จริงค่ะคุณอุ๋ย

ขออนุโมทนาบุญด้วยคนคะ

เป็นกำลังใจให้นะค่ะ คุณเจ็บปวด สามีอุก็เป็นแบบนี้เลยค่ะ เงียบ ไม่พูด ถามคำตอบคำ จนเรารู้สึกผิดปกติไป แต่อุไม่มีหลักฐานนะค่ะ ใช้วิธีคาดคั้นจนได้ความจริงมา มันเจ็บปวดมากค่ะ แต่มันก็คือเรื่องจริงที่เกิดขึ้นแล้ว ยอมรับและพยายามก้าวข้ามมันไปนะค่ะ ถ้าเป็นอุ อุเลือกที่จะพูดค่ะว่าเรารู้แล้ว ขอคำตอบและคำอธิบาย แต่ต้องพยายามนิ่งและใจเย็น ๆ ห้ามโวยวายนะค่ะ (มันยากมากค่ะ เพราะทำไม่ได้เหมือนกันทั้ง ๆ ที่รู้ว่าต้องทำ) ไม่รู้ผู้ชายเป็นเหมือนกันหรือเปล่านะค่ะ สามีอุถ้าอุนิ่ง เขาจะพูดออกมาเอง เล่าเอง และรู้สึกตัวว่าผิด แต่ถ้าเราโวยวาย เขาจะไม่พูด ไม่เล่า ถามก็ไม่ตอบ แถมทำท่าทางรำคาญ เหม็นขี้หน้าเราอีกด้วยนะค่ะ ลองดูนะค่ะ ทุกข์ใจยังไงก็เข้ามาระบาย รู้สึกดีขึ้นจริง ๆ ค่ะ ที่มีเพื่อนร่วมรับฟังเราอยู่ และเป็นกำลังใจให้เรา

ขอบคุณมากนะคะคุณต้องอดทน แต่ของเจ็บปวดเพิ่งผ่านมาได้ 2 อาทิตย์ ทำใจยากมากเลยคะ อย่างที่เล่าให้ฟัง ตอนนี้เราเอาชีวิตเราไปผูกไว้กับเค้าคะ พ่อแม่และลูกก็ไม่มี ทุกอย่างเราเชื่อใจเค้าตลอดและให้เค้าเป็นผู้ตัดสินใจ ไม่เคยตาม ไม่เคยดูมือถือ ไม่เคยสืบ ไม่เคยคาดคั้น แต่พอไม่ถึงเดือนมีการเปลี่ยนแปลงและได้เห็นรูปในกล้องถ่ายรูป ทุกอย่างมันมึนไปหมดเหมือนตัวเองจะช็อค ตอนนั้นกลัวมาก ถึงขั้นต้องตบหน้าตัวเองหลายๆ ครั้งให้เจ็บและร้องไห้ออกมา ตอนนี้ก็เลยกลัวไปหมดทุกอย่าง พยามทำเป็นไม่รู้เรื่องอะไร คุยกับเค้าให้ปกติ แต่เค้าก็ไม่ค่อยจะคุยด้วย เวลานอนพยายามจะกอดเค้า เค้าก็ทำเป็นแกล้งขยับตัวและก็ผลักมือเราออก เหมือนเราเป็นตัวอะไรก็ไม่รู้ มันเจ็บปวดมากเลยกับการกระทำของเค้าอย่างนี้ แต่ก็แกล้งทำเป็นไม่รู้สึกอะไร ทั้ง ๆ ที่หันหน้าไปร้องไ้ห้อีกทางเพื่อไม่ให้เค้าเห็น มันกดดันมากเลย อยากให้เวลาเดินเร็วๆ และอยากให้ตัวเองหายจากการเจ็บปวดนี้ ขอเป็นกำลังใจให้กับทุกท่านที่เจอปัญหาแบบนี้ด้วยนะคะ ถึงแม้ว่าตอนนี้ตัวเองก็ยังต้องการกำลังใจเป็นที่สุด ขอบคุณจริงๆกับน้ำใจและกำลังใจที่มีค่าในเวปแห่งนี้

ขอบคุณสำหรับบทความดีๆค่ะ รบกวนขอนำไปแชร์บางนะค่ะ...

ใครเจอแบบนี้บ้างค๊า..

ในเวลาที่เราอยู่ในสภาพแวดล้อมที่สับสนวุ่นวาย เราอาจมองข้ามเสียงเล็ก ๆ
บางเสียงไป แต่ในเวลาที่เราอยู่เงียบ ๆ เราอาจได้ยินเสียงนั้นดังอยู่ในใจ
เราก็ได้ เสียงเบา ๆ ของหัวใจ
เสียงหัวใจกำลังพูดคุย กำลังบอกผ่านความรู้สึกออกมา

...
"ทำไมผู้ชายถึงไม่เข้าใจบ้าง แค่บอกคำว่ารักคำเดียว เขาจะถึงกับจะเป็นจะตาย
เลยหรือ ..."
"ทำไมพวกผู้หญิงถึงชอบให้บอกคำว่ารักกันนักนะ แค่คำพูดคำเดียว มันจำเป็น
ด้วยเหรอ ...

============================================

"เธอจะรู้มั๊ยนะ ว่าการเดินจูงมือกัน มันทำให้ฉันรู้สึกอบอุ่นและมั่นคง
อย่างบอกไม่ถูก ... เธอปล่อยมือฉัน เธอไม่รักฉันแล้วเหรอ ..."
"เดินจูงมือเหรอ เดินก็เดิน จะเดินปล่อยมือจูงมือ มันก็เหมือนกันแหละ อย่า
คิดมากเลย ..."

============================================

"เวลาอยู่กับเพื่อน ๆ เธอ หรือเพื่อน ๆ ฉัน ฉันก็อยากบอกกับพวกเขาว่า เธอ
เป็นคนรักของฉัน เป็นคนที่ฉันรักนะ ..."
"ที่ผมทำห่างเหินเวลาเราเจอเพื่อน ๆ ก็เพราะผมวางตัวไม่ถูก ผมไม่รู้ว่า ผม
ควรแสดงความเป็นเจ้าของเกินไป หรือควรจะให้คุณอยู่ห่าง ๆ ดี ..."

============================================

"เธออยากเห็นฉันร้องไห้เหรอ ..."
"ฉันไม่ชอบความขี้แยของเธอ ..."
"ที่ฉันร้อง เพราะฉันอยากให้เธอสนใจ อยากให้เธอช่วยปลอบใจฉัน"
"ที่เธอร้อง ผมว่าบางทีมันน่ารำคาญนะ"

============================================

"รักฉันมั๊ย"
"แค่คำว่ารักเหรอ บอกส่งเดชไปก็ได้"

============================================

"ที่โทรมา ก็เพราะเป็นห่วงนะ เธอจะเป็นอะไรหรือเปล่า ห่วงไปหมด"
"โอ๊ย โทรมาอยู่ได้ ก็ไม่เป็นอะไรไง ฉันแข็งแรง ไม่ต้องห่วง"

============================================

"ไม่รู้เลยเหรอว่าฉันต้องการอะไรจากเธอ"
"อ้าว เธอไม่บอก แล้วผมจะไปรู้ได้ยังไง"

============================================

"อย่าปล่อยฉันอยู่คนเดียว ..."
"ตอนนี้ผมอยากอยู่คนเดียวสักพัก ..."

===========================================

"ไม่ต้องพูดอะไรได้มั๊ย ฟังฉันก็พอ ..."
"ฉันก็แค่ อยากให้ข้อคิดกับเธอ ไม่ได้ตั้งใจจะขัดคอเธอนะ เข้าใจกันบ้างสิ"
"ฉันอยากมีใครสักคนที่รับฟัง ..."
"ฉันอยากให้เธอเลิกบ่นได้แล้วล่ะ"
===========================================

"ฉันแค่อยากมีใครสักคนที่เข้าใจฉัน ..."
"คุณเข้าใจผมบ้างหรือเปล่า ..."

===========================================

"ทำเพื่อฉันหน่อยไม่ได้หรือ ..."
"ขอร้องว่า อย่าให้ผมฝืนทำในสิ่งที่ผมไม่อยากทำเลย ..."

===========================================

"ฉันเป็นฝ่ายเข้าหาเธอฝ่ายเดียวเลย เธอช่วยปรับมาหาฉันบ้างได้ไหม ..."
"ผมทำได้เท่านี้แหละ เท่านี้จริง ๆ ขอโทษด้วยนะ ..."

===========================================

"เล่าให้ฉันฟังได้มั๊ย เธอเริ่มชอบฉันยังไง"
"โอ๊ย ไม่เอา อย่าถามมากน่า ตอนนี้รักก็พอแล้ว"

===========================================

"ขอโทษที่ฉันต้องโกหกเธอ ..."
"การถูกโกหกจากคนที่ผมรัก มันเจ็บมากแค่ไหนคุณรู้ไหม ..."

===========================================

"จำได้ไหมวันนี้วันอะไร ..."
"วันนี้เหรอ ขอนั่งนึกดูก่อนนะ เดี๋ยวไปทำงานแล้วอาจนึกออก ..."

===========================================

"ทำไมเธอไม่ปรับเข้ามาหาฉันเลยล่ะ ฉันปรับหาเธอฝ่ายเดียวจนทนไม่ไหวแล้ว"
"ผมก็เป็นแบบนี้แหละ รับได้มั๊ยล่ะ"

===========================================

"เธอไม่เป็นห่วงฉันเลย"
"ผมรู้ว่าคุณเก่ง คุณไม่เป็นอะไรหรอก"

===========================================

"เธอให้ความรักกับฉัน มากขึ้น ๆ อย่าให้มันน้อยลงนะ"
"ผมให้ความรักกับคุณมากพอแล้ว ผมคงต้องผ่อน ๆ ลงหน่อยแล้วล่ะ ผมไม่สามารถ
ให้ได้มากขนาดนี้ตลอด"

===========================================

"เธอทำแบบนี้ฉันเสียใจนะ"
"คุณทำให้ผมต้องทำแบบนี้เองนี่"

===========================================

"ฉันไม่ได้อยากแสดงความเป็นเจ้าของหรอกนะ แต่ฉันมีผู้ชายที่ฉันรักอยู่คน
เดียว เข้าใจฉันไหม ..."
"เธอกำลังทำให้ฉันอึดอัดนะ เข้าใจไหม ..."

======================================

"เธอรักฉันอยู่หรือเปล่า"
"คำพูดไม่สำคัญเท่าความรู้สึกหรอก"

======================================

"สนใจฉันหน่อย"
"ผมเพิ่งทำกลับมาเหนื่อย ๆ นะ ขอเวลาพักหน่อยสิ"

======================================

"นี่เรามากันได้แค่นี้จริง ๆ หรือ"
"ผมทำได้แค่นี้แหละ คุณอยากไปก็ไปนะ"

======================================

"ฉันไม่อยากเสียใจบ่อย ๆ อย่างนี้อีกแล้ว สู้ไม่ต้องเสียใจกันอีกเลยดีกว่า
..."
"แม้ว่าผมจะต้องเสียใจบ่อย ๆ แต่อย่างน้อย ก็ยังบอกใครได้ว่า ผมมีแฟน ..."

======================================

"เธอเพียงแค่ต้องการให้คนอื่นเห็นว่า เธอมีคนรักเท่านั้นหรือ ..."
"เอ่อ ผู้หญิงคนนี้เป็นแฟนผมครับ ..."

======================================

"ความอดทนของผู้หญิง ก็มีขีดจำกัดเหมือนกันนะ ..."
"ผมรู้ว่าคุณไม่ยอมไปจากผมหรอก เดี๋ยวมันก็ดีเองแหละ อย่าคิดมาก"

======================================

แม้ว่าหัวใจใครต่อใคร จะเจ็บปวดรวดร้าว จะหนาวเหน็บแค่ไหน แต่หัวใจทุกดวง
ก็ยังหวังว่า จะได้พูดคำล้ำค่าคำหนึ่ง
คำสั้น ๆ เก่า ๆ ว่า

"ฉันรักเธอ"

ใช่เลยคะคุณอุ๋ย นี่เป็นสัจธรรมจริงๆ แต่ทำไมผู้หญิงเรารู้ทั้งรู้แต่ก็ัยังต้องการคำพูดหรือการกระทำพวกนี้อยู่ วันนี้ขอมาระบายให้ฟังอีกนะคะ ยังทำใจไม่ได้เลยเวลากลับบ้านไปเจอเค้าแล้วเค้าเย็นชาใส่ พยายามถามตัวเองตลอดว่าเราผิด หรือเค้าผิดกันแน่ แทนที่เราจะเป็นคนโกรธที่เค้าทำผิดกับเรา แต่เค้ากลับทำตัวเหมือนเราผิด เมื่อวานก็พยายามนิ่งที่สุดก็พอทำให้สงบลงได้บ้าง แต่พอเช้ามาอาการก็กลับมาเหมือนเดิม มันเจ็บและแน่นหน้าอกไปหมด ทั้ง ๆ ที่เราก็คิดว่าเราไม่ได้คิดถึงมากแล้ว แต่ทำไมความเจ็บมันถึงไม่คลายลงบ้าง เศร้าจังเลย

ขอบคุณสำหรับบทความดี ๆ นะค่ะ ทำให้เรารู้ว่า หญิงชายต่างมีมุมมองที่ต่างกัน ผู้หญิงค่อนข้างจะใส่ใจในทุกรายละเอียด และเก็บมาคิดในทุกสิ่งที่เขาทำ แต่ผู้ชายไม่ไ้ด้คิดอะไรเลย กับการกระทำของตัวเอง และไม่ได้คิดด้วยว่ามันจะมาทำร้ายความรู้สึกของเรา อุเข้าใจความรู้สึกของคุณเจ็บปวดนะค่ะ อุกับสามีก็อยู่กันมา 14 ปีแล้วค่ะ เขาเป็นทุกสิ่งทุกอย่างของอุเหมือนกันค่ะ อุไม่ค่อยมีเพื่อน ไม่มีญาติ ตอนนี้ก็ตัวคนเดียว ต่างกันแค่อุมีลูกเป็นเพื่อนค่ะ แต่ก็ไม่ใช่ว่าดีนะคะ เพราะลูกต้องมารับรู้และเจ็บปวดไปกับเราด้วย ต่อให้ลูกทำเหมือนไม่รู้สึกอะไร ดูมีความสุขกับชีวิตดี แต่เขามีบาดแผลในใจเขาแน่ ๆ ค่ะ และมันจะเป็นแผลเป็นไปจนชั่วชีวิตเขาเลยนะค่ะ สรุปถ้ายังไม่มีลูกด้วยกันดีกว่าค่ะ สงสารลูกมาก ๆ อดทนให้มาก ๆ เมื่อเวลาผ่านไปอีกสักพักเราจะดีขึ้นค่ะ อย่าพยายามทำอะไรที่ลองใจเขา หรือเรียกร้องความสนใจ เืพื่อดูว่าเขาจะสนใจเราไหม จะรู้ไหม เพราะมันทำให้เรายิ่งเจ็บ เมื่อมันไม่ได้ดั่งใจเรา อุทำมาหมดแล้วค่ะ เจ็บปวดกว่าเดิมเพราะตอนนี้ใจเขามันกำัลังลุ่มหลงไปกับคนอื่นอยู่ค่ะ ทำทุกอย่างให้เป็นปกติ ใช้ชีวิตของเราให้ปกติที่สุดคะ เป็นกำลังใจให้นะค่ะ

ขอบคุณคุณอุมากนะคะ อย่างที่คุณอุพูดเลยคะ แต่ว่าไม่ได้ลองใจเค้านะคะ เพียงแต่ว่าตอนกลางคืนเราเครียดมากจนเกิดอาการอยากอาเจียน ก็ลุกขึ้นไปอาเจียนค่อนข้างเสียงดังแต่ไม่มีอะไรออกมานอกจากน้ำย่อยคะ เพราะทานอะไรไม่ลง แต่ในใจก็แอบคิดเหมือนกันว่าเค้าน่าจะได้ยินเราอาเจียนจะเป็นห่วงเรา้บ้างมั้ย จะลุกขึ้นมาดูหรือลูบหลังเราเหมือนเมื่อก่อนมั้ย แต่ไม่มีเลยคะ เรารู้ว่าเค้าไม่ได้หลับ แต่เค้าไม่ลุกมาดูเราเลย ก็อดเสียใจไม่ได้คะ ก็นั่งร้องไห้ไปอาเจียนไป นึกสมเพชตัวเองจริงๆๆ

หมดใจมันก็คือหมดใจค่ะ รักตัวเองให้มากๆ หันกลับมาดูแลตัวเอง ทำตัวให้สดชื่น แจ่มใส แต่งตัวให้ดูดี หมั่นทำบุญสร้างกุศลให้มากๆ รู้ว่ามันยากแต่ทำได้แทบทุกคนในลานนี้ก้ผ่านมาแล้ว ก็ยังอยู่ได้เลยค่ะ
คุณอุพูดถูกนะคะ ยิ่งลองใจเรายิ่งเจ็บปวดค่ะ เข้มแข็งนะคะลุกขึ้นสู้ค่ะเราต้องไม่ยอมแพ้ต่อโชคชะตาแต่ต้องรับมือกับมันอย่างมีสติ แล้วเราจะชนะค่ะ

อุ๋ยอยากถามคุณเจ็บปวดคะว่า ได้ถามเขามั้ยคะเรื่องที่คุณเจ็บปวดทราบ หรือว่ายังไม่ได้ถามคะ ไม่อย่างนั้นคุณเจ็บปวดก็จะเครียดอยู่แบบนี้คะ เครียดจนอาเจียนอันตรายนะคะ อย่าให้เครียดแบบนี้คะ หากมีอะไรไม่สบายใจหรืออัดอั้นตันใจให้พูดออกมาคะ แต่พยายามมีสติในขณะที่คุย ให้นึกถึงเพื่อนที่อยู่ในลานนี้นะคะ ว่าเมื่อทุกคนได้พูดแล้วหากมีการพูดที่ค่อนข้างรุนแรงแล้วมันอาจทำให้เราระงับอารมณ์ไม่อยู่ดังนั้นหากคุณเจ็บปวดจะพูดหรือจะคุยกับเขาให้คุยแบบมีสติ แต่ถ้าไม่คุยคุณก็จะเป็นแบบนี้ ก็ขอให้คุณผ่านจุดนี้ไปให้ได้คะ มันจะเจ็บปวดอย่างมากเพราะคุณเก็บเอาไว้โดยที่รู้ แล้วเขาไม่รู้ว่าคุณรู้ คุณก็จะทุกข์ใจเป็นอย่างมาก การมาระบายในนี้อาจจะบรรเลาความทุกข์ของคุณส่วนหนึ่งแต่ว่าสาเหตุมันมาจากเขาเท่าที่คุณคุยมาสามีที่นอกใจจะเป็นแบบนี้กันทั้งนั้นคะ เราจะต้องทำเฉยบ้าง นิ่ง ชินชา มันจะอึดอัดอุ๋ยรู้ดี มีช่วงหนึ่งที่อุ๋ยทำอุ๋ยยอมรับนะว่าอุ๋ยอึดอัดมาก แต่ผลมันออกมามันได้ผลในระดับหนึ่งคะ จริงแล้วทุกวันนี้เราก็นิ่งเป็นบางเรื่องนะคะ เฉยเป็นบางเรื่อง นั่นมันทำให้เขารู้สึกระวังตัวคะ เหมือนจะเกรงว่าเราจะรู้หรือจะมาไม้ไหนอะไรอย่างงัยคะ ดูแล้วก็ขำคะ เหมือนเล่นซ่อนหาในบางครั้งคะ อะไรที่เราคิดว่าเราทำแล้วเราสบายใจ ก็ทำไปเลยคะ คุณจะได้ไม่เครียด เป็นกำลังใจให้นะคะ อย่าพึ่งท้อคะ ดูคุณแม่ผู้อดทนสิค๊า ยอมอดทนได้แบบนี้สุดยอดจริงๆๆคะ ดูเป็นตัวอย่าง เป็นกำลังใจให้นะคะ สู้ๆๆคะ

ขอบคุณคุณแม่ผู้อดทนนะคะ กำลังพยายามรักตัวเองให้มากขึ้นคะ
คุณอุ๋ยคะ ตอนนี้ยังไม่กล้าพูดกับเค้าเลยคะ รู้สึกว่าตัวเองยังเข้มแข็งไม่พอ กลัวเค้าจะโมโหและออกจากบ้านไปคะ ทุกวันนี้เค้าเย็นชา ถามคำตอบคำ แต่ยังกลับบ้านอยู่ทุกวันคะ บางวันอาจกลับดึกบ้างซึ่งเราก็คิดไปต่างๆ นาๆ ว่าเค้าคงไปด้วยกันก่อนแล้วค่อยกลับบ้าน มันก็เจ็บเหมือนกันคะ แต่ยังพอทำใจให้สงบบ้างได้ แต่ที่กลัวคือกลัวเค้าจะไม่กลับบ้านและเราต้องอยู่คนเดียว ตอนนี้ยังทำใจเรื่องนี้ไม่ได้จริงๆๆคะ อยากนำคำแนะนำของทุกๆท่านไปใช้ แต่ตัวเองก็ยังไม่กล้าเสียที ได้แต่เก็บความเจ็บไว้คนเดียว

เจ็บปวด เขียน:

ขอบคุณคุณแม่ผู้อดทนนะคะ กำลังพยายามรักตัวเองให้มากขึ้นคะ
คุณอุ๋ยคะ ตอนนี้ยังไม่กล้าพูดกับเค้าเลยคะ รู้สึกว่าตัวเองยังเข้มแข็งไม่พอ กลัวเค้าจะโมโหและออกจากบ้านไปคะ ทุกวันนี้เค้าเย็นชา ถามคำตอบคำ แต่ยังกลับบ้านอยู่ทุกวันคะ บางวันอาจกลับดึกบ้างซึ่งเราก็คิดไปต่างๆ นาๆ ว่าเค้าคงไปด้วยกันก่อนแล้วค่อยกลับบ้าน มันก็เจ็บเหมือนกันคะ แต่ยังพอทำใจให้สงบบ้างได้ แต่ที่กลัวคือกลัวเค้าจะไม่กลับบ้านและเราต้องอยู่คนเดียว ตอนนี้ยังทำใจเรื่องนี้ไม่ได้จริงๆๆคะ อยากนำคำแนะนำของทุกๆท่านไปใช้ แต่ตัวเองก็ยังไม่กล้าเสียที ได้แต่เก็บความเจ็บไว้คนเดียว

ถึงตอนนี้คุณเจ็บปวดยังไม่ได้ถามไม่พูดอะไรออกไป คุณเจ็บปวดก็ต้องทนทุกข์อยู่แบบนี้ แต่อุ๋ยคาดเดาคำตอบได้นะว่าเขาจะตอบคุณเจ็บปวดแบบไหน
1. หากไม่มีหลักฐานหรือว่าไม่เห็นกับตา เขาจะไม่ยอมรับคะ และ สิ่งที่ได้รับกลับมาคือ ความหงุดหงิด รำคาญ สีหน้าบ่งบอกถึงความไม่พอใจเป็นอันมาก
2. หากคาดคั้น บางคนอาจจะยอมรับ เหมือนในกรณีของคุณต้องอดทน หรือ คุณ อุคะ นั่งเพราะสามีของคุณอุ ยังรู้สึกผิด และ ยังมีจิตสำนึกของความเป็นสามีของเขาอยู่ หากเขาเก็บไว้เขาก็ทุกข์ใจเหมือนกัน (อันนี้อุ๋ยคิดเอง)
3. กับสามีของอุ๋ยทีแรกไม่ยอมรับคะ คาดคั้นก็ไม่ยอมรับ แต่พฤติกรรมเหมือนสามีของคุณเจ็บปวด จนในที่สุดความลับไม่มีในโลกคะ อุ๋ยไปเจอเองเลย แล้วนั่นเขาถึงยอมรับ แล้วเราก็อ่อนแอเองในช่วงนั้น ย่อมเขา สุดท้ายมาเขาคงคิดว่าเรายอมรับเขาได้ เลยไม่มีความเกรงใจเรา เสื้อผ้าผู้หญิงอยู่ในรถก็มีคะ แต่อุ๋ยก็อดทนไม่พูด รอเก็บไว้เยอะๆๆ แล้วระเบิดออกมาเลย หากได้พูดกัน (ระเบิดนี่พูดเบาๆๆนะคะ ) มีสติคะตอนพูด แต่ก็เก็บที่เคยเห็น หรือรายละเอียดออกมาพูดหมดเลย (ดูเหมือนอุ๋ยจะเก่งเนอะ คิกๆ) แต่เปล่าเลย

คุณเจ็บปวดต้องยอมรับอย่างหนึ่งนะว่ามันเป็นความจริง อย่าทรมานตัวเองคะ หรือว่าลัดขั้นตอนมั้ยคะ ก็คือ เขาเฉยเราเฉย เขานิ่งเรานิ่ง เขาไม่พูดเราไม่พูด เหมือนเขาทุกอย่างที่เขาทำกับเรา ลองดูคะ มันต้องมีกิริยาที่จะสะท้อนมาหาเรา เชื่ออุ๋ยสิคะ

อ่านเล่นๆๆนะค๊า

จริงอยู่ที่โลกใบนี้ช่างกว้างใหญ่ไพศาล มีพื้นที่ให้ยืนจับจองมากมาย แต่สำหรับ "ความรัก" ไม่ว่าโลกใบนี้จะกว้างขนาดไหน มันก็คงไม่กว้างพอที่จะมีพื้นที่ให้คนสามคนยืน และจับจูงมือไปพร้อม ๆ กันหรอกนะ เพราะใคร ๆ ก็คงอยากมีพื้นที่เล็ก ๆ ให้หัวใจของคนสองคนได้จับจอง ดูแลกันและกัน แบ่งปันความรู้สึกดี ๆ ให้กันและกัน จนเกิดความรู้สึกอบอุ่นใจกันทั้งนั้น

อาจเพราะความรักเป็นเรื่องราวของคนสองคน ถ้ามันมีมากกว่าสอง อะไร ๆ มันคงไม่เหมือนเดิม จากที่ไปไหนมาไหนด้วยกันตลอดเวลา แชร์ความรู้สึกกันและกัน แต่เมื่อมีบุคคลที่สามเข้ามา ก็ต้องแบ่งปันเวลา รวมถึงพื้นที่เล็ก ๆ ของคนสองคน ก็จะแคบลง สุดท้ายก็ทำใจอึดอัดใจกันไปซะหมด

และคงไม่มีใครอยากให้เหตุการณ์แบบนี้เกิดขึ้นกับชีวิตรักของตัวเอง (จริงไหม) แต่เพราะรักบางทีมันก็ไม่มีเหตุผล ต้องอาศัย “ความรู้สึก” ล้วน ๆ ... มีแฟนอยู่แล้ว กลับไปรู้สึกดีกับใครอีกคนก็เยอะไป หรือรู้ทั้งรู้ว่าเขาหรือเธอมีคนรักเป็นตัวเป็นตน แต่ก็ยังไปรู้สึกดี ๆ ด้วย เพราะฉะนั้น ก่อนอื่นต้องลองถามใจตัวเองดัง ๆ ว่าพร้อมหรือเปล่า?? กับการยอมรับความเจ็บปวด ที่คุณเองก็รู้อยู่แล้วว่าอย่างไรต้องพบเจอ

จริงอยู่ที่ความรักไม่มีผิดหรือถูก แต่อย่าลืมว่าความรักไม่มีพื้นที่ให้คนสามคนยืนอย่างสบายใจ ยิ้มได้อย่างอิ่มใจหรอกนะ อยากเป็นคนเลือกหรือคนถูกเลือก ก็ลองชั่งใจและคิดดูดี ๆ ณ ปัจจุบันมันสุขหรือทุกข์มากกว่ากัน เกิดความรู้สึกหน่วง ๆ ครึ่ง ๆ กลาง ๆ มากน้อยแค่ไหนในแต่ละวัน ถึงจะเข้าใจและยอมรับได้ก็เถอะ แต่เชื่อว่าความรู้สึกเสียใจต้องโผล่ขึ้นมาให้หวั่นใจอยู่เป็นประจำ -_-"

บางครั้งถ้าฟังเสียงหัวใจของตัวเอง แล้วปล่อยไปตามหัวใจ คุณอาจได้คำตอบที่ดีที่สุดของตัวเองก็ได้ เลือกทำในสิ่งที่ใจต้องการ และคิดว่ามันดีที่สุดสำหรับทุกคน

จะทำอย่างไร @ เมื่อเขานอกใจ (แม่บ้าน)

การนอกใจกันเป็นเรื่องทำให้ครอบครัวแตกแยกล่มสลายได้ จนยากที่จะทำใจแผ่เมตตาให้อภัยกันง่าย ๆ เพราะเมื่อรู้ว่าคู่ของเรามีคนอื่น ก็ต้องโกรธแค้นแทบจะฆ่ากันตายไปข้างหนึ่ง (ถ้าไม่กลัวติดคุกจนแทบเป็นบ้า) ส่วนมากพอรู้ว่าเขาเป็นอื่น จะบอกว่า "รับไม่ได้ ทนไม่ไหว"

อย่างไรก็ตาม นักวิชาการหรือผู้เชี่ยวชาญเรื่องชีวิตคู่ให้ข้อคิดเรื่องนอกใจกัน (ไม่ว่าเป็นชายหรือหญิง) อย่างน่าทึ่งว่า…

1. มีนอกใจกันบ้าง

และคนนอกใจมักจะเป็นชายมากกว่าหญิง ผลก็คือผู้หญิงกลัวเขาจะนอกใจ บางคนเลยคอยตามล่าตามล้างกลัวเขาเป็นอื่น พอหวงห่วงห้อยตามเขามาก ๆ เขาเลยเป็นอื่นจริง ๆ ทั้ง ๆ ที่ก่อนหน้านี้ไม่ได้คิดมีอะไรกับใคร

2. ต้องรับรู้

แม้จะไม่อยากรู้ หรือทำใจไม่ได้ก็ตาม ก็คนเป็นผัวเมียกันมักจะพอดูออกว่าเขาเหมือนเดิมหรือเปลี่ยนไป เช่น เคยสนใจเราก็ไม่ใส่ใจเท่าที่เคย จนเราหงุดหงิดโมโหโกรธาเอาง่าย ๆ หรือเขาดูดีผิดปกติ (ก็คงพยายามปกปิดที่ไปมีกิ๊กนั่นแหละ) ให้เราตายใจ

Dr.Frank S.Pittman นักจิตวิทยาชื่อดังเตือนใจผู้เป็นภรรยาว่า ถ้าผู้ชายมีอาการแปลก ๆ (ไม่ได้แปลว่าบ้า) แถมไม่ค่อยพูด ทั้ง ๆ ที่เคยพูดอะไรให้ฟังบ่อย ๆ ซึ่งที่เป็นเช่นนี้เขาอาจกลุ้มใจเรื่องงาน เลยหาทางชดเชยไปหาเศษหาเลยนอกบ้าน จนอยากฟาดฟันให้เดี้ยงกันไปข้างหนึ่ง หรือภรรยานอกใจสามีอาจจะอยากหาคนมาเอาใจ เพราะไม่ได้จากที่บ้าน

Dr.Pittman บอกว่า น่าจะให้อภัยมากกว่าคับแค้น โดยคนนอกใจต้องขอให้คู่ให้อภัย แม้จะทำใจยากก็ควรจะทำถ้ายังอยากอยู่ด้วยกันต่อไป หรือไปหาผู้เชี่ยวชาญช่วยแก้ปัญหาให้เท่าที่จะเป็นไปได้ อย่าปล่อยให้คาราคาซัง โดยเฉพาะถ้าเราเป็นคนผิด

3. ไม่จำเป็นต้องเลิกกันเสมอไป

เลิกทำไมให้คนอื่นดีใจเปล่า ๆ คิดแก้แค้นแม้จะสะใจแต่ใช่ว่าเป็นสิ่งดีเสมอไป การหย่าร้างเลิกรากันอาจเป็นทางแก้ปัญหาที่ไม่เคยแก้ได้ก็ได้

Dr.Harold Taylor นักจิตวิทยาชื่อดังเสริมในเรื่องนี้ว่า สามีภรรยาควรจับเข่าคุยกัน (กลัวคุยไม่ไหวเพราะอยากหักเข่ากันมากกว่า) เป็นการคุยว่าเรื่องเป็นอย่างไร และจะทำอย่างไรถึงจะไม่มีปัญหาในอนาคต นี่คือโอกาสที่คุยกันได้

4. ยังรัก

ส่วนมากคนที่นอกใจมักจะรักคู่ของตัวน้อยลง หรือเริ่มไม่รักเขาหรือเธอแล้ว แต่มีเหมือนกันที่ยังรักกันอยู่แต่อดเจ้าชู้หรือหาเศษหาเลยไม่ได้ให้เจ็บปวดกัน เรื่องนี้มีคำพังเพยว่า คนเราจะรักคนสองคนในเวลาเดียวกันได้ เพราะตอนนั้นกำลังหลงอีกคน แต่ยังห่วงใยและรักคู่ของตัวอยู่

Dr.Avodah K.Offit นักจิตวิทยากล่าวว่า จากที่เขาศึกษาวิจัยมาพบว่า สามีภรรยาที่นอกใจกัน รวมทั้งพวกเจ้าชู้เป็นนิสัย ก็ยังผูกพันครอบครัวไม่อยากเลิกรากันไป ที่เขานอกใจเป็นแค่อาการชดเชยทางอารมณ์ที่มีปัญหาค้างคาใจแต่เด็ก เช่น พ่อแม่เข้มงวดคอยสั่งให้ทำอะไรอยู่เรื่อย พอมีคู่เลยพยายามไม่ให้คู่มามีอิทธิพลเหนือตัว และการนอกใจจึงเป็นเครื่องแสดงว่า "ชีวิตเป็นของเรา เราเป็นเจ้าชีวิตของเราเอง"

อีกฝ่ายเลยอยากฆ่าให้หายแค้น ก็ขนาดไม่ได้มีใครมาบังคับอะไรมากนักก็ยังนอกใจได้ ที่เขาเป็นเช่นนี้เพราะภรรยาน้อยไม่เรียกร้องอะไรหรือมีกฎเกณฑ์อะไรมากเท่าภรรยาหลวง หากภรรยาน้อยมีกฎเกณฑ์มากเท่าไร เขาก็จะตีตัวออกห่างเพราะเขาเริ่มรู้สึกว่าเมียน้อยเริ่มเป็นเมียหลวงเข้าไปทุกที

5. หันมาดูตัวเอง

นักสังคมวิทยาและนักจิตวิทยาแนะนำว่า ไม่ว่าเกิดอะไรขึ้นที่อาจจะทำให้เราไม่สบายใจ เราต้องทำใจกว้าง ๆ ประดุจถนนสายมหึมา ที่เขาเป็นอย่างนั้นเป็นความผิดของใคร เราหรือเขา ส่วนมากคนเจ้าชู้จะคิดว่า ภรรยาแย่เขาถึงเป็นอื่น ถ้าเขาคิดแบบนี้เขาจะไม่รู้สึกผิดและนอกใจไปเรื่อย ๆ (น่าฆ่าให้ตายเป็นของแถม)

นอกจากนี้ การนอกใจมีสาเหตุมากจากการหวังเกินความเป็นจริง เพราะไปคิดว่าการมีคู่คือหลักประกันความสุข หากวันไหนไม่มีความสุขก็จะกล่าวโทษอีกฝ่าย

6. เปลี่ยนบรรยากาศ

เป็นการหาทางไปให้พ้นจากบรรยากาศเดิม ๆ ที่น่าหดหู่ เช่น ไปเที่ยวตามลำพังเพื่อรำลึกความหลังครั้งยังหวานชื่น ชีวิตจะได้ดีขึ้น รวมทั้งเวลามีปัญหาต้องอดทนที่จะแก้อย่างจริงใจ โดยไม่คิดแต่เอาชนะคะคาน หรือห้ำหั่นกันให้เสียหาย เป็นการยอมรับ เป็นการทำใจให้อภัย แม้อยากจะด่าหรือต่อว่าให้หายคาใจ แต่ถ้ายังอยากอยู่ด้วยกันก็คงต้องแผ่เมตตาให้อภัยเพื่อจะได้เริ่มต้นกันใหม่ เพราะนี่คืออุบัติเหตุชีวิตที่เกิดขึ้นได้ ขอแค่มีใจต่อกันที่จะร่วมกันแก้ไข

Maslow ให้ข้อคิดเรื่องปัญหาในครอบครัวว่า การนอกใจกัน จะให้หายง่าย ๆ คงยาก ขอแค่พยายาม (กัดฟัน) ทำใจเรื่องที่เขานอกใจคงจะดีขึ้นภายใน 3-6 เดือน (นานไปไหม) และส่วนมากมักจะเอาใจกันมากกว่าเก่า โดยเฉพาะคนที่นอกใจ เช่น ซื้อข้าวของให้ พาไปเที่ยว ออกไปกินอาหารนอกบ้าน เป็นต้น

อย่างไรก็ตาม คนที่นอกใจต้องรู้จักทำตัวให้ดีขึ้น เพื่อเห็นแก่ครอบครัวและตัวเองจะได้ไม่ต้องมีอันเป็นไปก็เข้าทาง อย่าทำตัวเจ้าชู้ไม่มี พ.ศ. ซ้ำซากไง