2-3 วันที่กลับไปหาลูกมีความสุขมากคะ เจ้าตัวเล็กกำลังซนเลย เลยอดไม่ได้ขอคนโตมาเลี้ยง ยายก็ให้มาตอนนี้ก็เลยได้ลูกคนโตอยู่เป็นเพื่อนคนโตจะ 4 ขวบเดือนตุลานี้แล้วคะ อยู่กับลูกได้คุยได้เล่นก็ดีหน่อย สามีเป็นคนไปรับกลับมา แล้วเขาก็โดนอบรมไปเยอะเหมือนกัน และทางผู้ใหญ่เขาบอกว่าถ้าอุ๋ยอดทนไม่ได้หรือว่ามันยังไม่ดีหรือไม่ปรับปรุงตัวก็สามารถกลับบ้านได้ทุกเวลาและถ้าถึงตอนนั้นเขาจะมาเรียกร้องเอาลูกเอาสมบัติไม่ได้ และอีกอย่างกรณีถ้าผู้หญิงคนนั้นมีลูกเต้ากับเขาอีก อุ๋ยก็จะมีสิทธิ์ในสมบัติทุกอย่างเพื่อเอาไว้ให้ลูก 2 คน และให้เขาไปเริ่มต้นใหม่กลับผู้หญิงคนนั้นโดยที่ไม่ต้องกลับมาหาอุ๋ย นี่คือข้อตกลงที่ผู้ใหญ่ทางอุ๋ยได้อบรมและสั่งสอนเขาไว้ ตอนนี้อุ๋ยก็แค่ดูท่าทีของสามีว่าจะเปลี่ยนไปทางไหนหรือว่าทำแบบเดิมเหมือนกับเหยียบเรือสองแคมก็แล้วแต่ ถ้าเป็นอย่างนั้นจริงๆเห็นทีจะได้กลับไปตั้งต้นใหม่ของเราเอง ตอนนี้ก็ทำเพื่อลูกอดทนเพื่อลูกแต่วันไหนที่เราทุกข์ใจมากๆๆก็ต้องถอยตั้งหลักก่อนเพราะไม่งั้นมันก็จะเป็นแบบคาราคาซังไปเรื่อยๆๆๆ ถามว่าเจ็บมั้ยเจ็บจนชินแล้วลองไปอยู่บ้าน 2-3 วัน เราก็อยู่ได้ อยู่กับลูกกับแม่ มีความสุขซะอีกดีกว่าอยู่คนเดียวแล้วฟุ้งซ่าน เจ็บก็เจ็บแต่ก็ไมได้เยอะเหมือนเมื่อก่อน ถามว่าเลิกได้มั้ยก็ตอบตรงๆว่าตอนนี้เลิกได้ ก็จะนับเอาคะวันนี้1 วันพรุ่งนี้ก็ 2 วัน เดี๋ยวก็ชินเอง ทีแรกนึกว่าตัวเองจะไม่ไหวไม่อยากไปไหน อยากอยู่อยากเฝ้าเขาอยู่อย่างนี้ แต่แปลกพอก้าวขึ้นรถไปเหมือนโล่งอกงัยบอกไม่ถูก พอเห็นหน้าลูกเท่านั้นแระ มีความสุขมากมาย สองเดือนที่ผ่านมาเราเจ็บมามากมันทำให้เราเข้มแข็งขึ้นอุ๋ยถึงอยากบอกทุกคนนะว่าปัญหามันจะมีทางออกของมันเสมอขอให้เรามองเผื่อไว้หากวันหนึ่งสิ่งที่เกิดขึ้นกับเราจนเราทนไม่ได้เราก็ถอยมาก่อนตั้งหลักเพื่อจะสู้กับมัน หรือไม่เราก็ถอยมาตั้งหลักเพื่อตัวเราและลูกจะดีกว่าคะ สู้ๆๆนะคะ

ดีใจด้วยค่ะคุณอุ๋ยที่เข้มแข็งขึ้นแล้ว ต้องให้ได้อย่างนี้สิ หญิงแกร่ง แต่ตัวดิชั้นวันนี้รู้สึกแย่ ๆยังไงไม่รู้กำลังพยายามปรับสภาพจิตใจอยู่ เดี๋ยวก็ดีขึ้นเองค่ะ สู้ ๆ เนอะ

แม่ผู้อดทน เขียน:

ดีใจด้วยค่ะคุณอุ๋ยที่เข้มแข็งขึ้นแล้ว ต้องให้ได้อย่างนี้สิ หญิงแกร่ง แต่ตัวดิชั้นวันนี้รู้สึกแย่ ๆยังไงไม่รู้กำลังพยายามปรับสภาพจิตใจอยู่ เดี๋ยวก็ดีขึ้นเองค่ะ สู้ ๆ เนอะ

คุณแม่ผู้อดทนเจ้าคะ ตอนนี้แย่เดี๋ยวมันก็ผ่านไปคะ คุณแม่ผู้อดทนต้องคิดนะว่า ตอนนี้แย่ เดี๋ยวก็ดีขึ้น มีทุกข์ ต้องมีสุข มีสุขต้องมีทุกข์ คิดสลับกันไปมาๆ แล้วมองดูสิ ว่ามันจะแย่สักแค่ไหน มองตัวปัญหาไปเลยคะ ดูสิมันจะสักเท่าไหร่ เจ็บก็ให้มันเจ็บไป เจ็บสุดๆๆเดี๋ยวมันก็หายคะอุ๋ยเคยเป็นนะคะ อุ๋ยจะเดินดูใบไม้นะที่เคยทำ ดูใบที่มันกำลังงอก กำลังเขียว พอสักพักอีกไปก็ร่วงหล่น ชีวิตของคนเราก็เช่นกันคะ วันก็วนเวียนอยู่แบบนี้ อย่างนี้ ให้เรามองดูมันจะเป็นสัจธรรมทำให้เรามีสติ ปัญญา คิดถึงปัญหาของเราแล้วค่อยๆ แก้ ค่อยๆคลาย ตอนนี้แก้ที่ใจ คลายที่ใจเราก่อนคะ ค่อยทำไปทุกวันๆๆ พิจารณาดูมันเป็นของไม่เที่ยง ไม่ธรรม มองดูที่ใจเรานะคะ แล้วเราค่อยๆปล่อยมันลงไป วางมันลงไปคะ สบายๆๆ เดี๋ยวมันก็ดีเองเจ้าคะ สู้ๆๆนะคะ คุณแม่ผู้อดทนอุ๋ยจะอยู่เคียงข้างเสมอ

ขอบคุณมากค่ะคุณอุ๋ย วันนี้สดชื่นแล้วค่ะ สู้ด้วยกันนะคะ

[quote="แม่ผู้อดทน"]ขอบคุณมากค่ะคุณอุ๋ย วันนี้สดชื่นแล้วค่ะ สู้ด้วยกันนะคะ[/quote]
คุณแม่ผู้อดทนเข้าใจคะว่าเป็นอย่างไร บางครั้งวันนี้เรามีความสุข พรุ่งนี้เราอาจมีความทุกข์ ขอเราอยู่กับปัจจุบันนะคะ อย่าคิดอะไรล่วงหน้า พยายามนึกแต่สิ่งดีๆๆ เอามือน้อยๆๆของลูกเราจับมือเขาไว้ กำลังใจเราอยู่ตรงนี้มากกว่าคะ ถึงแม้ว่าใจเราจะห่อเหี่ยวให้มองหน้าเขาเขาคือหัวใจของเราคะ ส่วนพ่อเขาก็เป็นอีกส่วนที่เป็นตัวแปรทำให้เราเป็นแบบนี้ให้เขาทำบาปกรรมอย่างเต็มที่ แล้วผลมันจะย้อนกลับเองคะ วันนี้เพื่อนของสามีอุ๋ย แฟนเขาบอกกับอุ๋ยว่าร้านที่เปิดจะปิดแล้วเพราะว่าขายของไม่ได้อะไรเลยมีแต่ขาดทุน เห็นมั้ยคะการที่เพื่อนของสามีเปิดร้านเหล้ากับเมียน้อยแล้วเป็นงัย ไปไม่รอดคะ เราก็มองออกแล้วแระว่ามันจะลงเอยแบบไหน ก็เหมือนกับกรณีของเราทุกคนที่สามีไปมีเมียน้อย อย่างน้อยเราก็รู้อยู่แก่ใจและว่ามันจะลงเอยแบบไหน เพียงแต่ว่าเวลาเท่านั้นที่จะเป็นเครื่องนำพาไป ทั้งที่เราทุกคนพยายามชี้ให้เห็นความผิด ความถูกต้อง เขาก็ไม่ได้เห็น เราก็ปล่อยเขาไปเหอะ จริงๆแล้วคนทำผิดไม่ควรมีโอกาสแก้ตัวด้วยซ้ำ นี่เรายังให้โอกาสเขาเพราะนึกถึงครอบครัว แต่ถ้าวันหนึ่งวันใดที่ไม่ไหวจริงๆก็ต้องยอมรับความจริง อุ๋ยมีความคิดอยู่อย่างหนึ่งนะ จริงแล้วถ้าผู้หญิงเรามีความเด็ดขาด เด็ดเดี่ยว เอาเข้าจริงๆๆ นั่นและเขาจะเห็นค่าของเรา ทุกวันนี้ที่เขาทำแบบนี้เพราะเห็นเรายังให้โอกาสเขาอยู่ เลยได้ใจ เขาคงคิดว่ายังงัยเมียก็ไม่ยอมไปไหนเป็นของตายอยู่ในบ้าน หากเราเด็ดขาดเราอาจมีค่าในสายตาของเขาไม่วันใดก็วันหนึ่งคะว่ามั้ยคะ

จริงของคุณอุ๋ยค่ะ

คุณรออะไร สู้ๆๆน้า เป็นกำลังใจให้คะ เหนื่อยนักก็พักที่ลาน ไม่สบายใจก็มาที่ลาน ทุกคนก็ด้วยคะ วันนี้ วันไหนๆ เราก็จะเดินไป ปรึกษากันไปคะ เป็นกำลังใจให้ทุกๆ วันเลย

ขอเดินไปด้วยคนนะค่ะ จนกว่าทุกอย่างจะผ่านพ้นไป จนกว่าจะได้เห็นฟ้าหลังฝน ไม่รู้อีกนานแค่ไหน แต่เมื่อมีเพื่อนเดินด้วยก็รู้สึกดีขึ้นเยอะเลยค่ะ

เย้ เย้ สู้ สู้

สิ่งดีๆ” ในชีวิต.. ก็เก็บไว้คิดเป็น “กำลังใจ”..
“สิ่งร้ายๆ” ที่มันผ่านไป.. ก็จดจำไว้ เป็น “บทเรียน”..
สู้ๆๆด้วยคนคะ ฝนตกเยอะเลยที่เชียงใหม่เจ้าคะ

สู้ ๆ เช่นกันคะ ยิ้มๆ

ดีใจจังที่ได้มาเจอลานนี้ มีกำลังใจเต็มที่ พร้อมจะเจอะเจอกับปัญหาที่จะเกิด ยิ่งเห็นทุกคนเริ่มยิ้มได้อีกครั้ง หลังจากจมทุกข์มา ก็ยิ่งรู้สึกดีค่ะ สู้ ๆ ยิ้ม ๆ ค่ะ

ใช่แล้วค่ะ เราต้องเป้นกำลังให้กัน ให้ผ่านเรื่องเลวร้ายไปให้ได้ วันไหนรู้สึกท้อก็ระบายออกมา วันไหนรุ้สึกสดชื่นก็แบ่งปันความรู้สึกนั้นให้เพื่อน ๆในลาน


ปล ยู๊ ฮู วันนี้คุณอุ๋ยหายไปไหนเนี่ย คิดถึงนะคะ สงสัยเมื่อวานนี้ stand by ทั้งวัน เหนื่อยละสิคะ

แม่ผู้อดทน เขียน:

rolleyes ใช่แล้วค่ะ เราต้องเป้นกำลังให้กัน ให้ผ่านเรื่องเลวร้ายไปให้ได้ วันไหนรู้สึกท้อก็ระบายออกมา วันไหนรุ้สึกสดชื่นก็แบ่งปันความรู้สึกนั้นให้เพื่อน ๆในลาน


ปล ยู๊ ฮู วันนี้คุณอุ๋ยหายไปไหนเนี่ย คิดถึงนะคะ สงสัยเมื่อวานนี้ stand by ทั้งวัน เหนื่อยละสิคะ

พึ่งทำงานเสร็จคะ แล้วอีกอย่างสามีพึ่งออกบ้านไปคะ เลยได้มานั่งหน้าคอม เจ้าตัวเล็กก็นั่งทำการบ้านคะ อยู่กับลูกก็ดีไปอย่างไม่ต้องคิดอะไรมาก วันเวลาก็เดินไปเรื่อย ความเจ็บปวดก็ลดน้อยลงไปตามการเวลา ถึงตอนนี้เราก็อยู่กับปัจจุบัน อยู่กับลูก อ่านหนังสือธรรมะด้วย ได้ข้อคิดหลายอย่าง แต่อุ๋ยเห็นใจคุณอุนะ ลูก2 คนในท้องอีก อย่าเครียดให้มากนักนะค๊า และทุกคนด้วยคะ อุ๋ยเนี่ยว่างเมื่อไหร่ไป 7-11 ไปซื้อหนังสือธรรมมาเล่ม 50 บาทอ่านๆๆๆ ก็เพลินดีนะคะ ใครจะทำแบบอุ๋ยก็ได้นะ ช่วยได้เยอะคะ