ขอบคุณคะคุณน้องและคุณกรัชกายก็จริงอย่างที่คุณน้องบอกทุกอย่างคะ พี่ทำตัวของพี่เองพี่คิดว่าเขาคงเห็นใจเราบ้างที่ต้องดูแลลูกและทำงาน แต่เปล่าเลยมันเป็นความน้อยอกน้อยใจว่าทำไมเขาต้องทำแบบนี้ ต้องเป็นแบบนี้ เห็นคนอื่นดีกว่าครอบครัว พี่เป็นคนใจร้อนและแข็ง แต่ก็แข็งได้ไม่นาน เลยทำให้มีผลเสียมากกว่าผลดี พี่ต้องมานั่งนับ 1 ใหม่กับวันนี้วันใหม่ ตอนนี้ก็ไม่ได้คุยกับเขาเหมือนเมื่อก่อนเมื่อเช้าชงกาแฟ ก็เอาวางให้แล้วก็พาลูกออกไปเที่ยวเล่นข้างนอก เขาก็ไมได้ใส่ใจอะไร แต่ก็ไม่เป็นไร จะเฉยๆ นับ1 ใหม่ บางครั้งใจก็อดคิดไม่ได้ว่าเขาเป็นสามีเรา คงต้องห่างกันสักพักเผื่ออะไรจะดีขึ้น คงต้องทำเหมือนเขาไม่มีตัวตนจะไปจะมาก็เป็นเรื่องของเขาเราก็คงอยู่ส่วนของเราและทำหน้าที่ของเรา พี่ก็ไม่รู้จะทำอย่างไรในตอนนี้ คิดอะไรไม่ออกมันตื้อไปหมดคะ

ตอนนี้ก็ไม่รู้จะเริ่มต้นกับตัวเองต้องทำอย่างไรก่อนระดับแรก เฉย นิ่ง หรือว่าอะไร ใครที่อ่านคิดว่าเราควรทำตัวแบบไหน แต่ที่แน่ๆ ตอนนี้กำลังตั้งสติ ทบทวนสิ่งที่ผ่านมา แต่ก็ไม่มีประโยชน์อะไร เพราะมันเป็นแบบนี้ไปแล้ว เขาไปอยู่ด้วยกันจริงๆ อันนี้ทำให้เห็นแล้วด้วย ตอนนี้เลยไม่รู้จะทำอะไร ถามว่าไม่มีเขาก็ไม่ได้อึดอัดนะ ก็ดี แต่จิตใจมันยังมีความพะวงอยู่บ้าน ใครช่วยให้คำแนะนำหน่อยคะว่าควรทำอย่างไร สับสน

ทำทุกอย่างให้ปกติคะ ก่อนนี้เป็นอย่างไงเดี๋ยวนี้ก็อย่างงั้น ลองดูนะคะเผื่อได้ผล
พิเศษนิดหนึ่งอะไรที่เราคิดว่าเราไม่ดี เช่น จู้จี้ขี้บ่น ปล่อยเนื้อปล่อยตัว สมัยจีบกันเนียบทุกอย่าง แต่งงานมีลูกเริ่มสนิทกัน ความเป็นตัวตนเยอะ ค่อยลดดีไหม 555

ค่อยๆคะ จะด่าอะไรเก็บคะ อีกฝ่ายเขายิ้มรอสามีเรานะคะ แต่เรากระแทกประชด นิ่งๆ หรือไม่ก็ทะเลาะกันโอ้ว... ใครจะอยากกลับมาคะ

ตอนนี้เราก็เย็นคะเริ่มใหม่ได้ทุกวันคะ เราก็ไม่มีอะไรเสียคะ เย็นไว้คะทุกอย่างเริ่มใหม่ได้คะ ผลมันไม่เห็นวันนี้พรุ่งนี้หรอกคะ เวลาคะทุกอย่างจะดีขึ้น แอ๊บแค่พองามคะ ตอนนี้เขาหูหนวกตาบอดอยู่ วันไหนเบื่อกันคงมองเห็นเราบ้าง
ถ้ายังไม่เบื่อลูกเราโต เราหมดความอดทนก็ค่อยแยกหรือหย่า เรามีทะเบียนสมรสฟ้องได้คะ ทั้งญที่เป็นชู้ก็ฟ้องได้คะ ยิ่งคบกันนานพยานยิ่งเยอะ. ยิ่งหาหลักฐานง่าย. สามีขมเหงจิตใจมากี่ปีกี่ปีคิดให้หมด (หวังว่าคงไม่เลวร้ายถึงขั้นนั้นนะคะ). สิทธิต่างๆของลูกเราต้องมาก่อน

มันจะจองเวรกันไหมเนี่ย เอาว่าแล้วแต่คุณอุ๋ยนะคะ เข้มแข็งคะ ทุกอย่างมันต้องดีกว่าวันนี้คะ

รักเป็นแค่อารมณ์ อย่าไปยึดติดคะ ทุกอย่างมันเปลี่ยนแปลงได้ตลอดเวลา อภัยคะ วันนี้เขาสนุกตามกิเลสลืมหน้าที่พ่อหน้าที่สามีที่ดี เราต้องอย่าลืมหน้าที่แม่ หน้าที่ภรรยาที่ดี (ตอนนี้เป็นเพื่อนกัน). ตอนนี้คุณอุ๋ยต้องทำให้บ้านเย็นคะ ดูแลลูกให้ดีๆ ลูกเราต้องพร้อมคะ เสียงหัวเราะและรอยยิ้มคะ ^^. แล้วคุณอุ๋ยจะสุขจากข้างในคะ จะสวยขึ้นด้วย. ลองดูคะ แต่มันต้องใช้เวลานะคะ อย่าใจร้อน อย่าเร่ง
ทุกอย่างมีเกิดมีดับคะ มีตั้งอยู่ ดับไป อย่าไปยึดติด สุดท้ายถ้าอะไรไม่ดีขึ้น คุณอุ๋ยก็มีความสุขกับลูกคะ EQลูกจะดีนะคะ เวลาเศร้าเราทุกข์เด็กสัมผัสได้คะ บุญรักษาทุกๆคนนะคะ

ขอบคุณคะคุณรออะไร วันนี้อุ๋ยเริ่มนับ1 ใหม่ เมื่อตอนเย็นสามีกลับมาอุ๋ยก็ไม่ได้พูดอะไร เขามาถึงก็นั่งเล่นคอมอุ๋ยก็ทำงานของอุ๋ยไปไม่ได้คุยกันเลย เพราะเขาไม่คุยเราก็ไม่คุยคะ หน้าอุ๋ยเขายังไม่มองเลยก็ไม่เข้าใจว่ากลับบ้านมาทำอะไร พอสักสี่ทุ่มเขาเล่นคอมเสร็จก็เปลี่ยนเสื้อผ้าออกไป อุ๋ยก็นอนฟังธรรมะอยู่ใส่หูฟังคะ เขาก็ออกไปแล้วก็ลุกมาปิดไฟข้างนอกก็มาเล่นคอมต่อ ถามว่าความรู้สึกเป็นงัยก็เฉยๆๆนะคะ คิดซะว่าไม่เป็นรัย เราไม่ได้ทำอะไรผิด เขาก็คงอยู่ไม่ได้หรือไม่ก็คิดถึงผู้หญิงคนนั้นเลยออกไป ก็ไม่เป็นรัยคะ สัตว์โลกย่อมเป็นไปตามกรรม เขาคงทนคิดถึงไม่ไหว ช่วงนี้ก็คงเป็นแบบนี้คะ เข้าใจดี เราก็จะตั้งหน้าตั้งตาเลี้ยงลูก และทำงานของเราไป ส่วนคนอื่นก็แล้วแต่เขาคะ ไม่ได้คาดหวังให้เหมือนเดิมนะคะ ดูแล้วมันก็คงไม่เหมือนเดิมแต่เราก็คงทำหน้าที่ของเราไปคะ ไม่อยากคิดอะไรและไม่อยากทุกข์คะ ทุกข์แล้วไม่มีประโยชน์กับเราเลย มันทำให้เรากินไม่ได้นอนไม่หลับ วันนี้ได้คุยกับหลายคนคะ เช่นคุณแม่ผู้อดทน คุณอุ และทุกคนที่ตอบกระทู้ ก็ขอบคุณมากคะ มีประโยชน์และก็ได้กำลังใจดีมากคะ เมื่อเช้าอุ๋ยแย่มาก แม้แต่จะพูดกับใครก็แทบจะไม่มีกำลัง ตอนนี้ดีขึ้นแล้วคะ ถ้าเราท้อแท้ไม่รีบลุกแล้วลูกเราจะอยู่อย่างงัยจริงมั้ยคะ วันนี้ต่อไปนี้ทำเพื่อลูกคะ ไม่อยากคิดอย่างอื่นแล้ว สู้ๆๆนะคะทุกคน เป็นกำลังใจให้เช่นเดียวกันคะ

สู้ๆนะคะ เอาใจช่วยคะ

พรุ่งนี้ลองชวนเขาคุยบ้างคะ อย่าให้บรรยากาศในบ้านมันมาคุมากไปคะ. ชวนคุยเรื่องขำๆ อย่าประชดนะคะ คุยไกลๆตัวนะคะ
เรื่องทีวีหนังละคร ถ้าผลตอบรับไม่ดีอย่าเพิ่งโกรธ เขาคงกำลังงงว่าเราเอาไงกับเขา

อย่าเงียบมากนะคะ เดียวบรรยากาศอึ่มครึมเกิน ลองเราเรื่องลูกก็ได้คะ แต่ถ้าเข้าหูซ้ายทะลุหูขวาชวนปรี้ด อย่าเพิ่งโวยวายเย็นคะ คิดซะว่าสามีเป็นมารมาทดสอบธรรมะเราคะ

ถ้าเช้าไม่มาควรลองถามแบบขอความเห็นใจว่ามาดูลูกหน่อยนะเพราะ... ว่ากันไปแบบเสแสร้งนิดๆก็ได้ เพื่อประโยชน์ลูกเราคะ อิอิ. เพื่อลูกคะ555

หวัดดีตอนเช้าคะ วันนี้เขาก็ไม่มาอีกเช่นเคย ก็ไม่เป็นไรคะ ลูกเราเอาไปได้คะ
ก็ลูกแม่ค้านี่คะ ต้องอดทน เรื่องสามีก็ปล่อยเขาไป ใครจะปล่อยให้มาคะตอนเช้ามืด
กำลังหลับฝันดีสิคะ ตอนนี้คิดอย่างเดียวคะ จะต้องทำทุกอย่างเพื่อลูก คนอื่นก็คือคนอื่น
อยู่ด้วยกันไม่ได้ก็อยากฝืนคะ เราทำแบบสบายๆ ดีกว่าคะ ใจคนเราบังคับไม่ได้คะ
อีกหน่อยอุ๋ยคงชินคะ สู้ๆๆนะคะ

คะลูกของเรา. สู้ๆนะจ๊ะ ไม่มาก็ไม่มา เขาอาจจะยั้งเชิงเราก็ได้คะ สู้ๆนะคะ เย็นคะ
คนมันกำลังหน้ามืด ผิดชอบชั่วดี มองไม่เห็นหรอกคะ ความรับผิดชอบมองไม่เห็น ทนอีกนิดวันนี้นับ2แล้วคะ^^

สู้ๆนะคะ

คุณรออะไร...จริงใจอ่านข้อความของคุณที่แนะนำ..จริงใจยอมรับว่าดีมากค่ะ..สำหรับคนที่ยังมีความต้องการให้ครอบครัวกลับมาเป็นเหมือนเดิม..คุณคิดบวกได้ตลอดเวลาเลย และจริงใจก็อยากให้คุณอุ๋ยเข้มแข็งเหมือนที่คุณรออะไร..แนะนำค่ะ แต่ในกรณีของจริงใจอดีตสามีเค้าทำเรื่องที่เลวร้ายมากค่ะ..กับลูกของเรา..ลูกของเค้าแท้ๆ..เค้ายังทำได้..อืมจริงใจจะเล่าไว้เป็นอุทาหอนนะค่ะ...วันนั้นเค้าหาที่บ้านเพราะว่าจริงใจไปทะเลาะกับผู้หญิงคนที่เค้าอยู่ด้วยปัจจุบันค่ะ..เค้าโกธรมาก..มาหาตะคอกใส่หน้าว่าให้หย่าซะที..จริงใจไม่ยอมค่ะ..กะว่ายังไงก็ไม่หย่าอยากอยู่ด้วยกันก็ต้องทนสังคมตราหน้าว่าแย่งผัวเค้ามา...ให้ผู้หญิงมันอับอาย..ทะเลาะกันอยู่นาน...เค้ายื้อยุดลูกคนโตไปด้วยจริงใจดึงรังเอาไว้...เค้าตะคอก..จะปล่อยหรือไม่ปล่อย..จริงใจไม่ปล่อยค่ะ..ลูกก็ร้องใหญ่เลย..ตอนนั้นคนโต 3 ขวบเอง..เค้าว่าถ้าไม่ปล่อยจะฆ่าให้ตายเลย.. แล้วเค้าเอามีดมาด้วย...มาจี้ที่คอลูก บังคับจริงใจ..ตอนนั้นอะไรก็ไม่สำคัญแล้ว..ชีวิตลูกสำคัญที่สุด..เค้ายอมปล่อยลูกเพราะจริงใจบอกเค้าว่าจะหย่าให้ค่ะ ..พอเค้ากลับไปลูกเป็นไข้เลยคืนนั้น..หลังจากนั้นก็ผ่านไปประมาณ 3 วันค่ะ...ไปหย่ากันที่อำเภอ..สิทธิในการดูลูกทั้งหมดอยู่ที่เรา..จริงใจไม่เคยเสียใจเลยที่วันนี้ตัวเองมีทะเบียนหย่าอยู่ในมือ..ก็ถ้าวันนั้นไม่ยอม...จริงใจคงเสียลูกคนโตไปแล้ว...คิดแล้วก็บรรยายไม่ถูกนะคะ..ความรู้สึก..ว่าตัวเองอยู่กับคนเลวๆรักคนเลวๆ...แบบนี้ได้ยังไง

ถ้าเราเจออย่างคุณจริงใจนะเราก็หย่าคะ

แต่คงเอาให้แหลกไปข้างหนึ่งอ่ะคะ นอกจากสิทธิในการเลี้ยงดู ชาตินี้คงไม่ต้องเจอลูกกันล่ะคะ ค่าเลี้ยงดูก็เรียกคะ ทุกอย่างตามกฎหมายเอาหมดคะ. ข้อหาพยายามฆ่าได้นะคะ คงถึงสถานีตำรวจแน่

ชาตินี้ไม่ต้องเจอกันล่ะคะ อาจจะหน้ามืดทำร้ายกันมากแน่ๆ เรียกว่าจองเวรจองกรรมกันแน่คะ555 ใจใฝ่อธรรมเราเยอะ อู๋อี๋

แต่ที่แนะนำอ่ะ กรณีที่ยังไม่ได้เลวร้ายกับครอบครัวเกินไป ของเราแค่ผลักยังไม่เคยเลย ได้แต่คำพูดกับการกระทำที่ทำร้ายจิตใจคะ

มีแต่เราที่ตีเขาต๋อยเขาตัวเขียวช้ำเลยคะ หมัดหนักคะ ตบหน้าด้วย โดนไปเยอะ กระโดดเตะ ก็เคยคะ สรุป ตอนนี้สามีเปิดอีกเวปปรับทุกข์มีภรรยาโหดคะ

ขอบคุณสำหรับคำแนะนำคะคุณรออะไร อุ๋ยก็นับไปเรื่อยๆ อ่านของคุณจริงใจแล้ว น่ากลัวคะ ถ้าถึงขั้นนั้นต้องหย่าแล้วละคะ ไม่มีอะไรดีไปกว่านี้แล้ว ใจร้ายที่สุดเลย เอาลูกมาขู่ได้อย่างงัย คนแบบนี้ก็มีด้วย บังคับให้หย่าเพื่อไปอยู่กับคนอื่น -*- กรรมต้องตามสนองแน่ๆๆคะ ค่อยดู สำหรับอุ๋ยแล้ววันนี้ตอนที่จะออกไปเขาก็เข้ามาพอดีคะ ก็มาเปลี่ยนดูลูกทันพอดี แต่ลูกสาวร้องออกไปด้วย อุ๋ยก็ปลอบอยู่นาน พอสายหน่อยเขาก็แต่งตัวแล้วไปส่งลูกสาวตรงที่ขายของ แล้วเขาก็ไปทำงานต่อคะ แต่พอสักบ่าย2 เขาก็เข้ามาที่บ้านแล้วซื้อก๋วยเตี๋ยวมาให้ ก็ดีกำลังหิวก็ไม่คิดอะไร แล้วเขาก็นั่งเล่นคอมจนถึง 5 โมงเย็น แล้วออกไปเพื่อไปรับเมียน้อยที่เลิกงานคะ (อันนี้คิดเอาเอง) อุ๋ยก็ไม่ได้คาดหวังอะไรนะคะ วันนี้เขาก็คุยด้วย 2-3 คำ เราก็ตอบไปตามนั้นไม่ได้ถามอะไรมากคะ เพราะอุ๋ยคิดว่าทำตัวนิ่งๆ เฉยๆๆ ให้มากที่สุดคะ เพื่อเขาจะได้รู้ว่าเราไม่แคร์เขา (อันนี้คิดผิดหรือถูกเจ้าคะ) แต่ก็จะทำใจให้ชินชาไปเรื่อยๆ เผื่อวันหนึ่งต้องเลิกกันจริงๆ จะได้ไม่เสียใจคะ

เขามาเราก็ให้ลูกอยู่ด้วยทำให้เป็นกิจวัตรคะ แต่ก็ต้องเตรียมแผนสำรองว่าถ้าไม่มาเราเอาลูกไปแค่เผื่อคะไม่ต้องบอกเขา
ระหว่างนี้เราต้องเตรียมหาทางหนีทีไล่ให้ดีคะ ถ้าไม่มีเขาเราต้องอยู่ได้ อยู่ได้อย่างไร อยู่ต้องดีด้วยคะ เรื่องหย่าเรื่องเลิกง่ายคะ
ประคองชีวิตคู่นี่ยากคะ ยากมาก พอดีมีโอกาสได้คุยกับพวกผู้ใหญ่วัย70-80 ปี
แต่เราต้องเข้มแข็งก่อน วันที่เราหย่าเราต้องพร้อมทั้งกำลังกายกำลังใจ ไม่ใช่หย่าเสร็จนอนไม่หลับทุกข์ใจ พ่อแม่เป็นห่วง เราต้องเป็นหลักคะ ตอนนี้เรายังไม่พร้อม อาชีพล่ะ ลูกโตขึ้นทุกวัน เราจะทำไงต่อ คนเล็กก็ยังอ่อนนัก เราต้องเป็นต้นไม้ใหญ่ที่แข็งแรงคะ

อย่างน้อยวันนี้มองในแง่ดี แสดงว่าเขาคิดถึงคุณนะคะ. เขากลับมา ได้1คะแนน ซื้อก๋วยเตี๋ยวมาให้ เอาไปอีก1 อิอิ ออกไปข้างนอกไม่นับ ไม่รับรู้
คุณอุ๋ยลองคิดดูนะคะถ้าเขาต้องออกมาบ่อยตอนเช้าเพื่อมาดูแลลูก คุณอุ๋ยเป็นผญคนนั้นคุณอุ๋ยจะเซ็งไหมคะ แรกอาจจะหุบปากเงียบ เชื่อแน่ว่าอีกหน่อยทะเลาะแน่คะ ไม่มีใครอยากเป็นรองใครตลอดชีวิตแน่คะ เราเตรียมรับมือต่อไปดีกว่า ถอยออกมาดูคนสร้างกรรมดีกว่า. เรากลายเป็นแม่พระไม่เคยราวี. น้ำร้อนปลาเป็นคะ น้ำเย็นปลาตาย
นางเอกแก่นเซี้ยวไม่ยอมใครนะต้องตอนอายุ20คะ 30อัพ นางเอกต้องนิ่ง สงบสยบความเคลื่อนไหวคะ555

เอาลูกให้พ่อติดคะ แบบว่าพอทะเลาะกับใครก็ยังเหลือลูก แบบให้เขาห่วงหาลูกคะ อย่าลืมว่าทั้งคุณและผู้หญิงคนนั้นเลิกกันคือคนอื่น แต่ลูกวันนี้วันหน้าก็ลูก(หวังว่าสามีคุณคงไม่ใจร้ายเหมือนสามีคุณจริงใจนะ ถ้าเป็นอย่างงั้นคนอย่างนี้เราไม่เอาแน่ เลิกเด็ดขาด )

สุดท้ายก็แล้วแต่คุณอุ๋ยนะคะ. ไม่รู้ว่าจะยืดยื้อไปไหม แต่ก็ค่อยๆคิดนะคะ. บุญรักษานะคะ

ก็คงอย่างที่คุณรออะไรบอกนะคะ เราคงต้องนิ่ง แต่จะไม่บอกเขานะคะว่าให้มาเปลี่ยน ก็แล้วแต่
ถ้ามาเปลี่ยนก็ดี ไม่มาก็กระเต้งลูกออกไปด้วย เรื่องอื่นอุ๋ยไม่สนคะ บทนางเอกก็เหมาะสำหรับเรา
อยู่แล้ว แต่เราจะเลือกเล่นบทไหนก่อนแค่นั้นใช่มั้ยคะ ถ้าเหตุการณ์ไม่โหดร้ายจนเกินไปเราก็
สงบสยบความเคลื่อนไหวคะ ต่อไปนี้ก็คงเป็นแบบนี้ ไม่อะไรทั้งนั้น ถือเป็นกรรม
ถ้าเป็นของเราก็คงเป็นของเรา ถ้าไม่ใช่ก็คือไม่ใช่คะ อย่างของคุณจริงใจ ดูแล้วก็นะใจร้ายคะ
ใจร้ายกว่าของอุ๋ยอีก แต่คุณจริงใจก็ยังรักเขาอยู่ นี่และหนอความรัก ใครไม่ตกที่นั่งแบบเราๆ
ก็คงไม่รู้ใช่มั้ยคะ ถึงเราจะพูดจะเขียนลงแบบนี้ จะมีเมียน้อยสักกี่คนที่เข้าใจถึงหัวอกของเราบ้าง
เรานะนางเอก และ คนบ้า ก็ว่าได้ ขึ้นลงตามอารมณ์ เพราะเรายังไม่ปล่อยว่าง แต่วันนี้รู้ไว้อย่างนะคะ
ของเราก็คือของเรา ไม่ใช่ก็คืนเจ้าของคะ ฝนตกก็แดดออก มืด ก็ สว่าง คิดรัยไม่ออก เด๋วก็มีทางออก
ของมันเอง สู้ๆๆคะ อย่างน้อยก็มีเพื่อนดีๆๆ ที่ในลานนี้เป็นเพื่อนคะ ยินดีเป็นอย่างยิ่งที่ได้เจอ
ได้คุย อย่างน้อยก็สุขใจนะคะ

ไม่มีใครเป็นของใครคะ ทุกอย่างมี ตั้งอยู่ดับไปคะ อย่าเพิ่งไปคิดว่าเขาต้องมาสิคะ เย็นคะ ใจร้อนจังคะ
เมื่อก่อนเขารักเราวันนี้เขาไม่รัก พรุ่งนี้ยังมีคะ. เปลี่ยนคะ ทุกอย่างเปลี่ยนตลอดคะ
คิดซะว่าช่วงนี้ สามีเบรคให้เราพักแวะแสวงบุญคะ ไม่กลับมารักก็ชั่ง มีเพื่อนร่วมบ้านช่วยเลี้ยงลูกบ้่าง อิอิ
เคยอ่านของคุณทักทาย บอกว่าให้พ่อเขาเลี้ยงลูกอย่างน้อยเขาไม่ทำร้ายลูกแน่(แต่ถ้าขนาดคุณจริงใจนะ รีบไปเลิกเถอะคะ เลือดเนื้อเชื้อไข ยังๆไม่รัก แล้วเราเป็นใครคะ จะฆ่าเราไหมเนี่ย)

มารไม่มีบารมีไม่เกิดคะ. สู้ไปด้วยกันนะคะ

บุญรักษานะคะ.