ของเราเขาแนะวิธีแก้ไม่ยากและไม่อันตรายนะ เขาให้เราสวดมนต์แผ่เมตตาให้เจ้ากรรมนายเวร กับให้เอาน้ำมนต์ที่วัดพระแก้วให้ทาน และผสมน้ำให้อาบ แต่ปัญหาของเราคือเราไม่ค่อยได้เจอกันอ่ะดิ

เลยทำยาก สุดท้ายเราก็ปล่อยแล้วแต่บุญแต่กรรมแล้วกัน. เฮ้อ...

เหมือนดิชั้นเลย ใครๆก็บอกว่าเค้าโดนของ เราก็พยายามแก้สารพัดรูปแบบ มันก็ไม่ได้ผล ก็ปล่อยค่ะ มันเป็นความเชื่อในขณะนั้นที่เรายังคิดว่ามีความหวังที่จะดึงเค้ากลับมาได้ แต่จริงๆแล้วมันก้เป็นแค่ความเชื่อ สุดท้ายแล้วมันเป็นสันดานของผู้ชายเลว ๆค่ะ

คะคุณแม่ผู้อดทน. ก็ดีคะได้รู้อย่างงี้ เราจะได้ไม่ตั้งความหวังว่าเขาจะดีขึ้น

ยอมรับตอนนี้ว่ายังรักเขาอยู่ที่แก้ตามคำบอกความเชื่อ ส่วนหนึ่งก็อยากให้เขารักเราเหมือนเดิม แต่เราอยากถอยมากๆ รักแต่มันทุกข์มันช้ำใจนะ รู้ว่าใจเขามีคนอื่น

ปล่อยไปดีกว่า กำลังตัดใจ นับ1 จากวันนี้แล้วดีกว่า

รักนะแต่ถ้าเขาอยากไปเราควรปล่อยเขาไปตามทางดีกว่า

อยากเห็นเขาสบายใจมากกว่า

ดิชั้นเข้าใจคุณ ไม่ผิดหรอกค่ะที่คุณมีความหวัง ดิชั้นก็เคยมีความหวังเช่นเดียวกับคุณ และก็ยังรักเค้าอยู่ไม่เปลี่ยนแปลง แต่เราต้องยอมรับความจริงว่าเค้าไม่เหมือนเดิมแล้ว ต้องทำใจยอมรับความจริงให้ได้เพื่อเราจะได้ใช้ชีวิตต่อไปอย่างมีความสุขกับลูกโดยไม่มีเค้า มันอาจจะดีกว่าที่อยู่ด้วยกันแล้วมีแต่ความทุกข์กันทุกคน ปล่อยให้เค้าไปมีความสุขอย่างที่เค้าต้องการ วันนึงที่เค้ามองกลับมา เค้าจะต้องเสียดาย

เป็นกำลังใจให้นะคะ อย่าท้อแท้และท้อถอยคะ วันนี้ฝนตก พรุ่งนี้ก็แดดออก ถ้าเขาไม่เปลี่ยนเราก็เปลี่ยนตัวเราเอง แต่บางครั้งเราก็เปลี่ยนตัวเองไม่ได้มันก็ยากอยู่ ก็ทำตามหัวใจเราคะ ใจเราคิดอย่างไรเราก็ทำอย่างนั้น ถ้าเราฝืนมันก็ทำให้เราทุกข์ใจคะ ใจเราคิดอะไรเราก็ตามมันไปก็ปล่อยมันคะ ทำอย่างนี้ๆๆ ร้องให้บ้าง ยิ้มบ้างก็ปล่อยมันคะ เช่นเราอยากโทรเราก็โทร แต่การที่เราโทรแล้วเขาไม่รับ มันก็ทุกข์ใจ เราก็แย่ ถ้าหากเขารับเราก็มีความสุข มองดูตรงนี้คะ แล้วนำมาพิจารณาดู จะเหลือเอาความทุกข์ หรือ ความสุข เรามองให้ออกคะ แล้วใจเราจะสงบเอาใจช่วยนะคะ

อะไรจะเกิดก็เกิด

ขอบคุณทุกคำแนะนำนะคะ. อบอุ่นดีคะ

บุญรักษากันทุกคนนะคะ

...ชะตาชีวิตเป็นสิ่งไม่แน่นอน
อนาคตของเรา เราต้องสร้างเอง
คนทำดีชะตาก็ดี คนทำชั่วชะตาก็ชั่ว
เมื่อต้องการอนาคตดี ก็ต้องทำดี
ถ้าทำแต่ความไม่ดี..แม้ชะตาจะดี ก็อาจกลายเป็นร้ายได้...

เข้ามาทักทายด้วยค่ะปัญหาเราเหมือนคุณรออะไรตรงที่ใจสามีไม่อยู่ด้วยเท่าไหร่แต่ของเราหนักกว่าคือเราไม่มีลูก แต่เมียน้อยกำลังจะคลอดอีกสองเดือนข้างหน้า สามีเห่อลูกสุดๆเพราะอยากมีมานานแล้ว คุณรออะไรเท่าที่เราอ่านเรื่องคุณเราคิดว่าลูกคุณน่าจะเป็นตัวดึงสามีกลับในที่สุดเพียงแต่ตอนนี้ความหลงเข้าครอบงำเค้าอยู่เลยมีพฤติกรรมแบบนี้เพราะอาการเดียวกับสามีเราเลย...เวลาหลงเมียน้อยจะไม่เป็นตัวของตัวเองขนาดคุยกะเรายังคุยไม่รู้เรื่องเลยถ้าเมียน้อยอยู่ข้างๆ..และสามีเราก้อไม่ได้อยู่กะเราด้วยค่ะ เค้าอยู่ ตปท.เสวยสุขอยู่้กะเมียน้อยเป็นครอบครัวออกหน้าออกสังคมกันแบบไม่แคร์สื่อเลย...เพื่อนๆเค้าก้อรู้จักเราทุกคนรู้จักว่าเราเป็นเมีย แต่ที่เค้าทำคือต่างคนต่างอยู่ไม่มีใครต้องเดือดร้อน(คิดได้เห็นแ่ก่ตัวมาก) เราก้อพลาดท่าวีน ปรี๊ตแตก พูดประฃดประชันว่าเมียน้อยว่าหน้าด้านแย่งสามีชาวบ้านด้วยการลงทุนมีลูกเพื่อแลกเงินค่าเลี้ยงดู แต่สามีกลับด่าเรากลับว่าไปว่าเมียน้อยเค้าได้ยังไง เธอไม่รู้อะเไรยังเด็กอยู่ นิสัยใสซื่อ ไม่มีมารยา กลายเป็นเราเป็นนางมารร้ายไปทันที่ เราทำทุกอย่างที่เพื่อนๆห้าม จนสามีพูดเลยว่าเราดูไร้ค่ากว่าเมื่อก่อนเยอะ ที่สามียังเกรงใจตอนนี้เหมือนคนปัญญาอ่อน เค้าเลยยิ่งเบื่อ...เี่ราจะบอกว่าของเราแย่กว่าตรงที่ลูกเมียน้อยจะดึงสามีไปเลย ทั้งกายทั้งใจและเงินด้วย ให้เราน้อยมากๆแต่กะเมียน้อยทุ่มเทสุดตัว ประเคนของให้ และยังเผื่อแผ่ไปยังครอบครัวเมียน้อยอีกเรื่องเงินเรื่องทุกอย่างเข้าไปดูแลอย่างดี เราไม่มีลูกไม่มีอะไรดึงเค้ากลับไ้ด้เลย เรามั่นใจว่าลูกคุณจะดึงกลับได้ทันทีที่เค้าตาสว่างเป็นปกติ เพราะตอนนี้สามีคุณไม่ปกติ อาจจะด้วยวิบาก และวัยทีอายุมากขึ้น แต่สุดท้ายเมื่อเวลาผ่านไปนานๆลูกคือสิ่งที่จะทำให้เค้าคิดได้ในที่สุด...ยิ่งเขียนเรื่องลูกเราก้อยิ่งเจ็บแปลบในใจทุกวันนี้เห็นคนท้องแล้วใจแปลบๆตลอด เห็นเด็กแล้วหดหู่ เพราะคิดถึงลูกของสามีตลอดว่าเป็นตัวดึงสามีไปผูกมัดกับเมียน้อยจนดิ้นไม่หลุด และเค้าเองก้อไม่อยากจะดิ้นด้วย เค้าบีบเราอย่างเลือดเย็นที่เรายังทนเพราะเราต้องการเงินค่าเลี้ยงดูที่ไม่มากแต่ก้อทำให้อยู่ได้ เพราะหนี้สินเราเค้าก้อใช้ให้แต่ไม่มาก ทุกวันนี้เค้าก้อหาเรื่องว่าเราทุกเรื่องว่าใช้เงินเปลือง สร้างแต่หนี้ สารพัดจะว่าเพื่อบีบให้เราเลิกกับเค้าเอง เค้าจะได้ไม่ผิด...เราหวังว่าเรื่องเราที่คล้ายๆกันจะทำให้อุ่นใจได้บ้างว่ามีเพื่อนทุกข์ที่อารมณ์หดหู่ โหวงเหวง เศร้าหมองถูกทอดทิ้งให้อยู่คนเดียว....เราเข้าใจอารมณ์คุณมากเลยเพราะอารมณ์เดียวกัน เราเองก้อมีเรื่องมาเก้าเดือนแล้วจะครบปีอยู่แล้วแต่ยังทำใจไม่ได้ซักที เหมือนคุณค่ะ เป็นกำลังใจให้นะคะ ว่าต้องพยายามทำใจนิ่งหายเศร้าก่อนแล้วจะคิดออกว่าจะทำยังไงต่อ เราก้อไหว้พระสวดมนต์ไปเท่าที่ทำได้ ใจไม่ไปแต่ก้อพยายามอยู่ค่ะ...ขอเป็นเพื่อนเป็นกำลังใจให้นะคะ

กับลูกเราไม่แน่ใจนะว่าจะดึงพ่อเขาได้ไหม. แต่ความรู้สึกผิดกับลูกมีเยอะ(เขาบอกไม่รู้โกหกป่าว). เพราะตอนที่เขาหลงมากๆเขาจะไปหาผญคนนั้นตลอด เขาบอกว่ายังไงลูกก็ยังอยู่มาเมื่อไหร่ก็ได้ (สงสัยผญใกล้ตายแล้วมั่ง). เราก็คนหนอคนชั่งทำได้
ผญคนนั้นมีลูกมีสามียังอยู่ครบ แต่ชอบมีกิ๊ก ให้สามีเราไปหาชวนเที่ยว (แต่เราเป็นกิ๊กที่สำคัญที่สุด). เหอเหอ ภูมิใจตรงไหนหว่า บอกผญคนนั้นดี ?? ตรงไหนเนี่ย

ลูกโทรไปหาตอนเขาอยู่ด้วยกันบ่นรำคาญว่าจะโทรทำไม สามีเราก็เชื่อเขานะ หง่า เราสมควรเลิกใช่ไหมเนี่ย

แต่พอนั้นเขาก็อยู่กับสามีเขานะ งงป่ะ

แล้วพอนั้นสามีเราก็มาทะเลาะกับเรา เรื่อง?? ขัดใจไม่ได้เลย

สงสัยอารมณ์เสีย 555. บางทีเราก็มองเป็นตอนนี้เรามีลูกชายวัยรุ่นติดหญิงเกเรๆ ใครห้ามไม่ฟัง หุหุ



กรรมใครกรรมมันเนอะ

เราเห็นๆชัดอย่างนึงว่าทั้งสามีคุณและหญิงของเค้าผิดศีลกันเต็มๆ...การมาเจอกันของคนผิดศีลไม่ใช่ตัวจริงของกันและกันอยู่แล้วค่ะ...เราว่าคุณอดทนให้ผ่านช่วงนี้ไปก่อน...น่าจะดีขึ้น...เราเทียบกับของเราแย่กว่าอีก...ลูกกำลังเพิ่งจะเกิด เค้าต้องร่วมกันเลี้ยงดูผูกพันกันเป็นครอบครัวพ่อแม่ลุก...เรากลายเป็นส่วนเกินไปเลย...สามีไม่เคยมีลุกเลยตื่นเต้นมากตั้งชื้อเตรียมไว้แล้ว...บอกตามตรงว่าใจสามีเราไปจากเราหมดแล้ว เหลือแต่เราสละเค้าออกไปยังไม่ได้ทั้งๆที่เรื่องจริงก้อไปแล้ว ติดแค่ยังไม่ได้หย่าแค่นั้นเอง...เราอยากให้คุณอดทนไปก่อน....เพราะยังไงหญิงคนนั้นน่าจะไม่หย่ากะสามีมาอยู่กะสามีคุณแน่..เค้าก้อเป็นกันได้แค่นี้ ลักลอบแอบซ่อน...อยากครอบครองเต็มตัวอย่างที่ใจต้องการก้อไม่มีทางเป็นไปได้...แต่ของเราเค้าครอบครองกันซึ่งกันและกันเต็มๆแบบไม่แคร์เมียหลวงที่ยังคาอยู่.....เพราะสามีอยู่กับเมียน้อย100%ปีนึงมาหาเรา2-3ครั้งๆละไม่เกิน7วัน .... มีแต่ห่างเหินกันไปเรื่อยๆค่ะ...อยู่ที่เรายังต้องการเงินจากสามีอยู่เลยอยู่ๆไปแบบนี้แบบไม่ต้องหวังว่าจะกลับ เรามั่นใจว่าสามีเราไม่กลับค่ะ เค้าแค่รอเรายืนได้ด้วยตัวเองและไปจากเค้าเอง นี่คือความปราณีหรือเลือดเย็นก้อยังดูไม่ออก......

อย่าไปตั้งความหวังกับเขาคะ การที่เราตั้งความหวังเอาไว้ แต่มันเป็นไปในทางที่ตรงกันข้ามแล้วเราก็จะทุกข์คะ ขอเราอยู่ของเราแบบนี้ดีกว่าคะ รักตัวเอง ดูแลตัวเอง อยากกินอะไรก็กิน อยากทำอะไรก็ทำ เราดิ้นเราก็ทุกข์ ยิ่งดิ้นยิ่งทุกข์ แล้วเราก็ทรมานตัวเองอีก ยอมรับและก้มหน้าใช้กรรมของเราดีกว่าคะ เราทำอะไรไม่ได้มากไปกว่านี้แล้ว ยอมรับมันแล้วมันจะผ่านไปได้คะ สู้ๆๆนะค๊า

ช่วงนี้สบายใจคะ ยอมรับกับอะไรมากขึ้นสามีเหมือนเดิม ไม่ค่อยกลับ แต่เราก็ชักเฉยๆ หาอะไรทำกับลูกชิวชิวคะ

ผ่านคะสักวันมันก็ผ่่านไปคะ

ขอกำลังใจนะคะ. และส่งกำลังใจให้ทุกคนคะ

วันนี้อุ๋ยหงุดหงิดอ่ะ แค้นที่เค้าทำกับลูก ทิ้งลูกไว้ไม่ดูแล พึ่งอะไรไมได้เลย ไปนอนกับผู้หญิงอื่นอ้างนอนบ้านพี่สาว ปล่อยลูกออกไปขายของกับเรา มันยังรักลูกมันอยู่หรือเปล่า หมามันยังรักลูกมันเลย นี่คน อยากจะด่า จะว่า ก็คิดทะเลาะกันป่าวประโยชน์ มันเลยจุกอกอยู่เนี่ย ทำงัยดีคะเพื่อนๆ โอ้ยจะตายละ

คุณอุ๋ยใจเย็นๆ นะคะ ค่อยๆคิด