไม่มีสิ่งใดเป็นของเรา แล้วเราก็จะดีขึ้นค่ะ สู้ สู้ นะคะ

ขออนุญาติแสดงความคิดเห็นนะคะ
อยากบอกว่าดิดีเข้าใจและเห็นใจคุณนะคะ
ดิดีก็เคยประสบเหตุการณ์คล้ายกันมาเหมือนกันเมื่อประมาณ3ปีที่แล้วค่ะ
เพียงแต่ตอนนั้นเรายังไม่ได้แต่งงานกับเค้า
สุดท้ายก็ตัดสินใจเลิกค่ะ เพราะไตร่ตรองแล้วว่าสุดท้ายจะไม่มีใครมีความสุขเลย
ทั้ง 2 หรือ 3 คน และปัจจุบันก็แต่งงานกับแฟนคนปัจจุบันเรียบร้อยแล้ว

คนเราทุกคนต่างมีทางออกของปัญาหาต่างกันค่ะ
เพราะปัญหาของเราทุกคนล้วนต่างกันไป
เหตุปัจจัย ชีวิตความเป็นอยู่ที่อยุ่ร่วมกัน ความผูกพันธ์ ตลอดจน
กำลังใจจากภายในตัวเราย่อมต่างกัน ดิดีเข้าใจดีในสิ่งที่คุณกลัวค่ะ

ดิดีอยากบอกค่ะว่า ไม่ว่าคุณจะอยู่ตรงไหน
ไม่ว่าจะยังอยุ่กับแฟน หรือเลือกที่จะอยู่คนเดียว
ขอให้คุณระลึกไว้เสมอว่า คุณจะพยายามทำทุกวิถีทาง
ให้ชีวิตเราดี โดยตัวเราเอง มีความสุขให้ได้ด้วยตัวเอง
โดยไม่พึ่งพิงความสุขจากสิ่งอื่น คนอื่นที่ไม่ใช่ตัวเรา
(เพราะที่เราทำใจไม่ได้ เพราะที่ผ่านมาเรามีคนอื่นเป็นข้ออ้างของความสุขค่ะ
เค้าต้องพูดกับเราแบบนี้นะเราถึงจะสุข เค้าต้องทำแบบนี้กับเรานะเราถึงจะสุข
เค้าต้องมีเราแบบนี้นะถึงจะสุข เหล่านี้ล้วนเป็นการพึ่งพิงความสุข จากสิ่งนอกตัวทั้งสิ้น)

เริ่มต้นการสร้างสุขโดยตัวเองง่ายๆ ด้วยการรักตัวเองดูแลตัวเอง(ให้สวย/สุขภาพดี)
สวดมนตร์ ไหว้พระ รักษาศีล ออกไปตักบาตร ทำบุญ ช่วยเหลือผู้ที่ด้อยโอกาส
หรือแม้กระทั่งดูแลสัตว์เลี้ยง ปลูกต้นไม้
เมื่อชีวิตตอนนี้ยังไม่สวยงาม
เราต้องสร้างสิ่งสวยงามให้ชีวิตเราค่ะ

ดิดีเชื่อว่าเมื่อถึงวันนึง คุณจะเข้มแข็ง พร้อมก้าวไปทุกสถานะการณ์
ไม่ว่าจะเดินออกมา หรือร่วมใช้ชวิตกับเค้า
และเมื่อความคิดของเราตกผลึก
เราจะพบทางออกของเราเองค่ะ
ไม่ว่าทางออกนั้นจะเป็นทางไหน ดิดีเชื่อว่าสิ่งดีๆที่เราเลือกสร้างให้ชีวิตเรา
จะนำพาและส่งเสริมเราให้ไปในทางที่ดีขึ้นแน่นอนค่ะ

มีพระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์ และมีตัวเราเองเป็นที่พึ่ง
ประเสริฐสุดแล้วค่ะ
ขอให้คุณเจอทางออกที่ดีเร็วๆนะคะ
สู้ๆค่ะ

ธรรมดาเมื่อชายหรือหญิงรักใคร ก็ต้องการให้ตนเองเป็นที่หนึ่ง
ไม่มีสอง เหตุของความทุกข์จากการ ไม่ซื่อสัตย์ ไม่จริงใจ คลาย
ความรักความผูกพันลงไป ความไม่เข้าใจ ตลอดจนถึงที่สุดคือ
ความพลัดพรากจาก ไม่ว่าหมดรัก หรือแยกทาง หรือตายจากกันไป
สิ่งเหล่านี้ล้วนเป็นทุกข์ ที่เกิดจาก ความรักความยึดถือเป็นพื้นฐาน
ก่อนนั่นเอง ในรายบุคคลที่ยิ่งรักความสุขหวงความสุขของตนเอง
ยิ่งมากเท่าไหร่ ก็ยิ่งต้องทุกข์มากยิ่งขึ้นเท่านั้น

เมื่อความสุข ความเอาอกเอาใจ ความเชิดชูยกย่องเมื่อวันหนึ่ีง
เกิดเปลี่ยนแปลงไปตามเงื่อนไข ตามวิบากกรรมที่เป็นอกุศลปรากฏ!

และเมื่อมันปรากฏแล้ว ระหว่างการมีความคิดความเห็นในเชิงมุมกลับ
ในเรื่องกรรมและวิบากกรรมว่า นี้ที่เขาพูดกันว่า วิบากกรรม มันมีจริง
หรือเป็นจริงๆ หรือ? นี้เพราะเราเองเคย ทำดีต่อเขามา เรียกได้่ว่า
เป็นคนปฏิบัติดูแลเทคแคร์ดีไม่ขาดตกบกพร่อง แต่แล้ววันหนึ่งเราเอง
ก็เกิดนอกใจ ทำเขาเสียใจ ทำเขาสับสน อยากเลิกกับเราแต่เขาก็ทำใจ
ไม่ได้ เหมือนเจ็บทั้งเป็นและตายอยู่อย่างนั้น

นี้ก็เป็นเพราะกรรมที่เคยทำกับเขาเอาไว้ก่อน ความรักความสุขที่เราได้รับ
ถือเป็นของขวัญ เป็นกุศลกรรมฝ่ายดี ความรักความดีีที่เรามีให้ หยิบยื่น
ให้กับเขาก่อน เช่นเดียวกับที่เราได้รับจากเขา คือรางวัลของขวัญตอบแทน
ความรักความดีที่เราเคยมีให้เขานั่นเอง เราจึงได้รับคืนกลับมา

ในทางเดียวกันของ การมองในเชิงมุมกลับ ความรู้สึกทุกข์ เสียใจ ทรมาน
จิตใจ น้อยใจ ขุ่นเคืองใจ เหงาเดียวดาย ปล่อยวางไม่ได้ เรานั่นเองก็เคย
สร้างความรู้สึกร้ายๆ เีรียกว่าทั้งบุญและบาป ความดีความร้ายเราต่างเคย
มอบให้กันและกันมาอย่าง เนิ่นนาน หาต้นหาปลายไม่เจอ หาที่สุดไม่ได้
นี่แหละ รัก นี้และทุกข์ นี้แหละสุขที่ข้ามภพข้ามชาติ

คราวไหนยังมีวาสนาดีพอ ก็ได้รับการหยิบยื่นความสุขให้แก่กัน ตามกำลังของ
ความดีที่เคยมีให้กัน คราวเกิดความเปลี่ยนแปลง เกิดความไม่แน่นอน เกิดทุกข์
ก็ล้วนหยิบยื่่นให้แก่กันและกันมาแล้วเช่นกัน

สุขทุกข์จึงเป็นของคู่กันอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้ บางคราวเกิดมาต่างวัยต่างอายุ
ต่างเพศต่างสถานที่ต่างเวลา ก็เหมือนคนที่มีความรู้สึกที่ดีให้แก่กัน แต่เหตุ
ปัจจัยหลายๆ อย่างก็ไม่อำนวยที่จะพาให้ครองรักกันได้ยืนยงตลอดไปได้
บางคราว ใกล้เคียงกันเหมาะสมกัน แต่เงื่อนไขของ ความทุกข์ ความพลัด
พรากจากความเกิดแก่เจ็บตาย ก็ยังแข็งแกร่งเที่ยงแท้เสมอ

ตลอดสังสารวัฏฏ์ที่วนเวียนเปลี่ยนไปอยู่อย่างนี้ เคยทุกข์เคยเสียใจ เคยมี
ความสุข เคยสมหวัง เคยผิดหวัง มาไ่ม่รู้เท่าไหร่ต่อเท่าไหร่

แต่ก็ไม่สามารถหลุดพ้นไปจาก ความหลงยินดีพอใจในกามสุข ที่ต่างฝ่าย
ต่างมอบให้กันและกันได้ และก็ไม่สามารถหลุดพ้นไปจากความพยาบาท
จากกามโทษ กามทุกข์ อารมณ์ความรู้สึกที่ทุกข์ทรมานในปัจจุบันนี้ได้
ไม่ผิดกับที่ผ่านมาเนิ่นนานแสนนาน และที่ยังจะเกิดขึ้นต่อไปอีกเนิ่นนาน
ในอนาคตเช่นเดียวกับที่เคยมีเคยเป็นมา และเป็นอยุ่ในปัจจุบัน

นี้จึงเป็นเหตุผลหนึ่ง ที่ถึงอยากจะเลิกกันไป แต่อีกใจหนึ่งก็ไม่กล้า
และกลัวทำใจไม่ได้นั่นเอง ยึดเหนี่ยวยึดถือมา เพราะรักด้วย ยึดเหนี่ยว
ยึดถือมา เพราะเกลียดด้วย ดังนั้นวิธีแก้ไข มีสองวิธี ๑)ให้อภัย

จะอยู่หรือไป ก็ต้องให้อภัยให้หมดหัวใจ(ไม่เกี่ยวว่าลืมเขาได้หรือไม่ได้ไม่เกี่ยว)
วันไหนที่เขาไปแม้เรายังไม่พร้อมอาจเกิดขึ้นและเมื่อเกิดขึ้น เราก็สามารถตัดใจ
พึ่งพาตนเอง อยู่กับตัวเองอาศัยกัลยาณมิตร ที่มีประสบการณ์มีตัวอย่าง
ต่างก็ผ่านมันมาได้ด้วยกันทั้งนั้นสำหรับคนที่ผ่านมันมาได้ คนที่ไม่ได้ ก็ยัง
วนเวียนอยู่ในวังวน ไม่มีใครช่วยได้นอกจากต้องช่วยตัวเอง

และถ้าหากยังอยู่ ตัดสินใจพูดคุยกันเราและเขายังพร้อมไปด้วยกันได้ โดย
ที่เขาจะกลับตัวกลับใจ เราจะไม่รื้อฟื้น ไม่จับผิด ไม่จุกจิกจู้จี้ ปล่อยให้ที่แล้ว
ไปก็ผ่านไป หยิบยืนโอกาสให้อีกครั้ง พร้อม ๒) ปรับปรุงตนเองทั้งกายและใจ
ให้เป็นคนมีความสุขได้ด้วยตนเองเป็น เมื่อพบเมื่อเห็น ก็เหมือนพึ่งพบเจอกัน
ใหม่ จัดความสัมพันธ์ความผูกพันกันใหม่ ไม่นำปัญหา ส่วนเกินมาให้กันและกัน
ถ้าเขาเคยเป็นเคยใช่ของๆ เราและปัจจุบันยังใช่ยังเป็นก็คือใช่คือเป็น

แต่เมื่อเขาห่างเราไป ถ้าเราได้ปรับปรุงตัว ปรับปรุงใจของเราแล้วเขาก็ยังแสดง
ออกว่าทั้งตัวของเขาเองและ ตัวเราไม่ใช่ของๆ เขา ดังนั้นเราก็ต้องฉลาดพอ
ที่จะไม่พยายาม อยากเป็นสิ่งมีค่ามีราคา ในยามที่เขาหลงผิดไม่เห็นคุณค่าใน
ตัวเรา นั่นเท่ากับว่าเราจะได้ไม่ต้องเสียใจ ลดคุณค่าตัวเอง เพราะเอาคนๆ เดียว
ที่ในอดีต ปัจจุบัน อนาคต อาจจะไม่เห็นหรือหมดคุณค่าในเราอีกต่อไป ต้องฉลาดพอ
ทียังเห็นคนอื่นๆ สิ่งอื่นๆ ที่ยังเห็นคุณค่าในตัวเราอีกมากมาย แล้วยอมรับต่อ
ความจริงที่มันเปลี่ยนแปลงเกิดขึ้นนั้นๆ แล้วดำเนินชีวิตต่อไป ไม่เข้าไปใกล้ไปเฉียด
วงจรของการนอกอกนอกใจกับใครใดๆ อีก หากมันเป็นความยุติธรรม เป็นวิบากกรรม
ที่เราทำเอาำไว้ ให้รักษาศีลรักษาธรรมพาตัวพาใจ ให้มีหลักใจ ไม่ไปหวังพึ่ง เพียง
คนๆ เดียวรอคุณค่าจากคนๆ เดียว ที่มีแต่ความแก่ความเจ็บ ความตาย รออยู่ข้าง
หน้า ไม่เกินร้อยปี ให้มีชีวิตอยู่ต่อไปด้วย ศีล สมาธิ ปัญญา สร้างบุญให้หลุดพ้น
ไปจาก กองสุขกองทุกข์ จากโลกธรรม อย่างอิสระ ช่วยเหลือคนที่ยังเดือดร้อน
มีปัญหา ซ้ำซ้อนเลวร้าย ยิ่งไปกว่าเรา ฯลฯ เอาใจช่วยครับ ขอเจริญพร


ป.ล อยู่กับความรู้สึกตัวในขณะปัจจุบันเป็น
ลืมได้หรือไม่ได้ก็ล้วนไม่มีความสำัคัญแต่อย่างใด^^

ขอบคุณทุกๆๆความเห็นคะ เป็นข้อคิดได้มาก บางทียังงงและสับสนอยู่ แต่ทำไมในเมื่อต้องอยู่กับตนเองให้ได้ ไม่ต้องพึ่งใครๆๆ แล้วส่วนใหญ่ถึงตัดสินใจเลิกกันเป็นส่วนใหญ่ จะเป็นเพราะรับในพฤติกรรมไม่ได้เป็นส่วนใหญ่ใช่ไหมคะ จะมีใครยอมรับในสภาพที่เป็นอยู่บ่้างไหม

http://www.pantip.com/cafe/chalermthai/ ... 01262.html
เอาอันนี้มาฝากค่ะ อ่านเข้าใจง่าย อาจจะมีอะไรดีๆในการ์ตูนนี้

หลวงพ่อปัญญา นันทภิกขุ เคยเทศน์ไว้ว่า
"จะมีเค้าเราก็อยู่ได้ ไม่มีเค้าเราก็อยู่ได้"

อันเนี้ยแหล่ะค่ะเป็นการมีชีวิตที่พึ่งตนเอง
และที่ตัดสินใจเลิกก็แล้วแต่เหตุผลของแต่ล่ะคนค่ะ

แต่เหตุผลของดิดี คือ ไตร่ตรองแล้วว่า จะไม่มีใครมีความสุขจากความสัมพันธ์แบบ 3 คน
แบบนี้แน่ๆ เราก็ไม่มีความสุข คนที่เรารักก็ไม่มีความสุข ผู้อื่นก็ไม่มีความสุข หากเราปล่อยมือซะคน
อาจจะมีอีกตั้ง 2 คนที่มีความสุข ดีกว่าทุกข์ทั้ง 3 ค่ะ (จิงๆไม่อยากให้ตัวเองทุกข์เป็นหลักค่ะ)
(แต่เหตุผลพิเศษคือ ดิดีรับความร้ายกาจของผู้หญิงคนที่แฟนเราไปมีไม่ได้ค่ะ
เค้าเริ่มมายุ่งย้ามกับครอบครัวดิดี ดิดีก็เลยตัดสินใจเลิกค่ะ ยังไงดิดีก็รักพ่อและแม่มากกว่าใครๆแน่นอน)

ขอให้คุณเข็มแข็งนะคะ
มีพระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์ และตนเอง เป็นที่พึ่งไว้
ขอให้โชคดีนะคะ

ต่างคนต่างมีปัญหา เพียงแต่ว่าใครจะรับมือกันอย่างไร ในเมื่อพยายามอย่าที่สุดแล้ว ไม่ดีขึ้น ก็ต้องปล่อยไป
แต่คนส่วนมากในลานนี้จะเป็นผู้หญิง ที่มีปัญหากับชีวิตครอบครัวเป็นส่วนใหญ่ ดิฉันก็พยายามเรียนรุ้ปัญหาของแต่ละท่าน และผู้ที่ให้คำแนะนำในลานนี้มีประโยชน์อย่างมาก

ช่วงนี้ก็พยายามทำใจไปเรื่อยๆ ไม่ปรุงแต่งจิต (ยังได้แต่พยายาม ทำได้บ้าง ไม่ได้บ้าง) เพราะเข้าไปในหลาย ๆ เวป เกี่ยวกับเรื่องที่สามีมีชู้ สามีมีเมียน้อย มีคนเป็นจำนวนมากที่เจอเรื่องพวกนี้ ไม่ใช่แค่เพียงเราคนเดียว หลาย ๆ คู่ ก็มีปัญหากันทั้งนั้น ทำไมส่วนใหญ่ต้องเป็นผู้หญิงที่ต้องคอยมาระบายเรื่องพวกนี้ ไม่เห็นมี ผช ที่มานั่งระบายอารมณ์ พวกนี้บางเลย
เจอแต่พวกผู้ชายมักมาก เหนือ่ยใจจริง ๆ และก็เป็นทุกครั้งที่ ผญ ต้องเป็นฝ่ายยอมตลอด จบลงด้วยการเลิกรา กันไป

แต่อย่างกรณี ของดิฉัน ถ้าสามีอยากมีลูก เคยพยายามมาแล้วในการทำกิ๊ฟท์ แต่ไม่สำเร็จ หากมีลูกด้วยกันจริงๆ เค้าจะหยุดเรื่อง ผญ อื่น ๆ หรือไม่ก็จะทำให้ครอบครัวดีขึ้นได้หรือไม่ค่ะ ของท่านผู้มีประสบการณ์ช่วยชี้แจงด้วยค่ะ