อ่าน เรื่องราวของแต่ละคน....
...รู้สึกชื่นชม ..ความเข็มแข็ง...แข็งแกร่ง..ด้านจิตใจของทุกท่าน...
..ขอ...อนุโมทนาบุญด้วย.....อย่างจริงใจ....
ของตนเอง...โชคดีที่ ไม่มีลูก ...ก็ดูแลเฉพาะตนเอง......
ยังไม่มีความชัดเจน ใด....ๆๆๆๆๆ
..เงียบ.....ไม่ติดต่อ....ไม่ได้ข่าวคราวใดๆๆๆ........ซึ่งกันและกัน.....
จึงไม่รู้ว่าทิศทางการตัดสินใจ..เป็นเช่นไร...ทั้งเขา..และเรา......
...ไม่รู้เขา .......แต่เรารู้เรา...และเขาก็ไม่รู้เรา......เช่นกัน.....

คุณแหม่ม...เงียบหายไปเลย เป็นอย่างไรบ้าง ....เห็นว่าฟ้องร้อง...ขึ้นศาล...
.....เป็นห่วงด้านความรู้สึก.....
สู้ ๆ ๆ ๆ นะคะ คุณแม่ทุกท่าน

วันนี้จริงใจของระบายอะไรๆที่มันอยู่ในใจหน่อยนะค่ะ.. คือว่ามันรู้สึกมานานแล้วล่ะ แต่วันนี้อยายกระบายมากๆ..โลกโซเชียวมีเดีย..เป็นอะไรที่ที่เฟกมากๆ บางคนรู้จักคนๆหนึ่งแค่เพียงด้านเดียวดูเค้าเป็นครอบครัวที่น่ารักจังเลย น่ารักน่าเอาเป็นเยี่ยงอย่างในการดำเนินชีวิต แต่กว่าจะมีวันนี้..วันที่ทุกคนและคนรอบข้างคนบางกลุ่มที่ไม่รู้ตื้นลึกหนาบางอะไรมากมาย เข้ามาชื่นชมห้อมล้อม...เบื้องหลังเน่าเฟอะไม่มีชิ้นดี...กลิ่มเห็มเหมือนชากศพ..โชยฟุ้งไปหมด ในสังคมดูเค้าและครอบครัวรักกันมากมาย...กว่าจะมีพ่อ..แม่..ลูก..ในวันนี้ทั้งผู้หญิงและผู้ชาย..ต้องกระทำอะไรบางสิ่งบางอย่างที่เลวร้าย..และสังคมไม่ให้อภัย..ยอมรับไม่ได้..ทำมันลงไปเพื่อสิ่งเดียวคือการได้อยู่ด้วยกัน..แต่ต้องทนสภาพแวดล้อมเดิมที่เค้าเคยอยู่..เคยรู้ใส้รู้พุงมาก่อนว่าเป็นอย่าง..ฉะนั้นสิ่งที่จะทำให้ทุกสิ่งทุกอย่างดูดี..ขาวสะอาดคือการย้ายที่อยู่ไปอยู่ในที่ๆไม่มีใครรู้เช่นเห็นชาติ ..ความเน่าเห็มสกปก..กลิ่นเน่าๆของคนทั้งคู่..ถูกกลบด้วยสถานที่ใหม่ๆที่ไปอยู่ไปสร้างครอบครัวด้วยกัน...เป็นพ่อ..แม่..ลูก..จริงใจอยากจะบอกว่าเมื่อคนทั้งคู่เริ่มใช้ชีวิตคู่ที่ไม่ถูก...ผิดทำนองครองธรรม..และเมื่อมีลูกเค้าจะสอนลูกเค้าได้อย่างไร...สอนได้เต็มปากหรือไม่.. ในเมื่ออดีตที่ผ่านมา..ทั้งพ่อและแม่ยังเริ่มต้นการใช้ชีวิตคู่ที่ผิด..หนทางที่มีครอบครัวเริ่มต้นด้วยการกระทำแบบผิดๆ..อยากจะรู้ว่ายังจะมีหน้าสอนลูกให้เป็นคนที่รู้ถูกรู้ผิดได้อย่างไร สงสารเด็ก

หวัดดีค่ะคุณจริงใจ และเพื่อนทุกคน
มีอะไรในใจอยากระบายก็ระบายออกมาค่ะ อย่าเก็บไว้คนเดียว ความรู้สึกขึ้น ลง เป็นของธรรมดาและธรรมชาติ จริงอย่างที่คุณจริงใจพูดยุคสมัยนี้เต็มไปด้วยกิเลส ให้เรามองว่าทุกอย่างมีสองด้าน ด้านดี ด้านไม่ดี ควบคู่กันไป ไม่มีใครที่เฟอร์เฟคหรอกค่ะ คนที่ไม่ดี เขาก็รู้ใจเขาว่าเป็นอย่างไร คนอื่นไม่รู้มองไม่ออก แต่เขาก็ต้องรู้ว่าเขาเป็นแบบไหน เหมือนกับเรา ที่เรารู้ตัวเราว่าเป็นอย่างไร ทุกวันนี้กิเลสมันคอยจะเล่นงานเรา ถ้าเราไม่มีสติ เราก็โดนกิเลสเล่นงานได้เช่นกัน สังคมทุกวันนี้ก็เหมือนน้ำที่มันขุ่นมัว กว่าจะใสได้ก็ต้องแล้วแต่ว่าใครจะทำแบบไหนให้ได้น้ำดีๆ มาใช้ เราเริ่มต้นที่ครอบครัวของเราดีกว่าค่ะ สร้างครอบครัวที่เล็กๆ ให้มีความสุข และให้อยู่ภายใต้ศีลธรรมอันดีงาม เริ่มจากตัวเรา ลูกๆๆของเรา
ส่วน คนอื่นก็ช่างเขาเถอะค่ะ ส่วนเด็กก็ขึ้นอยู่กับสติปัญญาและสิ่งแวดล้อมนำพา เราคิดแทนใครไม่ได้ เป็นกำลังใจให้นะค๊า สู้ๆๆค่ะ

ค่ะคุณ อุ๋ย ทุกอย่างขึ้นอยู่กับตัวเราทั้งนั้น จะทำเลวก็ตัวเรา ทำดีก็ตัวเรา..ขอให้มีสติอยู่กับตัวว่า..อะไรดี..อะไรไม่ดี..ใช้สติพิจารณาให้รอบครอบ เรื่องที่เกิดขี้นล้วนแล้วแต่บุญกรรมที่ทำมาของแต่ละคนค่ะ....

สวัสดีคะเพื่อน ๆ สังคมสมัยนี้ไม่เหมือนเมื่อก่อนแล้วคะ ศีลธรรมเสื่อม คนไม่กลัวบาปกันแล้วคะ จึงเกิดเรื่องต่างๆ มากมาย โดยคนเหล่านั้นไม่แคร์ ยกตัวอย่างเด็กนักศึกษาที่ขายตัวเอาตัวเองเขาแลกกับเงินเพื่อเอาเงินไปซื้อของต่างๆ แต่ขออ้างว่าเอาไปจ่ายค่าเทอมนั้น ฉันไม่รู้ว่าเขาจบออกมาด้วยเงินจากการขายตัวและทำร้ายครอบครัวคนอื่นมันน่าภูมิใจตรงไหน ศักดิ์ศรีไปไหนหมด งานนอกเวลาก็มีให้ทำเยอะเยยะ (แต่ฉันเคยได้ยินเขาพูดกันนะคะว่าดีกว่าให้ฟรีคะ แค่ได้กินเหล้า มีเงินเที่ยว แค่นั้นพอ คนถูกใจให้ฟรียังเอาเลย อันนี้มีเงินให้ใช้ มีคนพาไปเที่ยวอยากได้อะไรซื้อให้ โธ่นักศึกษาไทย ) ระบายค่า ระบาย
สิ่งที่น่ากลัวกว่าการจากลา คือการกลับมาของคนที่จากไป

คิดถึงเพื่อนในลานทุกคนเลย เป็นอย่างไรบ้างค่ะ สู้ๆๆนะ เป็น กำลังใจให้ค่ะ เวลาจะช่วยให้ทุกอย่างดีขึ้นค่ะเพื่อนๆ

dd

ทำไมเหมือนกับของดิฉันเลย บอกให้อยู่บ้านเลี้ยงลูกสอง พอนอกใจก็ว่าเราไม่ทำงาน แต่แผลของดิฉันมันยังสดมาก จนอยากราดทิงเจอร์ตลอดเวลา ให้หายเจ็บเร็วที่สุด

กลับมาแล้วคะ มาพร้อมกับความช้ำใจอีกตามเคย สดๆๆ ร้อนๆๆ เช่นกัน จากการหายไปนาวันนี้กลับมาพร้อมความสงสัยเราเป็นอะไรกัน เริ่มจากอดีตสามีมาขอโอกาสที่จะกลับมาเป็นครอบครัวเหมือนเดิม ช่างใจและบอกว่ารอเวาสักพัก แต่แล้วก็มีผู้หญิงโทรมาหาบอกว่าเป้นเมียสามีเราและมีท้องและถามเราว่าจะเอายังงัย งงคะ เอ (เราเป็นเมียน้อยเมื่อไหร่) เราโทรหาสามีและบอกว่าให้เขาเลิกมายุ่งกะเรากะลูกให้กับไปดุแลครอบครัวของเขา ฝ่ายสามีปฎิเสธอย่างเดียวไม่มีและบอกว่าเราพูดไม่รู้เร่ืองปิดโทรศัพทืหนี เราก็โทรหาผู้หญิงคนนั้นบอกว่าเราทำดีที่สุดแล้วบอกเขาแล้วให้ไปดุแลเธอเพราะเราไม่อยากให้เด้กที่เกิดมามีปัญาหเป็นกำพร้าเหมือนลุกเรา ซึ่งเด้กไม่ผิดมันคือความผิดของคนไม่รู้จักพอ สักพักผุ้หยิงคนนั้นบอกว่าไปเอาเด้กออกแล้ว เอ อะไรกันแล้วเล่าให้ฟังว่าขนาดไปเอาเด้กออกกลับมาสามียังนอนด้วยแลย แล้วก็เล่าฉากเลิฟซีนของเขากับสามีให้ฟัง เจ็บปวดคะ แต่ก็บอกเขาว่าดุแลกันเองไม่เกี่ยวกับเราแล้วช่วยบอกคนของเธอและตัวเธอด้วยเลิกวุ่นวายกับเราได้แล้ว ฟังแล้วเป็นงัยคะ อึ้งไหม ร้องไห้อีกครั้งแต่ก็ต้องสู้ เพราะเะอคนนี้อาจมาช่วยให้เราหลุดพ้น หากเะอไม่เข้ามาเราคงจะให้อัยเขาอีกครั้ง ลาก่อนกับครอบครัวที่หวังจะกลับมา ลาแล้วจริงๆๆๆ

สวัสดีค้า...จริงใจมาแว้ หายหน้าไปนานมากเลย...อิอิอิกลับมาแล้ว...มีเรื่องเล่าแยอะแยะมากมาย..ก็ไม่พ้นเรื่องที่เราเจอๆกันอยู่เนี๊ยละ คราวนี้เป็นน้องที่รู้จักกัน...เพิ่งออกลูกคนที่ 2 ไม่ถึง อาทิตย์เลย..จับได้สามีนอกใจ สามีพอเมียรู้แล้วยิ่งได้ใจกลับบ้านบ้างไม่กลับบ้านบ้าง...มาอยู่ที่บ้านจริงใจทุกวัน น้องคนนี้กว่าจะกลับบ้านก็มืดบอกว่าเหงามากประสาทหลอนๆอยู่กับลูกคนโตด้วย 4 ขวบ สามีไม่สนใจเลยอยู่กัน 3 คนแม่ลูกเศร้ามากค่ะ...น้องเค้าเล่าไปเราเห็นภาพตัวเองในอดีตเลยมันโผล่ขึ้นมาในหัว...เหมือนเป็นเงาของเรา เมื่อ 7 ปี ก่อน..ก็ถามเค้าทนได้ไม๊...เลี้ยงลูกคนเดียวได้หรือเปล่า...อยู่กับลูกเป็นเสาหลักของลูกได้ไม๊...ถ้าคำตอบของทุกอย่างคือได้...เลิกซะ...แต่ถ้าไม่ได้ซักอย่าง...ใช้คำว่า..อดทนอย่างเดียว...อดทนให้ได้มากที่สุด...1...ถ้าสามีเห็นความดีก็เค้าก็จะกลับมา...หรือ 2 .ถ้าเค้ายังเหมือนเดิมเราเองจะแข็งแกร่งขึ้น.....ก็เอาใจแนอะ

สวัสดีค่ะ ดิฉันลองย้อนเข้ามาอ่านดู ของทุกๆคนจะบอกว่าเรื่องราวเหมือนของดิฉันมาก สามีที่ร่วมทุกข์ร่วมสุขกันมากว่า10ปี มีเมียน้อยค่ะ แต่แผลของดิฉันยังใหม่ค่ะ เพิ่ง7ด.ที่เลิกกันลูก3ค่ะ ลูกอยู่กะดิฉันค่ะ คือตอนนี้ทำจัยได้แล้วเรื่องสามี แต่ที่ทุกข์จัยมากๆ คือ ทุกครั้งที่สามีมารับลูกไปนอนด้วย ทุกๆวันศุกร์ กลับมาเด็กก้อจะกลับมาเล่าให้ฟังค่ะว่าพ่อเค้าพาไปเที่ยวกับเมียใหม่ด้วยสนุกสนานกันมาก ดิฉันปวดจัยและร้องไห้ทุกครั้งค่ะ ที่ลูกเล่า เพราะตอนที่อยู่กับดิฉันไม่เคยเห็นความสำคัญกันเลย ดิฉันควรทำงัยดีค่ะให้จัยสงบ ปวดจัยมาก เค้ามีความสุขกัน แต่เราแค้นจัย เจ็บจัยมากๆค่ะ ขอคำแนะนำหน่อยนะค่ะ

คะตอนนี้เราก็กำลังจะลี้ยงลูกคนเดียวแล้วคะเนื่องจากสามีเสียชีวิตได้แค่2เดือนอยู่เหมือนตายทั้งเป็น
เครียดมาก คิดอยากตายคะ ตอนนี้ชีวิตมีแต่ความมืดสนิท